Daiki Itō
Data i miejsce urodzenia
27 grudnia 1985 Shimokawa
Klub
Megmilk Snow Brand Ski Team
Wzrost
173 cm[1]
Debiut w PŚ
13 marca 2002 w Falun (48. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ
23 stycznia 2004 w Hakubie (9. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ
6 stycznia 2005 w Bischofshofen (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ
28 stycznia 2012 w Sapporo
Rekord życiowy
243,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (19 marca 2017)
Dorobek medalowy
Inne nagrody
Daiki Itō (jap. 伊東大貴 Itō Daiki ; ur. 27 grudnia 1985 w Shimokawie na Hokkaido ) − japoński skoczek narciarski , reprezentant klubu Megmilk Snow Brand Ski Team. Drużynowy brązowy medalista olimpijski (2014 ) oraz pięciokrotny medalista mistrzostw świata. Zwycięzca Letniego Grand Prix 2010 .
Przebieg kariery
W Pucharze Świata zadebiutował podczas konkursu w Falun , 13 marca 2002, a pierwsze punkty zdobył 23 stycznia 2004 w Hakubie . W 2005 podczas ostatniego konkursu Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen zajął 3. miejsce w konkursie Pucharu Świata . W klasyfikacji Pucharu Świata najwyższe miejsce (19.) zdobył w sezonie 2004/2005; sezon wcześniej był 32. W Pucharze Kontynentalnym w sezonie 2001/2002 był 109., w sezonie 2002/2003 zajął miejsce 79., a sezon później 23. W sezonie 2004/2005 zajął również 18. miejsce w Letnim Grand Prix . W sezonie olimpijskim 2005/2006 stanął na podium w Sapporo oraz zajął 4. miejsce w Sapporo i w Willingen. Cały sezon zakończył na 19. miejscu w klasyfikacji generalnej PŚ, notując przeciętne wyniki podczas igrzysk olimpijskich.
W 2010 zwyciężył w cyklu Letniego Grand Prix, wyprzedzając w klasyfikacji generalnej o 30 punktów Kamila Stocha , który zajął 2. miejsce i o 50 punktów Adama Małysza , który zajął 3. miejsce.
28 stycznia 2012 po raz pierwszy zwyciężył w konkursie Pucharu Świata w Sapporo po skokach na odległość 134 i 130 m[2] .
Podczas mistrzostw świata w lotach rozegranych w 2012 roku w Vikersund w konkursie indywidualnym zajął 5. miejsce. W konkursie drużynowym ustanowił swój rekord życiowy wynoszący 240 m i również uplasował się na 5. pozycji.
20 stycznia 2013 w drugiej serii konkursu w Sapporo spadł z belki startowej i zsunął się w dół rozbiegu, zatrzymując się tuż przed progiem. Japończyk został zdyskwalifikowany za start przed zapaleniem się zielonego światła i nie uzyskał możliwości powtarzania skoku[3] .
W marcu 2022 roku ogłosił zakończenie kariery[4] . Swoje dwa ostatnie skoki w oficjalnych zawodach Pucharu Świata, oddał podczas konkursu drużynowego rozgrywanego 26 marca na mamuciej skoczni w słoweńskiej Planicy . Lądował wówczas w pierwszej serii na odległość 192,5 m i w drugiej serii na 197,5 m. Drużyna Japonii zajęła wówczas 6. miejsce na 8 startujących reprezentacji[5] [6] .
Indywidualnie
Drużynowo
Starty D. Itō na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
18.
12 lutego
2006
Pragelato
Trampolino a Monte
K-95
HS-106
indywid.
100,0 m
96,0 m
243,5 pkt
23,0 pkt
Lars Bystøl
42.
18 lutego
2006
Pragelato
Trampolino a Monte
K-125
HS-140
indywid.
112,5 m
–
82,5 pkt
194,4 pkt
Thomas Morgenstern
6.
20 lutego
2006
Pragelato
Trampolino a Monte
K-125
HS-140
druż.[a]
121,5 m
121,5 m
893,1 pkt (213,4 pkt )
90,9 pkt
Austria
15.
13 lutego
2010
Whistler
Whistler Olympic Park
K-95
HS-106
indywid.
100,5 m
100,0 m
249,5 pkt
27,0 pkt
Simon Ammann
20.
