Maksymilian Nożyczkowski

podporucznik weteran
Data i miejsce urodzenia	październik 1837 Przedecz
Data i miejsce śmierci	27 listopada 1933 Kraków
Przebieg służby
Lata służby	1863
Siły zbrojne	powstańcy styczniowi
Jednostki	Oddział Edmunda Taczanowskiego
Główne wojny i bitwy	powstanie styczniowe
Odznaczenia

Maksymilian Nożyczkowski (ur. październik 1837 w Przedczu, zm. 27 listopada 1933 w Krakowie) – polski kowal i artysta, powstaniec styczniowy.

Syn Maksymiliana i Marianny z Wasilewskich. W młodości pracował w warsztacie ojca, który był kowalem^[1].

W 1863 roku przyłączył się do powstania styczniowego, walczył w oddziale Oborskiego, a następnie przyłączył się do oddział Edmunda Taczanowskiego. W kwietniu 1863 roku brał udział w bitwie pod Brdowem, a 8 maja tego samego roku został ciężko ranny w nogę podczas bitwy pod Ignacewem^[1]. Ukrywał się w majątku Ignacego Lipskiego w Chodeczku, następnie został aresztowany i osadzony w areszcie w Kłodawie, wkrótce potem został zwolniony dzięki interwencji mieszkańców miasta^[1].

Po powstaniu styczniowym zajmował się malarstwem i muzyką^[1]. Był działaczem Kujawskiego Związku Weteranów we Włocławku. Po śmierci swojej 3 żony, w 1927 roku wyjechał z Przedcza i zamieszkał w Krakowie, w Schronisku dla Weteranów przy ul. Biskupiej 18^[2].

W 1930 roku został odznaczony Krzyżem Niepodległości z Mieczami i awansowany na stopień podporucznika^[2][3].

Zmarł 27 listopada 1933 roku, pochowany został na cmentarzu Rakowickim^[2].

• GrażynaG. Niewiarowska GrażynaG., Bohaterowie powstania styczniowego z ziemi kłodawskiej, [w:] RyszardR. Jałoszyński (red.), Mieszkańcy ziemi kłodawskiej w powstaniu styczniowym, Konin–Kłodawa: Towarzystwo Samorządowe, 2022, ISBN 978-83-959624-4-8 .