Skoki narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1998 – zawody olimpijskie w skokach narciarskich, które odbyły się pomiędzy 11 a 17 lutego 1998 w ramach igrzysk w Nagano.
Podczas igrzysk rozegrano trzy konkurencje w skokach narciarskich: 11 lutego – na obiekcie normalnym (K90), 15 lutego – na obiekcie dużym (K120), a 17 lutego zawody drużynowe na skoczni dużej. W konkurencjach indywidualnych najlepsi okazali się Jani Soininen i Kazuyoshi Funaki. Każdy z nich zdobył po dwa medale – jeden złoty i jeden srebrny. Soininen został mistrzem olimpijskim na skoczni normalnej, a Funaki na skoczni dużej. Brązowymi medalistami zostali natomiast: Andreas Widhölzl na obiekcie K90 oraz Masahiko Harada na skoczni K120. W konkursie drużynowym triumfowali Japończycy, wyprzedzając Niemców i Austriaków.
Łącznie w zawodach wystartowało 68 skoczków narciarskich z dziewiętnastu narodowych reprezentacji. Najmłodszym zawodnikiem, który wziął udział w konkursach olimpijskich w skokach narciarskich, był Kim Hyun-ki (15 lat i 3 dni), natomiast najstarszym – Aleksandr Kołmakow (31 lat i 68 dni)[1].
Przed igrzyskami
Organizacja
W 1987 rozpoczęto planowanie igrzysk olimpijskich w Nagano. Jednak w mieście-organizatorze zawodów nie było skoczni, na których można byłoby przeprowadzić konkursy w skokach narciarskich. W związku z tym Komitet Organizacyjny, odpowiedzialny za przygotowanie odpowiednich obiektów, zdecydował się na wybudowanie do tego celu kompleksu skoczni w Hakubie. Zostały one ukończone w listopadzie 1992. Koszt ich budowy wyniósł ok. 100 milionów marek niemieckich (50 milionów euro)[2][3].
Zawody indywidualne w skokach narciarskich rozegrano według nowej formuły. Zgodnie z nią do serii finałowej kwalifikowało się wyłącznie trzydziestu zawodników z najlepszymi wynikami. Poprzednio w obu seriach mogli wziąć udział wszyscy zawodnicy startujący w zawodach[4].
Na przełomie 1997 i 1998 w ramach Pucharu Świata odbył się 46. Turniej Czterech Skoczni, w którym zwyciężył Kazuyoshi Funaki. Drugie miejsce zajął Sven Hannawald, a na trzecim sklasyfikowany został Janne Ahonen[9].
Podczas igrzysk olimpijskich w 1998 roku zawody w skokach narciarskich rozgrywane były na dwóch skoczniach normalnej (K90) i dużej (K120). Obydwa obiekty, zbudowane specjalnie na igrzyska olimpijskie, zlokalizowane są w kompleksie skoczni w Hakubie[3].
