Dom Brandtów w Poznaniu
Dom Brandtów – secesyjny dom handlowy, zlokalizowany w Poznaniu przy Placu Wolności 8 (południowa pierzeja), w centrum miasta. "W 1912 r. na parceli pod numerem 8 została wybudowana (...) okazała kamienica należąca do kupców Leopolda i Bertholda Brandtów. Gmach ten, z wysuniętym do przodu szerokim wykuszem, zwieńczony wysokim mansardowym dachem, został prawdopodobnie zaprojektowany przez Martina Sonnabenda. W budynku mieścił się wielki "Magazyn sprzętów kuchennych, szkła i porcelany" firmy Moritz Brandt oraz sklep Stefana Centowskiego z konfekcją męską"[1]. Na dwóch dolnych kondygnacjach znajdują się przeszklone lokale, dawniej użytkowane jako jednoprzestrzenne. Przy wejściu, w latach 50. XX wieku (lub, według innych teorii w latach 30. – na PeWuKę) umieszczono dwie płaskorzeźby związane ze sportem – Łuczniczkę i Dyskobola. Było to związane z działającym podówczas w tym miejscu sklepem z artykułami sportowymi. W latach PRL nagich sportowców wzbogacono o dorobione spodenki sportowe, które były bardziej zgodne z moralnością socjalistyczną. Po transformacji systemowej płaskorzeźby zaginęły[2]. Według Marcina Libickiego architektura obiektu odbiega znacząco od pobliskich realizacji, np. Banku Włościańskiego, czy domu handlowego Haasego. Według tego autora, budynek jest niezdecydowany architektonicznie i brak mu myśli przewodniej. Krytykuje niefortunnie zaaranżowaną część centralną w kontraście z ponurymi niszami balkonów. Obecnie budynek nadal pełni funkcje handlowe i bankowe (neoBANK). Przypisy
Bibliografia
Information related to Dom Brandtów w Poznaniu |