50 Pułk Artylerii haubic

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1944
Rozformowanie	1945
Dowódcy
Pierwszy	ppłk Zachar Szyszkin
Organizacja
Rodzaj wojsk	Artyleria
Podległość	7 Brygada Artylerii Haubic

50 Pułk Artylerii Haubic – pułk artylerii polskiej ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany we wsi Adampol koło Włodawy na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 8 z 20 sierpnia 1944. Przysięgę żołnierze pułku złożyli w grudniu 1944 w Adampolu.

• ppłk Zachar Szyszkin

• dowództwo i sztab
• pluton topograficzny
• 1 dywizjon artylerii haubic
  • trzy baterie artylerii haubic
• 2 dywizjon artylerii haubic
  • dwie baterie artylerii haubic
• park artyleryjski

żołnierzy – 653 (oficerów – 70, podoficerów – 186, szeregowców – 397)

sprzęt:

• 122 mm haubice – 20
• rusznice przeciwpancerne – 20
• samochody – 53
• ciągniki – 25

Pułk wchodził w skład 7 Brygady Artylerii Haubic^[1].

Walczył w operacji łużyckiej pod Welką, Lubachau i Quatitz. Największe straty poniósł pod Luppedubrau. Prowadząc działania pościgowe w operacji praskiej doszedł pod Ostrau.

Szlak bojowy zakończył 11 maja 1945 pod Ostrau^[2].

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
• Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.