• Επίσημη και Εθνική γλώσσα της νησιωτικής χώρας είναι η Αγγλική γλώσσα. Η Αγγλική χρησιμοποιείται στον Άγιο Βικέντιο και Γρεναδίνες στην εκπαίδευση, στη θρησκεία και σε επίσημους χώρους.
• Οι κάτοικοι της χώρας ομιλούν και τη Γαλλική γλώσσα, και συγκεκριμένα τη διάλεκτο πατουά (ή βινσεντιανή κρεολική), ομιλείται από αρκετούς ανθρώπους αλλά δεν είναι επίσημη γλώσσα, ενώ η κρεολική διάλεκτος χρησιμοποιείται στην επικοινωνία με φίλους και εντός της οικογένειας.

• Εθνική γλώσσα της Αϊτής θεωρείται η Γαλλική γλώσσα, ενώ η Αϊτινή Κρεολική γλώσσα είναι η τοπική γλώσσα της χώρας.
• Οι δύο επίσημες γλώσσες της Αϊτής είναι η Αϊτινή Κρεολική γλώσσα και η Γαλλική. Ενώ τα γαλλικά είναι η γλώσσα που χρησιμοποιείται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στην κυβέρνηση και στην εκπαίδευση, το 90-95% του πληθυσμού της χώρας μιλάει την Αϊτινή Κρεολική στο σπίτι και διδάσκεται γαλλικά στο σχολείο.

• Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Αγγλική Γλώσσα (Αμερικανικά Αγγλικά) είναι η εθνική γλώσσα μόνο άτυπα, με βάση τους αριθμούς και με ιστορική και σύγχρονη συσχέτιση. Το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών δεν δηλώνει ρητά καμία επίσημη γλώσσα, παρόλο που το σύνταγμα και όλη η ομοσπονδιακή νομοθεσία είναι γραμμένα στα Αγγλικά. Τα Αμερικανικά Αγγλικά είναι επίσημη γλώσσα μόνο σε 28 από τις 50 πολιτείες των ΗΠΑ.
• Στις 13 Φεβρουαρίου 2015, ο αντιπρόσωπος (βουλευτής) Πίτερ Τ. Κινγκ εισήγαγε προς ψήφιση το H.R.997, τον Νόμο περί Ενότητας της Αγγλικής Γλώσσας του 2015, στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Αυτό το νομοσχέδιο θα καθιστούσε τα αγγλικά ως την επίσημη γλώσσα των ΗΠΑ. Ένα συνοδευτικό νομοσχέδιο, S.678, εισήχθη από τον γερουσιαστή Τζιμ Ίνχοφ στη Γερουσία στις 9 Μαρτίου 2015. Και τα δύο νομοσχέδια εστάλησαν σε επιτροπές. Παρόμοια νομοθεσία έχει εισαχθεί προς ψήφισει κάθε χρόνο από το 1973.^[4]

• Στις Ηνωμένες Πολιτείες, επίσης ομιλείται και η Ισπανική γλώσσα από το 75% του ισπανόφωνου πληθυσμού, καθώς και από έναν μικρό, αλλά συνεχώς αυξανόμενο αριθμό ομιλητών, οι οποίοι χρησιμοποιούν τη γλώσσα στο εμπόριο, στον επαγγελματικό τομέα, καθώς και στην πολιτική. Παράλληλα στις Ηνωμένες Πολιτείες ζουν περίπου 50 εκατομμύρια ισπανόφωνοι λόγω μιας συνεχιζόμενης και υψηλής μετανάστευσης (υπάρχουν 36 εκατομμύρια άτομα μεξικανικής καταγωγής μάλιστα) και έχει πάνω από 10 εκατομμύρια ομιλητές στη Καλιφόρνια και πάνω από 5 εκατομμύρια ομιλητές στο Τέξας. Παράλληλα είναι η δημοφιλέστερη ξένη γλώσσα στις ΗΠΑ τόσο στα σχολεία όσο και τα πανεπιστήμια, καθώς ένα αυξανόμενο τμήμα των αμερικανών επιλέγει να μάθει μια δεύτερη γλώσσα, λόγω και της μείωσης της πρωτοκαθεδρίας των Ηνωμένων Πολιτειών.
• Δημοφιλής ξένη γλώσσα στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι και η Γαλλική γλώσσα. Από τα 12 εκατομμύρια άτομα γαλλικής καταγωγής, 1,6 εκατομμύρια μιλούν γαλλικά στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Πολιτείες με Γαλλικής Καταγωγής Αμερικανούς είναι η Λουιζιάνα, το Νιου Χάμσαϊρ, το Μέιν και το Βερμόντ. Στις παραπάνω πολιτείες τα γαλλικά είναι δεύτερη γλώσσα. Η γαλλόφωνη κοινότητα είναι στο σύνολο των Η.Π.Α τρίτη μετά την αγγλόφωνη και την ισπανόφωνη.
• Τέταρτη κατά σειρά κοινότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι οι Κινέζοι, και η Κινεζική γλώσσα, είναι η τέταρτη ομιλούμενη ξένη γλώσσα. Υπάρχουν επίσης και Ιθαγενείς Ινδιάνικες ομιλούμενες γλώσσες σε πολλές Πολιτείες.

• Οι επίσημες γλώσσες του Καναδά από τον Επίσημο Νόμο Γλωσσών του 1969 είναι τα Αγγλικά (Αγγλικά του Καναδά) και τα Γαλλικά (Γαλλικά του Καναδά). Ανάλογα με τις απόψεις καθενός για το τι αποτελεί «έθνος», αυτές οι δύο γλώσσες μπορεί να θεωρηθούν είτε δύο ίσες εθνικές γλώσσες του έθνους του Καναδά ή οι εθνικές γλώσσες δύο εθνών στα πλαίσια ενός κράτους, ο Αγγλικός Καναδάς και ο Γαλλικός Καναδάς.
• Οι εθνικιστές του Κεμπέκ θεωρούν τα Γαλλικά του Κεμπέκ ως τη γλώσσα του έθνους του Κεμπέκ.
• Δύο από τα βόρεια εδάφη του Καναδά έχουν νομοθετήσει μια ποικιλία γηγενών γλωσσών. Το Νούναβουτ έχει τα Ινουκτιτούτ και τα Ινουιννακτούν ως επίσημες γλώσσες και τα Βορειοδυτικά Εδάφη έχουν εννέα επίσημες γλώσσες εκτός από τα Αγγλικά και τα Γαλλικά: Cree, Τσιπεγουαϊάν, Gwich'in, Ινουιννακτούν, Ινουκτιτούτ, Ινουβιαλουκτούν, Βόρεια και Νότια Γλώσσα Slavey και Tłı̨chǫ. Καθώς αυτές οι επίσημες γλώσσες νομοθετούνται σε εδαφικό (υπο-ομοσπονδιακό) επίπεδο, μπορούν να εκληφθούν ως εθνικές γλώσσες.
• Εκτός από αυτές, υπάρχουν πολλές γηγενείς γλώσσες του Καναδά, οι οποίες είναι οι εθνικές γλώσσες μιας ή περισσοτέρων από τις ομάδες των Πρώτων Εθνών του Καναδά, Ιουίτ και Métis (μικτός λαός Πρώτων Εθνών και Ευρωπαίων). Ορισμένα Πρώτα Έθνη νομοθετούν σε επίπεδο αυτόχθονης κυβέρνησης τη γλώσσα τους ως επίσημη γλώσσα του Έθνους, όπως συμβαίνει με τη γλώσσα Νίσγκάα στη Nisg̱a'a. Ειδικά η γλώσσα Cree ομιλείται (με παραλλαγές) από την Αλμπέρτα έως το Λαμπραντόρ, τα Anishinaabemowin ομιλούνται σε όλο τον κεντρικό Καναδά και τα Ινουκτιτούτ ομιλούνται σε όλη την Αρκτική.

• Το Μεξικό έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό ισπανόφωνων (126 εκατομμύρια ομιλητές), ενώ ακολουθούν η Κολομβία (51 εκ.), η Ισπανία (47 εκ.), η Αργεντινή (45 εκ.) κι οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (47 εκ.). Η Ισπανική γλώσσα χρησιμοποιοιείται ως πρώτη και επίσημη γλώσσα στην κυβέρνηση, την εκπαίδευση, τις επιχειρήσεις και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
• Το Μεξικό επίσης έχει και εκατοντάδες ιθαγενείς γλώσσες της Βόρειας Αμερικής, με πιο γνωστή τη Ναχουάτλ γλώσσα.

• Η Ιθαγενείς Νοτιοαμερικανική Γλώσσα Γκουαρανί είναι μειονοτική γλώσσα και ομιλείται από κοινότητες σε μέρη της βορειοανατολικής Αργεντινής, κοντά στα σύνορα με την Παραγουάη.
• Άλλες μειονοτικές γλώσσες είναι η Ουαλική γλώσσα (η οποία περιλαμβάνει τα Παταγονικά Ουαλικά) και η Ρομανί γλώσσα, η οποία ομιλείται από πληθυσμούς Ρομά της Αργεντινής.

• Στη Βραζιλία εκ των πραγμάτων δεν υπάρχει Εθνική γλώσσα.
• Η επίσημη γλώσσα της Βραζιλίας είναι τα Πορτογαλικά, και συγκεκριμένα η Βραζιλιάνικη Διάλεκτος τα οποία αποκαλούνται και Λατινικά Πορτογαλικά ή Νοτιοαμερικανικά Πορτογαλικά, τα οποία ομιλούνται από όλο σχεδόν τον πληθυσμό, και είναι η μόνη που χρησιμοποιείται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στις επιχειρήσεις και στη διοίκηση. Η χώρα είναι η μόνη πορτογαλόφωνη της αμερικάνικης ηπείρου και θεωρεί τα πορτογαλικά εθνική ταυτότητα της χώρας. Η εκδοχή της γλώσσας στη Βραζιλία έχει τη δικιά της εξέλιξη επηρεασμένη από ινδιάνικες, αφρικανικές και άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες. Ως αποτέλεσμα η βραζιλιάνικη εκδοχή έχει φωνολογικές διαφορές από αυτήν της Πορτογαλίας. Το 2008, η Κοινότητα των χωρών της πορτογαλικής γλώσσας (CPLP) ήρθε σε συμφωνία στην ορθογραφική τυποποίηση της γλώσσας με στόχο την ελαχιστοποίηση των διαφορών των δύο εκδοχών.

• Μειονοτικές γλώσσες ομιλούνται σε όλη τη χώρα. Η απογραφή του 2010 υπολόγισε ότι 305 ινδιάνικες εθνότητες της χώρας ομιλούν 274 διαφορετικές γλώσσες. Από τους ιθαγενείς από πέντε χρονών και άνω, 37,4% μιλάει μια ινδιάνικη γλώσσα και 76,9% πορτογαλικά. Υπάρχουν επίσης κοινότητες με ομιλητές γερμανικών και ιταλικών στον νότο της χώρας που είναι επηρεασμένες από την πορτογαλική.
• Στη Βραζιλία, η Ισπανική γλώσσα έχει αποκτήσει σημαντικότατο κύρος ως δεύτερη γλώσσα μεταξύ νεαρών σπουδαστών και πολλών επαγγελματιών. Τα τελευταία χρόνια, με τη Βραζιλία να μειώνει τις εμπορικές της δραστηριότητες με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη και με το να αυξάνει τις εμπορικές της δραστηριότητες και τους δεσμούς της με τους ισπανόφωνους γείτονές της (ιδιαίτερα και ως μέλος του εμπορικού μπλοκ της Mercosur), μεγάλος ζήλος έχει υπάρξει για τη διγλωσσία και την άψογη γνώση των ισπανικών στη χώρα (το ίδιο επιζητούν και οι Πορτογάλοι με τις γειτονικές τους χώρες). Στις 7 Ιουλίου του 2005, το Εθνικό Κογκρέσο της Βραζιλίας ενέκρινε οριστικά το κονδύλι που κάνει την ισπανική υποχρεωτική ξένη γλώσσα στα δημόσια και ιδιωτικά δημοτικά σχολεία. Η στενή γενετική σχέση μεταξύ των δύο γλωσσών, όπως και το γεγονός ότι τα ισπανικά είναι η κυρίαρχη αλλά και επίσημη γλώσσα σχεδόν όλων των χωρών που συνορεύουν με τη Βραζιλία συμβάλλουν στη διάδοσή της. Πρότυπα ισπανικά και λαντίνο (εβραιοϊσπανικά που ομιλούνται από Εβραίους Σεφαρδίτες) μπορεί επίσης να ομιλούνται ως κύρια γλώσσα από Βραζιλιάνους ισπανικής καταγωγής, οικονομικούς μετανάστες από τις γειτονικές ισπανόφωνες χώρες από Σεφαρδίτες Βραζιλιάνους αντίστοιχα, που την έχουν διατηρήσει ως πατροπαράδοτη γλώσσα. Επιπλέον, στις συνοριακές περιοχές της Βραζιλίας που έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν το εκπαιδευτικό τους σύστημα, τα ισπανικά διδάσκονται εδώ και χρόνια. Σε άλλες πάλι πόλεις και χωριά της συνοριακής γραμμής (ιδιαίτερα κατά μήκος των συνόρων Ουρουγουάης - Βραζιλίας) ομιλείται συχνά μία μεικτή γλώσσα γνωστή ως πορτουνιόλ (Πορτογαλοϊσπανικά).
• Επίσης στη Βραζιλία η Γαλλική γλώσσα, είναι υποχρεωτική γλώσσα στα σχολεία στην επαρχία Αμαπά λόγω της εγγύτητάς της με τη Γαλλική Γουιάνα.

