Absolwent Uniwersytetu w Dorpacie, obronił doktorat w 1860, habilitował się w 1863 na podstawie rozprawy Zur Lehre von der Fettembole. W 1878 przeniósł się do Würzburga jako profesor zwyczajny na tamtejszym uniwersytecie. W 1882 przeniósł się do Berlina, oprócz pracy na uniwersytecie, objął funkcję dyrektora Królewskiego Uniwersyteckiego Szpitala Chirurgicznego w Berlinie.
Bibliografia
Pagel JL: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wien: Urban & Schwarzenberg, 1901, s. 141–144. [1]
Brennsohn I: Die Aerzte Livlands von den ältesten Zeiten bis zur Gegenwart, Ein biographisches Lexikon nebst einer historischen Einleitung über das Medizinalwesen Livlands. Mitau, 1905 s. 98-99 [2]
