Kodeks Augiański

Augiensis
Ilustracja
Oznaczenie

Fp

Data powstania

IX wiek

Rodzaj

Kodeks majuskułowy

Numer

010

Zawartość

Listy Pawła

Język

grecko-łaciński

Rozmiary

23 × 19 cm

Typ tekstu

tekst zachodni

Kategoria

II

Miejsce przechowywania

Trinity College (Cambridge)

Kodeks Augiański (łac. Codex Augiensis) – dwujęzyczny grecko-łaciński rękopis Nowego Testamentu, na pergaminie. Grecki tekst oznaczany jest przez sigla Fp, 010 (Gregory-Aland), α 1029 (von Soden)[1][2], tekst łaciński oznaczany jest przy pomocy f lub 78 (Beuron)[3]. Tekst grecki pisany jest późną uncjałą, tekst łaciński minuskułą. Paleograficznie datowany jest na IX wiek[4], zawiera Listy Pawła. Skryba posiadał słabą znajomość języków, w których pisał i popełnił wiele błędów.

Zarówno tekst grecki jak i łaciński Listów Pawła reprezentują zachodnią tradycję tekstualną. List do Hebrajczyków jest tylko w języku łacińskim i reprezentuje Wulgatę.

Nazwa kodeksu pochodzi od nazwy klasztoru Augia Maior na wyspie Augia (dzisiaj Reichenau) na jeziorze Bodeńskim, gdzie powstał kodeks. Pod względem tekstualnym jest pokrewny dla Kodeksu Boerneriańskiego, któremu ustępuje pod względem atrakcyjności, ale przekazuje lepszy tekst[5]. Kodeks cytowany jest w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu.

Opis

Zawiera Listy Pawła w języku greckim i łacińskim, na 136 pergaminowych kartach (23 na 19 cm). Na lewej stronie kodeksu jest zawsze tekst grecki, na prawej zaś – łaciński (Boernerianus jest interlinearny). List do Hebrajczyków jest tylko po łacinie (Boernerianus w ogóle nie zawiera tej księgi)[6]. Zawiera pięć luk w tekście (Rz 1, 1–3, 19; 1 Kor 3, 8–16; 6, 7–14; Kol 2, 1–8, Flm 21–25), brak greckiego tekstu Listu do Hebrajczyków[7].

Tekst pisany jest w dwóch kolumnach na stronę, 28 linijkach w kolumnie[4][8]. Litery nie są wielkie, brak przydechów i akcentów, stosuje dierezę. Stosuje inicjały, pierwsza linijka każdej księgi pisana jest na czerwono[9]. Zarówno tekst grecki jak i łaciński są pięknie kaligrafowane, jednak tekst grecki wskazuje na niekompetencję skryby[5]. Kształt greckich liter wskazuje na to, że skryba, pomimo iż stosował piękną kaligrafię, nie miał wyrobionej ręki w pisaniu po grecku. Tekst łaciński pisany jest minuskułą charakterystyczną dla czasów Karola Wielkiego – karoliną[10]. Tekst grecki pod względem paleograficznym jest trudniejszy do datowania[a]. W 1 Kor 7,4 ponad greckim słowem εξουσειαζει (rozporządza) skryba umieścił dla wyjaśnienia niemieckie słowo „waltet”. Nota pochodzi od oryginalnego skryby i wskazuje, że ojczystym językiem skryby niemal na pewno był niemiecki[11].

Skryba w tekście greckim często myli ι z ει, ε z αι, ο z ω, ε z η, η z υ, ι z υ, δ z θ, θ z τ, π z β, κ z χ. Grecka litera π bywa mylona z łacińską p (w 1 Tm 2,1). Spacje bywają stawiane w środku greckich słów[11]. Mylone są również i inne litery (delta z alfą, lambda z alfą, lambda z deltą)[12]. Wszystko to wskazuje na słabą znajomość języka greckiego przez skrybę[11]. W tekście łacińskim litera b mylona jest z literą p, litera d z t[9]. Mylone są litery u z y, w 1 Kor 16,16 występuje słowo karissimus (zamiast carissimus)[13]. Tekst zawiera wiele korekt, ale tylko nieliczne pochodzą od oryginalnego skryby, większość pochodzi od późniejszych korektorów[14].