• Επίσημη και Εθνική γλώσσα του Αγίου Θωμά και Πρίγκιπα είναι η Πορτογαλική γλώσσα, τα οποία ομιλούνται από όλο σχεδόν τον πληθυσμό, και είναι η μόνη που χρησιμοποιείται στην κυβέρνηση, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στις επιχειρήσεις και στη διοίκηση.
• Ιθαγενείς γλώσσες του Αγίου Θωμά και Πρίγκιπα είναι οι γλώσσες Φόρο, η Κρεολική, η Ανγκολάρ και η Πρίνσιπε.
• Στα σχολεία διδάσκεται και η Γαλλική γλώσσα, καθώς η χώρα μεταξύ άλλων είναι μέλος της Γαλλοφωνίας.

• Η Αραβική γλώσσα είναι η μόνη Επίσημη και Εθνική γλώσσα της Αιγύπτου, και συγκεκριμένα ομιλείται η Διάλεκτος της Αιγύπτου (ή Μασρί). Τα Αραβικά Μασρί είναι η καθημερινή ομιλούμενη γλώσσα. Τα σύγχρονα στάνταρ Αραβικά χρησιμοποιούνται στην Αίγυπτο μόνο για επίσημους σκοπούς, από την κυβέρνηση, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τις επιχειρήσεις, τον ιερατικό χώρο του Ισλάμ και τη διοίκηση.
• Η Κοπτική γλώσσα, αποτελεί μονάχα θρησκευτική γλώσσα και χρησιμοποιούνται από τους Χριστιανούς Κόπτες της Αιγύπτου.

• Επίσημη και Εθνική γλώσσα της Αιθιοπίας είναι η Αμχαρική γλώσσα. Η Αμχαρική γλώσσα ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Αφροασιατικών γλωσσών, ενώ η Αιθιοπία είναι μια χώρα όπου ζουν μαζί περισσότερα από 80 έθνη, εθνικότητες και λαοί.
• Οι λαοί της Αιθιοπίας μιλούν συνολικά πάνω από 80 διαφορετικές γλώσσες. Η Αμχαρική γλώσσα ήταν για πολλά χρόνια η μόνη επίσημη γλώσσα εργασίας στη χώρα, αλλά το 2020 οι γλώσσες Αφάρ, Ορόμο, Σομαλική και Τιγκρινιακή αναβαθμίστηκαν σε επίσημες γλώσσες εργασίας της Αιθιοπίας.^[5] Παρ' όλα αυτά, οι γλώσσες εργασίας των περιφερειακών κρατιδίων διαφέρουν και περιλαμβάνουν τα Ορόμο, τα Τιγκρινιακά, τα Σιντάμα, τα Αμχαρικά, τα Αφάρ και τα Σομαλικά. Τα αγγλικά είναι η πιο διαδεδομένη ξένη γλώσσα και είναι το μέσο διδασκαλίας σε δευτεροβάθμια σχολεία και πανεπιστήμια. Η γλώσσα διδασκαλίας στα δημοτικά σχολεία είναι η αντίστοιχη τοπική γλώσσα των περιφερειακών κρατών.

• Η Γαλλική γλώσσα, είναι η επίσημη γλώσσα της Δημοκρατίας του Κονγκό. Θεωρείται η λίνγκουα φράνκα η οποία χρησιμοποιείται ανάμεσα στις πολλές διαφορετικές εθνικές ομάδες του Κονγκό. Σύμφωνα με έκθεση του Διεθνούς Οργανισμού Γαλλοφωνίας για το 2014, 33 εκατομμύρια Κογκολέζοι (47% του πληθυσμού) μπορούν να γράψουν και να διαβάσουν τη Γαλλική. Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, αποτελεί τη μεγαλύτερη πληθυσμιακά Γαλλόφωνη χώρα στον κόσμο, ενώ δεύτερη ακολουθεί η Γαλλία.
• Περίπου 242 αυτόχθονες γλώσσες ομιλούνται σε ολόκληρη τη χώρα, αλλά μόνο τέσσερις έχουν το καθεστώς εθνικών γλωσσών: η Κιτούμπα, η Λινγκαλά, η Τσιχλούμπα και τα Σουαχίλι.

• Εθνική γλώσσα της Λιβερίας θεωρείται η Αγγλική γλώσσα. Η αγγλική γλώσσα είναι η επίσημη στο κράτος και χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση, την εκπαίδευση και τις επιχειρήσεις. Η γλώσσα αυτή είναι η μοναδική με γραπτή μορφή στη χώρα από τις γλώσσες ή διαλέκτους.
• Στα ενδότερα της χώρας ομιλούν τις αυτόχθονες γλώσσες Κουά και Μάντες, καθώς επίσης και πολλές τοπικές διαλέκτους.

• Η Αραβική γλώσσα είναι η εθνική γλώσσα της Λιβύης, και συγκεκριμένα ομιλείται η Διάλεκτος της Λιβύης. Τα Αραβικά είναι διαδεδομένα κυρίως στο βόρειο τμήμα της χώρας και συγκεκριμένα στις μεγάλεις πόλεις (Τρίπολη, Σύρτη, Βεγγάζη, Τομπρούκ, Μισράτα και άλλες).
• Τα Βερβερικά ομιλούνται κυρίως στα νότια και κεντρικά της χώρας, από αυτόχθονους πληθυσμούς Τουαρέγκ και Βερβέρων σε περιοχές της Σαχάρας. Η Ιταλική γλώσσα δεν έχει επίσημο καθεστώς στη Λιβύη, αλλά χρησιμοποιείται ευρέως στην εκπαίδευση, τις επιχειρήσεις και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

• Η Νότια Αφρική έχει 11 επίσημες γλώσσες, δηλαδή τις γλώσσες:
• Την Αγγλική γλώσσα (Αγγλικά της Νότιας Αφρικής), η οποία είναι η Κύρια Επίσημη γλώσσα και αναγνωρίζονται ως η γλώσσα του εμπορίου και της επιστήμης, ενώ χρησιμοποιούνται και από την κυβέρνηση, τη δικαιοσύνη, την εκπαίδευση, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τις επιχειρήσεις.
• Τη Γλώσσα Αφρικάανς, η οποία είναι η Εθνική Επίσημη γλώσσα της Νότιας Αφρικής και συγγενεύει περισσότερο με την Ολλανδική γλώσσα.
• Τη Ζουλού γλώσσα, η οποία ομιλείται από τους αυτόχθονες Ζουλού της Νότιας Αφρικής.
• Τη Γλώσσα Κόσα, η οποία ομιλείται από τους αυτόχθονες Κόσα
• Τη Γλώσσα Νοτίου Ντέμπλε
• Τη Γλώσσα του Βόρειου Σόθο (ή γλώσσα Σεπέντι)
• Τη Γλώσσα Σεσότο
• Τη Σουάζι γλώσσα
• Τη Γλώσσα Τσουάνα
• Τη Γλώσσα Ξιτσόνγκα
• και Τη Γλώσσα Βέντα, η οποία ομιλείται από τους αυτόχθονες Βέντα, οι οποίοι ζουν κυρίως στη βορειοανατολική Νότια Αφρική.
• Το σύνταγμα της Νοτίου Αφρικής υποστηρίζει περαιτέρω ρητά την προώθηση των γηγενών γλωσσών Κόι, Νάμα και Σαν, της νοηματικής γλώσσας και γλώσσες κοινοτήτων όπως γερμανικά, ελληνικά, γκουτζαράτι, χίντι, πορτογαλικά, ταμίλ, τελούγκου, ουρντού καθώς και γλώσσες που χρησιμοποιούνται για θρησκευτικούς σκοπούς όπως Αραβικά, Εβραϊκά, Σανσκριτικά.^[9]

• Η επίσημη γλώσσα του κράτους της Τυνησίας είναι η Αραβική, και συγκεκριμένα ομιλείται η διάλεκτος των Τυνησιακών Αραβικών.^[10] Ωστόσο, αυτή η γλώσσα δεν είναι η μητρική γλώσσα του πληθυσμού ούτε χρησιμοποιείται για την επικοινωνία μεταξύ των Τυνήσιων, αντίθετα τα Τυνησιακά Αραβικά διαδραματίζουν αυτούς τους ρόλους και είναι η εθνική γλώσσα της χώρας.^[11]
• Επίσης, ακόμη και χωρίς επίσημο καθεστώς, τα Γαλλικά χρησιμοποιούνται και αυτά εκτενώς στη γραπτή και προφορική τους μορφή στη διοίκηση, την εκπαίδευση και τις επιχειρήσεις και είναι γνωστά από το 63,6% του πληθυσμού.^[12]
• Επιπλέον, οι μειονότητες Βερβέρων στα νοτιοδυτικά και στο νησί Τζέρμπα χρησιμοποιούν τη γλώσσα Τσέλχα της Τυνησίας για να επικοινωνούν μεταξύ τους.

• Η εθνική γλώσσα της Ανδόρρας είναι η Καταλανική γλώσσα. Επιπλέον, τα καταλανικά είναι επίσημη γλώσσα σε πολλά εδάφη της Ισπανίας (Καταλονία, Βαλεανθική Κοινότητα, Βαλεαρίδες Νήσοι) και ομιλείται (χωρίς επίσημη αναγνώριση ή καθεστώς) σε άλλα εδάφη της Ισπανίας (στα σύνορα της Καταλανίας-Αραγονίας γνωστά ως La Franja και στον δήμο της Μούρθια El Carche), στη Γαλλία (Ανατολικά Πυρηναία) και στην Ιταλία (Αλγκέρο). 
• Η Γαλλική γλώσσα, αλλά και η Ισπανική γλώσσα έχουν επίσης επίσημο καθεστώς επίσημης γλώσσας στο Πριγκιπάτο της Ανδόρρας, και χρησιμοποιούνται μαζί με την Καταλανική γλώσσα στην εκπαίδευση, τις επιχειρήσεις και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

• Το Βέλγιο έχει τρείς εθνικές γλώσσες:

1. την Ολλανδική γλώσσα, η οποία ομιλείται από το 60% του πληθυσμού των Βέλγων, δηλαδή την πλειοψηφία.
2. τη Γαλλική γλώσσα, η οποία ομιλείται από το 39% του πληθυσμού, δηλαδή το υπόλοιπο του πληθυσμού της χώρας.
3. και τη Γερμανική γλώσσα, η οποία ομιλείται από το 1% του πληθυσμού, κυρίως στα ανατολικά της χώρας κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία.

• Στη Φλάνδρα, η πλειοψηφία των κατοίκων έχει ως μητρική γλώσσα τα Ολλανδικά. Η Ολλανδική γλώσσα στο Βέλγιο αποκαλείται ορισμένες φορές και ως Φλαμανδική γλώσσα.
• Στη Βαλλωνία, η πλειοψηφία των κατοίκων της έχει ως μητρική γλώσσα τα Γαλλικά.

• Εντός της Βαλλωνίας στην Επαρχία του Λουξεμβούργου, υπάρχει μια μεγάλη Λουξεμβουργιανόφωνη μειονότητα, κυρίως στην περιοχή Αρέλελαντ.
• Εντός της Βαλλωνίας επίσης στη Γερμανόφωνη Κοινότητα, η πλειοψηφία των κατοίκων έχει ως μητρική γλώσσα τα Γερμανικά.
• Στην Περιοχή των Βρυξελλών, την πρωτεύουσα του Βελγίου, η πλειονότητα των κατοίκων της έχει ως μητρική γλώσσα τα Γαλλικά, ενώ μαζί με τα Ολλανδικά, και οι δύο γλώσσες αποτελούν τις επίσημες γλώσσες της περιφέρειας.

• Επίσημη και Εθνική γλώσσα της Βόρειας Μακεδονίας είναι η Σλαβομακεδονική γλώσσα. Η Σλαβομακεδονική γλώσσα είναι μια Σλαβική γλώσσα. Πολλοί γλωσσολόγοι θεωρούν τη Σλαβομακεδονική, διάλεκτο της Βουλγαρικής Γλώσσας με την οποία μοιράζεται ισχυρές βαλκανικές επιδράσεις, και οι δύο γλώσσες έχουν κοινές λέξεις, κοινή γραμματική, και είναι οι μοναδικές σλάβικες γλώσσες που δεν έχουν πτωτικό σύστημα και χρησιμοποιούν άρθρα. Τα σλαβομακεδονικά γράφονται αποκλειστικά με το Κυριλλικό αλφάβητο και χρησιμοποιούνται επίσης από Σλαβομακεδόνες και σε άλλα κράτη της Βαλκανικής. Κωδικοποιήθηκαν το 1945, γεγονός που τα καθιστούν νέα γλώσσα από λογοτεχνική άποψη. Πλάι στην επίσημη σλαβομακεδονική γλώσσα υπάρχουν πολλές διάλεκτοι, που χρησιμοποιούνται ακόμα στην ιδιωτική σφαίρα, κυρίως σε αγροτικές περιοχές.
• Η Αλβανική γλώσσα είναι η συνεπίσημη γλώσσα της Βόρειας Μακεδονίας από το 2019, η οποία έγινε η δεύτερη επίσημη λόγω των πολιτικών εντάσεων μεταξύ των Σλαβομακεδονών και των Αλβανών της Βόρειας Μακεδονίας. Η Αλβανική γλώσσα ομιλείται κυρίως στις δυτικές και βορειοδυτικές περιοχές και σε ορισμένες βορειοανατολικές περιοχές της Βόρειας Μακεδονίας όπου πλειοψηφούν σε πληθυσμό οι Αλβανοί, και συγκεκριμένα στις πόλεις Τέτοβο, Γκόστιβαρ, Δίβρη, Στρούγκα, Κίτσεβο, Αρατσίνοβο, Βράπτσιστε, Ζέλινο, Λίπκοβο, Μπογκόβινιε, Μπρέβνιτσα, Στουντενίτσανη, Τεάρτσε και στου Δήμους Σαράι και Τσαϊρ των Σκοπίων. Οι προφορικές διάλεκτοι της αλβανικής γλώσσας είναι τα Γκέκικα, κατά πλειοψηφία, και τα Τόσκικα στις νότιες περιοχές. Η εκπαίδευση στην Αλβανική γλώσσα παρέχεται σε όλα τα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένης αυτής του πανεπιστημιακού επιπέδου, όπως είναι το Πανεπιστήμιο του Τέτοβου. Η κύρια θρησκεία μεταξύ των Αλβανών της Βόρειας Μακεδονίας είναι το Ισλάμ, υπάρχουν και μερικοί Ρωμαιοκαθολικοί με πιο εξέχον μέλος τους τη Μητέρα Τερέζα. Υπάρχουν επίσης μερικά ορθόδοξα χριστιανικά αλβανικά χωριά που βρίσκονται στο Γκόστιβαρ, στη Ρέκα και αλλού διασκορπισμένα στα νοτιοανατολικά της χώρας. Είναι υπολείμματα του κάποτε μεγαλύτερου ορθόδοξου Αλβανικού πληθυσμού στην περιοχή, και κάποιοι φοβούνται ότι θα αφομοιωθούν και θα ξεχαστούν.

