Kia Niro I – tyłKia Niro I PHEVKia Niro I po liftinguKia Niro I – tył po liftingu
Kia Niro I została zaprezentowana po raz pierwszy w 2016 roku.
Studyjną zapowiedzią nowego kompaktowegocrossovera w ofercie Kii był przedstawiony jesienią 2013 roku prototyp Kia Niro Concept[3].
Produkcyjna Kia Niro została zaprezentowana 2,5 roku później, mając swoją światową premier podczas targów motoryzacyjnych Chicago Auto Show 2016[4]. Europejska prezentacja pojazdu odbyła się miesiąc później w ramach targów motoryzacyjnych w Genewie[1]. Samochód przyjął postać kompaktowegocrossovera[5]. Kia Niro trafiła na rynek jako pierwszy w historii południowokoreańskiego producenta pojazd wyposażony w spalinowo-elektryczny, hybrydowy układ napędowy[6]. Pod kątem technicznym, bliźniaczą płytę podłogową i taki sam układ napędowy wykorzystał pokrewny, osobowy model Hyundai Ioniq[7].
Nad stylizacją pojazdu, która stanowiła rozwinięcie koncepcji prototypu z 2013 roku, pracowały ośrodki projektowe w Kalifornii i Korei Południowej[1]. Nadwozie pojazdu wykonane zostało ze stali oraz aluminium[8].
Niro PHEV
Rok po premierze Kii Niro pierwszej generacji, w marcu 2017 roku na Geneva Motor Show przedstawiony został wariant napędzany większą baterią ładowaną z gniazdka umieszczonego w lewym przednim błotniku, która umożliwiła dłuższą jazdę na samej energii elektrycznej[9]. Pojazd napędza 1,6-litrowy silnik benzynowy GDI, który razem z silnikiem elektrycznym rozwija 141 KM. 8,9 kWh bateria umożliwia przejechanie na jednym ładowaniu do 60 kilometrów[10].
Lifting
W marcu 2019 roku podczas targów motoryzacyjnych w Genewie zaprezentowano Kię Niro pierwszej generacji po obszernej restylizacji[11]. Pod kątem wizualnym, zmiany przeszedł pas przedni pojazdu, w którym zastosowane zostały nowe reflektory wykonane w technologii LED, a także światła do jazdy dziennej. Przestylizowany został też kształt zderzaków, a tylne lampy otrzymały nowe jednobarwne, czerwone klosze wykonane z diod LED.
Obszerny zakres zmian objął także kabinę pasażerską, gdzie producent zdecydował się wprowadzić nowy projekt deski rozdzielczej. Dominującym motywem został pas wykonany z lakieru fortepianowego, w który wkomponowano znacznie większy ekran systemu multimedialnego o przekątnej 10,25 cala[12]. Nawiewy zostały umieszczone niżej, a ponadto wkomponowano nowy panel klimatyzacji i odświeżony projekt zegarów.
Bogatsza wersja L wyposażona jest dodatkowo m.in.: w czujniki cofania, elektryczne sterowanie lusterek z kierunkowskazami LED, system nawigacji satelitarnej z usługami TomTom i Android z 7-calowym ekranem dotykowym, fotochromatyczne lusterko wsteczne, czujniki deszczu. Najbogatsza wersja XL wyposażona jest dodatkowo w reflektory biksenonowe, czujniki parkowania, system audio JBL z 8-calowym ekranem systemu nawigacji satelitarnej, podgrzewaną kierownicę oraz przednie fotele, system bezkluczykowy oraz 18-calowe alufelgi, a także bezprzewodową, indukcyjną ładowarkę do telefonu[2].
W zależności od wersji wyposażeniowej pojazdu, auto opcjonalnie doposażyć można m.in.: w system autonomicznego hamowania z trzema trybami pracy, elektrycznie sterowane okno dachowe, skórzaną tapicerkę, wentylowane przednie fotele, autoalarm oraz system ratunkowy, który automatycznie rozpoznaje wypadek i wzywa na żądanie pomoc służb ratunkowych[2].
Dane techniczne
Pojazd napędza hybrydowy układ napędowy, który składa się z czterocylindrowej, benzynowej jednostki napędowej z bezpośrednim wtryskiem paliwa pracującej w cyklu Atkinsona[4] o pojemności 1,6 l GDI o mocy 105 KM i generującej 147 Nm momentu obrotowego, który współpracuje z silnikiem elektrycznym o mocy 47 KM (32 kW) oraz z akumulatorem litowo-jonowym o pojemności 1,56 kWh. Łączna moc hybrydowego układu napędowego wynosi 141 KM, a moment obrotowy przenoszony jest na przednią oś pojazdu za pomocą 6-biegowej dwusprzęgłowej przekładni DCT[1].
Silnik ten wyposażony został w system odzyskiwania ciepła spalin, który przyspiesza rozgrzewanie silnika poprzez przekierowanie płynu chłodniczego do wymiennika ciepła w układzie wydechowym[1].
