Jugoslovensko sportsko društvo Partizan je osnovano 4. oktobra1945. godine u Beogradu u, pod nazivom Fiskulturno društvo Centralnog doma Jugoslovenske armije Partizan. Godine 1950. Partizan se reorganizuje i postaje sportsko društvo, a njegove sekcije prerastaju u klubove i okupljaju pored pripadnika JNA, i ostale građane svih uzrasta, osnivajući omladinske, a u nekim klubovima i ženske ekipe. Na godišnjoj skupštini 1960. dopunjuje naziv društva u Jugoslovensko sportsko društvo Partizan.
AK Partizan je do sada 39 puta bio ekipni državni prvak u muškoj i ženskoj konkureniciji i 24 puta osvajač kupa. Najveći uspeh ostvarile su juniorke 1990. godine pobedom u kupu evropskih šampiona.[2]
Košarkaški klub Partizan je najtrofejniji srpskikošarkaški klub, iz Beograda. Nastao je kao košarkaška sekcija Sportskog društva Centralnog doma Jugoslovenske narodne armije. Sportsko društvo CDJA Partizan osnovano je 4. oktobra1945. Košarkaška sekcija CDJA Partizan nastala je od košarkaške reprezentacije Jugoslovenske armije, koja je 1945. godine osvojila prvenstvo države na turniru sa reprezentacijama jugoslovenskih republika. Pod imenom Partizan košarkaši današnjeg KK Partizan nastupaju od prvog klupskog šampionata Jugoslavije, održanog 1946. godine. KK Partizan je 1953. godine zvanično prestao da bude klub Jugoslovenske narodne armije i celo sportsko društvo je dobilo naziv Jugoslovensko sportsko društvo Partizan.
Teniski klub Partizan je osnovan 4. oktobra1945. godine kao sekcija pri JNA, da bi 1950. godine postao klub i dobio današnje ime. Partizan je osvojio 19 ekipne titule u muškoj i 12 u ženskoj konkurenciji.[7]
Za Partizan je od 1954. do 1976. godine igrala Jelena Genčić. Ona je 18 puta bila prvakinja Jugoslavije: 2 puta pojedinačno, 6 puta u ženskim parovima i 12 puta u mešovitim parovima, dok je 11 puta bila druga. Ilija Panajotović je jednom bio prvi pojedinačno i u paru i 7 puta je bio drugi. Bio je Dejvis kup reprezentativac od 1957 do 1960. godine
Fudbalski klub Partizan je osnovan u Beogradu 4. oktobra1945, kao deo Jugoslovenskog sportskog društva, koje danas broji 26 klubova u različitim sportovima, ali je potpuno nezavisan u pogledu organizacije, uprave, finansija, materijalnih sredstava i objekata. Klub je u početku formiran pod okriljem Jugoslovenske narodne armije, a stadion Partizana je dugo nosio ime Stadion JNA. Početkom 1950ih je postao nezavisan od vojske.
Partizan je osnovan 4. oktobra 1945. Bio je 26 puta bio prvak države, a osvajač je i 13 kupova i jednog superkupa. Najveći uspeh Partizana u evropskim takmičenjima je finale Kupa evropskih šampiona1966. godine protiv madridskog Reala i 1 trofej Mitropa kupa1978. godine. Posle raspada Jugoslavije, Partizan je prvi klub iz Srbije koji se plasirao u Ligu šampiona (ukupno dva puta) i koji se plasirao u osminu finala Kupa UEFA.
Klub je u dosadašnjim nacionalnim ligaškim takmičenjima postigao šest pobeda sa deset i više datih golova, u dva prvenstva je postigao po više od stotinu golova i drži rekord jugoslovenske prve lige sa 107 pogodaka u jednom prvenstvu i jedini je neporažen šampion ikada (u sezoni 2004/05). Od raspada SFRJ u nacionalnim prvenstvima Partizan je osvojio najviše titula, postavši šampion 15 od 23 puta.[9]
Vaterpolisti Partizana na fajnal foru Evrolige 2011.