• Εθνική γλώσσα της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης είναι η Βοσνιακή γλώσσα. Τα Βοσνιακά είναι μια Σλαβική γλώσσα και μια εκδοχή της σερβο-κροατικής γλώσσας. Η Βοσνία και Ερζεγοβίνη έχει τρείς επίσημες γλώσσες: τη Βοσνιακή (η οποία ομιλείται από το 50% του πληθυσμού, δηλαδή στη μισή χώρα), την Κροατική (15% του πληθυσμού, κυρίως στα δυτικά της χώρας) και τη Σερβική (η οποία ομιλείται από τους Σερβοβόσνιους στη Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας).
• Όμως η εκ των πραγμάτων μόνη εθνική γλώσσα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης είναι η κοινή Σερβοκροατική. Ορίζεται επίσημα με τα τρία ονόματα (Βοσνιακά, Κροατικά και Σερβικά), που αντιστοιχούν στα συστατικά έθνη της χώρας. Τόσο τα λατινικά όσο και τα κυριλλικά αλφάβητα έχουν επίσημο καθεστώς. ^{[13] [14]}

• Η Ελβετία έχει τέσσερις εθνικές γλώσσες: τα Γερμανικά, τα Γαλλικά, τα Ιταλικά και τα Ρωμανσικά.^[18] Όλες έχουν επίσημο καθεστώς σε εθνικό επίπεδο εντός της Ομοσπονδιακής διοίκησης της Ελβετίας. ^[19]
• Η πλειοψηφία (74%) του πληθυσμού (Γερμανόφωνοι Ελβετοί) μιλάει γερμανικά (συγκεκριμένα την Ελβετική διάλεκτο, ενώ κάποιοι άλλοι ομιλούν τη στάνταρ διάλεκτο), ενώ το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου πληθυσμού (21%) μιλά γαλλικά (Γαλλόφωνοι Ελβετοί) και ιταλικά (Ιταλόφωνοι Ελβετοί) (4%) και οι υπόλοιπες μειονότητες ρωμανσικά (1%, όχι ως μοναδική γλώσσα). Οι γερμανόφωνοι κυριαρχούν στο μεγαλύτερο τμήμα της χώρας, περιλαμβάνοντας και τις μεγαλύτερες πόλεις της Ελβετίας (Βασιλεία, Βέρνη, Ζυρίχη), ενώ οι γαλλόφωνοι καταλαμβάνουν τις δυτικές περιοχές κοντά στα σύνορα με τη Γαλλία με μεγαλύτερη πόλη τη Γενεύη, οι ιταλόφωνοι βρίσκονται στα νότια κοντά στα σύνορα με την Ιταλία κυρίως εντός του Καντονίου του Τιτσίνο, με σημαντικές πόλεις το Τσιτσίνο και την Μπελλιντσόνα, και οι ομιλητές ρωμανσικών συγκεντρώνονται στο Καντόνι του Γκριζούν στα νοτιοανατολικά. ^[20]

Υπάρχουν και επιπλέον άλλες γλώσσες που είναι περιφερειακές σε ορισμένες περιοχές:

• η Πομακική και η Τουρκική γλώσσα στην Θράκη, οι οποίες ομιλούνται από τους Πομάκους και τους Τούρκους.
• η Βλάχικη γλώσσα.
• οι Σλαβικές διάλεκτοι της Μακεδονίας, η οποία ομιλείται από τους σλαβομακεδονόφωνους στην Βόρεια Ελλάδα.
• η Αρβανίτικη γλώσσα, από τους Αρβανίτες κυρίως σε περιοχές της Πελοποννήσου (κυρίως στον Νομό Κορινθίας), της ανατολικής Στερεάς Ελλάδας (κυρίως στους Νομούς Αττικής και Βοιωτίας), της Άνδρου, της Ηπείρου, της Θράκης και της Δυτικής Μακεδονίας. Η Αρβανίτικη γλώσσα θεωρείται από τους γλωσσολόγους διάλεκτος της Αλβανικής.
• η Ρομανί γλώσσα, η οποία ομιλείται από τους Έλληνες Ρομά.
• Στην Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία του Αγίου Όρους επίσημη γλώσσα είναι επίσης τα Ελληνικά (και συγκεκριμένα η Καθαρεύουσα), και "ομιλούμενη αρκετά ευρέως" η Αγγλική γλώσσα. Στην Μονή Ζωγράφου επίσημη γλώσσα είναι η Βουλγαρική, στη Λακκοσκήτη και στη Σκήτη Τιμίου Προδρόμου Μεγίστης Λαύρας, η Ρουμανική, στη Μονή Αγίου Παντελεήμονος η Ρωσική, και στην Μονή Χιλανδαρίου η Σερβική.

• Τα Αγγλικά (Βρετανική Αγγλική γλώσσα) είναι η de facto επίσημη γλώσσα του Ηνωμένου Βασιλείου και η μοναδική γλώσσα για περίπου 95% του βρετανικού πληθυσμού. Τρία από τα έθνη του Ηνωμένου Βασιλείου, εκτός της Αγγλίας, έχουν δικές τους εθνικές γλώσσες με διαφορετικούς βαθμούς αναγνώρισης, οι οποίες συνυπάρχουν με την κυρίαρχη αγγλική γλώσσα. Η Βρετανία έχει επίσης αρκετές κτήσεις του στέμματος και Υπερπόντια Εδάφη που είναι σε κάποιο βαθμό αυτοδιοικούμενα, αλλά δεν αναγνωρίζονται ως ανεξάρτητα κράτη και πολλά από αυτά έχουν τις δικές τους περιφερειακές γλώσσες.
• Βόρεια Ιρλανδία: Στη Βόρεια Ιρλανδία, τόσο η Γαελική Ιρλανδική γλώσσα όσο και η Δυτική Γερμανική διάλεκτος Ούλστερ Σκοτς διάλεκτος αναγνωρίζονται από τη Συμφωνίας της Μεγάλης Παρασκευής ως "μέρος του πολιτιστικού πλούτου της Ιρλανδίας της Ιρλανδίας" και προωθούνται από τo Ιρλανδικό Ινστιτούτο και την Επιτροπή για την Ούλστερ Σκοτς αντίστοιχα.
• Ουαλία: Η ουαλική γλώσσα έχει επίσημο καθεστώς στην Ουαλία και σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ομιλείται από 562.000 άτομα, ή το 19% του πληθυσμού.^[21] Η Επιτροπή Ουαλικής Γλώσσας (Bwrdd yr Iaith Gymraeg) έχει νομικό καθήκον να διασφαλίζει ότι, "στη διεξαγωγή δημοσίων επιχειρήσεων και στη διοίκηση της δικαιοσύνης, οι αγγλικές και ουαλικές γλώσσες πρέπει να αντιμετωπίζονται με βάση την ισότητα". ^[22]
• Σκωτία: Στη Σκωτία, η Σκωτική Γαελική Scottish Gaelic είναι μια μειονοτική γλώσσα που ομιλείται από 57.375 άτομα (1,1% του σκωτσέζικου πληθυσμού ηλικίας άνω των τριών ετών).^[23] Ο νόμος Γαελικής Γλώσσας (Σκωτία) του 2005 παρέχει στη γλώσσα περιορισμένη επίσημη κατάσταση και το Bòrd na Gàidhlig (επιτροπή Γαελικής) είναι επιφορτισμένο με τη «διασφάλιση του καθεστώτος της γαελικής γλώσσας ως επίσημης γλώσσας της Σκωτίας που επιβάλλει τον ίδιο σεβασμό με την αγγλική γλώσσα». ^[24] Η γλώσσα Σκωτς, που γενικά αντιμετωπίζεται ως Δυτική γερμανική γλώσσα, σχετική μεν, αλλά διααφοφρετική από τα Αγγλικά, δεν έχει επίσημο καθεστώς, αλλά αναγνωρίζεται ως μειονοτική γλώσσα και είναι η γλώσσα μεγάλου μέρους της σκωτσέζικης λογοτεχνιας, συμπεριλαμβανομένης της ποίησης του Ρόμπερτ Μπερνς.
• Κτήσεις του Στέμματος: Νήσος του Μαν: Τα Αγγλικά είναι de facto η μοναδική επίσημη γλώσσα στη Νήσο του Μαν. Ωστόσο, μερικές λέξεις των Γαελικών Μανξ (η ιστορική εθνική γλώσσα) συναντώνται περιστασιακά σε κυβερνητικά ιδρύματα, κυρίως για συμβολικούς και τελετουργικούς σκοπούς και είναι το κύριο μέσο διδασκαλίας σε ένα δημοτικό σχολείο.
• Αγγλικές περιοχές:
• Κάμπρια: Τα αγγλικά είναι η κύρια γλώσσα που ομιλείται στην κομητεία Κάμπρια. Η Κουμπρική ήταν η ιστορική γλώσσα της Κάμπρια, τα οποία είναι παρόμοια με τα Ουαλικά. Παλαιότερα, η κουμπρική γλώσσα ομιλείται και σε περιοχές του Λανκασάιρ και της νότιας Σκωτίας. Οι περισσότεροι λένε ότι τα κουμπρικά εξαφανίστηκαν τον 12ο ή 13ο αιώνα. Το αριθμητικό σύστημα κούμπρικ χρησιμοποιείται ακόμη από πολλούς βοσκούς στην περιοχή Lake.
• Κορνουάλη: Τα αγγλικά είναι η de facto κύρια γλώσσα που ομιλείται στην κομητεία της Κορνουάλης. Ιστορικά, η κύρια γλώσσα της Κορνουάλης ήταν η Κορνουάλική γλώσσα. Μέχρι το 1800, η κορνουαλική είχε εξαφανιστεί. Πρόσφατα, έγινε μια προσπάθεια αναβίωσης της γλώσσας της Κορνουάλης.

• Επίσημες και Εθνικές γλώσσες της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας είναι η Ιρλανδική και η Αγγλική.
• Τα Ιρλανδικά διδάσκονται υποχρεωτικά στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Σε ολόκληρη τη χώρα μιλιούνται κυρίως τα Αγγλικά, εκτός από περιοχές που ανήκουν στη «ζώνη» Γκέλταχτ (Gaeltacht), όπου μιλιούνται αποκλειστικά Ιρλανδικά, ενώ το ίδιο ισχύει και για τα σήματα στις οδικές αρτηρίες.

• Η Ισπανία έχει μια Εθνική και Επίσημη συνταγματική γλώσσα, την Ισπανική γλώσσα (ή οποία αποκαλείται και ως Καστιλιανή), η οποία ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Ρομανικών (ή Λατινογενών) γλωσσών, αλλά υπάρχουν τέσσερις άλλες γλώσσες που είναι συν-επίσημες σε ορισμένες περιοχές:
• η Γαλικιανή γλώσσα στην Αυτόνομη Γαλικία, η οποία επίσης ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Ρομανικών (ή Λατινογενών) γλωσσών.
• η Βασκική γλώσσα στην Αυτόνομη Χώρα των Βάσκων και σε μέρος της Ναβάρρα, η οποία είναι ένας ξεχωριστός κλάδος της γλωσσικής οικογένειας των Ινδοευρωπαϊκών Γλωσσών.
• η Καταλανική γλώσσα στην Αυτόνομη Καταλονία, στις Βαλεαρίδες Νήσους και στη Βαλένθια (ως Βαλενθιανά), η οποία επίσης ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Ρομανικών (ή Λατινογενών) γλωσσών.
• και η Αρανική Διάλεκτος στην Κοιλάδα του Αράν.

• Επίσημη και Εθνική γλώσσα της Ιταλίας είναι η Ιταλική γλώσσα, η οποία ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Ρομανικών (ή Λατινογενών) γλωσσών.
• Η Ιταλική γλώσσα είναι η de jure και de facto επίσημη γλώσσα της Ιταλίας.^{[25] [26]} Τα ιταλικά αναφέρονται επίσης ως εθνική γλώσσα για ιστορικούς και πολιτιστικούς λόγους, επειδή από τον 15ο αιώνα έγιναν η γλώσσα που χρησιμοποιείτο στη βασιλική αυλή σχεδόν κάθε κράτους στην Ιταλία και γενικά μεταξύ των μορφωμένων Ιταλών (μελετητές, συγγραφείς, ποιητές, φιλόσοφοι, επιστήμονες, συνθέτες και καλλιτέχνες), οι οποίοι συνέβαλαν σε αυτό που είναι σήμερα ο πολιτισμός της Ιταλίας.^[27] Επιπλέον, τα ιταλικά, αντικαθιστώντας σταδιακά τα λατινικά, ήταν συχνά μία επίσημη γλώσσα των διαφόρων ιταλικών κρατών πριν από την ενοποίηση, ακόμη και όταν κυβερνούνταν από ξένες δυνάμεις (όπως οι Ισπανοί στο Βασίλειο της Νάπολης ή οι Αυστριακοί στο Βασίλειο της Λομβαρδίας-Βενετίας). ^[28]
• Εκτός από την Ιταλική γλώσσα, στην Ιταλία ομιλούνται και άλλες γλώσσες εκ των των οποίων απολαμβάνουν καθεστώς Μειονοτικής ή Εθνικής γλώσσας:
• Στην αυτόνομη περιφέρεια Τρεντίνο-Άλτο Άντιτζε, επίσημες γλώσσες στην περιοχή, εκτός από τα Ιταλικά, είναι και τα Γερμανικά, όπου σε πολλές περιοχές, του Μπολτσάνο, οι Γερμανοί αποτελούν πλειοψηφία, ενώ σε ορισμένες περιοχές, του Τρεντίνο-Άλτο Άντιτζε, επικρατέστερη και Εθνική γλώσσα γλώσσα είναι και η Λαδινική γλώσσα, η περιοχή αυτή (Λαδινία) περιλαμβάνει τμήματα των ιταλικών επαρχιών Τρέντο, Μπολτζάνο και Μπελούνο.
• Στην αυτόνομη περιφέρεια Φρίουλι-Βενέτσια Τζούλια, το ανατολικό τμήμα της είναι γνωστό σαν Σλάβια Φρουλιάνα δεδομένου ότι επί το πλείστον κατοικείται από Σλοβένους.
• Στην περιφέρεια Κοιλάδα της Αόστα, η πλειονότητα των κατοίκων της είναι ιταλόφωνοι (λίγο πάνω από 70%), αλλά υπάρχουν και αρκετοί γαλλόφωνοι (μιλούν τη γλώσσα φρανκοπροβενσάλ) και κάποιοι γερμανόφωνοι.
• Στη Σικελία υπάρχει και η Σικελική γλώσσα.
• Στη Σαρδηνία υπάρχει και η Σαρδινιακή γλώσσα, ενώ στο Αλγκέρο, ομιλείται και η Καταλανική γλώσσα.

• Επίσημη και Εθνική γλώσσα του Κοσσυφοπεδίου είναι η Αλβανική γλώσσα, η οποία είναι η γλώσσα της πλειοψηφίας του πληθυσμού της χώρας (περίπου το 81%), και χρησιμοποιοιείται ως πρώτη και επίσημη γλώσσα στην κυβέρνηση, την εκπαίδευση, τις επιχειρήσεις και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Συνεπίσημη γλώσσα είναι και η Σερβική γλώσσα, η οποία είναι η επίσημη γλώσσα στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο, επειδή στην περιοχή αυτήν πλειοψηφούν οι Σέρβοι.
• Υπάρχουν επίσης και τοπικές και περιφερειακές γλώσσες στο Κόσοβο, όπως:
• η Τουρκική γλώσσα, η οποία ομιλείται από τους Τούρκους και τους Ασκαλιού Αιγύπτιους του Κοσσυφοπεδίου.
• η Βοσνιακή γλώσσα, η οποία ομιλείται από τους Βόσνιους και άλλους εθνικά μουσουλμάνους του Κοσσυφοπεδίου.
• και η Γκοράνι γλώσσα, η οποία ομιλείται από τους Σλαβόφωνους Γκοράνους στην περιοχή της Γκόρα, στο Νότιο Κοσσυφοπέδιο κοντά στα σύνορα με την Αλβανία και την Βόρεια Μακεδονία.

• Επίσημη και Εθνική γλώσσα της Κροατίας είναι η Κροατική γλώσσα. Η Κροατική γλώσσα είναι μια Σλαβική γλώσσα και αποτελεί μια εκδοχή της Σερβοκροατικής γλώσσας.
• Σε ορισμένες περιοχές της Κροατίας, ομιλείται και η Σερβική γλώσσα, αλλά και η Ιταλική γλώσσα, οι οποίες σε ορισμένες περιοχές αναγνωρίζονται ως μειονοτικές γλώσσες.

• Επίσημη και Εθνική γλώσσα της Λευκορωσίας είναι η Λευκορωσική γλώσσα. Η Λευκορωσική γλώσσα ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Σλαβικών γλωσσών.
• Παρότι όμως στη Λευκορωσία, εθνική γλώσσα θεωρείται η Λευκορωσική, η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού (περίπου 70%) μιλάει τη Ρωσική γλώσσα. Τα Λευκορωσικά ομιλούνται από περίπου το 23% του πληθυσμού. ^[29] Ορισμένοι Λευκορώσοι είναι δίγλωσσοι και ομιλούν και τη Λευκορωσική και τη Ρωσική. Η Λευκορωσική Αντιπολίτευση, προσπαθεί εδώ και πολλά χρόνια να κάνει τη Λευκορωσική γλώσσα υποχρεωτική και πρώτη γλώσσα στα σχολεία προκειμένου οι Λευκορώσοι να μαθαίνουν όλο και καλύτερα την εθνική τους γλώσσα, ενώ η και πολλά χρόνια Απολυταρχική κυβέρνηση της χώρας αδύνατει να το πράξει και θέλει η Λευκορωσία να ανακτήσει περισσότερους φιλικούς δεσμούς με τη Ρωσία για καθαρά πολιτικούς λόγους, με αποτέλεσμα οι Λευκορώσοι να μαθαίνουν ως πρώτη γλώσσα τα Ρωσικά, ενώ παράλληλα Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση βρίσκονται μόνιμα σε σύγκρουση για δεκάδες πολιτικά ζητήματα στη χώρα, με αποτέλεσμα να βρίσκονται μόνιμα σε αδίεξοδο.

• Επίσημη και Εθνική γλώσσα του Λίχτενσταϊν είναι η Γερμανική γλώσσα, και συγκεκριμένα ομιλείται στο Πριγκιπάτο η Αλεμαννική διάλεκτος των Γερμανικών.
• Η Γερμανική γλώσσα είναι η μοναδική γλώσσα που ομιλείται, ενώ χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση, την εκπαίδευση και τις επιχειρήσεις.

• Το Λουξεμβούργο χρησιμοποιεί τρεις επίσημες γλώσσες:
• Τη Λουξεμβουργιανή γλώσσα η οποία είναι η Επίσημη και Εθνική γλώσσα του Μεγάλου Δουκάτου
• Τη Γαλλική γλώσσα, η οποία ομιλούνται περισσότερο από τους Λουξεμβούργιους, και αποτελούν διοικητική γλώσσα
• και η Γερμανική γλώσσα, που επίσης αποτελεί διοικητική γλώσσα, και συγγενέυει με τα Λουξεμβουργιανά.
• Προηγουμένως, η Λουξεμβουργιανή γλώσσα δεν είχε επίσημο καθεστώς, αλλά μετά από συνταγματική αναθεώρηση ψηφίστηκε νόμος στις 24 Φεβρουαρίου 1984 που καθιστά τα Λουξεμβουργιανά την εθνική γλώσσα. Επιπλέον, ο νόμος αυτός αναγνώρισε τις τρεις γλώσσες του Λουξεμβούργου (Λουξεμβουργιανά, Γαλλικά και Γερμανικά) ως διοικητικές γλώσσες.

• Η Επίσημη και εθνική γλώσσα της Μάλτας είναι η Μαλτεζική γλώσσα, η οποία είναι η μόνη επίσημη γλώσσα Ευρωπαϊκής χώρας που ανήκει στην οικογένεια των Αφροασιατικών γλωσσών. Η Μαλτέζικη γλώσσα αναγνωρίζεται ως η μόνη «εθνική» στο κεφάλαιο 1 των Νόμων της Μάλτας.
• Η Αγγλική γλώσσα στη Μάλτα αποτελεί συνεπίσημη γλώσσα, και διδάσκεται υποχρεωτικά στα σχολεία, ενώ κατέχει ισάξια θέση μαζι με τη Μαλτεζική, και χρησιμοποιείται στην κυβέρνηση, τις επιχειρήσεις, τα μέσα μαζικής μεταφοράς και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ενώ οι περισσότεροι Μαλτέζοι ομιλούν και τις δύο γλώσσες (Μαλτεζικά και Αγγλικά).
• Λίγοι ομιλούν και τη Σικελική γλώσσα αλλά και την Αραβική γλώσσα, με την οποία η Μαλτεζική γλώσσα έχει κοινές ομοιότητες, ενώ ακόμη απαντάται και η Ιταλική γλώσσα, λόγω της γειτνίασης της Μάλτας με την Ιταλία.

• Η Επίσημη και εθνική γλώσσα του Μαυροβουνίου είναι η Μαυροβουνιακή γλώσσα, η οποία έχει σαν βάση (όπως και τα σερβικά, τα κροατικά και τα βοσνιακά) τη στοκαβική διάλεκτο της σερβοκροατικής της οποίας και αποτελεί συστατικό στοιχείο. Η γλώσσα του Μαυροβουνίου ιστορικά και παραδοσιακά ονομαζόταν Σερβική, ενώ πολλοί γλωσσολόγοι θεωρούν τη Μαυροβουνιακή, διάλεκτο της Σερβικής γλώσσας, ωστόσο η Μαυροβουνιακή είναι ξεχωριστή γλώσσα από τη Σερβική ειδικότερα τα τελευταία χρόνια κυρίως για πολιτικούς λόγους. Στη Μαυροβουνιακή γλώσσα χρησιμοποιείται, και το κυριλλικό αλλά και το λατινικό αλφάβητο.
• Λίγοι μιλούν και την Αλβανική γλώσσα, σε ποσοστό 5%, η οποία είναι κατοχυρωμένη συνταγματικά ως μειονοτική γλώσσα και ομιλείται κυρίως στην περιοχή του Ούλτσιν στο Νότιο Μαυροβούνιο, και σε άλλες περιοχές στα νότια της χώρας, κοντά στα σύνορα με την Αλβανία, στη Λίμνη Σκόδρα.

• Η Επίσημη και Εθνική γλώσσα της Μολδαβίας είναι η Ρουμανική γλώσσα, η οποία αποκαλείται ορισμένες φορές για πολιτικούς λόγους και Μολδαβική γλώσσα. Η Ρουμανική γλώσσα ομιλείται από την πλειοψηφία των Μολδαβών.
• Υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις Μειονοτικές γλώσσες στη Μολδαβία, οι οποίες είναι εντελώς διαφορετικές γλώσσες από την Ρουμανική γλώσσα:
• Η Βουλγαρική γλώσσα, μία Σλαβική γλώσσα η οποία ομιλείται από τους Βούλγαρους της Βεσσαραβίας, με ορισμένες διαφορές στην διάλεκτο που ομιλείται στην Μολδαβία.
• Η Γκαγκαουζική γλώσσα, η οποία ομιλείται από τους αυτόχθονους τουρκογενείς Γκαγκαούζους, στην ομώνυμη αυτόνομη περιοχή της νότιας Μολδαβίας.
• η Ρωσική και η Ουκρανική γλώσσα, επίσης Σλαβικές γλώσσες, οι οποίες ομιλούνται από τους Ρώσους και τους Ουκρανούς στην Υπερδνειστερία, ως πρώτη γλώσσα οπού αποτελούν στην περιοχή την πλειοψηφία, ενώ ομιλούν και τη Ρουμανική, την οποία γράφουν αποκλειστικά στο Κυριλλικό αλφάβητο για πολιτικούς λόγους.

• Εθνική γλώσσα του Πριγκιπάτου του Μονακό είναι η Γαλλική γλώσσα, ενώ η Μονεγασκική διάλεκτος είναι η τοπική γλώσσα της χώρας, και αποτελεί μέρος της λιγουριανής γλώσσας και θεωρείται μία εθνική γλώσσα για το Πριγκιπάτο.
• Τα μονεγασκικά διδάσκονται επίσημα στα σχολεία του Μονακό, αλλά αποτελούν τη μητρική γλώσσα ελάχιστων ανθρώπων. Στο προάστιο Μονακό Βιλ, ορισμένες πινακίδες είναι γραμμένες τόσο στα γαλλικά όσο και στα μονεγασκικά.
• Στο Πριγκιπάτο, απαντάται και η Ιταλική γλώσσα, λόγω της κοντινής γειτνίασης του με την Ιταλία, αλλά δεν έχει επίσημο καθεστώς γλώσσας.

• Επίσημη και Εθνική γλώσσα των Φερόων Νήσων είναι η Φεροϊκή γλώσσα. Η Φεροϊκή γλώσσα ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Γερμανικών γλωσσών.
• Δεύτερη επίσημη γλώσσα στις Νήσους Φερόες είναι η Δανική γλώσσα, λόγω τού ότι τα νησιά αποτελούν αυτόνομη επαρχία του βασιλείου της Δανίας από το 1948. Τόσο τα Φεροϊκά αλλά και τα Δανικά χρησιμοποιούνται από το εμπόριο, την κυβέρνηση, τη δικαιοσύνη, την εκπαίδευση, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τις επιχειρήσεις.
• Μικρό ποσοστό των κατοίκων στις Νήσους Φερόες ομιλεί και την Ισλανδική γλώσσα, αλλά και γλώσσες Ίνουιτ.