Greckie nomina sacra są trzyliterowe i podobne do stosowanych przez Boernerianus (ΙΗΥ, ΙΗΝ, ΧΡΥ, ΧΡΝ), jakkolwiek skróty dwuliterowe są częściej stosowane[13]. Nomina sacra tekstu łacińskiego pisane są po grecku[9]. Stosuje ligatury[13]. Na ostatniej karcie rękopisu, skryba napisał:

Tu domine uniuersorum. qui nullam habes indigentiam.

Tekst

Zależność grecko-łacińskich rękopisów NT w Listach Pawła (06 – Claromontanus, 010 – Augiensis, 012 – Boernerianus, 0319 – Sangermanensis, 0320 – Waldeccensis, Z oraz X – hipotetyczne rękopisy)

Grecki tekst rękopisu przekazuje tekst Listów Pawła według zachodniej tradycji tekstualnej. Kurt Aland dał mu następujący profil tekstualny 431, 111/2, 892, 70S. Profil ten oznacza, że według Alanda kodeks wspiera tekst bizantyński w 43 miejscach profilowych, w 11 miejscach jest zgodny zarówno z tekstem bizantyńskim jak i oryginalnym, wspiera tekst oryginalny w 89 miejscach, ponadto posiada 70 sobie właściwych wariantów (Sonderlesarten)[b]. W oparciu o ten profil Aland zaklasyfikował go do kategorii II, podczas gdy bardzo mu pokrewny Kodeks Boerneriański do kategorii III (profil 441, 131/2, 882, 66S)[4]. Grecki tekst kodeksu jest bardzo bliski dla Boernerianus, ale Augiensis jest wyżej oceniany, o czym świadczy II kategoria Alanda (Boernerianus – III kategoria)[5].

Grecki tekst kodeksu jest do tego stopnia podobny do Kodeks Boerneriańskiego (tekst łaciński jest różny), że przypuszczano dawniej (Wettstein), że oba zostały przepisane z tego samego rękopisu. Nawet luki w tekście obu rękopisów pokrywają się, z wyjątkiem pierwszej, która w Kodeksie Augiańskim jest bardziej obszerna i obejmuje sobą dwie luki z Kodeksu Boerneriańskiego. F.H.A. Scrivener wyliczył jednak 1982 różnice tekstualne zachodzące pomiędzy obu kodeksami. 578 uznał za błędy kopisty, 967 wynika ze zmiany samogłosek (włączając itacyzm), 166 dotyczy zmiany spółgłosek, 71 ma charakter gramatyczny, 32 – brak lub obecność rodzajnika, a 168 – usunięcie wariantów[15]. Rzeczywistych wariantów jest ok. 200, z których 32 to rezultat opuszczenia lub dopisania rodzajnika[16]. Różnice nie są wielkie, ale wspólnego przodka (X) należy przesunąć, o jedno albo dwa ogniwa wstecz.

Tekst łaciński Listów Pawła reprezentuje starołacińską tradycję tekstualną, sięgającą czasów przed-Hieronimowych. Tekst łaciński różni się od greckiego, ale reprezentuje tę samą tradycję zachodnią. List do Hebrajczyków reprezentuje tekst Wulgaty, w brzmieniu bliskim dla Kodeksu Amiatyńskiego[5].

Warianty tekstowe

W Rzymian 12,11 it przekazuje wariat καιρω (czasie) zamiast κυριω (Panu); wariant ten wspierany jest przez: Codex Claromontanus* (tekst grecki i łaciński), Codex Boernerianus (tekst grecki i łaciński), 5, Orygeneslat[17].

W Liście do Rzymian brak końcowej partii tekstu 16,25–27; opuszczenie wspierane jest przez Boernerianus, minuskuł 629 i przekład gocki[18].

