NGC 45

Συντεταγμένες: Sky map 00h 14m 3.99s, −23° 10′ 55.5″

NGC 45
Εικόνα του NGC 45 από το DECam.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή 2000.0)
ΑστερισμόςΚήτος
Ορθή Αναφορά00° 14′ 03.989″[1]
Απόκλιση–23h 10m 55.53s[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό0.001558[2]
Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα466 km/s[3]
Απόσταση21,7 Mly (6,64 Mpc)[4]
Φαινόμενο μέγεθος (V)10.73±0.03[5]
Φαινόμενο μέγεθος (B)11.21±0.03[5]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαSA(s)dm[6]
Λόγος μάζας-φωτός[7] M☉/L☉
Φαινόμενη διάμετρος (V)7.41′ × 5.13'
Άλλες ονομασίες
UGCA 4, MCG 04-01-21, PGC 930, LEDA 930[8]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 45 είναι χαμηλής επιφανειακής φωτεινότητας[7] σπειροειδής γαλαξίας ο οποίος βρίσκεται στον αστερισμό Κήτος και ανακαλύφθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1835 από τον αστρονόμο Τζων Χέρσελ (John Herschel).[9]

Χαρακτηριστικά

Απέχει 22 εκατομμύρια έτη φωτός[4] και απομακρύνεται με ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα 466 km/s.[3] Παρόλο που βρίσκεται στην περιοχή της Ομάδας γαλαξιών του Γλύπτη, πιθανότατα δεν σχετίζεται με αυτήν αλλά πρόκειται για γαλαξία υποβάθρου.[7] Ταξινομείται ως SA(s)dm[6] σύμφωνα με το σχήμα μορφολογικής ταξινόμησης και δεν έχει αξιόλογο «κεντρικό εξόγκωμα».[7] Επίσης, ο ρυθμός γεννέσεως νέων αστέρων είναι μέτριος, της τάξεως των 0,20 ηλιακών μαζών ανά έτος.[6]

Σε αντίθεση με τον Γαλαξία μας, ο NGC 45 δεν έχει σαφώς διακριτούς βραχίονες, ενώ ο πυρήνας του είναι πολύ μικρός και παραμορφωμένος. Εξαιτίας αυτών του των χαρακτηριστικών εξάγεται το συμπέρασμα πως δεν έχει κατοικήσιμη ζώνη.[10][11][12]

Καινοφανής αστέρας

Στις 22 Μαΐου 2018 εντοπίστηκε στον NGC 45 φωτεινός ερυθρός καινοφανής αστέρας που ονομάστηκε AT 2018bwo. Τέτοιοι καινοφανείς θεωρείται πως είναι το αποτέλεσμα της συγχώνευσης αστέρων. Προγεννήτορας του AT 2018bwo ήταν ένας κίτρινος υπεργίγαντας.[13]

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 Skrutskie, Michael F. και άλλοι. (1 February 2006). «The Two Micron All Sky Survey (2MASS)». The Astronomical Journal 131 (2): 1163–1183. doi:10.1086/498708. ISSN 0004-6256. Bibcode: 2006AJ....131.1163S. https://archive.org/details/sim_astronomical-journal_2006-02_131_2/page/1163. 
  2. ↑ «NGC 0045». NASA NED. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2010. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Tully, R. Brent και άλλοι. (2016). «Cosmicflows-3». The Astronomical Journal 152 (2): 21. doi:10.3847/0004-6256/152/2/50. 50. Bibcode: 2016AJ....152...50T. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Karachentsev, Igor D. και άλλοι. (2016). «The Local Tully–Fisher Relation for Dwarf Galaxies». The Astronomical Journal 153 (1): 6. doi:10.3847/1538-3881/153/1/6. Bibcode: 2017AJ....153....6K. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Cook, David O. και άλλοι. (2014). «The Spitzer Local Volume Legacy (LVL) global optical photometry». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 445 (1): 881. doi:10.1093/mnras/stu1580. Bibcode: 2014MNRAS.445..881C. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Pannuti, Thomas G. και άλλοι. (September 2015). «Chandra and Very Large Array Observations of the Nearby Sd Galaxy NGC 45». The Astronomical Journal 150 (3): 16. doi:10.1088/0004-6256/150/3/91. 91. Bibcode: 2015AJ....150...91P. https://resolver.caltech.edu/CaltechAUTHORS:20151202-155013893. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Chemin, Laurent και άλλοι. (December 2006). «H I Studies of the Sculptor Group Galaxies. VIII. The Background Galaxies: NGC 24 and NGC 45». The Astronomical Journal 132 (6): 2527–2538. doi:10.1086/508859. Bibcode: 2006AJ....132.2527C. https://archive.org/details/sim_astronomical-journal_2006-12_132_6/page/2527. 
  8. ↑ «NGC 45». SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. 
  9. ↑ Seligman, Courtney. «NGC Objects: NGC 1 - 49». Celestial Atlas. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2021. 
  10. ↑ de Vaucouleurs, G. «II. MORPHOLOGY, #34». Classification and Morphology of External Galaxies. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2021. 
  11. ↑ Gowanlock, M. G. και άλλοι. (2011). «A Model of Habitability Within the Milky Way Galaxy». Astrobiology 11 (9): 855–873. doi:10.1089/ast.2010.0555. PMID 22059554. Bibcode: 2011AsBio..11..855G. 
  12. ↑ Choi, Charles Q. (21 Αυγούστου 2015). «Giant Galaxies May Be Better Cradles for Habitable Planets». Space.com. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2015. 
  13. ↑ Blagorodnova, Nadejda και άλλοι. (2021). «The luminous red nova AT 2018bwo in NGC 45 and its binary yellow supergiant progenitor». Astronomy & Astrophysics 653: A134. doi:10.1051/0004-6361/202140525. Bibcode: 2021A&A...653A.134B. 

Αναφορές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 45 στο Wikimedia Commons