• Επίσημη και Εθνική γλώσσα της Νορβηγίας είναι η Νορβηγική γλώσσα. Η Νορβηγική γλώσσα ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Γερμανικών γλωσσών. Η Νορβηγική διαθέτει δύο επίσημες γραπτές μορφές: την Μπουκμώλ (Bokmål, κυριολεκτικά «γλώσσα των βιβλίων») και τη Νινόρσκ (nynorsk, «Νεονορβηγική»).
• Μειονοτική γλώσσα της Νορβηγίας είναι η Σαάμι γλώσσα (Λαπωνική), η οποία ομιλείται από τους αυτόχθονους λάπωνες στη βόρεια Νορβηγία και είναι επίσημα από το Νορβηγικό κράτος προστατευόμενη γλώσσα.

• Επίσημη και Εθνική γλώσσα της Ολλανδίας είναι η Ολλανδική γλώσσα. Η Ολλανδική γλώσσα ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Γερμανικών γλωσσών.
• Η Ολλανδική γλώσσα αποτελεί επίσημη γλώσσα και στα νησιά της Καραϊβικής Μποναίρ, Σάμπα, Αρούμπα, Άγιος Ευστάθιος, Κουρασάο και Άγιος Μαρτίνος, τα οποία αποτελούν εδάφη του Βασιλείου των Κάτω Χωρών.

• Επίσημη και Εθνική γλώσσα της Ουκρανίας είναι η Ουκρανική γλώσσα. Η Ουκρανική γλώσσα ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Σλαβικών γλωσσών.
• Η Ουκρανική είναι η μοναδική επίσημη γλώσσα της Ουκρανίας σύμφωνα με το σύνταγμα της χώρας, αλλά η Ρωσική γλώσσα ομιλείται επίσης ευρέως σε όλη τη χώρα, ιδίως στις περιοχές ανατολικά του Δνείπερου ποταμού. Η Ρωσική γλώσσα είναι η εθνική γλώσσα Ρώσων της Ουκρανίας η οποία είναι η μεγαλύτερη εθνική μειονότητα στη χώρα, των οποίων η κοινότητα σχηματίζει τη μεγαλύτερη Ρωσική διασπορά στον κόσμο. Στην Ουκρανική απογραφή του 2001, 8.334.100 άτομα δήλωσαν Ρώσοι (17.3% του πληθυσμού στην Ουκρανία), όντας ο συνδυασμός των Ουκρανών γεννημένων εντός και εκτός Ουκρανίας. Η Ρωσική ομιλείται κυρίως στις πόλεις Οδησσός, Χερσώνα, Μαριούπολη, Μελιτόπολη, Μικολάιβ, Ζαπορίζια, Κραματόρσκ, Λουγκάνσκ, Ντονέτσκ, Νικόπολη, Μπερντιάνσκ και Οτσάκιβ, Συμφερούπολη, Σεβαστούπολη, Κερτς, Θεοδοσία καθώς και σε πολλά χωριά του Ντονμπάς και της Κριμαίας.
• Επίσης μειονοτικές γλώσσες σε περιοχές της δυτικής και νότιας Ουκρανίας είναι:
• η Ρουθηνική γλώσσα, συγκεκριμένα στην περιοχή Ζακαρπάτια με επίκεντρο την πόλη Ούζχοροντ, ενώ στην Ζακαρπάτια είναι επίσης αρκετά διαδεδομένες γλώσσες η Ουγγρική και η Σλοβακική.
• η Ρουμανική γλώσσα, κυρίως στην ιστορική περιοχή της Βουκοβίνας, συγκεκριμένα στις πόλεις Τσερνιβτσί, Κολομίγια και Ισμαήλιο.
• στην Κριμαία, ομιλείται από τους αυτόχθονες Τάταρους της Κριμαίας, η Κριμαική Ταταρική γλώσσα.
• Επίσης σε περιοχές ανατολικά του Δνείπερου και στην Κριμαία, ομιλέιται και η Γλώσσα Ουρούμ, από τους τουρκόφωνους ελληνικής καταγωγής Ουρούμ οι οποίοι είναι και αυτοί αναγνωρισμένη μειονότητα, κυρίως στα ελληνόφωνα χωριά της Αζοφικής: Σαρτανάς, Τσεμαρλίκ, Γιανισόλ, Κωνσταντινουπόλ, Βολνοβάχα κ.α.

• Η επίσημη και εθνική γλώσσα της Ρουμανίας είναι η Ρουμανική. Η Ρουμανική ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Ρομανικών (ή Λατινογενών) γλωσσών και συγκεκριμένα στον κλάδο των Ανατολικών Ρομανικών γλώσσων.
• Μειονοτική γλώσσα της Ρουμανίας είναι η Ουγγρική γλώσσα, η οποία ομιλείται από τους Ούγγρους της Ρουμανίας, στις Περιοχές της Τρανσυλβανίας και του Σέκελι. Σε ορισμένες περιοχές της Τρανσυλβανίας, απαντάται ελάχιστα και η Γερμανική γλώσσα (παράδειγμα η πόλη Άλμπα Ιούλια) ενώ στην βόρεια Ρουμανία, ομιλείται σε πολλές περιοχές και η Ουκρανική γλώσσα.

Επίσημη και Εθνική γλώσσα της Σερβίας είναι η Σερβική γλώσσα. Η Σερβική γλώσσα ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Σλαβικών γλωσσών, και γράφεται αποκλειστικά στο Κυριλλικό αλφάβητο. Η Σερβική γλώσσα είναι μια εκδοχή της Σερβοκροατικής γλώσσας.

• Υπάρχουν τουλάχιστον 15 Μειονοτικές γλώσσες της Σερβίας οι κυριότερες είναι:
• Σλαβικές Γλώσσες (Συγγενικές Σερβοκροατικές γλώσσες με τη Σερβική):
• η Σερβοκροατική γλώσσα, η Εθνική γλώσσα της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
• η Βοσνιακή γλώσσα, η Εθνική γλώσσα των Μουσουλμάνων της Σερβίας, η οποία ομιλείται στην περιοχή του Σάντζακ με επίκεντρο την πόλη Νόβι Παζάρ.
• η Σλοβενική γλώσσα,
• η Μαυροβουνιακή γλώσσα,
• Διάφορες διάλεκτοι της Κροατικής γλώσσας όπως η Μπουνιέβτσι.
• η Σλαβομακεδονική,
• Σλαβικές Γλώσσες (εκτός του χώρου της πρώην Γιουγκοσλαβίας, με ορισμένες από αυτές να έχουν μάλιστα και τοπικές διαλέκτους):
• η Σλοβακική,
• η Ρουθηνική,
• η Ουκρανική,
• η Βουλγαρική,
• η Τσεχική και
• η Ρωσική,.
• Ουραλικές Γλώσσες
• η Ουγγρική γλώσσα, μία Ουραλική γλώσσα η οποία ομιλείται από τους Ούγγρους στη Βοϊβοντίνα και κυριότερα σε περιοχές της κοντά στα σύνορα με την Ουγγαρία και την Κροατία, με επίκεντρο την πόλη Σουμπότιτσα.
• Ιθαγενής Γλώσσες της Βαλκανικής Χερσονήσου
• Η Αλβανική γλώσσα, μία εντελώς αυτόχθονη Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, η οποία ομιλείται κυρίως στην Κοιλάδα του Πρέσεβο, στη νότια Σερβία.
• Λατινογενείς Γλώσσες
• η Ρουμανική και
• η Βλαχική γλώσσα
• Άλλες Γλώσσες
• Γλώσσες μεταναστών και άλλων εθνικοτήτων όπως η Γερμανική γλώσσα αλλά και η Κινεζική γλώσσα.

• Επίσημη και Εθνική γλώσσα της Σλοβακίας είναι η Σλοβακική γλώσσα. Η Σλοβακική γλώσσα ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Σλαβικών γλωσσών.
• Η Σλοβακική είναι ιδιαίτερα συγγενής της Τσεχικής γλώσσας, και οι ομιλητές των δύο χωρών συνήθως αλληλοκατανοούνται αρκετά καλά. Τα σλοβάκικα εμφανίζουν ιδιαίτερη συγγένεια και με τα πολωνικά. Οι ομιλητές των δύο γλωσσών μπορούν να αλληλοκατανοηθούν σε ένα ικανοποιητικό βαθμό.
• Μειονοτικές γλώσσες της Σλοβακίας είναι η Ουγγρική γλώσσα, η οποία ομιλείται από τους Ούγγρους της Σλοβακίας στα νότια της χώρας, αλλά και η Γλώσσα Ρομά.

• Επίσημη και Εθνική γλώσσα της Σουηδίας είναι η Σουηδική γλώσσα. Η Σουηδική γλώσσα ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Γερμανικών γλωσσών, και ομιλείται από την πλειοψηφία του πληθυσμού της χώρας.
• Μειονοτικές γλώσσες της Σουηδίας είναι οι Γλώσσες Σάαμι, οι οποίες ομιλούνται από τους αυτόχθονες Σαάμι (Λάπωνες) της Σουηδίας στα βόρεια της χώρας.

• Η Φινλανδία έχει δύο Επίσημες γλώσσες:
• τη Φινλανδική γλώσσα, η οποία ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Ουραλικών γλωσσών, και είναι η Εθνική γλώσσα της πλειοψηφίας του πληθυσμού.
• και τη Σουηδική γλώσσα, η οποία ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Γερμανικών γλωσσών και ομιλείται ως πρώτη επίσημη σε περιοχές της δυτικής και νότιας Φινλανδίας και είναι η επίσημη γλώσσα των αυτόνομων νήσων Ώλαντ.
• Το Σύνταγμα της Φινλανδίας εγγυάται το δικαίωμα να χρησιμοποιούνται και τα Φινλανδικά και τα Σουηδικά σε δικαστήρια και άλλους κρατικούς θεσμούς.^{[32] [33]} Παρά τη μεγάλη διαφορά στον αριθμό των χρηστών, τα Σουηδικά, επίσημα, δεν ταξινομούνται ως μειονοτική γλώσσα, αλλά ως ισότιμη με τα Φινλανδικά. Και οι δύο εθνικές γλώσσες είναι υποχρεωτικά μαθήματα στο σχολείο (με εξαίρεση για τα παιδιά που έχουν τρίτη γλώσσα ως μητρική). Για κυβερνητικές θέσεις, όπου απαιτείται πτυχίο πανεπιστημίου, ένα γλωσσικό τεστ αποτελεί προϋπόθεση. Το Σύνταγμα παρέχει επίσης στους Σάαμι (Λάπωνες) και στους Ρομά το δικαίωμα να διατηρούν και να αναπτύσσουν τις γλώσσες τους και σύμφωνα με άλλους νόμους οι Σάμι έχουν μερικό δικαίωμα να χρησιμοποιούν τις γλώσσες Σάμι σε επίσημες καταστάσεις. ^[34] Η Γλώσσα Σάαμι είναι τοπική και εθνική γλώσσα σε 6 Δήμους της Φινλανδίας.
• Επίσης η Νορβηγική γλώσσα, αποτελεί τοπική και εθνική γλώσσα σε έναν δήμο της Φινλανδίας, κοντά στα σύνορα Φινλανδίας και Νορβηγίας.

• Επίσημη και Εθνική γλώσσα του Αζερμπαϊτζάν είναι η Αζερική γλώσσα. Η Αζερική γλώσσα ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Τουρκικών γλωσσών.
• Η Ρωσική γλώσσα ομιλείται από πολλούς Αζέρους και από άλλες εθνικότητες στη χώρα κυρίως από μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπους, επειδή το Αζερμπαϊτζάν αποτέλεσε κάποτε μέρος της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, όποτε γνωρίζουν και κατανοούν πολύ καλά τη Ρωσική.
• Στη μη αναγνωρισμένη διεθνώς Δημοκρατία του Αρτσάχ, αλλά και στην περιοχή του Ναγκόρνο - Καραμπάχ, οι οποίες από τη διεθνή κοινότητα θεωρούνται έδαφος του Αζερμπαϊτζάν, Εθνική γλώσσα είναι η Αρμενική γλώσσα, επειδή η περιοχή κατοικείται επί το πλείστον κυρίως από Αρμένιους. Ωστόσο επίσημες γλώσσες της περιοχής είναι και η Αρμενική και η Αζερική.

Υπάρχουν και τέσσερις επιπλέον άλλες γλώσσες που είναι συν-επίσημες και περιφερειακές σε ορισμένες περιοχές:

• η Αμπχαζιακή γλώσσα στην Αυτόνομη Αμπχαζία, η οποία επίσης είναι ένας ξεχωριστός κλάδος της γλωσσικής οικογένειας των Ινδοευρωπαϊκών Γλωσσών.
• η Οσσετική γλώσσα στη Νότια Οσσετία, η οποία επίσης είναι ένας ξεχωριστός κλάδος της γλωσσικής οικογένειας των Ινδοευρωπαϊκών Γλωσσών.
• η Αρμενική γλώσσα σε ορισμένες περιφέρειες στην Νότια Γεωργία, κοντά στα σύνορα με την Αρμενία.
• η Λαζική γλώσσα και η Τουρκική γλώσσα σε ορισμένες περιοχές στην Αυτόνομη Ατζαρία.

