Jan Zając (ur. 20 czerwca 1939 w Libiążu Małym ) – polski duchowny rzymskokatolicki , rektor Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej w latach 1984–1993, kustosz sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach w latach 2002–2014, biskup pomocniczy krakowski w latach 2004–2014, od 2014 biskup pomocniczy senior archidiecezji krakowskiej .
Życiorys
Urodził się 20 czerwca 1939 w Libiążu Małym . Od 1953 był uczniem Liceum Ogólnokształcącego w Chrzanowie, gdzie w 1957 zdał egzamin dojrzałości . W latach 1957–1963 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Krakowskiej [1] . Święceń prezbiteratu udzielił mu 23 czerwca 1963 w katedrze na Wawelu biskup pomocniczy krakowski Karol Wojtyła [1] [2] .
W latach 1963–1971 pracował jako wikariusz kolejno w parafiach: Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Międzybrodziu Żywieckim (1963–1967), Matki Bożej Królowej Polski w Chełmku (1967–1970) i Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Wadowicach (1970–1971)[3] . W latach 1977–1980 był duszpasterzem jednego z czterech rejonów parafii Matki Bożej Królowej Polski w Nowej Hucie . Od 1980 do 1984 pracował jako proboszcz w parafii św. Szczepana w Krakowie [1] .
Od 1971 do 1977 był zatrudniony na stanowisku ojca duchownego w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Krakowskiej. W latach 1984–1993 sprawował urząd rektora seminarium. W 1993 został dyrektorem Wydziału Koordynacji Duszpasterstwa Archidiecezji Krakowskiej, a w czerwcu 1998 ojcem duchownym w ramach Studium Formacji Stałej Kapłanów Archidiecezji Krakowskiej. W 1999 został mianowany wikariuszem biskupim ds. duszpasterstwa[1] . W 2002 objął funkcję kustosza sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach [3] . Wszedł w skład rady kapłańskiej , rady duszpasterskiej i kolegium konsultorów . Został obdarzony godnościami kanonika Kapituły Metropolitalnej na Wawelu i protonotariusza apostolskiego [1] .
14 sierpnia 2004 wraz z Józefem Guzdkiem został mianowany przez papieża Jana Pawła II biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej . Jako stolica tytularna została mu przyznana Taddua [4] [5] . Święcenia biskupie otrzymał 15 września 2004 w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach . Udzielił mu ich kardynał Franciszek Macharski , arcybiskup metropolita krakowski, z towarzyszeniem arcybiskupa Józefa Kowalczyka , nuncjusza apostolskiego w Polsce, i arcybiskupa Stanisława Dziwisza , prefekta pomocniczego Domu Papieskiego[6] . Na swoje zawołanie biskupie przyjął słowa „Surgite, eamus! ” (Wstańcie, chodźmy! ), pochodzące z Ewangelii św. Marka i będące jednocześnie tytułem książki papieża Jana Pawła II[6] [7] . Został mianowany wikariuszem generalnym [8] . 7 października 2014 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego archidiecezji krakowskiej[9] [10] . W tym samym roku przestał pełnić funkcję kustosza sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach, będąc odtąd kustoszem honorowym[3] .
W ramach Konferencji Episkopatu Polski w marcu 2005 został przewodniczącym Zespołu ds. Sanktuariów[11] . Objął też funkcję przewodniczącego Komisji Charytatywnej. Ponadto został przewodniczącym Komisji Nadzorczej Caritas Polska [7] .
Spokrewniony (brat dziadka) z Heleną Kmieć , polską misjonarką zamordowaną w 2017 w Boliwii[12] .
Wyróżnienia
W 2007 został przyjęty w poczet członków Zakonu Rycerskiego Bożego Grobu w Jerozolimie [13] , w którym otrzymał rangę komandora[14] .
W 2009 nadano mu tytuł honorowego obywatela Libiąża [15] .
Przypisy
↑ a b c d e Bp-nominat Jan Zając (biogram) . ekai.pl (arch.), 2004-08-14. [dostęp 2019-04-06].
↑ Jan Zając . catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-04-17]. (ang. ) .
↑ a b c Nota biograficzna Jana Zająca na stronie sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach . milosierdzie.pl. [dostęp 2017-03-29].
↑ Nomina di Ausiliari dell′Arcidiocesi di Kraków (Polonia) . press.vatican.va, 2004-08-14. [dostęp 2014-04-06]. (wł. ) .
↑ Jan Paweł II mianował dwóch biskupów pomocniczych archidiecezji krakowskiej . ekai.pl (arch.), 2004-08-14. [dostęp 2019-04-06].
↑ a b Kraków: święcenia nowych biskupów pomocniczych archidiecezji . ekai.pl (arch.), 2004-09-15. [dostęp 2019-04-06].
↑ a b Jan Zając na stronie Konferencji Episkopatu Polski . episkopat.pl (arch.). [dostęp 2016-11-18].
↑ Nota biograficzna Jana Zająca na stronie archidiecezji krakowskiej . diecezja.pl. [dostęp 2019-04-06].
↑ Rinuncia di Ausiliare di Kraków (Polonia) . press.vatican.va, 2014-10-07. [dostęp 2014-10-07]. (wł. ) .
↑ Kraków: Bp Jan Zając przechodzi na emeryturę . episkopat.pl (arch.), 2014-10-07. [dostęp 2016-11-18].
↑ Zmiany w gremiach Episkopatu, nowi delegaci i duszpasterze krajowi . ekai.pl (arch.), 2005-03-09. [dostęp 2019-04-06].
↑ Bp Jan Zając: Helena pojechała pomagać dzieciom w Boliwii . radiomaryja.pl, 2017-01-25. [dostęp 2017-02-14].
↑ Bożogrobcy przekazali płaszcz dla figury Matki Bożej z Katedry Polowej . ekai.pl (arch), 2008-01-19. [dostęp 2019-04-06].
↑ Bożogrobcy w Centrum Jana Pawła II „Nie lękajcie się” . oessh.opoka.net.pl. [dostęp 2014-07-13].
↑ Uchwała Nr XXVII/157/2009 Rady Miejskiej w Libiążu . bip.malopolska.pl, 2009-03-27. [dostęp 2019-04-06].
Linki zewnętrzne
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy