Bihać je od početka novembra 1942. do kraja januara1943. bio centar slobodne jugoslovenske teritorije koja se prostirala se od prilaza Karlovcu i Zagrebu, do reke Bosne i Neretve, zahvatajući oko 50.000 km².
Teritorija Bihaćke republike bila je poprište velike zimske operacije Weiss, poznate kao četvrta neprijateljska ofanziva, koju su početkom 1943. godine vodile udružene okupatorsko-kvinsliške snage.
Ofanzivnim dejstvom NOVJ, posebno u srednjoj Bosni, ova slobodna teritorija je proširivana do sredine januara 1943. godine. Prostirala se od prilaza Karlovcu i Zagrebu, do reke Bosne i Neretve i zahvatala je oko 50.000 km².
Onivanjem Privremenog upravnog odseka pri Vrhovnom štabu, 22. oktobra, koji je trebao da usmerava rad NO odbora i vojno-teritorijalnih organa, a zatim Izvršnog odbora AVNOJ-a. 26/27. novembra1942., na ovoj tertoriji je bio izgrađen jedinstven sistem vlasti. Na teritoriji 30 srezova sprovedeni su izbori za mesne, opštinske i sreske, a u nekim krajevima i okružne narodnooslobodilačke odbore — komandi mesta i komandi područja.
Na inicijativu Izvršnog odbora AVNOJ-a razvijena je politička, privredna i prosveta aktivnost. Podstaknut je razvoj proizvodnje, organizovanja razmena i saobraćaj, sprovedena kampanja prikupljanja dobrovoljnih priloga naroda za snabdevanje vojnih jedinica, akcija otvaranja osnovnih škola i drugih oblika prosvećivanja naroda, odnovano je Pozorište narodnog oslobođenja, unapređena zdravstvena služba i razni oblici socijalne zaštite (zbrinjavanje izbeglica, osnivanje domova za nezbrinutu decu i dr.). Pored ovih aktivnosti NOO i KPJ je radila na razvijanju antifašističke organizacije žena i omladine. Održani su osnovačka konferencija AFŽ Jugoslavije u Bosanskom Petrovcu od 6. do 8. decembra i osnivački kongres USAOJ-a u Bihaću, od 27. do 29. decembra1942. godine.
U Američkoj štampi izišle vesti o ustavotvornoj Skupštini i obrazovanju vlade u Bihaću. Čak iz Moskve prenose pozdrave Bihaćke Vlade upućene šefovima stranih vlada. Javite ima li osnova ovim vestima.[1]
– Zahtev predsedništva izbegličke jugoslovenske vlade od 17. decembra 1942. Draži Mihailoviću za proveru podataka o formiranju AVNOJ-a
Kao izraz izvojevanih pobeda u ratu protiv okupatora i domaćih kolaboracionista i stepena razvitka NOP-a, Bihaćka republika je uticala na jačanje međunarodnog položaja NOP-a. Nastala je u doba prelomnih bitaka na sovjetsko-nemačkom frontu i na frontu u Africi, ona je pobudila zanimanje sila Osovine i sila antihitlerovske koalicije.
Računajući s mogućnošću skore invazije anglo-američkih trupa na evropsko Sredozemlje i pre svega na Balkan, Hitler je smatrao da bi NOV mogla da ugrozi odbranu Balkana. Zato je doneo odluku o zimskim operacijama Vajs (Weiss) za uništenje „Titove države“ kako je sam nazivao oslobođenu tritoriju s centrom u Bihaću. Sa istog stanovišta poraslo je i zanimanje za događaje u Jugoslaviji kod vlada antihitlerovske koalicije. To de pokazalo, u pojačanom nastojanju britanske vlade da odvrati četnikeDraže Mihailovića od saradnje sa okupatorom i s druge strane, u njenoj odluci da stupi u kontakt sa Vrhovnim štabom NOV i POJ.
Oslanjajući se na izbvojevane pobede i stepen razvitka NOP-a, u vreme Bihaćke republike, CK KPJ, još odlučnije kreće u borbu za mađunarodno priznanje NOP-a, što je bilo izraženo i osnovanjem AVNOJ-a i posebno prvom notom koju su Izvršni odbor AVNOJ-a i Vrhovni štab NOV i POJ uputili vladama sila antifašističke koalicije iz Bihaća januara 1943. godine. U toj noti su otvoreno postavili pitanje izdajničke aktivnosti vlade Kraljevine Jugoslavije u izbeglištvu.
P. Kačavenda, Razvoj i aktivnost narodne vlasti na velikoj oslobođenoj teritoriji Jugolvije u drugoj polovini 1942, Istorija radničkog pokreta, Zbornik radova, Beograd 1968, 5, str 339—433;
Prvo zasedanje AVNOJ-a, Zbornik radova, Bihać 1968.