Pierwszymi zawodami rozegranymi podczas igrzysk olimpijskich w Nagano był konkurs na skoczni normalnej K90, który odbył się 11 lutego 1998 roku. W zawodach wzięło udział 62 skoczków. Pierwszym zawodnikiem, który osiągnął 86 metrów, był reprezentant Austrii Reinhard Schwarzenberger. Po nim skakał Ari-Pekka Nikkola, który uzyskał 83 metry i zajmował trzecie miejsce. Z numerem 47 swoją próbę oddał Czech Jaroslav Sakala, ale 77,5 metra jakie uzyskał, klasyfikowało go poza pierwszą dziesiątką. Kolejnym skoczkiem był Andreas Goldberger, który lądował na 81 metrze i również on wypadł poza pierwszą dziesiątkę. Taką samą odległość uzyskał Norweg Henning Stensrud, ale otrzymał gorsze noty i sklasyfikowano go za Goldbergerem. Na prowadzeniu Schwarzenbergera, zmienił po skoku na 87,5 metra Noriaki Kasai. Taką samą odległość osiągnął Kristian Brenden, ale otrzymał gorsze noty i przegrywał z Japończykiem o 1,5 punktu. Z numerem 52 wystartował Hansjörg Jäkle, który skoczył 82 metry i zajmował dziewiąte miejsce. Kolejnym zawodnikiem był Stefan Horngacher, który uzyskał 85 metrów i plasował się na czwartym miejscu. Dobry skok na odległość 86,5 metra oddał Hiroya Saitō, co pozwoliło mu na objęcie trzeciego miejsca, ze stratą 3 punktów do Kasai. Skaczący tuż po Japończyku Janne Ahonen uzyskał taką samą odległość, ale otrzymał gorsze noty i przegrał z Saitō o 0,5 punktu. Następny na belce usiadł Sven Hannawald, który lądował na 83,5 metrze i zajmował ósme miejsce. Z numerem 57 swoją próbę na odległość 87 metrów oddał Słoweniec Primož Peterka i zajmował piąte miejsce. Na prowadzeniu Japończyka Kasai 0,5 punktu wyprzedził Andreas Widhölzl, który oddał skok na 88 metrów i uzyskał łączną notę 114,5. Bezpośrednio po Widhölzlu wystąpił Jani Soininen, który skoczył o dwa metry dalej i wyprzedził go o cztery punkty. Do końca pierwszej serii pozostało trzech zawodników. Jako pierwszy wystartował Masahiko Harada, który oddał najdalszy skok pierwszej serii 91,5 metra i o 2,5 punktu wyprzedził Soininena. Jako przedostatni zawodnik serii wystąpił Dieter Thoma, który oddał słaby skok na odległość 84,5 metra i zajmował 11 pozycję. Pierwszą serię zakończył skoczek japoński, Kazuyoshi Funaki, który osiągnął 87,5 metra i zajął czwarte miejsce. Po pierwszej serii skoków prowadził zatem Harada przed Soininenem i Widhölzlem[12].
W serii finałowej najdłuższy skok oddał Janne Ahonen, skacząc 91,5 metra. Ten rezultat pozwolił Finowi na awans w klasyfikacji konkursu z ósmej na czwartą pozycję. Drugą odległość serii finałowej 90,5 metra osiągnął Kazuyoshi Funaki. Dobre noty za styl pozwoliły Japończykowi sięgnąć po srebrny medal olimpijski. Taką samą odległość uzyskał trzeci po pierwszej serii Andreas Widhölzl. Austriak otrzymał jednak gorsze noty sędziowskie i ostatecznie zdobył brązowy medal olimpijski. Wicelider po pierwszej serii Jani Soininen, skacząc 89 metrów zdobył tytuł mistrza olimpijskiego. Uzyskał łączną notę 234,5 punktu. Japończyka Funaki wyprzedził o 1,0 punkt, a skoczka austriackiego o 2,0 punkty. Taką samą odległość uzyskał zajmujący po pierwszej serii dziewiąte miejsce Primož Peterka, co pozwoliło mu przesunąć się na szóste miejsce. Jako ostatni swój skok oddał Japończyk Masahiko Harada. Lider po pierwszej serii uzyskał odległość 84,5 metra i zajął piąte miejsce[13].