20 lutego
2010
Whistler
Whistler Olympic Park
K-125
HS-140
indywid.
117,0 m
128,5 m
216,9 pkt
66,7 pkt
Simon Ammann
5.
22 lutego
2010
Whistler
Whistler Olympic Park
K-125
HS-140
druż.[b]
129,5 m
133,5 m
1007,7 pkt (252,9 pkt )
100,2 pkt
Austria
9.
15 lutego
2014
Krasnaja Polana
Russkije Gorki
K-125
HS-140
indywid.
137,5 m
124,0 m
252,5 pkt
26,2 pkt
Kamil Stoch
3.
17 lutego
2014
Krasnaja Polana
Russkije Gorki
K-125
HS-140
druż.[c]
130,5 m
132,0 m
1024,9 pkt (257,3 pkt )
16,2 pkt
Niemcy
20.
10 lutego
2018
Pjongczang
Alpensia Jumping Park
K-98
HS-109
indywid.
103,0 m
102,0 m
214,7 pkt
44,6 pkt
Andreas Wellinger
6.
19 lutego
2018
Pjongczang
Alpensia Jumping Park
K-125
HS-142
druż.[d]
126,0 m
123,0 m
940,5 pkt (227,4 pkt )
158,0 pkt
Norwegia
Indywidualnie
Drużynowo
Starty D. Itō na mistrzostwach świata – szczegółowo
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
36.
19 lutego
2005
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-90
HS-106
indywid.
88,0 m
–
110,5 pkt
146,0 pkt
Rok Benkovic
9.
20 lutego
2005
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-90
HS-106
druż.[e]
83,5 m
–
409,5 pkt (99,0 pkt )
561,0 pkt
Austria
31.
25 lutego
2005
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-120
HS-137
indywid.
122,5 m
–
118,0 pkt
195,2 pkt
Janne Ahonen
29.
24 lutego
2007
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
indywid.
112,0 m
106,0 m
173,9 pkt
92,2 pkt
Simon Ammann
3.
25 lutego
2007
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
druż.[f]
117,0 m
131,5 m
905,9 pkt (243,3 pkt )
94,3 pkt
Austria
20.
3 marca
2007
Sapporo
Miyanomori
K-90
HS-98
indywid.
89,5 m
91,5 m
227,5 pkt
49,5 pkt
Adam Małysz
22.
21 lutego
2009
Liberec
Ještěd
K-90
HS-100
indywid.
95,5 m
90,5 m
237,5 pkt
44,5 pkt
Wolfgang Loitzl
20.
27 lutego
2009
Liberec
Ještěd
K-120
HS-134
indywid.
123,5 m
–
119,8 pkt
21,5 pkt
Andreas Küttel
3.
28 lutego
2009
Liberec
Ještěd
K-120
HS-134
druż.[f]
118,5 m
123,5 m
981,2 pkt (231,1 pkt )
53,1 pkt
Austria
13.
26 lutego
2011
Oslo
Midtstubakken
K-95
HS-106
indywid.
92,5 m
98,0 m
229,9 pkt
69,3 pkt
Thomas Morgenstern
5.
27 lutego
2011
Oslo
Midtstubakken
K-95
HS-106
druż.[g]
100,5 m
105,5 m
931,1 pkt (250,7 pkt )
94,4 pkt
Austria
18.
3 marca
2011
Oslo
Holmenkollbakken
K-120
HS-134
indywid.
123,0 m
123,5 m
236,3 pkt
41,2 pkt
Gregor Schlierenzauer
6.
5 marca
2011
Oslo
Holmenkollbakken
K-120
HS-134
druż.[h]
123,0 m
–
410,7 pkt (110,9 pkt )
89,3 pkt
Austria
15.
23 lutego
2013
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-95
HS-106
indywid.
96,0 m
96,5 m
230,6 pkt
22,0 pkt
Anders Bardal
1.
24 lutego
2013
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-95
HS-106
druż. mix[i]
100,0 m
100,0 m
1011,0 pkt (259,1 pkt )
–
10.
28 lutego
2013
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-120
HS-134
indywid.
127,5 m
127,0 m
276,9 pkt
18,9 pkt
Kamil Stoch
5.
