Max Fillusch (ur. 9 grudnia 1896, zm. 3 lutego 1965 w Hanowerze[1]) – niemiecki polityk i działacz NSDAP, poseł do Reichstagu[2], nadburmistrz Zabrza w latach 1933–1945[3].
Życiorys
Jako ochotnik brał udział w I wojnie światowej w trakcie, której został dwukrotnie ranny. W sierpniu 1918 został zwolniony ze służby wojskowej jako inwalida wojenny. Za służbę w tym okresie został odznaczony Żelaznym Krzyżem II Klasy, Krzyżem Zasługi Wojennej i Odznaką Za Rany. Następnie był uczestnikiem powstań śląskich po stronie niemieckiej[1].
W 1924 został wybrany do rady gminnej Biskupic. W 1925 wstąpił do NSDAP[2] i był współorganizatorem pierwszego oddziału SA w Zabrzu[1]. Prowadził sklep kolonialny i do 1933 obejmował różne lokalne stanowiska partyjne[2]. W 1930 został wybrany po raz pierwszy do Reichstagu utrzymując mandat deputowanego we wszystkich kolejnych wyborach, aż do 1938[1]. W latach 1927–1933 był także członkiem rady miejskiej Zabrza (wówczas Hindenburg)[2]. W 1933 po dojściu do władzy NSDAP, Max Fillsch jako zadłużony działacz partyjny zastąpił odsuniętego z funkcji nadburmistrza Zabrza socjaldemokratę Juliusa Franza i urząd nadburmistrza sprawował do 24 stycznia 1945. Do marca 1936 zajmował również stanowisku kreisleitera (szefa okręgu) NSDAP[1]. W okresie swojego urzędowania znany był z pijaństwa i alkoholowych ekscesów, które jednak nie doprowadziły do usunięcia go ze stanowiska[2][4].
Przypisy