• Η κυβέρνηση έχει κηρύξει τα Ταμίλ, Σανσκριτικά, Κανάντα, Τελούγκου, Μαλαγιαλάμ και Οντία ως Κλασικές Γλώσσες της Ινδίας.
• Τα Χίντι καθώς και τα Αγγλικά χρησιμοποιούνται για επίσημους σκοπούς, όπως για κοινοβουλευτικές διαδικασίες, δικαστικά σώματα και επικοινωνία μεταξύ της Κεντρικής Κυβέρνησης και των διαφόρων Κρατικών Κυβερνήσεων. Οι κρατικές κυβερνήσεις χρησιμοποιούν τις δικές τους γλώσσες καθώς και τα αγγλικά για τους σκοπούς της επικοινωνίας. ^[36] Τα κράτη της Ινδίας είναι ελεύθερα να υιοθετήσουν μία ή περισσότερες τοπικές γλώσσες για επίσημους σκοπούς του κρατιδίου. Επιπλέον, σε 23 επίσημες γλώσσες αναγνωρίζεται επίσημο καθεστώς όπως αναφέρεται στο όγδοο πρόγραμμα του Συντάγματος της Ινδίας. Όλες αυτές οι γλώσσες έχουν ίση επίσημη κατάσταση και τα κυβερνητικά έγγραφα μπορούν να γραφτούν σε οποιαδήποτε από αυτές τις γλώσσες. Ως εκ τούτου, η Ινδία έχει 23 μεγάλες επίσημες γλώσσες με τα Χίντι να έχουν θέση ως εθνική γλώσσα. ^{[37] [38]}

• Η Βεγγαλική γλώσσα,
• η Μαράτι,
• η Τελούγκου,
• τα Ταμίλ,
• η Γκουτζαράτι,
• η Κανάντα,
• η γλώσσα Όντια,
• η γλώσσα Μαλαγιαλάμ,
• τα Σανσκριτικά,
• η γλώσσα Παντζάμπι,
• η Ασσαμέζικη γλώσσα,
• η γλώσσα Κασμίρι,
• τα Χίντι,
• τα Ουρντού,
• τα Σίντι,
• τα Κονκάνι,
• τα Μπόντο,
• τα Ντόγκρι,
• η Νεπαλική γλώσσα,
• η γλωσσα Σαντάλι,
• η γλώσσα Μαϊθίλι και
• η γλώσσα Μεϊτέι, ομιλούνται κυρίως από τους ντόπιους.

• Επίσημη και Εθνική γλώσσα της Ινδονησίας είναι η Ινδονησιακή γλώσσα. Η Ινδονησιακή γλώσσα ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Αυστρονησιακών γλωσσών. Η Ινδονησιακή γλώσσα είναι μία παραλλαγή της Μαλαϊκής γλώσσας.
• Η Ινδονησία έχει περισσότερες από 700 ζωντανές γλώσσες, καθιστώντας τη δεύτερη πιο πολυπληθή γλωσσικά χώρα στον κόσμο μετά την Παπούα Νέα Γουινέα.^[40] Αυτές οι 700 και πλέον γλώσσες, ωστόσο, δεν έχουν επίσημο καθεστώς και ορισμένες κινδυνεύουν να εξαφανιστούν. Η μεγαλύτερη τοπική γλώσσα είναι η Ιαβαϊκή γλώσσα.
• Αναγνωρισμένες τοπικές γλώσσες της Ινδονησίας είναι οι εξής (ορισμένες από αυτές χρησιμοποιούν το Αλφάβητο Πεγκόν):
• Η Ιαβαϊκή γλώσσα, η οποία ομιλείται στο νησί Ιάβα.
• Η Μπαλινέζικη γλώσσα, η οποία ομιλείται στο νησί Μπαλί.
• Η Γλώσσα Μπαντζάρ, η οποία ομιλείται από τους αυτόχθονους Μπαντζαρέζους στο νότιο Καλιμαντάν (Βόρνεο).
• Η Γλώσσα Μινανγκαμπάου, που ομιλείται από τους αυτόχθονους Μινανγκαμπάου της Δυτικής Σουμάτρα, το δυτικό τμήμα του Ριάου, τη νότια αντιβασιλεία Ατσέχ, στο βόρειο τμήμα της Μπενγκούλου και του Τζάμπι και επίσης σε διάφορες πόλεις σε όλη την Ινδονησία από μετανάστες Μινανγκαμπάου.
• Η Γλώσσα Τσία-Τσία, που ομιλείται κυρίως γύρω από την πόλη Μπαουμπάου στο νότιο άκρο του νησιού Μπούτον κοντά στη νοτιοανατολική ακτή της νήσου Σουλαουέζι.
• Η Γλώσσα Αντονάρα, με χρήση στα νησιά Αντονάρα και Σολόρ
• Γνωστές παραλλαγές της Μαλαϊκής γλώσσας αλλά και ξένες γλώσσες της Ινδονησίας είναι:
• Διαλέκτοι της Κινεζικής γλώσσας όπως η Χοκκιέν του Μεντάν και η Καντονέζικη γλώσσα
• Η Κύρια Εθνική γλώσσα της Μαλαισίας, η Μαλαϊκή γλώσσα και διάφορες διαλέκτοι της όπως η Γλώσσα Μπενγκούλου και η Γλώσσα Σεμπακούνγκ, που ομιλούνται σε σημαντικά και μεγάλα νησιά της Ινδονησίας όπως τη Σουμάτρα και το Βόρνεο, και έχουν αναγνωριστεί ως τοπικές ή μειονοτικές γλώσσες.
• Διάφορες αυτόχθονες γλώσσες της Παπούα Νέα Γουινέα όπως η Γλώσσα Νινγκερούμ, η Γλώσσα Αγκχού, η Γλώσσα Μπαροπάσι, η Γλώσσα Πίσα, η Γλώσσα Μαντόμπο και η Γλώσσα Σάουσε, οι οποίες ομιλούνται κυρίως στη Δυτική Παπούα Νέα Γουινέα, και σε κοντινά σε αυτήν νησιά της Ινδονησίας.
• Η Ταμίλ γλώσσα, η οποία είναι η Εθνική γλώσσα των αυτόχθονων Ταμίλ της Ινδικής χερσονήσου, των οποίων η πλειοψηφία ζει κυρίως στη Σρι Λάνκα και την Ινδία, ενώ μετανάστες Ταμίλ υπάρχουν και σε Σιγκαπούρη και την Ινδονησία.

• Η Αραβική γλώσσα είναι η εθνική γλώσσα του Ιράκ, και συγκεκριμένα ομιλείται η Διάλεκτος της Μεσοποταμίας. Ομιλείται και από τους Σουνίτες και από τους Σιίτες Άραβες του Ιράκ, καθώς και από την κοινότητα Ιρακινών αφρικανικής καταγωγής με την πόλη της Βασόρας να είναι το επίκεντρο τους.
• Υπάρχουν αρκετές Μειονοτικές γλώσσες στο Ιράκ:
• Η Κουρδική γλώσσα, η οποία ομιλείται από τους Κούρδους στο Ιρακινό Κουρδιστάν, και είναι επίσημη γλώσσα της περιοχής, αλλά και από τους Γιαζίντι.
• Η Συριακή γλώσσα, η οποία ομιλείται από τους Ασσύριους στο βόρειο Ιράκ.
• Η γλώσσα Σαμπάκι, από τους Σαμπάκους σε μικρότερο ποσοστό πληθυσμού.
• Άλλες σημαντικές μειονοτικές γλώσσες είναι τα Φαρσί (Περσικά), τα Τσετσενικά, τα Τουρκμενικά και τα Αρμενικά.

• Η Περσική γλώσσα (ή Φαρσί) αναγνωρίζονται ως η μόνη εθνική γλώσσα του Ιράν, ^[41] και τα Φαρσί είναι η μοναδική γλώσσα που χρησιμοποιείται στο εμπόριο, την κυβέρνηση, τη δικαιοσύνη, την εκπαίδευση, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τις επιχειρήσεις, λόγω του Απολυταρχικού Θεοκρατικού καθεστώτος στη χώρα.
• Υπάρχουν αρκετές Μειονοτικές γλώσσες στο Ιράν, πολλές από τις οποίες δεν αναγνωρίζονται από το κράτος ως μειονοτικές γλώσσες:
• Η Κουρδική γλώσσα, η οποία ομιλείται από τους Κούρδους, κυρίως στο δυτικό Ιράν.
• Η Αζερική γλώσσα, η οποία ομιλείται από τους Αζέρους στο βόρειο Ιράν και στις παράκτιες περιοχές της Κασπίας Θάλασσας στην περιοχή του Ιρανικού Αζερμπαϊτζάν.
• Η γλώσσα Λουρ, από τους αυτόχθονους Λουρ, κυρίως στο Νοτιοδυτικό Ιράν.
• Άλλες σημαντικές μειονοτικές γλώσσες που ομιλούνται σε μικρότερο ποσοστό πληθυσμού στο Ιράν είναι η Αραβική γλώσσα, η Μπαλούχι γλώσσα, η Τατζικική γλώσσα και η γλώσσα Παστούν, με τις δύο τελευταίες να έχουν πολλές ομοιότητες με τα Φαρσί.

• Η Εβραϊκή γλώσσα είναι η μόνη Εθνική και επίσημη γλώσσα του Κράτους του Ισραήλ. Η Εβραϊκή γλώσσα ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Αφροασιατικών γλωσσών. Η Εβραϊκή γλώσσα ομιλείται επίσης και σε πολλές χώρες του κόσμου από τους Εβραίους, οι οποίοι έχουν τη μεγαλύτερη διασπορά στον κόσμο από κάθε άλλο έθνος. Σε ορισμένες χώρες η Εβραϊκή γλώσσα, αναγνωρίζεται ως μειονοτική γλώσσα (παράδειγμα η Πολωνία), ενώ σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν και διαλέκτοι της γλώσσας, όπως παράδειγμα η Λαντίνο (στην Ισπανία και την Ελλάδα).
• Τα Εβραϊκά έγιναν η εθνική και μοναδική επίσημη γλώσσα του Ισραήλ το 2018 με την ψήφιση του Νόμου για το Έθνος-Κράτος. Με τον ίδιο νόμο, η Αραβική γλώσσα καταργήθηκε από συν-επίσημη γλώσσα στο Κράτος του Ισραήλ και αναγνωρίστηκε ως γλώσσα με «ειδικό καθεστώς», η οποία χρησιμοποιείται μόνο σε κρατικούς θεσμούς, ενώ με αυτήν την κίνηση εξοργίστηκαν οι χώρες της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής με αποτέλεσμα να γίνουν ακόμα πιο τεταμένες οι μακροχρόνιες πολιτικές συγκρούσεις μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης.

• Επίσημη και Εθνική γλώσσα του Καζακστάν είναι η Καζακική γλώσσα, η οποία ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Τουρκικών γλωσσών, και συνεπίσημη γλώσσα η Ρωσική.
• Η χώρα είναι επίσημα δίγλωσση. Η Καζακική γλώσσα, ομιλείται εθνικά από το 64,4% του πληθυσμού, έχει το καθεστώς της κρατικής γλώσσας, και επίσης τα ρώσικα που μιλιούνται από τους περισσότερους Καζάκους, και χρησιμοποιείται στην εργασία, στην κυβέρνηση, και στη διεθνή επικοινωνία, και μερικές φορές τα αντικαθιστούν η τοπική γλώσσα.
• Τον Ιανουάριο 2015, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα αντικαταστήσει το κυριλλικό αλφάβητο με το λατινικό στην καζακική γλώσσα σε έναν ορίζοντα 10 ετών. Στην περιφέρεια Νοτίου Καζακστάν είναι αρκετά διαδεδομένη και η Ουζμπεκική γλώσσα. Τα ρωσικά είναι η μητρική γλώσσα όχι μόνο των Ρώσων, αλλά και αρκετών εκ των μελών διαφόρων μειονοτήτων ευρωπαϊκής καταγωγής (π.χ. Ουκρανοί, Λευκορώσοι, Γερμανοί). Σήμερα τα ρωσικά εξακολουθούν να είναι μια πολύ σημαντική γλώσσα στο Καζακστάν, ενώ το ποσοστό του πληθυσμού του Καζακστάν που γνωρίζει ρωσικά ξεπερνά αυτό της τοπικής γλώσσας, των καζακικών.

