Το NGC 6752 (ή Caldwell 93) είναι σφαιρωτό σμήνος στον αστερισμό Ταώς. Απέχει περίπου 13.000 έτη φωτός από τη Γη. Με φαινόμενο μέγεθος + 5,4 είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού σε καλές συνθήκες παρατήρησης και είναι το πέμπτο λαμπρότερο στον γήινο ουρανό μετά τα ω Κενταύρου, 47 Τουκάνας, Μεσιέ 22 και NGC 6397. Είναι ένα από τα ευκολότερο να αναλυθούν σφαιρωτά σμήνη στον γήινο ουρανό, ενώ μόνο το NGC 6397 έχει φωτεινότερα άστρα με βάση το φαινόμενο μέγεθος.[1]
Ο πρώτος που το παρατήρησε ήταν ο Τζέιμς Ντάνλοπ τις 28 Ιουλίου 1826, από τη Νέα Νότια Ουαλία, ενώ κατάφερε να το αναλύσει σε ξεχωριστά άστρα. Ο Όουεν Τζίντζεριτς (1960) πρότεινε ότι μπορεί να το είχε παρατηρήσει ο Νικολά Λουί ντε Λακάιγ το 1751-52, ταξινομώντας το ως Lac I.13, αλλά μέτρησε τη θέση 10 μοίρες μακριά από την πραγματική. Η θέση που κατέγραψε ο Λακάιγ ως αντικείμενο έχει καταλογραφηθεί ως NGC 6777.[2]
Αποτελείται από περίπου 100.000 άστρα και έχει διάμετρο 100 έτη φωτός. Το κεντρικό τμήμα του σμήνους είναι πολύ πυκνό και έχει υποστεί κατάρρευση πυρήνα. Ο πυρήνας του είναι πλούσιος σε διπλά αστέρια, ενώ το διαστημικό τηλεσκόπιο Τσάντρα έχει αναγνωρίσει 6 πηγές ακτίνων Χ.[3]