Vaterpolo klub Partizan je osnovan 1946. godine. Jedan je od najuspešnijih klubova sportskog društva. Partizan je dvadeset i sedam puta bio nacionalni prvak, a nacionalni kup je osvajao dvadeset i četiri puta. Sedam puta je bio šampion Evrope. Takođe je osvajao i dva puta Super kup Evrope, Len kup, Kup pobednika kupova, Mediteranski kup i dva puta Evrointer ligu.[10]
Odbojkaški klub Partizan je osnovan 1946. godine. Klub je deo Jugoslovenskog sportskog društva Partizan. Jedanaest puta je bio nacionalni prvak. Deset puta je bio prvak Jugoslavije, a jednom šampion Srbije. Sedam puta je osvajao Kup Jugoslavije.[11]
Bokserski klub Partizan je osnovan 1947. godine. Partizan je sedam puta bio ekipni prvak i jednom pobednik nacionalnog kupa, a njegovi bokseri su osamdeset puta osvajali titule u pojedinačnoj konkurenciji.[11]
Prvu bronzanu i medalju uopšte doneo je sa Evropskog prvenstva 1949. u lakoj kategori Pavle Šovljanski koji je taj uspeh ponovio i 1955. u velteru. Bronzu je osvojio i Stevan Redli 1953. godine u kategoriji pero. Srebrnu medalju na evropskom prvenstvu 1951. godine je osvojio Kosta Leković u pero kategoriji, a 1971. Svetomir Belić u polusrednjoj.[12]
Kuglaški klub Partizan je osnovan 1947. godine. Kuglaši Partizana su i pored velikih međunarodnih uspeha, tačno 47 godina čekali prvu titulu ekipnog prvaka. U svojoj bogatoj istoriji Kuglaški klub Partizan je 6 puta bio ekipni prvak države.[11]
Šahovski klub Partizan je osnovan 1947. godine i u svojim redovima je imao velikog igrača kao što je Svetozar Gligorić, najvećeg jugoslovenskog i srpskog šahistu svih vremena. U svojim vitrinama ima 23 šampionska pehara i 12 trofeja namenjenih pobedniku nacionalnog kupa. Članovi ŠK Partizana su kao reprezentativci, doneli našoj zemlji pregršt medalja sa šahovskih olimpijada i evropskih prvenstava. Uz Gligorića, to su ostvarili i Aleksandar Matanović, Milan Matulović, Petar Trifunović, Borivoje Ivkov, Vladimir Raičević...[11]
Plivački klub Partizan je osnovan 1948. godine na inicijativu Rudi Renoa i plivačkih radnika Bogdana Nenadovića, dr Miljenka Orlića i Ante Lambaše. Već 1953. godine učestvuje na republičkim prvenstvima svih kategorija gde osvaja treće mesto.
Boris Škanata je bio prvi plivač koji je 1948. godine doneo prvu titulu Partizanu u plivanju.[13][14] Treba pomenuti i Đorđa Perišića koji je za reprezentaciju učetvovao 66 puta i bio učesnik Letnjih olimpijskih igara 1960. u Rimu u disciplini 200 metara prsno. Bio je petostruki prvak države na 100 i 200 metara prsno.