Konkurs na skoczni dużej
Drugim rozegranym konkursem w ramach zimowych igrzysk olimpijskich były zawody na skoczni dużej. Podobnie, jak na skoczni normalnej w zawodach wzięło udział 62 zawodników. Pierwszym skoczkiem, który osiągnął odległość 117 metrów był reprezentant Rosji Artur Chamidulin. Rosjanin prowadził w konkursie, aż do skoku Polaka Wojciecha Skupnia. Polak uzyskał 117 metrów, ale dzięki lepszym notom za styl wyprzedził Chamidulina o 1,5 punktu. O pół metra dalej od Skupnia skoczył Jakub Sucháček i został nowym liderem. Z numerem 38 wystąpił Nicolas Dessum, który skacząc 118,5 metra objął prowadzenie. Bezpośrednio po nim swoją próbę wykonał Takanobu Okabe. Japończyk lądując na 130 metrze z dużą przewagą objął prowadzenie w konkursie. Skaczący po Japończyku Roar Ljøkelsøy uzyskał 119,5 metra i plasował się tuż za Okabe. Do zmiany wicelidera doszło po skoku Lasse Ottesena, który uzyskał 121 metrów. Skaczący po Norwegu Mika Laitinen i Primož Peterka zajęli odpowiednio czwarte i piąte miejsce. Najdłuższy skok pierwszej serii oddał Austriak Andreas Widhölzl, skacząc na odległość 131 metrów. Wysokie noty otrzymane od sędziów i punkty za odległość spowodowały, że Widhölzl wyprzedził Okabe o 4,8 punktu. Po skoku Austriaka do końca pierwszej serii pozostało czterech skoczków. Jako pierwszy wystartował Jani Soininen. Skoczył 129,5 metra i był trzeci. Kolejnym skoczkiem był reprezentant gospodarzy Masahiko Harada, który oddał skok na odległość 120 metrów i został sklasyfikowany na szóstym miejscu. Przedostatnim zawodnikiem był wicelider Pucharu Świata Dieter Thoma. Niemiec skoczył krótko, bo 114 metrów i zajmował 21 miejsce. Jako ostatni na belce startowej pojawił się Kazuyoshi Funaki. Lider Pucharu Świata lądował na 126 metrze i zajmował po pierwszej serii czwarte miejsce. Po pierwszej serii skoków prowadził zatem Widhölzl przed Okabe i Soininenem[14]
W serii finałowej najlepiej skoczył Harada, osiągając 136 metrów. Taka odległość pozwoliła Japończykowi stanąć na najniższym stopniu podium. Drugą odległość uzyskał inny reprezentant gospodarzy, Funaki. Lądował on na 132,5 metrze i zdobył tytuł mistrza olimpijskiego. Bardzo dobry rezultat osiągnął Reinhard Schwarzenberger, skacząc 131 metrów. Dzięki temu awansował z szesnastej na siódmą pozycję. Dwóch zawodników skoczyło po 130,5 metra. Byli to Primož Peterka oraz Michal Doležal. Obydwaj zanotowali spory awans w klasyfikacji generalnej. Słoweniec przesunął się z ósmej na piątą lokatę, a Czech awansował o dziesięć pozycji z osiemnastej na ósmą. Podobny awans, bo z dwudziestego drugiego na dwunaste zanotował Niemiec Thoma, skacząc 128 metrów. O metr krócej od Niemca skoczył Kristian Brenden, który przesunął się z dwudziestego czwartego miejsca na trzynaste. Zajmujący trzecie miejsce na półmetku rywalizacji Jani Soininen, po dobrym skoku na odległość 126,5 metra zapewnił sobie tytuł wicemistrza olimpijskiego. Dobry skok w drugiej serii oddał Wojciech Skupień i ostatecznie został sklasyfikowany na 11 miejscu[15].
Konkurs drużynowy na skoczni dużej
Ostatnią konkurencją skoków narciarskich na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1998 był konkurs drużynowy na obiekcie dużym. Do startu w zawodach zostało zgłoszonych trzynaście drużyn i skoczkowie ze wszystkich drużyn wzięli udział w zawodach. W pierwszej kolejce skoków najdłuższe skoki oddali Sven Hannawald (125,5 m) i Takanobu Okabe (121,5 m), dzięki czemu na pierwszym miejscu plasowała się reprezentacja Niemiec, a na drugim Japonii. Trzecie miejsce po pierwszej turze skoków zajmowała Szwajcaria po skoku Sylvaina Freiholza na odległość 113,0 metrów. W drugiej grupie zawodników najlepszy okazał się reprezentant Japonii, Hiroya Saitō, który uzyskał 130 metrów. Drugą odległość osiągnął Austriak, Martin Höllwarth, skacząc 122,5 metra. Trzeci wynik w drugiej grupie należał do Františka Ježa, który skoczył 115 metrów. Prowadzenie w konkursie objęła Japonia, przed Austrią i Norwegią. W trzeciej rundzie najdalej skoczył Stefan Horngacher (104,5 m), dzięki czemu reprezentacja Austrii objęła prowadzenie. Drugi co do odległości skok tej tury oddał Michal Doležal (102,5 m), a półtora metra bliżej lądował Janne Ahonen. Po trzeciej rundzie na prowadzenie wyszła reprezentacja Austrii, wyprzedzając Japonię i Niemcy. W ostatniej, czwartej grupie, kończącej pierwszą serię konkursową najdłuższy skok oddał Kristian Brenden, skacząc 133 metry. Drugi pod względem długości skok należał do Dietera Thomy (130,0 m), a trzeci do Primoža Peterki (125,0 m). Sytuacja na półmetku pierwszej serii zmieniła się względem trzeciej kolejki – na prowadzeniu umocnili się Austriacy. Na drugie miejsce awansowali Niemcy, a na trzecie Norwegowie. Reprezentacja Japonii spadła na czwartą lokatę.
