Pre Drugog svetskog rata bio je komandant 30, a kasnije 32. nemačke divizije. U Drugom svetskom ratu najpre je bio komandant 32. pešadijske divizije, zatim komandant 18. brdskog korpusa, a od 16. septembra 1941. do novembra 1941. opunomoćeni komandujući general u Srbiji. U to vreme su izvršene mnogobrojne masovne odmazde nad civilnim stanovništvom u Srbiji. Od 24. juna do 17. jula1944. bio je komandant 2. oklopne armije, koja je operisala na Balkanu, uglavnom na teritoriji Jugoslavije; kasnije je komandant 20. armije u Norveškoj. Suđeno mu je u Nirnbergu kao odgovornom za masakr hiljada nevinih srpskih civila. Izvršio je samoubistvo.
Dana, 16. septembra lično Hitler je imenovao generala Bemea za opunomoćenog komandujućeg generala u Srbiji.[1] Berne je primio zadatak, „da na području Srbije osigura puteve i za nemačku ratnu privredu važne objekte i potom na celokupnoj ustaničkoj teritoriji najoštrijim sredstvima ponovo uspostavi red. Zajedno sa Bemeom u Srbiji su poslate dve borbene jedinice za pojačanje: 125. divizija iz Grčke i 342. divizija iz Francuske.[2]
General Beme je trupama tražio da celoj Srbiji stvore zastrašujući primer, koji mora najteže pogoditi celokupno stanovništvo.[3] Naređenje generala Bemea za „čišćenje okuke Save" nije ostavljalo sumnju o načinu kako treba postupati u Srbiji. Beme je ocenio da nije više primarna direktna borba protiv vojnog otpora, već uništenje baze pokreta otpora, dakle direktna borba protiv civilnog srpskog stanovništva. U naređenju, između ostalog, kaže:
1. Stanovništvo u niziji između Drine i Save priključilo se pokretu otpora. Žene i deca prikupljaju vesti i brinu se o snabdevanju bandi koje se tu kreću. Celokupno stanovništvo time učestvuje u ustanku.
2. Bezobzirnim postupcima mora se postići da takav zastrašujući prirner za kratko postane poznat u celoj Srbiji.
(...)
Sve one koji na bilo koji način učestvuju u borbi smatrati za odmetnike i postupati s njima kao s takvima. Sva naselja, i ona u njihovoj blizini iz kojih su gađane nemačke trupe, ili je u nihovoj blizini pronađeno oružje odnosno municija, treba da se spale. Celokupno muško stanovništvo između 15-60 godina uhapsiti i, najpre, odvesti u zatvor - sabirni logor, koji ima da uredi divizija. ... Celokupno žensko stanovništvo mora da se odvede od prvog dana na slične radove ili primora na druge poslove.[4]
Beme je svojim jedinicama naređivao činjenje zločina pod pretnjom ratnog suda:
„Vaš zadatak je da na jednom pojasu zemlje sprovedete osvetu, gde su 1914. tekli potoci nemačke krvi zbog podmuklosti Srba, muškaraca i žena. Vi ste osvetnici mrtvih. Mora se stvoriti zastrašujući primer koje će svo stanovništvo Srbije najteže pogoditi. Svako ko pokaže blagost ogrešiće se o život svojih drugova. On će biti, bez obzira na ličnost, pozvan na odgovornost pred ratnim sudom."[5]
Zarobljavanje u Norveškoj 1945.
Komandant Vermahta u Norveškoj, general Beme, protestovao je kod savezničke komande u vezi postupanja prema nemačkim vojnicima.[6]
– Ratni dnevnik Vrhovne komande Vermahta od 12. maja 1945.
Izvori
↑Firerovo uputstvo br. 31a, 16. 9. 1941 str. 149f (cit. po: Hitlerova uputstva za vođenje rata 1939-1945, str. 1490