Sekcja 1 Kor 14,34–35 umieszczona została nieco później, po 1 Kor 14,40, co jest charakterystyczne dla rękopisów tradycji zachodniej: Claromontanus (tekst grecki i łaciński), Boernerianus (tekst grecki i łaciński), 88, oraz niektóre rękopisy Wulgaty[19][20].

1 Tymoteusza 3,16 przekazuje wariant ος (który), a nie θεος (Bóg) i był wykorzystywany przez XVIII-wiecznych krytyków tekstu jako argument przeciwko autentyczności Textus receptus (Wettstein, Griesbach)[21].

Historia

Na końcu Listu do Hebrajczyków (folio 139 verso) znajduje się swego rodzaju postscriptum zawarte również w „Dicta Abbatis Pinophi”, dziele Rabanusa Maurusa, arcybiskupa Mayence (zm. w 856). Z tego powodu kodeks odnoszony jest do wieku IX[10]. Prawdopodobnie powstał nieco później niż Boernerianus (wskazuje na to bardziej obszerna pierwsza luka)[5]. Powstał w klasztorze Augia Maior (lub Augia Dives) na wyspie Augia (dzisiaj Reichenau) na jeziorze Bodeńskim[9].

Podczas soboru w Konstancji wypożyczył go pewien prawnik soborowy i zapewne nie zwrócił. Stał się własnością prywatną. Jego właścicielami byli (m.in.): George Michael Wepfer oraz Ludvig Christian Mieg z Heidelbergu. W 1717 roku widział go Wettstein w Heidelbergu i dał mu siglum F. W 1718 roku nabył go Richard Bentley, profesor z Cambridge, za 250 florenów (od Miega)[22]. Na ostatniej dodanej karcie Bentley zanotował: Monasterium Augiae in Belgis ubi institutus est goddeschalcus. W 1786 roku bratanek Bentleya podarował kodeks dla Trinity College w Cambridge[9], gdzie jest odtąd przechowywany pod numerem katalogowym B XVII[4][8].

Bentley jako pierwszy zauważył podobieństwo do kodeksu Boerneriańskiego[23]. Wettstein sądził, że pismo łacińskie reprezentuje styl anglo-saksoński. John Wordsworth wskazał, że nie jest to pismo anglo-saksońskie lecz minuskuła karolińska[24].

Grecki tekst kodeksu badał i kolacjonował Tischendorf (1842)[25] oraz Tregelles (1845). Scrivener w 1859 roku wydał jego tekst[26]. Gregory widział rękopis dwukrotnie (1877 i 1883). W 1908 roku Gregory dał mu siglum 010[1]. William Hatch w 1951 roku ponownie porównał tekst kodeksu z bliźniaczym Boernerianus[27][28].

Kodeks cytowany jest we współczesnych krytycznych wydaniach greckiego tekstu Nowego Testamentu (NA26[29], NA27[30], UBS3[31], UBS4[32]). W NA27 zaliczony został do rękopisów cytowanych w pierwszej kolejności[30].

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Od czasów Tischendorfa tekst grecki datowany jest raczej w oparciu o noty marginalne dokonane przez oryginalnego skrybę.
  2. ↑ Profil Alanda dotyczy tych miejsc Nowego Testamentu, w których zazwyczaj zachodzą różnice pomiędzy głównymi tradycjami tekstualnymi.