2 marca
2013
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-120
HS-134
druż.[j]
128,0 m
130,5 m
1099,1 pkt (283,8 pkt )
36,8 pkt
Austria
12.
21 lutego
2015
Falun
Lugnet
K-90
HS-100
indywid.
91,0 m
89,0 m
225,3 pkt
27,4 pkt
Rune Velta
28.
26 lutego
2015
Falun
Lugnet
K-120
HS-134
indywid.
119,0 m
111,0 m
192,1 pkt
76,6 pkt
Severin Freund
4.
28 lutego
2015
Falun
Lugnet
K-120
HS-134
druż.[k]
120,5 m
122,5 m
831,2 pkt (201,3 pkt )
41,4 pkt
Norwegia
10.
25 lutego
2017
Lahti
Salpausselkä
K-90
HS-100
indywid.
95,5 m
94,5 m
249,8 pkt
21,0 pkt
Stefan Kraft
3.
26 lutego
2017
Lahti
Salpausselkä
K-90
HS-100
druż. mix.[l]
92,5 m
96,5 m
979,7 pkt (254,6 pkt )
55,8 pkt
Niemcy
15.
2 marca
2017
Lahti
Salpausselkä
K-116
HS-130
indywid.
122,0 m
120,0 m
248,7 pkt
30,6 pkt
Stefan Kraft
7.
4 marca
2017
Lahti
Salpausselkä
K-116
HS-130
druż.[m]
119,0 m
114,0 m
922,7 pkt (247,0 pkt )
181,5 pkt
Polska
20.
23 lutego
2019
Innsbruck
Bergisel
K-120
HS-130
indywid.
119,0 m
126,0 m
225,7 pkt
53,7 pkt
Markus Eisenbichler
3.
24 lutego
2019
Innsbruck
Bergisel
K-120
HS-130
druż.[n]
117,0 m
116,0 m
920,2 pkt (206,4 pkt )
67,3 pkt
Niemcy
34.
1 marca
2019
Seefeld
Toni-Seelos-Olympiaschanze
K-99
HS-109
indywid.
89,5 m
–
81,9 pkt
136,4 pkt
Dawid Kubacki
Indywidualnie
Drużynowo
Starty D. Itō na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Skok 3
Skok 4
Nota
Strata
Zwycięzca
20.
20-21 lutego
2004
Planica
Velikanka
K-185
–
indywid.
182,0 m
191,5 m
208,0 m
100,0 m
614,3 pkt
217,8 pkt
Roar Ljøkelsøy
5.
22 lutego
2004
Planica
Velikanka
K-185
–
druż.[o]
203,0 m
196,5 m
1574,5 pkt (387,9 pkt )
137,3 pkt
Norwegia
27.
22-23 lutego
2008
Oberstdorf
Im. Heiniego Klopfera
K-185
HS-213
indywid.
187,0 m
180,5 m
176,0 m
168,0 m
650,3 pkt
185,1 pkt
Gregor Schlierenzauer
7.
24 lutego
2008
Oberstdorf
Im. Heiniego Klopfera
K-185
HS-213
druż.[b]
182,0 m
174,5 m
1241,2 pkt (328,8 pkt )
312,1 pkt
Austria
20.
19-20 marca
2010
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
indywid.
200,5 m
191,5 m
209,5 m
197,5 m
743,5 pkt
192,3 pkt
Simon Ammann
10.
24-25 lutego
2012
Vikersund
Vikersundbakken
K-195
HS-225
indywid.
206,0 m
219,0 m
–[q]
–[q]
365,2 pkt
43,5 pkt
Robert Kranjec
5.
26 lutego
2012
Vikersund
Vikersundbakken
K-195
HS-225
druż.[p]
240,0 m
215,5 m
1472,9 pkt (439,5 pkt )
175,5 pkt
Austria
Indywidualnie
Drużynowo
Starty D. Itō na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
7.
1 lutego
2001
Karpacz
Orlinek
K-85
druż.[s]
79,5 m
82,0 m
779,0 pkt (208,5 pkt )
113,0 pkt
Finlandia
24.
3 lutego
2001
Karpacz
Orlinek
K-85
indywid.
76,5 m
80,5 m
196,0 pkt
50,0 pkt
Veli-Matti Lindström
5.
