Kodeks 068 (Gregory-Aland no. 068), ε 3 (von Soden) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu, paleograficznie datowany na V wiek. Obecnie przechowywany jest w Bibliotece Brytyjskiej (Add. 17136), w Londynie[1].
Opis
Kodeks stanowiony jest przez 2 pergaminowe karty (26 na 24 cm), z tekstem Ewangelii Jana 13,16-27; 16,7-19. Karty zachowały się we fragmentarycznym stanie. Tekst pisany jest w dwóch kolumnach na stronę, 18 linijek w kolumnie[1], wielką uncjałą[2]. Interpunkcja jest rzadko stosowana. Zawiera podział na Sekcje Ammoniusza, Kanonów Euzebiusza brak[2].
- Zawiera
Jan 13,16-17.19-20.23-24.26-27; 16,7-9.12-13.15-16.18-19[3]
Jest podwójnym palimpsestem, to znaczy tekst biblijny został nadpisany dwukrotnie, raz w IX wieku, a po raz drugi w X lub XI wieku. Oba górne teksty pisane są w języku syryjskim[1], zawierają hymny Severusa[2].
Tekst
Grecki tekst kodeksu przekazuje tekst mieszany. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III[1].
Jan 16:7-15
|
- [πεμ]ψω αυτον
- [προ]ς υμας [και
- ελθ]ων εκει
- [νος] ελεγξει τον
- [κοσ]μον περι
- [αμαρ]τιας και
- [περ]ι δικαιοσυ
- νης και περι
- κρεισεως
|
- ετι πολλα εχω λε
- γειν υμιν αλλ ου
- δυνασθαι βαστα
- ζειν αρτι οταν
- δε ελθη εκεινος
- το πνα της αλη
- θειας οδηγησει
- υμας εις πασαν
- την αληθειαν
|
Jan 16:15-19
|
- Δια τουτο ειπον
- οτι εκ του εμου
- λαμβανει και α
- ναγγελει υμιν
- μεικρον και ουκ
- ετι θεωρειτε με
- και παλιν μεικρο
- και οψεσθαι με
- οτι υπαγω προς
|
- τουτο [τι εστι]
- ο λεγει [το μικρο]
- ουκ οιδα[μεν τι]
- λαλει
- Εγνω [ο ις οτι η]
- θελον [αυτον ε]
- ρωταν και [ειπεν]
- αυτοις περι [του]
- του ζητειτε
|
Historia
Rękopis został znaleziony w 1847 roku w klasztorze na Pustyni Nitryjskiej i przywieziony do Londynu. Obecnie przechowywany w British Library.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 119. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
- ↑ a b c Caspar René Gregory, Textkritik des Neuen Testaments, Leipzig 1900, Bd. 1, S. 54.
- ↑ Kurt Aland, Synopsis Quattuor Evangeliorum. Locis parallelis evangeliorum apocryphorum et patrum adhibitis edidit, Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1996, p. XXII.
Bibliografia