Ανακαλύφθηκε από τον Ουίλιαμ Χέρσελ το 1787, και απέχει πάνω από 7900 έτη φωτός από τη Γη. Η ηλικία του εκτιμάται σε 21 εκατομμύρια γήινα έτη[1]. Δύο φωτεινοί αστέρες, ο 5ου μεγέθους φ¹ Κασσιόπης και ο 7ου μεγέθους φ² Κασσιόπης, οδήγησαν στην ονομασία «Σμήνος της Κουκουβάγιας», καθώς μπορεί να τους φαντασθεί κάποιος ως μάτια κουκουβάγιας. Το σμήνος διαθέτει περί τους 150 αστέρες με μεγέθη από 12 έως 15.
Εικόνες του NGC 457 στο Aladin (Αγγλικά) και στο SkyView (Αγγλικά)
Παραπομπές
↑ 1,01,1Frinchaboy, Peter M. (2008). «Open Clusters as Galactic Disk Tracers. I. Project Motivation, Cluster Membership, and Bulk Three-Dimensional Kinematics». The Astronomical Journal136: 118–145. doi:10.1088/0004-6256/136/1/118. Bibcode: 2008AJ....136..118F. See table I, p. 12.