W pierwszej grupie serii finałowej najdalsze skoki oddali: Takanobu Okabe (137,0 m) co było najdłuższym rezultatem w całym konkursie, Henning Stensrud (130,0 m), Sven Hannawald (128,0 m) oraz Ari-Pekka Nikkola (122,0 m). Po raz kolejny doszło do zmiany lidera, którym zostali Japończycy. Drugie miejsce utrzymali Niemcy, a trzecie Norwegowie. Z pierwszego na czwarte miejsce spadła reprezentacja Austrii. W drugiej turze skoków najlepszy okazał się Martin Schmitt, który uzyskał 126,5 metra. Drugą odległość osiągnął Hiroya Saitō (124,0 m), a trzecią Martin Höllwarth (123,0 m). W klasyfikacji doszło do zmiany na trzecim miejscu, Norwegię wyprzedziła Austria. W przedostatniej kolejce najdłuższy skok oddał Masahiko Harada, który lądował na 137 metrze. Dziewięć metrów krócej skoczył reprezentant Finlandii, Janne Ahonen, dzięki czemu drużyna fińska zmniejszyła stratę do bezpośrednio ją wyprzedzających – Norwegii i Austrii. W ósmej, ostatniej kolejce skoków najdalej skoczył Andreas Widhölzl (136,5 m). Dobry skok oddał Jani Soininen (131,0 m) oraz Kazuyoshi Funaki (125,0 m). W końcowej klasyfikacji drużynowego konkursu olimpijskiego na pierwszym miejscu znaleźli się reprezentanci Japonii z przewagą 35,6 punktu nad drugimi Niemcami. Brązowy medal przypadł ekipie Austriaków.
Oberkommando des HeeresBendera perintah dari 1938 hingga 1942Dibentuk1935Negara Jerman NaziCabang HeerTipe unitKomando tertinggiBagian dariOberkommando der wehrmachtJulukanOKHDibubarkan23 Mei 1945TokohKepala Staf UmumWilhelm KeitelInsigniaBendera perintah 1936-1938Bendera perintah 1938-1942Oberkommando des Heeres adalah komponen pasukan darat Jerman Nazi. Bersama Luftwaffe dan Kriegsmarine, Heer berada di bawah Oberkommando der wehrmacht. Komandan Komandan Heer adalah Dari 1935 sampai 19...
Artikel ini sebatang kara, artinya tidak ada artikel lain yang memiliki pranala balik ke halaman ini.Bantulah menambah pranala ke artikel ini dari artikel yang berhubungan atau coba peralatan pencari pranala.Tag ini diberikan pada Desember 2022. Lotus ThompsonThompson di koran Sunday Times tahun 1923LahirLotus Thompson26 August 1904Charters Towers, Queensland, AustraliaMeninggal19 May 1963 (usia 58)Burbank, California, U.S.Tahun aktif1921–1938, 1948–1949Suami/istriEdward Churchill (m...
SensodyneKemasan ganda Sensodyne di Filipina.Jenis produkToothpastePemilikHaleonNegaraAmerika SerikatDiluncurkan1961; 63 tahun lalu (1961)Merek terkaitAquafreshBiotenePemilik sebelumnyaBlock DrugGlaxoSmithKlineSitus webwww.Sensodyne.com Sensodyne adalah sebuah nama merek pasta gigi dan pencuci mulut yang ditargetkan kepada orang-orang dengan gigi sensitif.[1] Sensodyne dimiliki oleh Haleon dan dipasarkan dengan nama Shumitect di Jepang.[2] Referensi ^ Clark, Andrew (Octob...
