Халакост у Бешанковіцкім раёне

За час акупацыі практычна ўсе яўрэі Бешанковіцкага раёна былі забітыя, а нешматлікія выратаваныя ў большасці ваявалі пасля ў партызанскіх атрадах.

Немцы, рэалізуючы нацысцкую праграму знішчэння яўрэяў, стварылі на тэрыторыі раёна 4 гета:

  • у Бешанковічах (лета 1941 — люты 1943, забітыя каля 2900 чалавек)
  • у Слабадзе (пачатак жніўня 1941 — кастрычнік 1942, закатаваныя і забітыя каля 400 чалавек)
  • у Астроўне (19 ліпеня 1941 — 30 верасня 1941, былі забітыя больш за 300 чалавек)
  • ва Уле (снежань 1941 — восень 1942, забітыя сотні чалавек)

У Бешанковіцкім раёне 2 чалавекі — муж і жонка Перагуд Мікалай і Ганна — былі ўдастоены ганаровага звання «Праведнік народаў свету» ад ізраільскага мемарыяльнага музея Катастрофы і гераізму яўрэйскага народа «Яд ва-Шэм» «у знак глыбокай удзячнасці за дапамогу, аказаную яўрэйскаму народу ў гады Другой сусветнай вайны» (пастанова № 751) — за выратаванне сям’і Нямцовых у Бешанковічах[1][2][3].

Помнікі забітым яўрэям раёна ўстаноўлены ў Бешанковічах[4][5], Слабадзе[6], Астроўне[7][8] і Уле[9][10].

Крыніцы

  1. ↑ Газета «Народнае слова» Архівавана 1 ліпеня 2011. «Чужого горя не бывает», февраль 1998 года
  2. ↑ Е. Юдовин. Некогда думать, надо спасать Архівавана 22 чэрвеня 2013 года.
  3. ↑ Яд Вашем. История спасения. Перегуд Николай и Анна Архівавана 22 снежня 2015.
  4. ↑ Бешенковичи — артыкул з Расійскай яўрэйскай энцыклапедыі
  5. ↑ Холокост в Бешенковичах(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 19 жніўня 2011. Праверана 9 лістапада 2024.
  6. ↑ Belarus Holocaust Memorials Project. Slabada and Bortniki. Архівавана з першакрыніцы 22 снежня 2015. Праверана 17 снежня 2015.
  7. ↑ А. Шульман. Жить и помнить Архівавана 22 снежня 2015.
  8. ↑ Островно — артыкул з Расійскай яўрэйскай энцыклапедыі
  9. ↑ А. Шульман. Городок на берегу рек Архівавана 22 снежня 2015.
  10. ↑ Улла. Воспоминания Алуф (Розенблюм) Евгении Григорьевны Архівавана 10 снежня 2015 года.