24 stycznia
2002
Schonach
Langenwaldschanze
K-90
druż.[t]
83,5 m
88,5 m
766,5 pkt (212,5 pkt )
186,5 pkt
Finlandia
2.
26 stycznia
2002
Schonach
Langenwaldschanze
K-90
indywid.
89,0 m
98,0 m
248,0 pkt
7,5 pkt
Janne Happonen
9.
6 lutego
2003
Sollefteå
Hallstabacken
K-107
druż.[u]
96,0 m
95,5 m
728,1 pkt (178,4 pkt )
217,1 pkt
Austria
23.
8 lutego
2003
Sollefteå
Hallstabacken
K-107
indywid.
94,0 m
95,0 m
173,4 pkt
87,6 pkt
Thomas Morgenstern
Daiki Itō na zawodach w Holmenkollen w Norwegii
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Przypisy
1.
28 stycznia
2012
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
134,0 m
130,0 m
252,6 pkt
–
2.
29 stycznia
2012
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
127,5 m
137,0 m
243,7 pkt
–
3.
4 marca
2012
Lahti
Salpausselkä
K-90
HS-97
93,0 m
92,0 m
245,5 pkt
–
4.
8 marca
2012
Trondheim
Granåsen
K-123
HS-140
137,5 m
141,0 m
295,1 pkt
–
Miejsca na podium
Sezon PŚ
1. miejsce
2. miejsce
3. miejsce
Razem
2001/2002
–
–
–
–
2003/2004
–
–
–
–
2004/2005
–
–
1
1
2005/2006
–
1
–
1
2006/2007
–
–
–
–
2007/2008
–
–
–
–
2008/2009
–
–
–
–
2009/2010
–
–
2
2
2010/2011
–
–
–
–
2011/2012
4
3
2
9
2012/2013
–
1
1
2
2013/2014
–
–
1
1
2014/2015
–
1
–
1
2015/2016
–
–
–
–
2016/2017
–
–
–
–
2017/2018
–
–
–
–
2018/2019
–
–
–
–
2019/2020
–
–
–
–
Suma
4
6
7
17
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
6 stycznia
2005
Bischofshofen
im. Paula Ausserleitnera
K-125
HS-140
127,0 m
143,0 m
238,9 pkt
3.
7,5 pkt
Martin Höllwarth
2.
22 stycznia
2006
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
137,5 m
128,0 m
280,9 pkt
2.
0,5 pkt
Roar Ljøkelsøy
3.
20 grudnia
2009
Engelberg
Gross-Titlis-Schanze
K-125
HS-137
134,5 m
–
132,6 pkt
3.
12,2 pkt
Simon Ammann
4.
16 stycznia
2010
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
133,0 m
128,0 m
266,3 pkt
3.
5,2 pkt
Thomas Morgenstern
5.
9 grudnia
2011
Harrachov
Čerťák
K-125
HS-142
129,0 m
136,5 m
245,8 pkt
2.
1,0 pkt
Gregor Schlierenzauer
6.
1 stycznia
2012
Garmisch-Partenkirchen
Große Olympiaschanze
K-125
HS-140
138,5 m
141,5 m
269,6 pkt
3.
4,9 pkt
Gregor Schlierenzauer
7.
15 stycznia
2012
Tauplitz /Bad Mitterndorf
Kulm
K-185
HS-200
209,0 m
171,5 m
363,3 pkt
2.
1,6 pkt
Anders Bardal
8.
28 stycznia
2012
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
134,0 m
130,0 m
252,6 pkt
1.
–
9.
29 stycznia
2012
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
127,5 m
137,0 m
243,7 pkt
1.
–
10.
12 lutego
2012
Willingen
Mühlenkopfschanze
K-130
HS-145
149,5 m
144,0 m
264,4 pkt
3.
12,6 pkt
Anders Bardal
11.
18 lutego
2012
Oberstdorf
im. Heiniego Klopfera
K-185
HS-213
209,0 m
209,5 m
433,2 pkt
2.
10,2 pkt
Martin Koch
12.
4 marca
2012
Lahti
Salpausselkä
K-90
HS-97
93,0 m
92,0 m
245,5 pkt
1.
–
13.