Veliki broj plivača Partizana učestvovao je u reprezentaciji. Na prvom šampionatu sveta našu zemlju su uspešno predstavljali plivači Partizana Jasna Efendić, Jovan Kovačić, Božidar Linhart i Aleksandar Pavličević dok je trener reprezentacije bio trener Partizana Vladimir Pavlović. Mirjana Šegrt osvojila je srebrnu medalju na šampionatu Evrope, dok je Jasna Efendić postavila nesvakidašnji rekord postavši sedmostruka šampionka Balkana na Balkanskom šampionatu u Izmiru. Veliki broj plivača je osvajao medalje na mediternskim igrama i balkanskim prvenstvima.[15]
Član Partizana je jedan od najboljih plivača sveta Milorad Čavić. Čavić je osvojio srebrnu medalju u disciplini 100 delfin na Olimpijskim igrama 2008. u Pekingu. Na svetskom prvenstvu u Rimu je osvojio zlatnu medalju u disciplini 50 metara delfin i srebrnu medalju na 100 metara delfin. Na Evropskim prvenstvima je osvojio dve zlatne medalje. Takođe ima veliki broj medalja u malim bazenima.[16]
Rukometni klub Partizan je osnovan 1948. godine od kada se takmičio u velikom rukometu. Godine 1957. počeo je takmičenje u malom rukometu. Do sada je 9 puta bio prvak, 11 puta je trijumfovao u nacionalnom kupu i 3 puta osvojio titule nacionalnog superkupa. Najveći uspeh u evropskim takmičenjima je učešće u polufinalu EHF Kupa pobednika kupova (1998–99 i 2001–02) i polufinalu EHF Čelendž kupa (2010–11) kao i učešće u Ligi šampiona (1999–00, 2003–04, 2011–12 i 2012–13).[21]
Hokejaški klub Partizan je osnovan 1948. godine. Klub je osvojio 20 titula prvaka države i 3 kupa, što ga čini najtrofejnijim klubom u Srbiji. Dva puta su trijumfovali u regionalnoj Slohokej ligi2011. i 2012. godine.[22] kao i jednom u Balkanskoj ligi.
Najviše sezona, čak 27 odigrao je Rašid Šemsedinović, koji je odigrao i najviše utakmica, 342. Najviše prvenstvenih golova dao je Lazar Dunda koji je postigao 144 gola na 312 meča. Najviše poena u sezoni dao je Blaž Lomovšek, 70 poena (42+28) u sezoni 1987/88.
Klub dizača tegova Partizan je osnovan 1949. godine.[11]
Članovi kluba su u pojedinačnoj konkurenciji osvajali mnogo medalja. Miomir Maletić je 1962, 1963 i 1964 osvojio državno prvenstvo u lakoj kategoriji i kasnije nekoliko drugih i trećih mesta u težim kategorijama. K. Simonovski je 1968 u bantamu bio prvi. U superteškoj kategoriji preko 110 kg prvenstvo je 1969 osvojio N. Stojanović sa podignutih 675 kg.[23]
Stonoteniski klub Partizan je osnovan 20. oktobra1950. godine. Sa do sada osvojenih 12 šampionskih pehara i jednim trofejom nacionalnog kupa kao i titulom vicešampiona Evrope iz 1960. godine, STK Partizan je najtrofejniji i najuspešniji klub u zemlji, a pored ovog treba pomenuti da je do 80-ih godina STK Partizan imao i žensku ekipu, koja je 4 puta osvajala titulu prvaka Jugoslavije: 1955, 1956, 1957. i 1960. godine. Tih godina stonoteniseri Partizana su ekipno bili apsolutni prvaci Jugoslavije jer su pobedili u obe konkurencije.[24]
Najuspešnija stono teniserka Jugoslavije Margita Čović igrala je u Partizanu od 1954. godine i sa njim bila pojednačni šampion 5 puta. Četiri puta je bila šampion u konkurenciji parova zajedno sa Maricom Vrzić-Temunović, a dva puta u mešovitom paru sa Vojislavom Markovićem, koji je pored titule u mešovitom dublu bio tri puta prvak u pojedinačnoj konkurenciji.
