7 Iriso

7 Iriso
Asteroido
astronomia simbolo
astronomia simbolo
asteroido
Oficiala nomo 7 Iris
Aliaj nomoj A847 PA vd
Astronomia simbolo vd
Nomita laŭ Iriso vd
Malkovro
Malkovrinto John Russell Hind
Dato de malkovro 13-a de aŭgusto 1847
Loko de malkovro Royal Greenwich Observatory (Britio)
Orbitaj ecoj
Asteroida familio asteroida zono vd
Granda duonakso
- Periapsido
- Apoapsido 		357,019 Gm (2,387 AU)
274,729 Gm (1,836 AU)
439,310 Gm (2,937 AU)
Discentreco 0,230
Meza anomaliangulo 135,770°
Klinangulo 5,523° (sur la ekliptiko)
Periodo 1 346,628 t (3,69 j)
Meza cirkulrapido 19,02 km/s
Longitudo de
suprenira nodo 		259 766°
Argum. de periapsido 145,406°
Fizikaj ecoj
Dimensioj
Diametro 		240 × 200 × 200 km[2]
199,8[1]
Maso
- Denso
- Surfaca falakcelo
- Liberiga rapido 		1,36 ×1019 kg[2]
~ 2 720 kg/m3[2]
~ 0,055 m/s2
~ 0,11 km/s
Rotacia periodo 0,2975 t (7,139 horoj)
Aksa kliniteco ~ 85°
Atmosferaj kaj surfacaj ecoj
Surfaca temperaturo
- Minimuma
- Maksimuma
171 K
275 K (+2 °C)
Geometria albedo 0,277
Observaj ecoj
Spektroklaso S
Absoluta magnitudo 5,51
Videbla magnitudo
- Minimuma
- Maksimuma
11,4
6,7
Angula diametro
- Minimuma
- Maksimuma
0,07"
0,32"
v • d • r

Iriso, oficiale 7 Iris, estas tre granda asteroido de la asteroida zono.

Malkovro

Iriso estas la sepa malkovrita asteroido, unua malkovraĵo la brita astronomo John Russell Hind.

Nomo

Ĝi ricevis la nomon Iris, tiu de Iriso (greke Ίρις), la heroldino de la helenaj gedioj.[3]

Simbolo

Kiel la "grandaj" planedoj, la unue-trovataj asteroidoj ricevis astronomian simbolon. Tiu de Iris estas Stelo sub ĉielarko.

Ecoj

Ĝia hela surfaco kaj malgranda distanco de Suno faras de ĝi kvaran plej brilantan objekton de tiu zono, post 4 Vesta, Cereso kaj 2 Pallas; sed dum la opozicio, ĝi povas havi videblan magnitudon de 7,8 kaj esti vidita per binokloj. Dum maloftaj opozicioj ĝia magnitudo povas atingi 6,7.

La analizo de ĝia luma kurbo montras malglatan surfacon[4], kaj aksan klinitecon de ĉirkaŭ 85°: unu poluso eksponiĝas al Suno dum la somero, tio kio devas estigi grandajn temperaturajn diferencojn. Ĝia surfaco montras variajn albedojn, notinde eblan helan areon en la norda duonglobo[5].

Ĝenerale ĝia surfaco aperas hela, kaj ŝajnas miksaĵo de metaloj (fero, nikelo) kun magneziaj kaj feraj silikatoj, simila al la L-tipaj kaj LL-tipaj ĥondritoj. Iris estus grava fonto de tiatipaj meteoroidoj.[6]

Ĝia diametro estis kalkulita post kaŝadoj de steloj la 26-an de majo 1995 kaj 25-an de julio 1997. Ambaŭ observoj donis diametron de ĉirkaŭ 200 km.

En novembro 2006, 7 Iris estis observita per radaro elde la radioteleskopo de Arecibo,[7] toi, kiu konfirmis la malglatecon de ĝia surfaco.

Noto kaj referencoj

  1. ↑ JPL Small-Body Database Browser
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Recent Asteroid Mass Determinations maintained by Jim Baer (Freŝaj determinoj de asteroidaj masoj tenitaj de Jim Baer) (angle)
  3. ↑ La esperantan formon de la nomo "Iriso" portas ankaŭ la asteroido 26998 Iriso. Alia eblo por 7 Iriso estas la itala-rusa formo de la nomo, "Irido".
  4. ↑ Shape model deduced from lightcurve (Modelo deduktita de la luma kurbo) Arkivigite je 2008-02-16 per la retarkivo Wayback Machine (angle)
  5. ↑ Spots on 4-VESTA and 7-IRIS - Large Areas or Little Patches (Punktoj sur 4 Vesta kaj 7 Iris - grandaj aeroj aŭ malgrandaj makuloj) (angle)
  6. ↑ (7) Iris: a possible source of ordinary chondrites? (7 Iris, ebla fonto de ordinaraj ĥondritoj ?) (angle)
  7. ↑ Radar imaging of Asteroid 7 Iris de S.J. Ostro, C. Magri, L.A.M. Benner, J.D. Giorgini, M. Nolan kaj A.A. Hine (angle)

Eksteraj ligiloj

Antaŭe:Listo de asteroidoj (1 - 1000)Poste:
6 Hebo7 Iris8 Flora