Przypisy

  1. ↑ a b Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J. C. Hinrichs'sche Buchhandlung, 1908, s. 33.
  2. ↑ Hermann von Soden: Die Schriften des Neuen Testaments, in ihrer ältesten erreichbaren Textgestalt hergestellt auf Grund ihrer Textgeschichte. T. 1. Göttingen: Vandenhoeck und Ruprecht, 1902, s. 243.
  3. ↑ Bruce M. Metzger: The Early Versions of the New Testament. Oxford: Clarendon Press, 1977, s. 305. ISBN 0-19-826170-5. (ang.).
  4. ↑ a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 110. ISBN 978-0-8028-4098-1.
  5. ↑ a b c d e Robert Waltz: Codex Augiensis F (010). Encyclopedia of Textual Criticism, 2001. [dostęp 2012-01-04].
  6. ↑ Bruce M. Metzger, Bart D. Ehrman: The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption and Restoration. Wyd. 4. New York – Oxford: Oxford University Press, 2005, s. 74. ISBN 978-0-19-516122-9.
  7. ↑ Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C. M. Martini, B. M. Metzger. Wyd. 27. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2001, s. 691. ISBN 978-3-438-05100-4.
  8. ↑ a b INTF: Kodeks F/010 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-01-25].
  9. ↑ a b c d e Caspar René Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J. C. Hinrichs’sche Buchhandlung, 1900, s. 111.
  10. ↑ a b F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. Wyd. 4. London: George Bell & Sons, 1894, s. 178.
  11. ↑ a b c Caspar René Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J. C. Hinrichs’sche Buchhandlung, 1900, s. 110.
  12. ↑ F. H. A. Scrivener: Contributions to the Criticism of the Greek New Testament bring the Introduction to an edition of the Codex Augiensis and fifty other Manuscripts. Cambridge: 1859, s. 27.
  13. ↑ a b c F. H. A. Scrivener: Contributions to the Criticism of the Greek New Testament bring the Introduction to an edition of the Codex Augiensis and fifty other Manuscripts. Cambridge: Deighton Bell & Co., 1859, s. 30.
  14. ↑ F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. Wyd. 4. London: George Bell & Sons, 1894, s. 179.
  15. ↑ F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. Cz. 1. London: George Bell & Sons, 1894, s. 181.
  16. ↑ Frederick Henry Ambrose Scrivener: An Exact Transcript of the Codex Augiensis. Cambridge and London: Deighton Bell & Co., 1859, s. XXVI.
  17. ↑ UBS3, p. 564.
  18. ↑ K. Aland, M. Black, C. M. Martini, B. Metzger, A. Wikgren: The Greek New Testament. Wyd. 3. Stuttgart: United Bible Societies, 1983, s. 577.
  19. ↑ E. Nestle K. Aland (pod red.): Novum Testamentum Graece (wyd. 26). Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991, s. 466.
  20. ↑ Bruce M. Metzger: A Textual Commentary on the Greek New Testament. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2001, s. 499–500.
  21. ↑ J.J. Griesbach: Symbolae criticae ad supplendas et corrigendas variarum N. T. lectionum collectiones. Halle: 1793, s. 56.
  22. ↑ F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. Wyd. 4. London: George Bell & Sons, 1894, s. 177.
  23. ↑ W.H.P. Hatch. On the Relationship of Codex Augiensis and Codex Boernerianus of the Pauline Epistles. „HSCP”. 60, s. 187, 1951. 
  24. ↑ F.H.A. Scrivener: Contributions to the Criticism of the Greek New Testament bring the Introduction to an edition of the Codex Augiensis and fifty other Manuscripts. Cambridge: 1859, s. 29.
  25. ↑ K. v. Tischendorf: Anecdota sacra et profana ex oriente et occidente allata sive notitia. Lipsiae: Sumptibus Hermanni Fries, 1861, s. 209–216.
  26. ↑ F.H.A. Scrivener: Contributions to the Criticism of the Greek New Testament bring the Introduction to an edition of the Codex Augiensis and fifty other Manuscripts. Cambridge: Deighton Bell & Co., 1859, s. 23-33.
  27. ↑ W. H. P. Hatch. On the Relationship of Codex Augiensis and Codex Boernerianus of the Pauline Epistles. „HSCP”. 60, s. 187-199, 1951. 
  28. ↑ J. K. Elliott: A Bibliography of Greek New Testament Manuscripts. Cambridge: Cambridge University Press, 1989, s. 44.
  29. ↑ E. Nestle K. Aland (pod red.): Novum Testamentum Graece (wyd. 26). Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991, s. 51*-52*. ISBN 3-438-05100-1.
  30. ↑ a b Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C. M. Martini, B. M. Metzger. Wyd. 27. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2001, s. 60-61. ISBN 978-3-438-05100-4.
  31. ↑ K. Aland, M. Black, C. M. Martini, B. Metzger, A. Wikgren: The Greek New Testament. Wyd. 3. Stuttgart: United Bible Societies, 1983, s. XVI. ISBN 3-438-05113-3.
  32. ↑ B. Aland, K. Aland, J. Karavidopoulos, C. M. Martini, B. Metzger, A. Wikgren: The Greek New Testament. Wyd. 4. Stuttgart: United Bible Societies, 1993, s. 11*. ISBN 978-3-438-05110-3.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