Veslački Klub Partizan osnovan je 5. jula1951. godine. Ideja o organizovanju veslanja u okviru tadašnje sportske organizacije „JSD Partizan“ začeta je 1949-50. godina. Rodila se u krugu bivših veslača VK „Beograd“, VK „Danubius“, VK „Krka“ i drugih učesnika NOR-a, koji su se nalazili na novoizgrađenom kupalištu CDJA na Adi Ciganliji. Generalni direktor kluba je Ivan Brajtigam proslavljeni srpski moreplovac. Partizan je najtrofejniji srpski veslački klub.[25]
Posle raspada Jugoslavije nisu imali uspeha, sve do sezone 2009/10. kada su postali prvaci Srbije. Naredna sezona 2010/11. je bila još uspešnija jer su igračice Partizana osvojile duplu krunu, osvojivši prvenstvo i kup.[26] U sezoni 2011/12. Partizan je po prvi put osvojio Regionalnu ligu trijumfom na finalnom turniru u Zenici. Klub iz Humske bio je bolji u finalu od domaćeg Čelika rezultatom 74:65.[27] Na kraju sezone Partizan je ponovo osvojio prvenstvo što je bila ukupno 6. titula prvaka u istoriji kluba.[28] U sezoni 2012/13. prvo je osvojen kup, potom je odbranjen trofej u Regionalnoj ligi pobedom u finalu nad ekipom Radivoja Koraća sa 70:45. Na kraju sezone osvojena je i 7. titula šampiona pobedom u finalu plej-ofa prvenstva Srbije nad ekipom Radivoja Koraća.
Ragbi klub Partizan je osnovan 1.novembra1953. godine. Ragbi klub je odigrao prvu utakmicu 26. aprila1954. u Paraćinu protiv Radničkog iz Beograda u kome su pobedili sa 21:11 (3:5). Četiri dana kasnije, 1. maja isti klubovi su na stadionu JNA digrali i prvu ragbi utakmicu u Beogradu. Pobedio je Partizan 16:14.
Prvo prvenstvo Beograda 1955. osvojila je ekipa Partizana. U svojoj dugoj istoriji RK Partizan je 17 puta bio nacionalni prvak i 15 puta osvajač nacionalnog kupa. Najveći uspeh ostvario je 1994. godine kada je stigao do finala Evropskog kupa. Najznačajnija imena ragbi kluba Partizana su Damir Dimitrijević, Žan Garić, Dragan Grujić, Milan Medić, Dejan Petrović...[29]
Klub je osnovan 15. avgusta1953. godine u okviru Teškoatletskog kluba. Godine 1957. je došlo do fuzije sa Crvenom zvezdom, a klub pod sadašnjim imenom nastaje 1961. godine. Prvi predsednik Džudo kluba Partizan bio je Markus Danon.[11]
Svoju prvu titulu ekipnog prvaka, džudo klub Partizan je osvojio 1963. godine. Isti uspeh je ponovljen i naredne godine. Do treće titule prvaka države stigli su tek nakon trideset godina, tj. 1994. Partizan je osvajao titulu nacionalnog prvaka i 2000, 2005, 2007. i 2008. godine i trofej nacionalnog kupa 2007. godine. Najveći uspeh u Evropi klub je ostvario 1959. kada je na Kupu Evrope zauzeo drugo mesto.[30]
Streljački klub Partizan je osnovan 27. marta1959. godine. U pojedinačnoj konkurenciji strelci Partizana su osvojili 172 zlatne medalje na domaćim takmičenjima.
Najveći uspeh u istoriji kluba je osvajanje zlatne olimpijske medalje i postizanje olimpijskog rekorda u Seulu 1988. godine koji je postigao Goran Maksimović.
Na prvenstvima sveta ima osvojene 3 zlatene, 3 srebrne i 4 bronzane medalje. Na prvenstvima Evrope strelci Partizana su se vratili sa 16 zlatnih, 11 srebrnih i 8 bronzanih medalja. Na balkanskim šampionatima je osvojeno 52 zlatne, 52 srebrne i 50 bronzane medalje.