• Εθνική γλώσσα της Κίνας είναι η Κινεζική γλώσσα, της οποίας οι κύριες διαλέκτοι είναι τα Μανδαρινικά και τα Απλοποιημένα Κινεζικά. Η Κινεζική γλώσσα ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Σινοθιβετικών γλωσσών. Το 16% του παγκόσμιου πληθυσμού μιλά κάποια μορφή της Κινεζικής ως μητρική γλώσσα, ενώ βιώνει μεγάλη επέκταση ως ξένη γλώσσα λόγω της ταχύτατης ανέλιξης της Κίνας ως οικονομική και πολιτική υπερδύναμη. Ομιλείται κυρίως στην Κίνα, την Ταϊβάν, τη Σιγκαπούρη, το Χονγκ Κονγκ και το Μακάο, τη Μαλαισία και από τις τεράστιες κοινότητες Κινέζων στο εξωτερικό. Παράλληλα ένα πολύ σημαντικό μέρος του λεξιλογίου στα ιαπωνικά, τα κορεατικά και τα βιετναμέζικα είναι κινεζικής προέλευσης.
• Σε ολόκληρη την Κίνα ομιλούνται πολλές γλώσσες με τους περισσότερους ανθρώπους να μιλούν μία από πολλές εκδοχές των κινέζικων. Κατά τη διάρκεια διαδοχικών αυτοκρατορικών δυναστειών, η ομιλούμενη γλώσσα της πρωτεύουσας χρησίμευε ως η επίσημη ομιλούμενη γλώσσα και χρησιμοποιήτο σε ολόκληρη τη χώρα από κυβερνητικούς αξιωματούχους, οι οποίοι ταξίδευαν για να επικοινωνήσουν μεταξύ τους. Οι διάλεκτοι που χρησιμοποιήθηκαν για τον σκοπό αυτό σε διαφορετικές εποχές περιελάμβαναν εκείνες του Σιάν, της Λουογιάνγκ, της Ναντσίνγκ, του Πεκίνου και άλλων ιστορικών πρωτευουσών της Κίνας.
• Μετά την Επανάσταση του Σινχάι το 1911, το Κουόμινταγκ (Κινέζοι εθνικιστές) ίδρυσε τη Δημοκρατία της Κίνας. Προκειμένου να προωθήσει την αίσθηση της εθνικής ενότητας και να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα των επικοινωνιών εντός του έθνους, η κυβέρνηση αποφάσισε να ορίσει μια εθνική γλώσσα. Η διάλεκτος του Πεκίνου των Μανδαρινικών Κινέζικων και η διάλεκτος της Γκουανζού των Καντονέζικων Κινέζικων προτάθηκαν, η κάθε μία ξεχωριστά, ως βάση για την εθνική γλώσσα για την Κίνα. Στην αρχή, έγιναν προσπάθειες να εισαχθούν στοιχεία και από άλλες κινεζικές διαλέκτους στην εθνική γλώσσα μαζί με εκείνα από τη διάλεκτο του Πεκίνου. Αυτό αντικατοπτρίστηκε στο πρώτο επίσημο λεξικό της εθνικής γλώσσας, με το όνομα 國語 (Pinyin: Guóyǔ, κυριολεκτικά"εθνική γλώσσα"). Αυτή η τεχνητή γλώσσα, όμως, δεν είχε γηγενείς ομιλητές και ήταν δύσκολο να τη μάθει κανείς, οπότε εγκαταλείφθηκε το 1924. Τελικά, η διάλεκτος του Πεκίνου επιλέχθηκε ως η εθνική γλώσσα και συνέχισε να αναφέρεται ως 國語 (εθνική γλωσσα) στα κινέζικα στη Δημοκρατία της Κίνας. Από τότε, η διάλεκτος του Πεκίνου έχει γίνει το βασικό πρότυπο για την προφορά, λόγω του κύρους της κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δυναστείας Τσινγκ.
• Στοιχεία από άλλες διαλέκτους υπάρχουν ακόμη στην τυπική γλώσσα, η οποία ορίζεται τώρα ότι αντικατοπτρίζει την προφορά του Πεκίνου, τα γραμματικά μοτίβα των μανδαρινικών διαλέκτων που ομιλούνται στα βόρεια μέρη της Κίνας και το λεξιλόγιο της σύγχρονης κλασικής κινεζικής λογοτεχνίας. Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας μετονόμασε την εθνική γλώσσα σε 普通话 (Pinyin: Pǔtōnghuà, κυριολεκτικά "κοινή ομιλία"), χωρίς να αλλάξει με άλλους τρόπους τον ορισμό της τυπικής εθνικής γλώσσας. ^[42]

• Η Αραβική γλώσσα είναι η εθνική γλώσσα του Κουβέιτ, και συγκεκριμένα ομιλείται η Διάλεκτος του Περσικού Κόλπου. Τα σύγχρονα στάνταρ Αραβικά χρησιμοποιούνται στη χώρα για επίσημους σκοπούς.
• Η Αγγλική γλώσσα είναι επίσης διαδεδομένη στο Κουβέιτ.

• Η Κύπρος έχει εκ του δικαίου δύο εθνικές γλώσσες:
• την Ελληνική γλώσσα, η οποία ομιλείται από τους Ελληνοκυπρίους.
• και την Τουρκική γλώσσα, η οποία ομιλείται από τους Τουρκοκυπρίους.
• Και οι δύο γλώσσες είναι επίσημες γλώσσες στην Κυπριακή Δημοκρατία, και χρησιμοποιούνται στην κυβέρνηση, τις επιχειρήσεις, τα μέσα μαζικής μεταφοράς και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Όμως λόγω της πολιτικής κατάστασης στη χώρα από το 1974, και της μέχρι τώρα μη επίλυσης του Κυπριακού, η Ελληνική γλώσσα θεωρείται η Εθνική γλώσσα των Ελληνοκυπρίων, οι οποίοι κατοικούν στο μεγαλύτερο μέρος του νησιού, κυρίως στις Ελεύθερες και ελεγχόμενες περιοχές από την Κυπριακή Δημοκρατία, και η Τουρκική γλώσσα θεωρείται η Εθνική γλώσσα των Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι κατοικούν κυρίως στα Βόρεια του νησιού στις Κατεχόμενες Περιοχές, ενώ η Τουρκική γλώσσα μάλιστα θεωρείται και από την αυτοαποκαλούμενη, και αναγνωρισμένη μόνον από την Τουρκία, ΤΔΒΚ, ως η «επίσημη της γλώσσα».
• Η Αγγλική γλώσσα, είναι η επίσημη γλώσσα των Κυρίαρχων Βάσεων του Ακρωτηρίου και της Δεκέλειας στα νότια του νησιού, τα οποία αποτελούν υπερπόντιο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ επίσης η Αγγλική διδάσκεται και υποχρεωτικά στα σχολεία ολόκληρης της Κύπρου και στις Ελέυθερες και στις Κατεχόμενες περιοχές.
• Μειονοτικές γλώσσες στη χώρα αποτελούν τα Αραβικά της Κύπρου, και η Αρμενική γλώσσα.

• Στον Λίβανο, η Αραβική γλώσσα (και συγκεκριμένα τα Λιβανέζικα Αραβικά) είναι η "επίσημη εθνική" γλώσσα.^[43] Τα σύγχρονα στάνταρ Αραβικά χρησιμοποιούνται για επίσημους σκοπούς, ενώ η καθημερινή ομιλούμενη γλώσσα είναι Λιβανέζικα Αραβικά.
• Τα γαλλικά και τα αγγλικά είναι επίσης διαδεδομένα στον Λίβανο.

• Επίσημη και Εθνική γλώσσα του Ουζμπεκιστάν είναι η Ουζμπεκική γλώσσα. Η Ουζμπεκική γλώσσα ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των Τουρκικών γλωσσών.
• Οι δύο Επίσημες γλώσσες του Ουζμπεκιστάν σύμφωνα με το σύνταγμα της χώρας, είναι η Ουζμπεκική και η Ρωσική. Μειονοτική γλώσσα της χώρας είναι η γλώσσα Καρακαλπάκ, η οποία ομιλείται κυρίως στο δυτικό Ουζμπεκιστάν, στην Αυτόνομη Δημοκρατία του Καρακαλπακστάν.

• Τα Αραβικά είναι η μόνη επίσημη γλώσσα του Κράτους της Παλαιστίνης, και συγκεκριμένα ομιλείται η διάλεκτος των Νότιων Λεβαντίνικων Αραβικών.
• Τα Νότια Λεβαντίνικα Αραβικά στην Παλαιστίνη χωρίζονται στα «Αστικά Παλαιστινιακά» που ομιλούνται στις πόλεις (Ραμάλα, Γάζα, Ράφα, Ανατολική Ιερουσαλήμ και άλλες) και στα «Αγροτικά Παλαιστινιακά» (τα οποία ομιλούνται στη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας στα χωριά).

• Εθνική γλώσσα της Σαουδικής Αραβίας είναι η Αραβική γλώσσα. Στη Σαουδική Αραβία, συγκεκριμένα ομιλείται η διάλεκτος Χετζάζι.
• Τα αραβικά επίσης στη χώρα είναι η λειτουργική γλώσσα του Ισλάμ. Η Σαουδική Αραβία είναι το επίκεντρο της μουσουλμανικής θρησκείας και αυτό το μαρτυρούν και οι «ιερές» πόλεις: η Μέκκα (όπου γεννήθηκε ο Μωάμεθ) και η Μεδίνα (όπου είναι θαμμένος).

• Η Σιγκαπούρη έχει τέσσερις επίσημες γλώσσες:
• Αγγλικά (Αγγλικά Σιγκαπούρης),
• Κινέζικα,
• Μαλαισιανά και
• Ταμίλ.
• Αν και τα Αγγλικά είναι η κύρια γλώσσα των επιχειρήσεων, της κυβέρνησης και της εκπαίδευσης, τα Μαλαισίανά έχουν οριστεί ως η εθνική γλώσσα. Αυτό οφείλεται στους γεωγραφικούς και ιστορικούς δεσμούς με τη Μαλαισία, καθώς και στην αναγνώριση της εθνική ομάδας των Μαλαισιανών (περίπου 14% του πληθυσμού) ως γηγενών πληθυσμών της Σιγκαπούρης.
• Παραδοσιακά, η lingua franca μεταξύ των διαφορετικών εθνοτικών ομάδων στη Σιγκαπούρη ήταν η Bazaar Malay, μία Μαλαισιανή κρεολική γλώσσα. Από την ανεξαρτησία της, η κυβέρνηση προωθεί τα αγγλικά ως την κύρια γλώσσα της Σιγκαπούρης. Η δίγλωσση εκπαιδευτική πολιτική απαιτεί από τους μαθητές να μελετούν δύο γλώσσες: Αγγλικά και μία «μητρική γλώσσα» που αντιστοιχεί στην εθνικότητα του μαθητή. Τα μαλαισιανά προσφέρονται σε μη Μαλαισιανούς μαθητές μόνο ως προαιρετική τρίτη γλώσσα στα δευτεροβάθμια σχολεία. Ως αποτέλεσμα, τα Αγγλικά έχουν εκτοπίσει τα Bazaar Malay ως κοινή γλώσσα μεταξύ των Σιγκαπουριανών. Επομένως, παρά την ιδιότητα της Μαλαισιανής ως εθνικής γλώσσας, η πλειοψηφία των κατοίκων δεν τη μιλά.

• Η Αραβική γλώσσα είναι η Επίσημη και Εθνική γλώσσα της Συρίας, και συγκεκριμένα ομιλείται η Διάλεκτος της Συρίας, η οποία είναι η καθημερινή ομιλούμενη γλώσσα. Τα σύγχρονα στάνταρ Αραβικά χρησιμοποιούνται για επίσημους σκοπούς.
• Υπάρχουν αρκετές Μειονοτικές γλώσσες στη Συρία:
• Η Κουρδική γλώσσα, η οποία ομιλείται από τους Κούρδους στην περιοχή Ροζάβα της ανατολικής Συρίας κοντά στα σύνορα με το Ιράκ, και είναι η εκ των πραγμάτων επίσημη γλώσσα της περιοχής, αλλά και από τους Γιαζίντι της Συρίας.
• Η Συριακή γλώσσα, η οποία ομιλείται από τους Ασσύριους της Συρίας.
• Άλλες σημαντικές μειονοτικές γλώσσες είναι τα Τουρκικά και τα Τουρκμενικά τα οποία ομιλούνται από τους Τουρκομάνους της Συρίας.

• Μία εθνική γλώσσα στην Ταϊβάν ορίζεται νομικά ως "μία φυσική γλώσσα που χρησιμοποιείται από μια αρχέτυπη ομάδα ανθρώπων της Ταϊβάν και η Νοηματική Γλώσσα της Ταϊβάν".^[45] Αυτό περιλαμβάνει τις γλώσσες Formosan, Hakka, Mandarin και Ταϊβανέζικα Hokkien.
• Κατά τη διάρκεια της ιαπωνικής κυριαρχίας (1895 έως 1945), το "κίνημα εθνικής γλώσσας" προώθησε την ιαπωνική γλώσσα. Μετά την ήττα τους στον κινεζικό εμφύλιο πόλεμο το 1949, το καθεστώς Κουομιντάνγκ της Δημοκρατίας της Κίνας υποχώρησε στο νησί της Ταϊβάν, όπου εισήγαγαν τα τυπικά Κινέζικα, τα οποία ομιλούνταν από λίγους από τους νησιωτικούς πληθυσμούς εκείνη την εποχή, για να είναι «εθνική γλώσσα». Σήμερα, ωστόσο, ο νόμος για την Ανάπτυξη των Εθνικών Γλωσσών αναγνωρίζει ότι οι γλώσσες όλων των ομάδων ανθρώπων της Ταϊβάν είναι εθνικές γλώσσες.

• Σύμφωνα με το τουρκικό σύνταγμα, η Τουρκική γλώσσα είναι η μόνη Επίσημη και η εθνική γλώσσα της Τουρκικής Δημοκρατίας. Η Τουρκική γλώσσα ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των ομώνυμων Τουρκικών γλωσσών, και έχει τους περισσότερους ομιλητές στον κόσμο από κάθε άλλη της γλωσσικής οικογένειας. Η Τουρκική, ομιλιέται ως μητρική γλώσσα από το 85% του πληθυσμού περίπου (πλειοψηφία).
• Υπάρχουν επίσης εντός της Τουρκίας και δεκάδες Εθνικές μειονοτικές γλώσσες:
• Περίπου το 12% του πληθυσμού της Τουρκίας ομιλεί ως μητρική γλώσσα την Κουρδική, τα οποία ομιλούνται κυρίως στις νότιες περιοχές της χώρας.
• Η Αραβική και η Ζαζαϊκή (διάλεκτος της Κουρδικής) είναι μητρικές γλώσσες για πάνω από 1% του πληθυσμού εκάστη και αρκετές άλλες μικρότερων τμημάτων του πληθυσμού.
• Απειλούμενες με εξαφάνιση γλώσσες στην Τουρκία είναι οι γλώσσες:
• Αμπάζα,
• Αμπχαζική,
• Γκαγκαουζική,
• Δυτική Αρμενική,
• Ερτεβίν,
• Ισπανοεβραϊκή,
• Καμπαρντιανή-Τσερκεσιανή,
• Ελληνική (συγκεκριμένα οι διαλέκτοι της Καππαδοκικής Ελληνικής αλλά και η Ποντιακή διάλεκτος),
• Λαζική,
• Μλασό,
• Ουμπίκ,
• Ρομά,
• Σουρέτ,
• Τουρόγιο
• Χομσετσί

• Η Αραβική γλώσσα είναι η μόνη Εθνική και Επίσημη γλώσσα της Υεμένης, και συγκεκριμένα ομιλείται η Διάλεκτος της Υεμένης (γνωστή και ως Γεμενίτικα Αραβικά, ή Αραβικά της Σανάα). Τα σύγχρονα στάνταρ Αραβικά χρησιμοποιούνται στη χώρα για επίσημους σκοπούς.
• Η Αγγλική γλώσσα είναι επίσης πολύ διαδεδομένη στην Υεμένη, και ομοίως στην Σοκότρα και τις παρακείμενες νήσοι της.