Samochód przeszedł obszerne modyfikacje pod kątem wizualnym, od spalinowo-elektrycznego wariantu odróżniając się zaślepką w kolorze nadwozia zamiast tradycyjnej atrapy chłodnicy, w którą wbudowano port do ładowania[14]. Pojazd zyskał też inny wzór zderzaków, który rok później zaadaptowało podstawowe Niro po restylizacji. Różnicą, jaka pojawiła się w kabinie pasażerskiej, był mniej zabudowany tunel środkowy zwieńczony zadartym ku górze panelem z pokrętłem do wybierania trybów jazdy.
Lifting
Po tym, jak w marcu 2019 roku Kia Niro I w wariancie hybrydowym i hybrydowym plug-in przeszła obszerną restylizację, modyfikacje objęły rok później także wariant elektryczny[15]. Samochód otrzymał w ich ramach reflektory i tylne lampy wykonane w technologii LED, a także zaadaptował nowy projekt deski rozdzielczej z większym, 10,25-calowym ekranem dotykowym.
Elektryczna Kia Niro trafiła do sprzedaży w dwóch specyfikacjach technicznych. Podstawowa, o mocy 135 KM i z baterią o pojemności 39,2 kWh, według europejskiej normy WLTP umożliwia przejechanie na jednym zasięgu do 312 kilometrów[20]. Przyśpieszenie od 0 do 100 km/h w tej konfiguracji zajmuje 9,8 sekundy.
Mocniejsza rozwija 204 KM mocy, a dzięki baterii o pojemności 64 kWh umożliwia przejechanie na jednym ładowaniu do 485 km w trybie mieszanym lub do 615 km w trybie miejskim w ramach normy pomiarowej WLTP[21]. Topowa elektryczna Kia Niro osiąga 100 km/h po 7,8 sekundy.
Kia Niro Plus – tyłKia Niro Plus – powiększone nadwozie
Kia Niro Plus została zaprezentowana po raz pierwszy w 2022 roku.
Choć wiosną 2022 rozpoczęła się produkcja zupełnie nowej, drugiej generacji Niro, Kia zdecydowała się pozostać także przy koncepcji dotychczasowego modelu, lecz w okrojonej i zmodyfikowanej formie[22]. Pierwsze wcielenie Kii Niro EV posłużyło jako baza do opracowania tzw. pierwszego w historii firmy purpose built vehicle typu taksówka[23], czyli samochodu konstrukcyjnie przeznaczonego do komercyjnego stosowania przez korporacje taksówkarskie oraz przedsiębiorstwa specjalizujące się w przewozie osób[24].
Kia Niro Plus, w stosunku do pierwowzoru, zyskała nieznacznie zmodyfikowany przedni zderzak z trójramiennymi diodami LED. Wprowadzając konstrukcyjne modyfikacje producent skupił się na zmianie proporcji nadwozia w celu wygospodarowania przestronniejszego, drugiego rzędu siedzeń dla komfortowego podróżowania pasażerów[25]. Samochód ma wyższy o 80 mm dach i dłuższy o 10 mm rozstaw osi, a także cieńsze boczki drzwi, dodatkowe uchwyty, stopień do wsiadania i haczyki. Funkcjonalności taksometru zostały zintegrowane z systemem multimedialnym[26].
Sprzedaż
Niro Plus powstał z myślą o wyselekcjonowanych rynkach zbytu ograniczających się do państw z regionu Azji Wschodniej, na cele z potrzebami wewnętrznymi Korei Południowej. Początek sprzedaży wyznaczony został na drugą połowę 2022 roku, bez planów eksportowych do m.in. Europy[27].
Dane techniczne
Pod kątem napędowym Kia Niro Plus jest samochodem bliźniaczym wobec dotychczas produkowanej pierwszej generacji modelu Niro EV. Pierwotnie przewidziano dostępność jedynie w wariancie elektrycznym, jednak docelowo planowana jest sprzedaż także w odmianie hybrydowej oraz hybrydowej typu plug-in – wzorem pierwszej generacji[28].
Kia Niro II PHEV – tyłKia Niro II LXKia Niro II LX – tył
Kia Niro II została zaprezentowana po raz pierwszy w 2021 roku.
Studyjną zapowiedzią zupełnie nowej, drugiej generacji Kii Niro był przedstawiony w kwietniu 2019 roku futurystycznie stylizowany prototyp Kia HabaNiro[29]. Półtora roku później, w sierpniu 2020 roku udokumentowano pierwszy przedprodukcyjny egzemplarz produkcyjnego modelu pod postacią Kii Niro II[30], by wreszcie przedstawić samochód oficjalnie 15 miesięcy później podczas listopadowej wystawy Seoul Motor Show 2021[31].
