Daigo-ji

Daigo-ji
醍醐寺
Ilustracja
Gojū-no-tō (pięciopiętrowa pagoda z 951 r.)
Państwo

 Japonia

Miejscowość

Kioto

Rodzaj klasztoru

klasztor buddyjski, Shingon

Typ zakonu

męski

Fundator

Shōbō

Materiał budowlany

drewno

Data budowy

874

Położenie na mapie Kioto
Mapa konturowa Kioto, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Daigo-ji”
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Daigo-ji”
Położenie na mapie prefektury Kioto
Mapa konturowa prefektury Kioto, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Daigo-ji”
Ziemia34°57′05″N 135°49′15″E/34,951389 135,820833
Strona internetowa

Daigo-ji (jap. 醍醐寺)buddyjski kompleks świątynny w Kioto, w Japonii, usytuowany w dzielnicy Fushimi.

Kompleks należy do gałęzi Shingon buddyzmu i jest poświęcony uzdrawiającemu aspektowi Buddy, Yakushi Nyorai jako honzon (główny obiekt kultu w świątyni, zwykle budda lub bodhisattwa). Został utworzony w 874 roku przez mnicha o imieniu Shōbō (pośmiertnie Rigen-daishi), który nadał mu nazwę Daigo, odnoszącą się do pięciu stopni nauczania Buddy[1]. Kompleks składa się z 70 drewnianych budynków, z których 18 jest uznanych za Skarb Narodowy Japonii[2]. Obiekt jako całość jest wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako jedno z 17 miejsc w starożytnym Kioto (Kioto, Uji i Ōtsu)[3][4].

Kompleks składa się z trzech zasadniczych części: Shimo-Daigo (dolna Daigo) i Kami-Daigo (górna) oraz Sanbō-in (三宝院 Sanbō-in). Duży wkład w rozwój klasztoru włożyli cesarze Daigo, Suzaku i Murakami[5].

W 907 roku na polecenie cesarza Daigo zbudowano pawilon Yakushi-dō, który był głównym budynkiem górnej świątyni, a obecnie jest uznawany za Skarb Narodowy Japonii.

Dolna świątynia Shimo-Daigo zaczęła być budowana od 926 roku – od momentu, gdy klasztor został ufundowany przez cesarza. W tym to roku cesarz Daigo zbudował główny złoty pawilon (Kondō). Budynek spłonął dwukrotnie. Obecny jest przeniesiony z miasta Yuasa w prefekturze Wakayama. Był zaplanowany na zlecenie Hideyoshiego Toyotomiego, a dokończony przez jego syna Hideyoriego w 1600 roku[6]. Z okresu panowania cesarzy Suzaku i Murakamiego pochodzi kolejny budynek należący do skarbów narodowych – pięciopiętrowa pagoda, uważana za najstarszy istniejący zachowany budynek w Kioto[7]. Budowa pagody została rozpoczęta przez cesarza Suzaku, najstarszego syna cesarza Daigo w 936 roku w celu uczczenia duszy Daigo. Pagodę ukończono w 951 roku za panowania Murakamiego[6].

Trzecia, najmłodsza część kompleksu świątyni – Sanbō-in (三宝院 Sanbō-in) – została zbudowana w okresie Azuchi-Momoyama. Większość budynków i ogrody datują się na XVI wiek. W 1598 roku Hideyoshi Toyotomi przebudował klasztor i przearanżował ogrody świątyni, która stała się obecnie jedną z najważniejszych świątyń odłamu Shingon[1][2].

Galeria

Przypisy

  1. a b Chris Rowthorn, Others: Japan. Santa Barbara, California: Lonely Planet Publications Pty Ltd, 2015, s. 315–316. ISBN 978-1-74321-674-3. (ang.).
  2. a b Mark Cartwright: Daigoji. Ancient History Encyclopedia. [dostęp 2019-05-02]. (ang.).
  3. Historic Monuments of Ancient Kyoto (Kyoto, Uji and Otsu Cities). WWW.UNESCO.ORG. [dostęp 2019-05-02]. (ang.).
  4. KYOTO Prefectural Government Tourism and Commerce Office: World’s Cultural Heritage. [dostęp 2019-05-04]. (ang.).
  5. DAIGOJI Temple: A Bief History of Daigoji Temple. www.daigoji.or.jp. [dostęp 2019-05-02]. (ang.).
  6. a b DAIGOJI Temple: Shimo-Daigo. www.daigoji.or.jp. [dostęp 2019-05-04]. (ang.).
  7. Preservation of Curtural Properties Section, City of Kyoto: World Heritage Historic Monuments of Ancient Kyoto, F. Daigo-ji. [dostęp 2019-05-03]. (ang.).

Bibliografia

  • Chris Rowthorn, Others: Japan. Santa Barbara, California: Lonely Planet Publications Pty Ltd, 2015, s. 315–316. ISBN 978-1-74321-674-3. (ang.).