Ten artykuł dotyczy pułku ludowego Wojska Polskiego. Zobacz też: 6 Pułk Czołgów – stronę ujednoznaczniającą.

6 Pułk Czołgów Ciężkich

Barwy wojsk pancernych
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1944 i 1946
Rozformowanie	1944 i 1955
Nazwa wyróżniająca	Drezdeński
Tradycje
Rodowód	3 Drezdeńska BPanc
Kontynuacja	34 Drezdeński bcz i apanc
Dowódcy
Pierwszy	ppłk Piotr Skorniakow
Organizacja
Numer	JW 1674[1][2]
Dyslokacja	Opole[3], Wrocław[a][4]
Rodzaj wojsk	Wojska pancerne
Podległość	3 Armia WP[5] Śląski Okręg Wojskowy[3] 2 Korpus Pancerny
Odznaczenia

6 Drezdeński Pułk Czołgów Ciężkich (6 pcz) – oddział wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.

Formowany po raz pierwszy w Chełmie jesienią 1944 roku. 15 listopada zaniechano formowania jednostki. Odtworzony w 1946 roku na bazie rozformowywanej 3 Drezdeńskiej Brygady Pancernej. W 1955 roku przeformowany na 34 Drezdeński batalion czołgów ciężkich i artylerii pancernej.

Pułk został sformowany po raz pierwszy w Chełmie, na mocy rozkazu Nr 41 Naczelnego Dowódcy WP z 6 października 1944 roku, w składzie 3 Armii WP, według etatu Nr 010/460. Szkolenie prowadzono w Chełmie od chwili sformowania^[6]. Pułk wyposażony był w czołgi IS-2. W związku z rezygnacją z formowania 3 Armii WP rozkazem Naczelnego Dowódcy WP nr 59 z 15 listopada pułk rozwiązano, a sprzęt zwrócono do magazynów Frontu.

Pułk odtworzono w 1946 roku, w garnizonie Opole, w wyniku przeformowania 3 Drezdeńskiej Brygady Pancernej. Wszedł w skład Okręgu Wojskowego Śląsk.

Na podstawie rozkazu MON nr 0056/Org. z 30 marca 1949, pułk przeformowano i włączono w skład 10 Dywizji Pancernej. Etat nr 5/57 z 30.03.1949 przewidywał 981 wojskowych i 26 pracowników kontraktowych. Przy reorganizacji wykorzystano też sprzęt i ludzi rozformowywanego 25 pułku artylerii pancernej. Pułk przeniesiono z Bolesławca do Wrocławia w dniach 2–3 maja 1949 roku. W czerwcu 1950 wyłączono go ze składu 10 Sudeckiej Dywizji Pancernej, przeniesiono na etat pułku czołgów ciężkich i podporządkowano dowódcy 2 Korpusu Pancernego.

Pułk dziedziczył tradycje i sztandar 3 Drezdeńskiej Brygady Pancernej 1 Korpusu Pancernego z 2 Armii WP. Jednostka stacjonowała we Wrocławiu do roku 1955, kiedy została przeniesiona do Biedruska i przeformowana na 34 Drezdeński batalion czołgów ciężkich i artylerii pancernej^[7].

Podstawowymi wozami bojowymi pułku były 23 czołgi ciężkie IS-2 oraz 42 działa pancerne ISU-152.

 Z tym tematem związana jest kategoria: oficerowie 6 Pułku Czołgów Ciężkich.

dowódcy pułku

• ppłk Piotr Skorniakow (od 24.10 – 28.11.1944)
• mjr Adam Badecki (25.05.1948–4.05.1951)
• ppłk Adolf Humeniuk (4.05.1951–1953)
• mjr Stanisław Rogowski (1953)
• mjr Kłosowski (1954)
• mjr Jan Krasny (1954–1955)

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07419-4.
• Magnuski, Janusz: Wozy bojowe LWP : 1943-1983. Magnuski, Janusz. Warszawa: Wydaw. Min. Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-06990-5.
• Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
• Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.