Georges Moustaki, właśc. Giuseppe Mustacchi (ur. 3 maja 1934 w Aleksandrii, zm. 23 maja 2013 w Nicei) – francuski piosenkarz i kompozytor włosko-grecko-żydowskiego pochodzenia. Najbardziej znany z romantycznych piosenek. Pisał dla takich artystów jak: Édith Piaf (m.in. „Milord”), Dalida, Françoise Hardy, Barbara, Brigitte Fontaine, Herbert Pagani, France Gall i Cindy Daniel. Sam również wykonywał swoje utwory.
Życiorys
Jego rodzice Sara i Nessim Moustaki byli Romaniotami, pochodzili z wyspy Korfu w Grecji. Później przenieśli się do Aleksandrii w Egipcie. Mieli księgarnię w kosmopolitycznym mieście, gdzie wiele wspólnot mieszkało razem. W domu rodzinnym wszyscy mówili po włosku, bo ciotka Giuseppe kategorycznie odmówiła posługiwania się greckim. Na ulicy dzieci mówiły po arabsku. W szkole młody Moustaki nauczył się francuskiego. Jego rodzice byli bardzo przywiązani do kultury francuskiej i razem z jego siostrami posłali go do szkoły francuskiej.
Jako młody chłopiec bardzo interesował się literaturą francuską i śpiewem. Moustaki wyjechał do Paryża w 1951 roku, gdzie zainspirowany przez młodego wówczas Georges'a Brassensa zmienił na jego cześć imię na Georges Moustaki.
Moustaki śpiewał piosenki w języku francuskim, włoskim, greckim, portugalskim, hiszpańskim, angielskim, hebrajskim i arabskim.
Wyróżnienia
Dyskografia
| * 17 ans
|
* Adolescence
|
* Alexandrie
|
* Amandes
|
| * Aphorisme
|
* As-tu brisé un coeur ?
|
* Aphorisme
|
* Ave Maria
|
| * Bahia
|
* Ballade en fumée
|
* Balance
|
* Ballade pour cinq instruments
|
| * Ballade de nulle part
|
* Blessure
|
* Blue jeans blues
|
* Boucle d'oreille
|
| * Bye bye Bahia
|
* Chanson
|
* Calix Bento
|
* Cantique
|
| * C'est là
|
* Chanson cri
|
* Chanson de Patsy
|
* Chanson du mois de juin
|
| * Chanson pour elle
|
* Chansons
|
* Chante ta nostalgie
|
* Chanter tout haut
|
| * Ce soir mon amour
|
* Chaque instant est une vie
|
* Danse
|
* De Shanghai à Bangkok
|
| * Dans mon Hamac
|
* Déclaration
|
* Donne du rhum à ton homme
|
* Eden Blues
|
| * Eldorado
|
* En Méditérranée
|
* En voyage
|
* Et pourtant dans le monde
|
| * Flamenco des Flandres
|
* Il y avait un jardin
|
* Images
|
* J'ai vu des rois serviles
|
| * Je suis un autre
|
* Joseph
|
* Je m'appelle Daisy
|
* Je ne sais pas où tu commences
|
| * Kaimos (anglais)
|
* Kaimos (grec)
|
* La ligne droite
|
* Le petit homme et le grand homme
|
| * Les amis
|
* La carte du tendre
|
* L'acteur
|
* Le passager clandestin
|
| * La Pinzutu
|
* L'eau, de l'eau
|
* La philosophie
|
* La pierre
|
| * Le facteur
|
* Le maraudeur
|
* Le mauvais larron
|
* Le métèque
|
| * Les amandes
|
* Les amours finissent un jour
|
* Les eaux de mars
|
* Les enfants d'hier
|
| * Les marchands
|
* Les musiciens
|
* Les orgues de barbarie
|
* Le temps de vivre
|
| * La dame brune
|
* Les orteils au soleil
|
* L'île habitée
|
* L'homme au coeur blessé
|
| * Mon île de France
|
* Ma liberté
|
* Marteau d'or
|
* Ma solitude
|
| * Marche de Sacco et Vanzetti
|
* Matin
|
* Mendiant
|
* Milord (for Édith Piaf)
|
| * Nous n'étions pas pareils
|
* Natalia
|
* Où mènent ces routes?
|
* Pourquoi mon Dieu?
|
| * Requiem pour n'importe qui
|
* Reveline
|
* Rien n'a changé
|
* Sans la nommer
|
| * Sarah
|
* Tu m'attendais
|
* Un jour tu es parti
|
* Votre fille a vingt ans
|
Bibliografia
- Georges Moustaki [online], allmusic.com [dostęp 2013-05-25] (ang.).
- Georges Moustaki [online], rfimusic.com, lipiec 2012 [dostęp 2013-05-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-13] (ang.).
- Maïa de laM. Baume Maïa de laM., Georges Moustaki, Poetic French Singer, Dies at 79 [online], nytimes.com, 25 maja 2013 [dostęp 2013-05-25] (ang.).
- KimK. Willsher KimK., Georges Moustaki obituary [online], guardian.co.uk, 24 maja 2013 [dostęp 2013-05-25] (ang.).
- Georges Moustaki [online], telegraph.co.uk, 26 maja 2013 [dostęp 2013-05-27] (ang.).
Linki zewnętrzne
