W latach 1946–1948 pułk był samodzielną jednostką podporządkowaną bezpośrednio dowódcy Okręgu Wojskowego Poznań. Stacjonował we Wrześni. W kwietniu 1949 pułk włączono w skład 10 Sudeckiej Dywizji Pancernej i przeniesiono do Opola (zajmował koszary przy ul. Niemodlińskiej). W latach 1950–1954 pułk znajdował się w składzie 10 Dywizji Zmechanizowanej (przeformowanej z 10 Dywizji Pancernej), a od 1955 ponownie w składzie 10 Dywizji Pancernej (utworzonej na bazie 10 Dywizji Zmechanizowanej).
Pułk należał do przodujących jednostek zarówno w składzie 10 Dywizji Pancernej, jak i Śląskiego Okręgu Wojskowego. Za wysokie wyniki szkoleniowe był wielokrotnie wyróżniany w rozkazach dowódcy okręgu i ministra ON.
W 1989 roku 2 Pułk Czołgów przekształcono w 59 Pułk Zmechanizowany znajdujący się w składzie 10 Dywizji Zmechanizowanej (powstała na bazie 10 Dywizji Pancernej w ramach reorganizacji wszystkich dywizji pancernych i zmechanizowanych WP na strukturę zunifikowaną).
W momencie przejścia dywizji na strukturę brygadową w 1994 roku pułk został rozformowany.
Struktura organizacyjna i uzbrojenie (1978)
dowództwo i sztab
5 kompanii czołgów po trzy plutony czołgów - 16 czołgów średnich T-55A[b] w każdej
kompania piechoty zmotoryzowanej - 10 transporterów opancerzonych SKOT-2A
kompania rozpoznawcza – 7 opancerzonych samochodów rozpoznawczych BRDM-2
bateria plot – 4 samobieżne działa [przeciwlotnicze ZSU-23x4 Szyłka
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Edward,Jan Nalepa: Pacyfikacja zbuntowanego miasta. Wojsko Polskie w czerwcu 1956 r. w Poznaniu w świetle dokumentów wojskowych. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992. ISBN 83-11-07959-5.
Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.