  • INTF: Kodeks F/010 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-01-25].
  • Robert Waltz: Codex Augiensis F (010). [w:] Encyclopedia of Textual Criticism [on-line]. 2001. [dostęp 2012-01-04].
  • Cambridge Trinity B.17.1, The Libraries of Reichenau and St. Gall, high-resolution digital reproduction available at the St Gall Plan Project
Wykaz kodeksów majuskułowych Nowego Testamentu
01-045
046-0322

Read other articles:

Aurora, Isabela

Untuk kegunaan lain, lihat Aurora (disambiguasi). Aurora Munisipalitas AuroraMunicipalityPeta menunjukan kota Aurora, IsabelaNegara PhilippinesProvinsiCagayan Valley (Region II)ProvinceIsabelaDistrik2nd District, IsabelaBarangays33Pemerintahan • MayorMayor William T. UyLuas • Total115,56 km2 (4,462 sq mi)Populasi (2007) • Total31.547 • Kepadatan2,7/km2 (7,1/sq mi)Zona waktuUTC+8 (PST)ZIP code3316Income class3rd clas...

 

أنافيسوس

أنافيسوس    خريطة الموقع تقسيم إداري البلد اليونان  [1] خصائص جغرافية إحداثيات 37°44′00″N 23°57′00″E / 37.73333333°N 23.95°E / 37.73333333; 23.95   الارتفاع 361 متر  السكان التعداد السكاني 6202 (إحصاء السكان) (2011)6180 (resident population of Greece) (2021)6721 (resident population of Greece) (2001)3315 (resident populati...

 

Piotrków Voivodeship

This article does not cite any sources. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Piotrków Voivodeship – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (December 2009) (Learn how and when to remove this template message) Piotrków Voivodeship Piotrków Voivodeship (Polish: województwo piotrkowskie) was a voivodeship, or unit of administrative division and loca...

Pabrik

Suatu pabrik pengilangan minyak Pabrik (dari Belanda: fabriekcode: nl is deprecated ) adalah suatu bangunan industri besar di mana para pekerja mengolah benda atau mengawasi pemrosesan mesin dari satu produk menjadi produk lain, sehingga mendapatkan nilai tambah. Kebanyakan pabrik modern memiliki gudang atau fasilitas serupa yang besar yang berisi peralatan berat yang digunakan untuk lini perakitan. Pabrik mengumpulkan dan mengkonsentrasikan sumber daya: pekerja, modal, dan mesin industri. Be...

 

Beaky Buzzard

Warner Bros. theatrical cartoon character Fictional character Beaky BuzzardLooney Tunes characterBeaky Buzzard along with Bugs Bunny in Bugs Bunny Gets the Boid (1942)First appearanceBugs Bunny Gets the Boid (1942)[1]Created byBob ClampettVoiced byKent Rogers (1942–1944)Mel Blanc (1949–1950)[2]Rob Paulsen (1991)Jeff Bennett (1997)Joe Alaskey (2003–2005)Jim Cummings (2013)Jeff Bergman (2014–2018)[3]Michael Ruocco (2020–2023)Eric Bauza (2023)In-universe informa...

