Μεσιέ 110

Συντεταγμένες: Sky map 00h 40m 22.1s, +41° 41′ 07″

Μεσιέ 110

M 110.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΑνδρομέδα[1]
Ορθή Αναφορά00h 40m 22,1s[2]
Απόκλιση+41° 41′ 07″[2]
Μετατόπιση προς το ερυθρό-241 ± 3 km/s[2]
Απόσταση2,69 ± 0,09 Mly (820 ± 30 kpc)[3]
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιώνΤοπική ομάδα γαλαξιών
Φαινόμενο μέγεθος (V)8,9[2]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαE5 pec[2]
Φαινόμενη διάμετρος (V)21′,9 × 11′,0[2]
Άλλες ονομασίες
NGC 205,[2] UGC 426,[2] PGC 2429[2]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο Μεσιέ 110 (επίσης γνωστός ως M110 και NGC 205) είναι νάνος ελλειπτικός γαλαξίας, δορυφόρος του Μεγάλου Γαλαξία της Ανδρομέδας.[4] Περιέχει σκόνη και δείγματα πρόσφατου σχηματισμού αστέρων, τα οποία είναι ασυνήθιστα χαρακτηριστικά για έναν νάνο ελλειπτικό γαλαξία εν γένει.[4]

Ιστορικό

Ανακαλύφθηκε στις 10 Αυγούστου 1773 από τον Γάλλο αστρονόμο Σαρλ Μεσιέ (Charles Messier), ο οποίος εκείνο τον καιρό έκανε αναλυτικές παρατηρήσεις του Γαλαξία της Ανδρομέδας.[5] Ανεξάρτητα από τον Μεσιέ, ο γαλαξίας αυτός ανακαλύφθηκε και από την Καρολάιν Χέρσελ στις 27 Αυγούστου 1783, όπως αναφέρει ο αδελφός της, ο William Herschel στην περιγραφή του το 1785.[5]

Αν και ο γαλαξίας δεν περιλήφθηκε αρχικά στον πρώτο κατάλογο, των αντικειμένων Μεσιέ, προστέθηκε αργότερα από Kenneth Glyn Jones το 1966.[5][6]

Είναι το τελευταίο αντικείμενο που προστέθηκε στον κατάλογο Μεσιέ.

Δείτε επίσης

Παραπομπές

  1. ↑ R. W. Sinnott, επιμ. (1988). The Complete New General Catalogue and Index Catalogue of Nebulae and Star Clusters by J. L. E. Dreyer. Sky Publishing Corporation and Cambridge University Press. ISBN 0-933346-51-4. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 205. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2006. 
  3. ↑ McConnachie, A.W.; Irwin, M.J.; Ferguson, A.M.N.; Ibata, R.A.; Lewis, G.F.; Tanvir, N. (2005). «Distances and metallicities for 17 Local Group galaxies». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 356 (4): 979-997. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-bib_query?bibcode=2005MNRAS.356..979M. 
  4. ↑ 4,0 4,1 A. Sandage· J. Bedke (1994). Carnegie Atlas of Galaxies. Washington, D.C.: Carnegie Institution of Washington. ISBN 0-87279-667-1. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 K. G. Jones (1991). Messier's Nebulae and Star Clusters (2η έκδοση). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-37079-5. 
  6. ↑ Hartmut Frommert· Christine Kronberg (30 Αυγούστου 2007). «Messier Object 110». Students for the Exploration and Development of Space. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 1999. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2007. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι