Osvajanjem titule šampiona Jugoslavije u sezoni 1964/65, Partizan je stekao pravo da igra u Kupu šampionaEvrope. Tadašnje Partizanove bebe, predvođene trenerom Matekalom predstavljale su ozbiljnog rivala bilo kom tadašnjem Evropskom klubu.
Partizan je na većini utakmica Kupa šampiona igrao u sledećem sastavu:
Partizan je u predtakmičenju za protivnika dobio Francuskog prvaka Nanta. Pobedom u Beogradu sa 2:0 i nerešenim rezultatom u gostima 2:2, prva prepreka je bila preskoćena sa ukupim skorom od 4:2.
Sledeći protivnik je bio prvak NemačkeVerder iz Bremena. Verder je eliminisan ukupnim rezultatom 3:1. U Beogradu 3:0 i u Bremenu 0:1.
U četvrtfinalu Partizan je za protivnika dobio prvaka Čehoslovačke, Spartu iz Praga. Prvu utakmicu u Pragu Partizan je izgubio sa 4:1, dok je drugu utakmicu u Beogradu pobedio sa rezultatom 5:0 i time sa ukupnim skorom od 6:4 se kvalifikovao u polufinale.
U polufinalu je Partizana čekao šampion Engleske, Mančester junajted. Međutim Partizanove bebe su i ovaj put uspešno odradile zadatak ukupnim skorom od 2:1 (2:0 u Beogradu i 0:1 u Londonu) prebrodile su i ovu prepreku i plasirale se u finale.
Finale Kupa evropskih šampiona se igralo u Briselu11. maja1966. godine i protivnik Partizana je bio prvak ŠpanijeReal iz Madrida. Igralo se na čuvenom stadionu Hejsel pred 55.000 gledalaca. Partizan je u svemu bio ravnopravan protivnik Realu i u 55 minutu je poveo pogotkom Velibora Vasovića. Na žalost igrača Partizana to je bilo sve što su mogli da učine. Pogodcima Amansija i Serene, Real je uspeo da porazi Partizan i osvoji titulu šampiona kontinenta.[2]
