Ernst Kaltenbrunner
Ernst Kaltenbrunner (ur. 4 października 1903 w Ried im Innkreis w Austrii, zm. 16 października 1946 w Norymberdze) – SS-Obergruppenführer, szef Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA) w latach 1943–1945, zbrodniarz wojenny. ŻyciorysUczył się w gimnazjum w Linzu oraz na uniwersytecie w Grazu. W 1926 uzyskał wykształcenie prawnicze i do 1928 pracował jako adwokat w Linzu i Salzburgu. Od 1930 był członkiem austriackiej partii nazistowskiej. Od 1935 był szefem SS w Austrii. Tuż przed przyłączeniem Austrii do III Rzeszy (12 marca 1938) pełnił funkcję sekretarza stanu ds. bezpieczeństwa w gabinecie Arthura Seyss-Inquarta. Po Anschlussie pełnił wysokie funkcje kierownicze w SS na terenie byłej Austrii (Ostmark). Za aktywny udział w nim otrzymał stopień SS-Brigadeführera z nominacji Adolfa Hitlera. 11 września 1938 został SS-Gruppenführerem oraz członkiem Reichstagu, a od kwietnia 1941 SS-Obergruppenführerem. 30 stycznia 1943 powołany na szefa Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA). Z jego inicjatywy Adolf Eichmann w kwietniu 1932 r. wstąpił do austriackiej Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników oraz do SS[2][3]. Odpowiedzialny m.in. za Holocaust (w tym działalność Einsatzgruppen) i zbrodnie w obozach koncentracyjnych. Po wydaleniu Arthura Nebego z NSDAP i SS został jego następcą na stanowisku prezydenta Interpolu. 1 października 1946 został skazany przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze na karę śmierci i stracony. Podczas procesu Rudolf Höß, komendant Auschwitz, złożył zeznania, które dowiodły, że Kaltenbrunner doskonale wiedział o tym, co dokładnie działo się w obozach koncentracyjnych. W trakcie procesu Kaltenbrunner zeznał m.in.:
Pod szubienicą powiedział:
Przypisy
Bibliografia
Kontrola autorytatywna (osoba): Information related to Ernst Kaltenbrunner |