Max Möller

Amerikaner

Członkowie załogi obozu zagłady w Treblince przed obozowym zoo (od lewej): Paul Bredow, Willi Mentz, Max Möller oraz Josef Hirtreiter
SS-Unterscharführer
Miejsce urodzenia	Hamburg
Formacja	Schutzstaffel

Max Möller – niemiecki pielęgniarz, SS-Unterscharführer, członek personelu obozu zagłady w Treblince.

Pochodził z Hamburga. Z zawodu był pielęgniarzem^[1].

W randze SS-Unterscharführera służył w obozie zagłady w Treblince. Zazwyczaj pełnił służbę w rozbieralni w „strefie przyjęć” oraz przy obiektach inwentarskich w strefie administracyjno-mieszkalnej. Piastował także stanowisko obozowego zbrojmistrza^[1][2]. Z zeznań jednego z ocalałych Żydów wynika, że wraz z innymi esesmanami oraz ukraińskim wachmanem Fiodorem Fedorenką uczestniczył w egzekucjach w obozowym „lazarecie”^[3]. Ze względu na masywną budowę ciała żydowscy więźniowie obdarzyli go przydomkiem Amerikaner („Amerykanin”)^[1].

2 sierpnia 1943 roku, w dniu, w którym wybuchło powstanie w Treblince, Möller przebywał w baraku przylegającym do zbrojowni. Jako że wykradzenie przechowywanej tam broni i amunicji było warunkiem sine qua non powodzenia powstania, więzień Israel Sudowicz wywabił go z budynku pod pretekstem, że komando kopiące ziemniaki napotkało na trudności przy pracy. Powstałe w ten sposób opóźnienie miało jednak wpływ na późniejszy przebieg buntu^[4].

Po likwidacji obozu i zakończeniu akcji „Reinhardt” został przeniesiony na wybrzeże Adriatyku. Pełnił służbę w okolicach Triestu. Jego dalsze losy są nieznane^[2].

• Yitzhak Arad: Belzec, Sobibor, Treblinka. The Operation Reinhard Death Camps. Bloomington and Indianapolis: Indiana University Press, 1999. ISBN 978-0-253-21305-1. (ang.).
• Chris Webb, Michal Chocholatý: The Treblinka death camp. History, Biographies, Remembrance. Stuttgart: ibidem-Verlag, 2014. ISBN 978-3-8382-0656-1. (ang.).