Karate klub Partizan je osnovan 1967. godine, a najveći uspeh su 2 titule šampiona Evrope 2000. i 2001. godine.[11] Ženska ekipa Partizana je osvojila titulu šampiona države 2011. godine dok su karatisti Partizana svoju prvu titulu šampiona države osvojili 2012. godine.[32]
Ženski vaterpolo klub Partizan je osnovan 2009. godine. Svoj prvi trofej vaterpolistkinje su osvojile 2012. godine i to kup Srbije.
Ugašeni klubovi
Klubovi koji više ne postoje su: Skijaška sekcija i Bejzbol klub Partizan.
U periodu od 1948. do 1951. CDJA Partizan i njegovi članovi bili su višestruki prvaci države u nordijskom skijanju. Anton Pogačnik je bio prvak 1949, 1950. i 1951. u trčanju na 15 kilometara. God 1951 skijaši Partizana u disciplini trčanje na 15 km bili su apsolutni prvaci jer su Pogačnik, Kandara i Razinger osvojili prva tri mesta. Štafeta Partizana 4 h 10 km je bila prva 1948, 1949, 1950. i 1951. godine.
Stadion Partizana je fudbalski i atletski stadion u Beogradu koji je u vlasništvu FK Partizan. Stadion je dugo vremena nosio ime Stadion JNA. Od polovine pedesetih godina 20. veka, pa do 1987. na stadionu su se svakog 25. maja održavale parade za Dan mladosti. Stadion je zvanično otvoren 9. oktobra1949. utakmicom između Jugoslavije i Francuske. Stadion Partizana je imao kapacitet od 55.000 gledalaca pre nego što je UEFA usvojila nova pravila o bezbednosti. Renoviran je tokom 1998. i sada ima 32.710 mesta. Igralište ima dimenzije 105 x 70 m, tribine imaju 30 redova sedišta i postoji 30 ulaza za gledaoce. Najviša tačka stadiona je na visini od 21 m, a najudaljenija mesta gledališta su na rastojanju od 236 m po dužini (sever-Jug) i 150 m po širini (istok-zapad). Grobari svoj stadion nazivaju Fudbalski hram.[34]
Sportski centar Partizan-Teleoptik se nalazi na površini od 10 hektara. Sportski centar raspolaže sa devet terena, od čega su dva sa veštačkom travom. Postoji i zgrada koja ima 19 apartmana. Koristi ga prvi tim fudbalskog kluba Partizan za treninge, kao i mlađe kategorije za treninge i utakmice. Partizanova filijala Teleoptik takođe kotisti sportski centar.[35]
Košarkaški klub Partizan igra svoje utakmice u Hali Pionir kapaciteta 7.000 mesta. Ona je otvorena 24. maja1973. godine, hala se nalazi u sklopu SRC Tašmajdan.[36] U hali pionir je Rukometni klub igrao utakmice u Ligi šampiona.[37]
Beogradska arena je velika dvorana na Novom Beogradu. Građena je od 1991. godine, da bi upotrebnu dozvolu dobila je 1. oktobra2007. godine. Kapacitet arene je od 20.000 do 25.000 posetilaca u zavisnosti od događaja.[38] Koristi je košarkaški klub Partizan kada igra mečeve druge runde u Evroligi. U martu 2009. godine, na utakmici Evrolige između Partizana i Panatinaikosa postavljen je rekord u poseti (22.567 ljudi) i on do danas nije oboren.[39]
Hala sportova ili Palata sportova je višenamenska sportska dvorana u Novom Beogradu, Beograd, Srbija. Otvorena je 1968. godine i to je najstariji sportski objekat u Novom Beogradu, a od 1979. se nalazi u sastavu Sportskog i poslovnog centra Novi Beograd. Kapacitet joj je 5.000 posetilaca. U hali sportova je nekada igrao košarkaški klub Partizan, a sada igra Ženski košarkaški klub Partizan.[40]
Teniski klub raspolaže sa 11 zemljanih i 3 betonska terena, klupskom zgradom, u čijem sadržaju, površine oko 350 m², se nalaze svlačionice, restoran i kancelarije.[45]