 

Horned Serpent

Uktena redirects here. For the tribe of werewolves in the World of Darkness setting, see Uktena (World of Darkness). Mythological serpent found in the mythology of many cultures The Horned Serpent design is a common theme on pottery from Casas Grandes (Paquimé) A Horned Serpent in a Barrier Canyon Style pictograph, Western San Rafael Swell region of Utah. The Horned Serpent appears in the mythologies of many cultures including Native American peoples,[1] European, and Near Eastern my...

Charlottesville, Virginia

Charlottesville redirects here. For other uses, see Charlottesville (disambiguation). Independent city in Virginia, United StatesCharlottesville, VirginiaIndependent cityCharlottesville Downtown Mall SealNicknames: C'ville, Hoo-VilleMotto: A great place to live for all of our citizens.Location in the Commonwealth of VirginiaCharlottesville, VirginiaShow map of VirginiaCharlottesville, VirginiaShow map of the United StatesCoordinates: 38°1′48″N 78°28′44″W / ...

 

I Am Brian Wilson

I Am Brian WilsonTitolo originaleI Am Brian Wilson: A Memoir AutoreBrian WilsonBen Greenman 1ª ed. originale2016 Generebiografico Lingua originaleinglese ProtagonistiBrian Wilson CoprotagonistiThe Beach Boys Modifica dati su Wikidata · Manuale I Am Brian Wilson: A Memoir è l'autobiografia del musicista e compositore statunitense Brian Wilson, membro fondatore dei Beach Boys. Il libro di memorie venne scritto nel corso di svariati mesi di interviste rilasciate al ghostwriter Ben Greenm...

 

Singapura

Republik SingapuraInggris:Republic of SingaporeMelayu:Republik SingapuraMandarin:新加坡共和国Tamil:சிங்கப்பூர் குடியரசு Bendera Lambang Semboyan: Majulah Singapura (Melayu: Majulah Singapura)Lagu kebangsaan:  Majulah Singapura Perlihatkan BumiPerlihatkan peta ASEANPerlihatkan peta BenderaLokasi  Singapura  (hijau)di ASEAN  (abu-abu tua)  –  [Legenda]Ibu kotaKota Singapura1°17′N 103°50′E&#x...

Слиска, Любовь Константиновна

В Википедии есть статьи о других людях с фамилией Тимошина. Любовь Константиновна Слиска blank300.png|1px]] Заместитель председателя Государственной думы 24 декабря 2007 года — 21 декабря 2011 года Первый заместитель председателя Государственной думы 19 января 2000 года — 24 декаб...

 

土库曼斯坦总统

土库曼斯坦总统土库曼斯坦国徽土库曼斯坦总统旗現任谢尔达尔·别尔德穆哈梅多夫自2022年3月19日官邸阿什哈巴德总统府（Oguzkhan Presidential Palace）機關所在地阿什哈巴德任命者直接选举任期7年，可连选连任首任萨帕尔穆拉特·尼亚佐夫设立1991年10月27日 土库曼斯坦土库曼斯坦政府与政治 国家政府 土库曼斯坦宪法 国旗 国徽 国歌 立法機關（英语：National Council of Turkmenistan） ...

 

Unemployment in the United States

Explanation of unemployment in the United States, presently and historically This article is part of a series on theEconomy of theUnited States Economic history Agricultural history Banking history Petroleum history Shipbuilding Industrial Revolution in the United States History of the United States dollar Lumber history Tariff History United States dollar § History History by state Sectors Primary sector Agriculture Energy Petroleum Electricity Mining Fishing Forestry Water and sanitation S...

Papyrus 6

New Testament 4th century papyrus fragment of the Gospel of John in Greek and Coptic New Testament manuscript Papyrus 𝔓6New Testament manuscriptJohn 10:1-10TextJohn 10-11 † First Epistle of ClementDate4th centuryScriptGreek-Coptic diglotFoundEgyptNow atBibliothèque nationale et universitaireSize[28] x [15]TypeAlexandrian text-typeCategoryII Papyrus 6 (in the Gregory-Aland numbering), designated by 𝔓6 or by ε 021 (in von Soden's numbering), is a fragmentary early copy of the New...