• Το σύνταγμα των Φιλιππίνων του 1973 επέβαλε ηγεμονικά την εθνική γλώσσα των Ταγκαλόγκ εις βάρος όλων των άλλων εθνικοτήτων στη χώρα και όρισε την ανάπτυξη και την επίσημη υιοθέτηση μιας κοινής εθνικής γλώσσας που θα είναι γνωστή ως Φιλιππινέζικη. Τα Αγγλικά (Φιλιππινέζικα Αγγλικά) ορίστηκαν επίσης ως επίσημη γλώσσα, "έως ότου οριστεί διαφορετικά με νομοθεσία". ^[46]
• Στο σύνταγμα του 1987 ορίστηκε ως εθνική γλώσσα η Φιλιππινέζικη, η οποία βασίζεται στα Ταγκαλόγκ με την ένταξη όρων από όλες τις αναγνωρισμένες γλώσσες των Φιλιππίνων. Ορίστηκαν επίσης τόσο τα Φιλιππινέζικα όσο και τα Αγγλικά ως επίσημες γλώσσες για σκοπούς επικοινωνίας και διδασκαλίας και οι περιφερειακές γλώσσες ως συμπληρωματικές επίσημες γλώσσες στις περιοχές για να χρησιμεύσουν ως βοηθητικά μέσα διδασκαλίας σε αυτές.
• Περισσότερες από 170 γλώσσες ομιλούνται στις Φιλιππίνες και σχεδόν όλες ανήκουν στην υποομάδα των Φιλιππινέζικων της οικογένειας Αυστρονησιακών γλωσσών. Το 2007, μια σειρά έξι μερών με τίτλο « Η υπόθεση του Ilokano ως εθνικής γλώσσας», που γράφτηκε από τον Δόκτορα Αουρέλιο Σόλβερ Αγκαόιλι του Πανεπιστημίου της Χαβάης, εμφανίστηκε στο περιοδικό Πολιτισμός, Δοκίμια, Λάιφστάιλ του περιοδικού Tawid News. Τον Σεπτέμβριο του 2012, η Λα Ουνιόν έγινε η πρώτη επαρχία στην ιστορία των Φιλιππίνων που πέρασε διάταγμα με το οποίο αναγγέλλει μια τοπική και καθομιλουμένη γλώσσα, τα Ilokano, ως επίσημη γλώσσα. Αυτή η κίνηση στοχεύει στην προστασία και την αναζωογόνηση της χρήσης των Ilokano σε διάφορες κυβερνητικές και αστικές υποθέσεις εντός της επαρχίας. ^[47]
• Η Φιλιππινέζικη Νοηματική γλώσσα έχει προσδιοριστεί ως η «εθνική νοηματική γλώσσα των Φιλιππινέζων κωφών» καθώς και η επίσημη νοηματική γλώσσα για συναλλαγές της κυβέρνησης των Φιλιππίνων.

• Η Αυστραλία δεν έχει επίσημη γλώσσα, αλλά είναι σε μεγάλο βαθμό μονογλωσσική κοινωνία με την Αγγλική γλώσσα να είναι η εκ των πραγμάτων εθνική γλώσσα. Ένα σημαντικό ποσοστό των μεταναστών πρώτης και δεύτερης γενιάς είναι δίγλωσσο. Σύμφωνα με το Ethnologue, το 81% των ανθρώπων μιλούν στο σπίτι Αγγλικά, συμπεριλαμβανομένων των ομιλητών L2 (που έχουν τα αγγλικά ως δεύτερη γλώσσα). Άλλες γλώσσες που ομιλούνται στο σπίτι περιλαμβάνου τα Κινέζικα 2,9%, τα Ιταλικά 1,2%, τα Αραβικά 1,1%, τα Ελληνικά 1%, τα Βιετναμέζικα 0,9% και τα Ισπανικά 0,4%. ^[48]

• Εθνική γλώσσα της Νέας Ζηλανδίας θεωρείται η Αγγλική γλώσσα, ενώ η Μάορι γλώσσα είναι η τοπική γλώσσα της χώρας.
• Ενώ ο πληθυσμός της Νέας Ζηλανδίας είναι κατά κύριο λόγο αγγλόφωνος, λόγω του ότι ο περισσότερος πληθυσμός έχει τις ρίζες του από Ευρωπαϊκές χώρες και δη από το Ηνωμένο Βασίλειο, η γλώσσα των γηγενών Πολυνησιακών λαών είναι η Μάορι. Και οι δύο αυτές γλώσσες έχουν επίσημο καθεστώς στη χώρα, μαζί με τη νοηματική γλώσσα της Νέας Ζηλανδίας, η οποία είναι μία από τις λίγες νοηματικές γλώσσες στον κόσμο που έχει τέτοιο (επίσημο) καθεστώς.

• Εθνική και Επίσημη γλώσσα των Νήσων Σολομώντα θεωρείται η Αγγλική γλώσσα.
• Ομιλούνται συνολικά 74 γλώσσες στα Νησιά του Σολομώντα, παρότι τέσσερις από αυτές έχουν πια εκλείψει. Στα κεντρικά νησιά, ομιλούνται κυρίως οι μελανησιακές γλώσσες, ενώ σε άλλα νησιά μιλούν πολυνησιακές γλώσσες.

• Τα Ρωσικά είναι η μοναδική Επίσημη και Εθνική γλώσσα της Ρωσίας, αλλά υπάρχουν 35 ακόμη διαφορετικές γλώσσες θεωρούνται επίσημες σε διάφορες περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας, οι οποίες κατά κύριο λόγο είναι τουρκικές, ουραλικές, αυτόχθονες του Καυκάσου και μογγολικές, που έχουν καθεστώς επίσημης γλώσσας σε διάφορες περιοχές της Ρωσίας, μαζί με τη Ρωσική. Υπάρχουν περισσότερες από 100 μειονοτικές γλώσσες που ομιλούνται σήμερα στη Ρωσία. Αυτές οι γλώσσες είναι οι εξής:
• Ιρανικές Γλώσσες:
• Οσσετική, Εθνική γλώσσα που ομιλείται από τους αυτόχθονες Οσσέτες, στην Βόρεια Οσσετία-Αλανία.
• Καυκάσιες Γλώσσες
• Αμπάζα,
• Κιρκασσιανά (Αντίγκε), Εθνική γλώσσα που ομιλείται από τους αυτόχθονες Αντίγκε, στην Δημοκρατία της Αντιγκέγια.
• Ινγκούς, ομιλείται από τους αυτόχθονες Ινγκούς στον Καύκασο
• Τσετσενική, Εθνική γλώσσα που ομιλείται από τους αυτόχθονες Τσετσένους, στην Τσετσενία.
• Μογγολικές Γλώσσες
• Καλμικικά,
• Αλταϊκά,
• Μπουργιατικά,
• Χακασσικά,
• Τιβανικά,
• Ουραλικές Γλώσσες
• Έρζυα,
• Κόμι,
• Δυτικά Μαρί, Ανατολικά Μαρί,
• Μόκσα (Μοξανικά),
• Ουντμουρτικά
• Τουρκικές Γλώσσες
• Ταταρική, Εθνική γλώσσα που ομιλείται από τους αυτόχθονες Τάταρους, στην Δημοκρατία του Ταταρστάν.
• Σαχά (Γιακουτικά), ομιλείται από τους αυτόχθονες Σαχά στην Σιβηρία. Επίσημη γλώσσα της Γιακουτίας.
• Μπασκιρικά, ομιλείται από τους αυτόχθονες Μπασκίρ. Επίσημη γλώσσα του Μπασκορτοστάν.
• Τσουβασικά, ομιλείται από τους αυτόχθονες Τσουβάς
• Ταταρικά Κριμαίας, ομιλείται από τους αυτόχθονες Τάταρους στην Κριμαία
• Νογκάι,
• Καμπαρντιανά,
• Καρατσάι-Μπαλκαρικά,
• Τα ρωσικά ήταν η μόνη επίσημη γλώσσα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας η οποία υπήρχε μέχρι το 1917. Κατά τη διάρκεια της Σοβιετικής περιόδου, η πολιτική προς τις γλώσσες των διαφόρων άλλων εθνοτικών ομάδων διακυμαινόταν στην πράξη. Το κράτος βοήθησε στην ανάπτυξη αλφαβήτων και γραμματικής για διάφορες γλώσσες σε όλη τη χώρα που προηγουμένως δεν είχαν γραπτή μορφή. Αν και κάθε μία από τις δημοκρατίες της είχε τη δική της επίσημη γλώσσα, ο ενοποιητικός ρόλος και το ανώτερο καθεστώς προοριζόταν για τα ρώσικα.
• Τα ρωσικά έχασαν τη θέση τους σε πολλές από τις νέες δημοκρατίες που προέκυψαν μετά το 1991 και τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Στη Ρωσία, ωστόσο, το κυρίαρχο καθεστώς της ρωσικής γλώσσας συνεχίστηκε. Σήμερα, το 97% των μαθητών σε δημόσια σχολεία της Ρωσίας λαμβάνουν την εκπαίδευσή τους μόνο ή κυρίως στα ρωσικά, ακόμη και αν η Ρωσία αποτελείται από περίπου 80% Ρώσους και 20% άλλες εθνοτικές ομάδες (Τάταροι, Μπασκίροι, Τσετσένοι και άλλοι).
• Αν και τα ρωσικά είναι η μόνη ομοσπονδιακά επίσημη γλώσσα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, υπάρχουν διάφορες άλλες επίσημα αναγνωρισμένες γλώσσες εντός των δημοκρατιών της Ρωσίας – το άρθρο 68 του Συντάγματος της Ρωσίας, επιτρέπει μόνο στις διάφορες δημοκρατίες της Ρωσίας να θεσπίσουν ως επίσημες (κρατικές) άλλες γλώσσες εκτός από τα ρωσικά.
• Το Σύνταγμα του Νταγκεστάν ορίζει τα "ρωσικά και τις γλώσσες των λαών του Νταγκεστάν" ως επίσημη γλώσσες, αν και δεν υπάρχει ολοκληρωμένη λίστα με τις γλώσσες. Στο έργο του "Νόμου σχετικά με τις γλώσσες της Δημοκρατίας του Νταγκεστάν" ονομάζονται 32 γλώσσες. Γνωστές γλώσσες της περιοχής είναι τα Αβαρικά, τα Δαργινικά, τα Λακ και άλλες αυτόχθονες Καυκάσιες.
• Η Καρελία είναι η μόνη δημοκρατία της Ρωσίας με τη ρωσική ως η μόνη επίσημη γλώσσα. Ωστόσο, υπάρχει ειδικός νόμος για την κρατική στήριξη και προστασία της καρελικής, της βεπσιανής και της φινλανδικής ως γλώσσες της δημοκρατίας.
• Η Κυβέρνηση της Δημοκρατίας του Μπασκορτοστάν ενέκρινε τον Νόμο για τις Γλώσσες των Εθνών, ο οποίος αποτελεί ένας από τους περιφερειακούς νόμους που αποσκοπούν στην προστασία και τη διατήρηση των μειονοτικών γλωσσών. Οι κύριες διατάξεις του νόμου περιλαμβάνουν τις Γενικές Διατάξεις, τα γλωσσικά ονόματα των γεωγραφικών περιφερειών. Επίσης υπάρχει και διάταξη για επιγραφές, οδικές πινακίδες και άλλα, καθώς και ανάληψη ευθύνης σε περίπτωση παράβασης του νόμου γλωσσών. Στη Δημοκρατία του Μπασκορτοστάν, αναγνωρίζεται η ισότητα των γλωσσών. Η ισότητα των γλωσσών είναι συνδυασμός των δικαιωμάτων των λαών και των ανθρώπων για να διατηρήσουν και να αναπτύξουν πλήρως τη μητρική τους γλώσσα, την ελευθερία της επιλογής και της χρήσης της γλώσσας επικοινωνίας. Το γράψιμο των ονομάτων των γεωγραφικών αντικειμένων και άλλες επιγραφές, καθώς και οδικές πινακίδες και άλλες επιγραφές μπορεί να γίνει και για άλλες γλώσσες εκτός από τις κρατικές στις περιοχές στις οποίες συγκεντρώνονται.
• Ο ομοσπονδιακός νόμος "Σχετικά με τις γλώσσες των λαών της ρωσικής Ομοσπονδίας" επιτρέπει στα ομοσπονδιακά υποκείμενα να θεσπίσουν επιπλέον επίσημες γλώσσες στις περιοχές όπου ζουν οι μειονοτικές ομάδες. Μια τέτοια περίπτωση είναι το επίσημο καθεστώς για την καζακική γλώσσα στη δημοκρατία των Αλτάι.