Ten artykuł dotyczy 11 Brygady Artylerii Przeciwpancernej. Zobacz też: 11 Brygada Artylerii – inne brygady artylerii z numerem 11.

11 Brygada Artylerii Przeciwpancernej – jednostka artylerii ludowego Wojska Polskiego.

Sformowana jesienią 1944 w rejonie Krasnegostawu jako jednostkę 2 Armii WP^[2]. Do armii przybyła po zakończeniu działań wojennych^[3]. Po wojnie rozmieszczono ją w Grodzisku Mazowieckim, gdzie w lipcu 1945 została rozformowana^[4], a jej sprzęt i żołnierzy wykorzystano do skompletowania nowo tworzonych pułków artylerii lekkiej dla 16. i 17 DP.

Dowództwo

• dowódca - płk Waczajew
• szef sztabu - ppłk Głuchowski

Oddziały i pododdziały

• 29 pułk artylerii przeciwpancernej
• 30 pułk artylerii przeciwpancernej
• 31 pułk artylerii przeciwpancernej^[5]
  • sześć baterii przeciwpancernych
    • dwa plutony ogniowe
• bateria dowodzenia
• park artyleryjski
• kwatermistrzostwo

Etat przewidywał 1439 żołnierzy

• 24 – 76 mm armaty dywizyjne wz. 1942 (ZiS-3)
• 48 – 57 mm armaty przeciwpancerne wz. 1943 (ZiS-2)

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wyd. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2. Brak numerów stron w książce
• Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.