Ahmadi IsaLahir15 April 1948 (umur 75) Amuntai, Hulu Sungai Utara, Kalimantan SelatanKebangsaanIndonesiaPekerjaanKetua MUI Kalteng Prof. Dr. K.H. Ahmadi Isa, M.A. lahir 15 April 1948) adalah seorang ulama dan tokoh Islam Indonesia. Ia merupakan ketua MUI Kalimantan Tengah.[1] Ia berprofesi sebagai guru besar Universitas Palangkaraya.[2] Ia pernah ikut dalam Pemilu 2004 sebagai calon anggota DPR-RI wakil Kalimantan Tengah 2004-2009 namun tidak terpilih.[3] Pendidi...
Artikel ini perlu diwikifikasi agar memenuhi standar kualitas Wikipedia. Anda dapat memberikan bantuan berupa penambahan pranala dalam, atau dengan merapikan tata letak dari artikel ini. Untuk keterangan lebih lanjut, klik [tampil] di bagian kanan. Mengganti markah HTML dengan markah wiki bila dimungkinkan. Tambahkan pranala wiki. Bila dirasa perlu, buatlah pautan ke artikel wiki lainnya dengan cara menambahkan [[ dan ]] pada kata yang bersangkutan (lihat WP:LINK untuk keterangan lebih lanjut...
Strada provinciale 591CremascaDenominazioni precedentiStrada statale 591 Cremasca Denominazioni successiveStrada provinciale ex strada statale 591 Cremasca (in provincia di Bergamo e in provincia di Lodi) Strada provinciale Cremonese ex strada statale 591 Cremasca (in provincia di Cremona) LocalizzazioneStato Italia Regioni Lombardia DatiClassificazioneStrada provinciale InizioBergamo FineInnesto SP ex SS 234, presso Codogno (LO) Lunghezza62,730[1] km Provvedimento di istitu...
Cet article est une ébauche concernant le thé. Vous pouvez partager vos connaissances en l’améliorant (comment ?) selon les recommandations des projets correspondants. Pour l’article homonyme, voir Blend. Différentes variétés de thé du Sri Lanka Un blend est un mélange de différentes variétés de thé, dans le but de créer un parfum particulier, bien équilibré, en combinant des thés de différentes origines et saveurs. Le procédé a également pour conséquence de lis...
China-controlled disputed Paracel Island in the South China Sea See also: Sansha Woody IslandDisputed islandAerial view of Woody and Rocky IslandsYongxingHuangyanHuayangMeijiZhongjian IslandYongshuZhubiclass=notpageimage| Location of the major islands in Sansha Legend: Black:Yongxing Island (seat of Sansha) Red:Chigua Reef Green:Dongmen Reef Yellow:Huangyan Island Red:Huayang Reef Blue:Meiji Reef Blue:Nanxun Reef Black:Zhongjian Island Green:Yongshu Reef Purple:Zhubi Ree...
English writer and sociologist (1802–1876) Harriet MartineauMartineau by Richard Evans, prepared by Sir Thomas Lawrence (1834)[1]Born(1802-06-12)12 June 1802Norwich, Norfolk, EnglandDied27 June 1876(1876-06-27) (aged 74)Ambleside, Westmorland, EnglandBurial placeKey Hill Cemetery in Birmingham, EnglandNationalityEnglishEraEarly and mid-Victorian eraKnown forThorough exploration in political, religious and social institutions, as well as the work and roles of womenPolitical...
Mar Negro Océano o mar de la IHO (n.º id.: 30) Fotografía por satélite del mar Negro.Ubicación geográficaContinente Europa OrientalAsia OccidentalCoordenadas 43°25′N 34°16′E / 43.41, 34.26Ubicación administrativaPaís Bulgaria Bulgaria Georgia Georgia Rumania Rumania Rusia Rusia Turquía Turquía Ucrania Ucrania Accidentes geográficosGolfos y bahías Bahía de Karkinit y estuario del DniéperEstrechos Bósforo (Mármara)Dardanelos (Egeo)Estrecho de...