 

Peluruhan beta

Peluruhan beta adalah peluruhan radioaktif yang memancarkan partikel beta (elektron atau positron). Pada kasus pemancaran sebuah elektron, peluruhan ini disebut sebagai peluruhan beta minus (β−), sementara pada pemancaran positron disebut sebagai peluruhan beta plus (β+). Diagram Feynman yang menunjukkan proses Peluruhan Beta Pada tingkatan partikel dasar, peluruhan beta terjadi karena konversi sebuah quark bawah menjadi sebuah quark atas oleh pemancaran sebuah boson W. Pada peluruhan β�...

 

شين (النرويج)

  لمعانٍ أخرى، طالع شين (توضيح). شين    علم شعار   الإحداثيات 59°12′29″N 9°33′10″E / 59.208061111111°N 9.5527805555556°E / 59.208061111111; 9.5527805555556   [1] تاريخ التأسيس 1358  تقسيم إداري  البلد النرويج (7 يونيو 1905–)[2][3]  التقسيم الأعلى تلمارك (1 يناير 2024–)  �...

Test Track

For other uses, see TestTrack and Test track (disambiguation). Attraction at Epcot in Walt Disney World Test TrackPresented by ChevroletThe pavilion logo (top), used since 2019, a throwback to the original pavilion logo used for World of Motion, and the attraction logo (bottom) used since 2012Marquee and entrance to the attraction, pictured in 2014EpcotAreaFuture World (1998–2021)World Discovery (2021–present)Coordinates28°22′24″N 81°32′52″W / 28.373277°N 81.547...

 

Chalco de Díaz Covarrubias

Town and municipality in the State of Mexico This article is about the city in the State of Mexico. For the altépetl, see Chalco (altépetl). Town & Municipality in State of Mexico ----, MexicoChalco de Díaz CovarrubiasTown & MunicipalityChurch SealMotto(s): Government that listens and resolvesChalco location in State of MexicoCommunities in Chalco municipalityCoordinates: 19°15′53″N 98°53′51″W / 19.26472°N 98.89750°W / 19.26472; -98.89750Cou...

 

Carnivore

Organism that eats mostly or exclusively animal tissue This article is about the general concept of a meat-eating animal. For the mammal order, see Carnivora. For other uses, see Carnivore (disambiguation). Carnivorous redirects here. For the Hawkwind album, see Carnivorous (album). Lions are obligate carnivores consuming only animal flesh for their nutritional requirements. A carnivore /ˈkɑːrnɪvɔːr/, or meat-eater (Latin, caro, genitive carnis, meaning meat or flesh and vorare meaning ...

Eldor Shomurodov

Eldor ShomurodovEldor Shomurodov nel 2018Nazionalità Uzbekistan Altezza190 cm Peso75 kg Calcio RuoloAttaccante Squadra Roma CarrieraGiovanili 2011-2013 Mash'al Squadre di club1 2013-2015 Mash'al9 (0)2015-2017 Bunyodkor66 (18)2017-2020 Rostov80 (16)2020-2021 Genoa31 (8)2021-2023 Roma34 (3)2023→  Spezia15 (1)[1]2023-2024→  Cagliari22 (3)2024- Roma1 (1) Nazionale 2014-2015 Uzbekistan U-195 (1)2015-2016 Uzbekistan U-206 (2)2015-2...

 

Daiki Hashimoto

Daiki HashimotoNazionalità Giappone Altezza166 cm Ginnastica artistica SpecialitàSbarra, Corpo libero SocietàUniversità Juntendō CarrieraNazionale 2019- Giappone Palmarès Competizione Ori Argenti Bronzi Giochi olimpici 3 1 0 Mondiali 3 3 1 Vedi maggiori dettagliIl simbolo → indica un trasferimento in prestito. Statistiche aggiornate al 13 novembre 2022 Modifica dati su Wikidata · Manuale Daiki Hashimoto (橋本 大輝 (Hashimoto Daiki?); Chiba, 7 agosto 2001) è un ginn...