| Data i miejsce urodzenia
|
26 września 1922
Gniezno
|
| Data i miejsce śmierci
|
6 września 2009
Gniezno
|
| Obywatelstwo
|
polskie
|
| Pozycja
|
napastnik
|
| Kariera seniorska
|
|
|
| Kariera reprezentacyjna
|
| Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
|
|
 Polska
|
|
| Odznaczenia
|
  
|
Maksymilian Małkowiak (ur. 26 września 1922 w Gnieźnie, zm. 6 września 2009 tamże) – polski hokeista na trawie, reprezentant kraju, olimpijczyk.
Życiorys
Jeden z najbardziej utytułowanych polskich hokeistów na trawie w historii tej dyscypliny, odznaczony orderem Zasłużonego Mistrza Sportu. Zawodnikiem pozostawał w latach 1935–1956, występując wyłącznie w klubach gnieźnieńskich: KS Stella, Kolejarz i KKS Stella. W reprezentacji Polski debiutował 19 czerwca 1948 roku w spotkaniu z Czechami, zdobywając historyczną – pierwszą bramkę w oficjalnym meczu polskiej reprezentacji (Polacy przegrali wówczas 1:2). Dla drużyny narodowej rozegrał do roku 1956 trzynaście spotkań, strzelając w nich dwie bramki. W roku 1952 uczestniczył w Olimpiadzie w Helsinkach, zajmując szóste miejsce (zwycięstwa 1:0 z Belgią i 1:0 ze Szwajcarią, porażka 2:7 z Niemcami) i rozegrawszy wszystkie możliwe mecze helsińskiego turnieju. W roku 1956 zakończył karierę jako zawodnik i został trenerem, prowadząc MKS Gniezno, KKS Stella i KS Start Gniezno. Pozostawał także działaczem Klubu Olimpijczyka.
Maksymilian Małkowiak zmarł 6 września 2009 w wieku 87 lat. Został pochowany na cmentarzu św. Piotra i Pawła w Gnieźnie. Począwszy od roku 2010, w Gnieźnie co roku odbywa się Memoriał im. Maksymiliana Małkowiaka.
Odznaczenia
Za zasługi Maksymilian Małkowiak został uhonorowany:
Bibliografia
