Władca Pierścieni jest często mylnie nazywany trylogią, choć w rzeczywistości jest to powieściowa całość, podzielona na sześć ksiąg. Ze względu na swoją dużą objętość, została ona wydana w trzech tomach z powodu nacisków wydawcy[1]; nie było to jednak oryginalne zamierzenie Tolkiena. Powieść składa się z sześciu części:
Wydane w tomie III – Powrót króla (The Return of the King):
Wojna o Pierścień (The War of the Ring)
Powrót króla (The Return of the King)
Geneza
Popularność wcześniejszej powieści Tolkiena Hobbit (1937) spowodowała, że wydawcy poprosili pisarza o stworzenie kontynuacji. Tolkien początkowo wysłał kilka gotowych już utworów, z których przyjęto Rudego Dżila i jego psa, zaś Łazikanty i Silmarillion nie zostały dopuszczone do publikacji, jednak Tolkien pod naciskiem zaczął tworzyć nowe dzieło[2].
Pisaną przez około 12 lat[3] (1937–1949) powieść sukcesywnie wydawano w Wielkiej Brytanii w latach 1954–1955. W połowie lat sześćdziesiątych XX w. Władca Pierścieni stał się fenomenem wydawniczym w krajach anglosaskich, a następnie na całym świecie. Książkę przetłumaczono na dziesiątki języków (w Polsce ukazała się w latach 1961–1963). Jej sukces spowodował gigantyczny rozwój gatunku fantasy.
Fabuła
Akcja powieści rozpoczyna się 60 lat po wydarzeniach opisanych w Hobbicie. CzarodziejGandalf po przybyciu do Shire, kraju hobbitów odkrywa, że magiczny pierścień będący w posiadaniu hobbita Bilbo Bagginsa to w rzeczywistości Jedyny Pierścień stworzony przez władcę ciemności, Saurona, który pozwala kontrolować inne Pierścienie Władzy. Jeśli Sauron odzyska pierścień całe Śródziemie czeka zagłada, a jedynym sposobem na jego zniszczenie jest wrzucenie go do krateru Orodruiny, gdzie został wykuty. Zadania tego podejmuje się krewny Bilba, Frodo. Przydzielona zostaje mu drużyna, która ma go wspomagać. Jednak wskutek różnych wypadków jej członkowie rozdzielają się, a Frodo razem z Samem kontynuuje swą niebezpieczną misję. Jest to dość trudne zadanie, ponieważ Jedyny Pierścień budzi silne pożądanie w swoich posiadaczach, którzy nie mają dostatecznie silnej woli, by mu się przeciwstawić. Ich przewodnikiem zostaje Gollum, stwór, który był kiedyś w posiadaniu pierścienia i za wszelką cenę chce go odzyskać. Tymczasem reszta Śródziemia na czele z Gandalfem i następcą tronu Gondoru, Aragornem szykuje się na wojnę z armiami Saurona. Losy Śródziemia zależą jednak od dwójki hobbitów i ich misji.
Główne motywy i interpretacje
Tolkien był wierzącym katolikiem, ale choć potwierdził, że jego dzieło jest chrześcijańskie w duchu[4], to równocześnie zaprzeczał jakoby była to bezpośrednia chrześcijańska alegoria, jak krytykowana przez niego pod tym względem Narnia jego przyjaciela, C.S. Lewisa[5].
Powieść była też interpretowana pozareligijnie. Jedyny Pierścień miał być również alegorią potężnej siły, która znalazła się w niepowołanych rękach, nieumiejących dobrze jej wykorzystać, takiej jak bomba atomowa (Władca Pierścieni był pisany głównie w latach 40. XX wieku). Tolkien zaprzeczył stwierdzeniom że jakoby Pierścień miał być alegorią broni atomowej jako takiej, stwierdziwszy, że w rzeczywistości jest to alegoria ogólnej wielkiej mocy wykorzystanej w celu dominacji[4].
Władca Pierścieni, Warszawa 2001, wyd. Amber: tom I i II (części I – IV) – Maria i Cezary Frącowie, wiersze Tadeusz Olszański, tom III – opracowanie przekładu Maria i Cezary Frącowie, część V Aleksandra Januszewska, część VI Aleksandra Jagiełowicz, wiersze – Tadeusz Olszański, dodatki Ryszard Derdziński.
Adaptacje
Władca Pierścieni został sfilmowany dwa razy. W latach 1977–1979 wytwórnia Warner Brothers podjęła próbę ekranizacji książki w postaci filmu animowanego. Przeniesienia powieści na ekran podjął się znany twórca animacji filmowych Ralph Bakshi, który nakręcił pierwszą część filmu Władca Pierścieni, obejmującą ok. półtora tomu powieści, ale wskutek konfliktu Bakshiego z producentami ekranizacja nie została ukończona. Powodem konfliktu był podział dochodów uzyskanych po premierze. Film kosztujący osiem milionów dolarów przyniósł wpływy z kin w wysokości trzydziestu milionów dolarów. Za kontynuację uważa się film wytwórni Rankin/Bass Productions pod tytułem Powrót króla z 1980 roku.
↑Gumkowski M., Nota wydawcy w: J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni. Drużyna Pierścienia, Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, Warszawa 2005, s. 7.