Kamienica Taubenhausa pod nr 68/70 zniszczona w trakcie II wojny światowej
Blok mieszkalny wzniesiony został w latach 1959–1960 na podstawie w kształcie litery „L”[2] w miejscu zburzonej w trakcie II wojny światowej kamienicy wybudowanej na przełomie XIX i XX wieku wraz z bliźniaczą pod numerem 72 dla rodziny Taubenhausów[3]. Nowy budynek stał się częścią założenia urbanistycznego, które wypełniło dziury po wojennych zniszczeniach w kwartale Marszałkowska – Wilcza – Krucza – Hoża[4].
25 sierpnia 2016 dom został wpisany do gminnej ewidencji zabytków m.st. Warszawy[8].
Podwórze
Budynek posadowiony jest na działce ewidencyjnej nr 20 w obrębie 5-05-04, o powierzchni 762,00 m²[1]. Podwórko słynie z ogromnego dzikiego wina pnącego się po ścianie sąsiedniej Kamienicy Izaaka Rothberga, noszącej ślady pocisków z czasów II wojny światowej[2].
Zdjęcie podwórza z 2018. Widok od strony ul. Skorupki
Winobluszcz na ścianie sąsiedniej kamienicy przy ul. Marszałkowskiej 66
Prezes PEN Clubu Adam Pomorski określił budynek przy ul. Marszałkowskiej 68/70 Domem Pisarzy, odnosząc się do salonu literackiego, jakim na początku lat 60. XX wieku stało się mieszkanie Julii Hartwig i Artura Międzyrzeckiego, a które w czasie ich pobytu w Stanach Zjednoczonych w latach 70. było też zamieszkane przez Katarzynę i Zbigniewa Herbertów[2][9].
