PROFILPELAJAR.COM

26 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1944
Rozformowanie	1945
Nazwa wyróżniająca	Rothenburski
	Działania zbrojne
	II wojna światowa
	Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	artyleria
Podległość	1 Drezdeński Korpus Pancerny

26 Rothenburski Pułk Artylerii Przeciwlotniczej (26 paplot) – oddział artylerii przeciwlotniczej ludowego Wojska Polskiego.

Historia pułku

26 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej został sformowany na podstawie rozkazu nr 00127 dowódcy Armii Polskiej w ZSRR z dnia 4 lipca 1944 roku we wsi Łysa Góra koło Berdyczowa. Od 28 sierpnia 1944 roku kontynuował formowanie w rejonie Chełma jako pułk artylerii przeciwlotniczej małego kalibru.

Przysięgę żołnierze pułku złożyli 29 października 1944 roku okolicach Chełma^[1].

Pułk wchodził w skład 1 Drezdeńskiego Korpusu Pancernego z Odwodu Naczelnego Dowództwa WP a przydzielonego do 2 Armii WP.

Pierwszym zadaniem bojowym pułku była przeciwlotnicza obrona Chełma i sztabu 1 KPanc. Na początku lutego 1945 r. pułk wykonał przemarsz z Chełma do Rembertowa pod Warszawą i tam skoncentrował się 18 lutego. Następnie został przesunięty do Myśliborza, a dalej do Brzezinki pod Oleśnicą. 9 kwietnia zgrupował się w Bolesławcu z zadaniem osłony przeciwlotniczej jednostek 1 KPanc.

15 kwietnia 1945 pułk przystąpił do operacji berlińskiej^[1]. Osłoniał przeprawy przez Nysę Łużycką, a następnie przemarsz głównej kolumny sił 1 KPanc. 18 kwietnia odpierał ataki lotnictwa niemieckiego na przeprawę w rejonie Geheege niszcząc 6 samolotów^[1]. W kolejnych dniach osłaniał wojska w rejonie Niesky i Budziszyna, a w dniach 22 – 23 kwietnia ścigał Niemców w kierunku Budziszyn, Drezno. 24 kwietnia przesunięty został do rejonu Grosswelka, gdzie walcząc z lotnictwem nieprzyjaciela strącił 3 samoloty szturmowe^[1]. Pozostawiając 1 baterię w dotychczasowym rejonie, pozostałymi siłami przegrupował się w rejon m. Luga zwalczając tam atakujące lotnictwo niemieckie i strącając 2 samoloty^[1]. W okresie 26 kwietnia do 5 maja walczył z lotnictwem przeciwnika w rejonie Neudorf, Gross Särchen.

W operacji praskiej 5 maja pułk przybył do Truppen a następnie, osłaniając jednostki 1 KPanc, przemieszczał się w ogólnym kierunku Neustadt, Česká Kamenice, Mielnik.

Szlak bojowy zakończył 10 maja 1945 w Mielniku.

Podczas działań bojowych strącił 14 samolotów nieprzyjaciela^[1].

Po wojnie dyslokowany do Piwonic pod Kaliszem, gdzie we wrześniu 1945 roku został rozformowany^[2].

Obsada personalna pułku

Obsada personalna 26 paplot^[3]:
Dowódcy pułku:

płk Semen Dziemieszkiewicz (od 29 VII 1944)

Zastępcy dowódcy pułku do spraw liniowych:

ppłk Aleksander Iliaszewicz (27 VII 1944 – 28 I 1945)
mjr Wilhelm Wierzbicki (12 II – 3 V 1945)
mjr Wasyl Rudomiłow (od 3 V 1945)

Zastępcy dowódcy pułku do spraw politycznych:

ppor. Stanisław Krzymowski (10 X – 23 XI 1944)
por. Antoni Kasica (od 25 XI 1944)

Szef sztabu:

mjr Wasyl Płaksin (od 20 VII 1944)

Skład etatowy

dowództwo i sztab

4 x bateria artylerii przeciwlotniczej
kompania wielkokalibrowych karabinów maszynowych
pluton sztabowy
pluton amunicyjny
kwatermistrzostwo

Pułk liczył 520 żołnierzy. Na jego uzbrojeniu i wyposażeniu znajdowały się między innymi dwadzieścia cztery 37 mm armaty przeciwlotnicze i szesnaście 12,7 mm przeciwlotniczych karabinów maszynowych oraz 69 samochodów.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. s. 208 - 210.
↑ Rozkaz nr 0236/Org. ND WP z 8 września 1945 roku
↑ K. Kaczmarek, Druga Armia ..., s. 713.

Bibliografia

Kazimierz Kaczmarek, Druga Armia Wojska Polskiego, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1978
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki Ludowego Wojska Polskiego : formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa : Wydaw. Min. Obrony Narodowej 1987., s. 208−210. ISBN 83-11-07419-4.