River in Australia For other uses, see Grose Valley. GroseGrose River, near Blue Gum Forest, 2012EtymologyIn honour of Francis Grose[1]LocationCountryAustraliaStateNew South WalesRegionSydney Basin (IBRA), Blue MountainsLocal government areasBlue Mountains, HawkesburyPhysical characteristicsSourceBlue Mountains • locationMount Victoria • coordinates33°35′38″S 150°15′43″E / 33.593852°S 150.262018°E / -33.593852; 1...
Software for library collections Not to be confused with Library (computing) or Library system. Part of a series onAutomation Automation in general Banking Building Home Highway system Laboratory Library Broadcast Mix Pool cleaner Pop music Reasoning Semi-automation Telephone Attendant Switchboard Teller machine Vehicular Vending machine Robotics and robots Domestic Vacuum cleaner Roomba Lawn mower Guided vehicle Industrial Paint ODD Impact of automation Manumation OOL Bias Self-driving cars ...
Chakrabarti pada 2018 Sharmishta Shami Chakrabarti, Baroness Chakrabarti, CBE, PC (lahir 16 Juni 1969) adalah seorang politikus Partai Buruh, barrister, dan aktivis hak asasi manusia asal Inggris. Ia menjabat sebagai direktur Liberty, sebuah kelompok advokasi yang mempromosikan kebebasan sipil dan hak asasi manusia, dari 2003 sampai 2016. Dari 2016 sampai 2020, ia menjabat sebagai Jaksa Agung Bayangan Inggris dan Wales. Referensi Pranala luar Wikimedia Commons memiliki media mengenai ...
Airlines within the Republic of Iraq This is a list of airlines currently operating in Iraq & Kurdistan Region Scheduled airlines Airline Image IATA ICAO Callsign Commenced operations Notes Fly Baghdad IF FBA FLY BAGHDAD 2015 FlyErbil HW BAY HAWLER 2018 Iraqi Airways IA IAW IRAQI 1945 UR Airlines UD UBD URAIR 2019 Al-Burhan Airways - - - 2014 Helicopter Operator See also List of defunct airlines of Iraq List of defunct airlines of Asia List of airlines vteLists of airlinesBy airline codes...
City in Bursa province in western Turkey This article is about the city. For bursas in the human body, see Synovial bursa. For other uses, see Bursa (disambiguation). City in Marmara, TurkeyBursaCityClockwise from top: Hüdavendigar Park; Green Mosque; Irgandı Bridge and Orhan Gazi Square; nostalgic tram on Cumhuriyet Avenue; Koza Han; and Bursa – Mt. Uludağ gondola lift Emblem of Bursa Metropolitan MunicipalityBursaLocation of Bursa within the Region of Marmara in TurkeyShow map of Marma...
2008 video gameTales of Symphonia: Dawn of the New WorldNorth American Wii box artDeveloper(s)Namco Tales StudioPublisher(s)Namco Bandai GamesDirector(s)Kiyoshi NagaiEiji KikuchiAkihiro ArahoriDesigner(s)Akihiro ArahoriMasahiro AbeGo MuraiMidori TakahashiSeika NagaoProgrammer(s)Katsutoshi SatōArtist(s)Daigo Okumura[2]Kōsuke Fujishima (original ToS character designs)Writer(s)Masaki HiramatsuComposer(s)Motoi SakurabaShinji TamuraSeriesTalesPlatform(s)Wii, PlayStation 3ReleaseWiiJP: Ju...
В Википедии есть статьи о других людях с фамилией Идальго. Антонио Идальго Общая информация Полное имя Антонио Идальго Морилья Родился 6 февраля 1979(1979-02-06) (45 лет)Гранольерс, Испания Гражданство Испания Рост 183 см Позиция полузащитник Информация о клубе Клуб Уэска Должнос�...