Chramy i świątynie Nikko

Chramy i świątynie Nikko[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Nikkō Tōshō-gū
Państwo

 Japonia

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

I, IV, VI

Numer ref.

913

Region[b]

Azja i Pacyfik

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1999
na 23. sesji

Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, w centrum znajduje się punkt z opisem „Chramy i świątynie Nikko”
Ziemia36°44′51″N 139°36′38″E/36,747500 139,610556

Chramy i świątynie[a] Nikko (jap. 日光の社寺 Nikkō no shaji) – to kompleks obiektów sakralnych wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO pod nr 913 w 1999 roku, obejmujący 103 budynki (dwóch chramów shintō i jednej świątyni buddyjskiej), z których 9 jest sklasyfikowanych jako skarby narodowe, a 94 jako ważne dobra kultury. Znajdują się one w Nikkō, w prefekturze Tochigi, w Japonii. Do kompleksu należą dwa chramy: Nikkō Tōshō-gū i Futarasan-jinja, mauzoleum Taiyū-in oraz świątynia Rinnō-ji[1].

Chramy i świątynie Nikkō to arcydzieła architektury i dekoracji artystycznej w stylu epoki Edo, ściśle związane z otaczającą przyrodą i z historią siogunów Tokugawa, szczególnie z postacią Ieyasu Tokugawy (1543–1616). Stanowią wybitny przykład japońskiego sanktuarium, w którym shintoistyczny związek człowieka z przyrodą, przejawia się w kulcie gór i lasów[1].

Nikkō Tōshō-gū

 Osobny artykuł: Nikkō Tōshō-gū.

Chram składa się z licznych budowli, wśród których 39 jest ważnymi dobrami kultury, a pozostałe są skarbami narodowymi, m.in.[1]:

  • Brama zewnętrzna torii
  • Omote-mon (brama frontowa)
  • Yōmei-mon
  • Kara-mon
  • Pięciopiętrowa pagoda

Galeria

Futarasan-jinja

 Osobny artykuł: Futarasan-jinja.

Ten chram jest kompleksem budowli, z których 23 są ważnymi dobrami kultury, m.in.[1]:

  • Honden
  • Mitomo-jinja
  • Hie-jinja
  • Torii
  • Shinkyō (święty most)

Galeria

Rinnō-ji

 Osobny artykuł: Rinnō-ji.

Wśród budowli tego kompleksu świątynnego znajdują się m.in.[1]:

  • Hon-dō (Sanbutsu-dō)
  • Haiden w Taiyū-in
  • Kara-mon w mauzoleum Taiyū-in
  • Mauzoleum Taiyū-in

Taiyū-in

Mauzoleum trzeciego sioguna rodu Tokugawa, Iemitsu, wnuka Ieyasu. Bogaty kompleks przypomina pobliski Tōshō-gū w swoim układzie i architekturze, ale celowo został zbudowany nieco skromniej ze względu na głęboki szacunek Iemitsu dla swojego dziadka. Taiyū-in to pośmiertne imię buddyjskie Iemitsu. Podobnie jak Tōshō-gū, Taiyū-in zawiera elementy buddyjskie i shintō. Taiyū-in jest podświątynią pobliskiej Rinnō-ji[2].

Galeria

Uwagi

  1. W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja, a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → "shrine", a tera → "temple".

Przypisy

  1. a b c d e UNESCO, Shrines and Temples of Nikko (ang.), dostęp 11.01.2021
  2. Iemitsu Mausoleum (Taiyuin). japan-guide.com, 2021. [dostęp 2021-08-22]. (ang.).