Pod kątem wizualnym samochód rozwinął formułę poprzednika, zyskując jednakże znacznie bardziej awangardową stylizację nadwozia[32]. Charakterystycznym elementem stały się obszerne, wielokształtne nisko umieszczone klosze reflektorów z wkomponowanym pasem diod LED w formie czterech kresek w kształcie wykresu EKG[33]. Wlot powierza przyjął tym razem kształt nisko osadzonego trapezu, a typowy dla Kii motyw tygrysiego nosa tym razem umieszczono w plastikowej poprzeczce rozciągającej się na całej szerokości między maską a reflektorami. Awangardowym akcentem został charakterystycznie pomalowany słupek C, który inaczej niż reszta nadwozia pokryto ciemniejszym lakierem pociągniętym do dachu[34]. Tylną część nadwozia przyozdobiły dwurzędowe lampy, na czele z górną, utrzymaną w motywie bumeranga[35].
Estetyka kabiny pasażerskiej została ściśle upodobniona do innych premier południowokoreańskiego producenta z 2021 roku, na czele z modelami Sportage i EV6[36]. W ten sposób w Niro drugiej generacji znalazła się dwuramienna kierownica, tunel środkowy z pierścieniem do wyboru trybów jazdy, minimalistyczny układ konsoli centralnej i dwa ekrany o przekątnej po 10,25 cala, płynnie łączące funkcje wskaźników po lewej i centrum sterowania pojazdem z prawej. Przed pasażerem znalazło się oświetlenie ambientowe, a do wykończenia kabiny pasażerskiej wykorzystano materiały z recyklingu[37].
Sprzedaż
Po debiucie w listopadzie 2021 roku, początek dostaw pierwszych egzemplarzy do nabywców został wyznaczony na trzeci kwartał 2022 roku[38]. Podobnie jak poprzednik, Kia Niro drugiej generacji została skonstruowana jako samochód globalny. Poza Koreą Południową, Ameryką Północną oraz Europą, pojazd po raz pierwszy przeznaczony został także do sprzedaży w Australii[39].
Dane techniczne
Podobnie jak poprzednik, Kia Niro drugiej generacji powstała w trzech wariantach napędowych: hybrydowym i hybrydowym typu plug-in, a także w pełni elektrycznym[40]. Podstawowy wariant spalinowo-elektryczny rozwija moc maksymalną 140 KM i 265 Nm maksymalnego momentu obrotowego[36], z kolei wariant PHEV wyposażony jest w mocniejszy układ napędowy o mocy 183 KM, ale o takim samym maksymalnym momencie obrotowym 265 Nm[36]. Ponadto, wariant plug-in może przejechać w trybie w pełni elektrycznym ok. 60 kilometrów na jednym ładowaniu[36].
Kia Niro EV II została zaprezentowana po raz pierwszy w 2021 roku.
W przeciwieństwie do przedstawionej w 2018 roku pierwszej generacji, druga generacja elektrycznej Kii Niro zadebiutowała tym razem równolegle z hybrydowymi wariantami na tych samych targach samochodowych Seoul Motor Show 2021[41].
Pod kątem wizualnym elektryczne Niro zyskało subtelniejsze różnice w stosunku do hybrydowego pierwowzoru. Poza brakiem rury wydechowej pozwalającej na wygospodarowanie płasko ściętego tylnego zderzaka, najwięcej różnic pojawiło się z przodu – centralny punkt zderzaka zajęła klapka wtyczki ładowania, z kolei dolny wlot powietrza zyskał bardziej zaokrąglony kształt[42].
Sprzedaż
Podobnie jak warianty hybrydowe, początek sprzedaży elektrycznej Kii Niro drugiej generacji przewidziany został na rynkach europejskich, tym razem pod jednolitą globalną nazwą Niro EV, w trzecim kwartale 2022 roku[43]. Pojazd będzie konstrukcją globalną, oferowaną także w rodzimej Korei Południowej, Ameryce Północnej czy Australii.
Dane techniczne
Podobnie jak w przypadku poprzednika, elektryczna Kia Niro drugiej generacji przewidziana została w dwóch wariantach napędowych[36]. Bazowa napędzana jest silnikiem elektrycznym o mocy 150 KM i maksymalnym momencie obrotowym 254 Nm, z kolei akumulator o pojemności 48 kWh pozwala na maksymalny zasięg 350 kilometrów na jednym ładowaniu[36]. Topowa odmiana napędzana jest z kolei silnikiem o mocy 217 KM i 254 Nm maksymalnego momentu obrotowego, a większa bateria 64,5 kWh umożliwia zasięg na jednym ładowaniu do 460 kilometrów[36].
_IMG_5418.jpg)
_IMG_5419.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
_PHEV_Leonberg_2022_1X7A0474.jpg)
_PHEV_Leonberg_2022_1X7A0477.jpg)
.jpg)
.jpg)
_1.jpg)
_2.jpg)
_1X7A7188.jpg)