8 marca
2012
Trondheim
Granåsen
K-123
HS-140
137,5 m
141,0 m
295,1 pkt
1.
–
14.
12 marca
2013
Kuopio
Puijo
K-120
HS-127
129,0 m
132,0 m
257,2 pkt
2.
10,9 pkt
Kamil Stoch
15.
15 marca
2013
Trondheim
Granåsen
K-124
HS-140
130,0 m
135,5 m
272,1 pkt.
3.
8,3 pkt
Kamil Stoch
16.
8 grudnia
2013
Lillehammer
Lysgårdsbakken
K-123
HS-138
132,5 m
138,0 m
275,7 pkt
3.
3,3 pkt
Severin Freund
17.
28 listopada
2014
Ruka
Rukatunturi
K-120
HS-142
138,0 m
137,5 m
276,1 pkt
2.
8,0 pkt
Simon Ammann
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
13 września
2008
Hakuba
Olimpijska
K-120
HS-131
126,5 m
118,0 m
237,6 pkt
2.
24,9 pkt
Simon Ammann
2.
14 września
2008
Hakuba
Olimpijska
K-120
HS-131
124,5 m
129,0 m
255,3 pkt
2.
7,3 pkt
Simon Ammann
3.
4 października
2008
Liberec
Ještěd
K-120
HS-134
128,5 m
133,5 m
272,6 pkt
2.
1,5 pkt
Gregor Schlierenzauer
4.
16 sierpnia
2009
Einsiedeln
Andreas Küttel-Schanze
K-105
HS-117
111,5 m
112,0 m
245,7 pkt
2.
0,4 pkt
Bjørn Einar Romøren
5.
30 sierpnia
2009
Hakuba
Olimpijska
K-120
HS-131
134,0 m
127,5 m
271,7 pkt
2.
8,0 pkt
Robert Kranjec
6.
13 sierpnia
2010
Courchevel
Tremplin du Praz
K-120
HS-132
133,5 m
130,0 m
256,3 pkt
1.
–
7.
15 sierpnia
2010
Einsiedeln
Andreas Küttel-Schanze
K-105
HS-117
116,0 m
–
138,4 pkt
1.
–
8.
20 sierpnia
2010
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
128,0 m
130,5 m
267,5 pkt
3.
2,4 pkt
Adam Małysz
9.
21 sierpnia
2010
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
123,5 m
129,0 m
267,5 pkt
2.
13,1 pkt
Kamil Stoch
10.
28 sierpnia
2010
Hakuba
Olimpijska
K-120
HS-131
131,5 m
128,5 m
271,6 pkt
1.
–
11.
1 października
2011
Hinzenbach
Aigner-Schanze
K-85
HS-94
88,5 m
94,0 m
245,5 pkt
2.
3,0 pkt
Gregor Schlierenzauer
12.
24 sierpnia
2018
Hakuba
Olimpijska
K-120
HS-131
125,5 m
126,0 m
257,5 pkt
3.
22,3 pkt
Ryōyū Kobayashi
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Uwagi
↑ a b Skład zespołu: Daiki Itō, Tsuyoshi Ichinohe , Noriaki Kasai , Takanobu Okabe
↑ a b c d Skład zespołu: Daiki Itō, Taku Takeuchi , Shōhei Tochimoto , Noriaki Kasai
↑ a b Skład zespołu: Reruhi Shimizu , Taku Takeuchi , Daiki Itō, Noriaki Kasai
↑ a b Skład zespołu: Taku Takeuchi , Daiki Itō, Noriaki Kasai , Ryōyū Kobayashi
↑ a b Skład zespołu: Daiki Itō, Takanobu Okabe , Akira Higashi i Noriaki Kasai
↑ a b c d Skład zespołu: Shōhei Tochimoto , Takanobu Okabe , Daiki Itō i Noriaki Kasai
↑ a b Skład zespołu: Fumihisa Yumoto , Taku Takeuchi , Noriaki Kasai i Daiki Itō
↑ a b Skład zespołu: Taku Takeuchi , Fumihisa Yumoto , Noriaki Kasai i Daiki Itō
↑ a b Skład zespołu: Yūki Itō , Daiki Itō, Sara Takanashi , Taku Takeuchi
↑ a b Skład zespołu: Reruhi Shimizu , Noriaki Kasai , Daiki Itō, Taku Takeuchi
↑ a b Skład zespołu: Junshirō Kobayashi , Daiki Itō, Taku Takeuchi , Noriaki Kasai
↑ a b Skład zespołu: Sara Takanashi , Taku Takeuchi , Yūki Itō , Daiki Itō
↑ a b Skład zespołu: Taku Takeuchi , Ryōyū Kobayashi , Noriaki Kasai , Daiki Itō
↑ a b Skład zespołu: Yukiya Satō , Daiki Itō, Junshirō Kobayashi , Ryōyū Kobayashi
↑ a b Skład zespołu: Akira Higashi , Daiki Itō, Hideharu Miyahira i Noriaki Kasai
↑ a b Yūta Watase , Shōhei Tochimoto , Taku Takeuchi , Daiki Itō
↑ a b Seria konkursowa została odwołana.
↑ Skład zespołu: Yūta Watase , Hiroki Yamada , Daiki Itō, Yasunori Suzuki
↑ a b Skład zespołu: Takayuki Kiryū , Daijirō Higuchi , Takashi Sawara i Daiki Itō
↑ a b Skład zespołu: Shūsaku Hosoyama , Takashi Sawara , Daijirō Higuchi i Daiki Itō
↑ a b Skład zespołu: Hiroshi Yoshinari , Kenta Yamamoto , Tsubasa Chōnan i Daiki Itō
Przypisy
↑ 伊東 大貴(いとう だいき) . meg-snow.com. [dostęp 2019-01-24]. (jap. ) .
↑ Wyniki Pucharu Świata, z dnia 2012-01-29 w Sapporo (HS134), Japonia . skijumping.pl. [dostęp 2012-01-29]. (pol. ) .
↑ Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - PŚ Sapporo: Matura wygrywa kuriozalny konkurs . skokinarciarskie.pl, 2013-01-20. [dostęp 2013-01-21].
↑ Dominik Formela: Daiki Ito kończy karierę . skijumping.pl, 2022-03-07. [dostęp 2022-03-07].
↑ Tomasz T. Kuczyński Tomasz T. , Skoki narciarskie dzisiaj. Planica 26.03.2022 KONKURS DRUŻYNOWY, WYNIKI Zwycięstwo Słoweńców. Dobry występ Polaków [online], Dziennik Zachodni, 26 marca 2022 [dostęp 2022-03-26] (pol. ) .
↑ Planica 2022. Konkurs drużynowy [RELACJA] [online], TVN24.pl [dostęp 2022-03-26] (pol. ) .
↑ a b c d e ITO Daiki - Athlete Information; World Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-12-02]. (ang. ) .
↑ a b c Adam Kwieciński: ITO Daiki . [dostęp 2023-12-02].
↑ Season 2018/2019 - WILLINGEN 5 STANDINGS . fis-ski.com, 2019-02-17. [dostęp 2023-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-30)]. (ang. ) .
↑ Season 2020/2021 - WILLINGEN 6 . fis-ski.com, 2021-01-31. [dostęp 2023-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-20)]. (ang. ) .
↑ Season 2018/2019 - PLANICA Seven . fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2023-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang. ) .
↑ Season 2021/2022 - PLANICA 7 STANDINGS . fis-ski.com, 2022-03-27. [dostęp 2023-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-28)]. (ang. ) .
↑ Season 2019/2020 - Titisee - Neustadt 5 . fis-ski.com, 2020-01-19. [dostęp 2023-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-04)]. (ang. ) .
↑ ITO Daiki - Athlete Information; Grand Prix Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-12-02]. (ang. ) .
↑ FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2006 - Four Nations Grand Prix Standings . fis-ski.com, 2006-08-14. [dostęp 2023-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang. ) .
↑ FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2009 - Four Nations Grand Prix Standings . fis-ski.com, 2009-08-16. [dostęp 2023-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang. ) .
↑ The Nations Grand Prix . fis-ski.com, 2010-08-15. [dostęp 2023-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang. ) .
↑ ITO Daiki - Athlete Information; Continental Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-12-02]. (ang. ) .
Bibliografia
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Indywidualnie
Skocznia normalna indywidualnie
Skocznia duża indywidualnie