O metabolismo dos ácidos graxos é o conxunto dos procesos metabólicos nos que interveñen ou están estreitamente relacionados cos ácidos graxos, unha familia de moléculas dentro dos macronutrienteslipídicos. Estes procesos poden dividirse en dous grandes ramas: (1) procesos catabólicos que xeran enerxía, e (2) procesos anabólicos que proporcionan os bloques de construción que cómpren para sintetizar outros compostos.[1]
No catabolismo, os ácidos graxos son metabolizados para producir enerxía, principalmente en forma de adenosín trifosfato (ATP). Cando se comparan con outra clase de macronutrientes (carbohidratos e proteínas), os ácidos graxos contidos nos lípidos renden máis enerxía por gramo, cando son completamente oxidados a CO2 e auga por medio da beta-oxidación e o ciclo do ácido cítrico.[2] Os ácidos graxos (principalmente en forma de triglicéridos) son, por tanto, a principal forma de almacenamento de combustible na maioría de animais e, en menor medida, nas plantas.
Os ácidos graxos almacénanse como triglicéridos nos depósitos de graxa do tecido adiposo, formados por células chamadas adipocitos, que teñen no seu interior unha gran pinga de graxa. Entre as comidas son liberados deses depósitos do seguinte xeito:
Lipólise. A separación das cadeas de ácido graxo do glicerol ao que estaban unidas na súa forma de almacenamento de triglicéridos (as graxas), lévana a cabo as lipases. Estas lipases son activadas por niveis altos de adrenalina e glicagón no sangue (ou de noradrenalina segregada polo nervios simpáticos no tecido adiposo), causados polo declive dos niveis de glicosa despois das comidas, o cal simultaneamente diminúe o nivel de insulina no sangue.[1]
Unha vez liberados do glicerol, os ácidos graxos entran no sangue, que os transporta polo corpo unidos á seroalbumina.[4]
Os ácidos graxos de cadea longa entran nas células metabolizadoras (é dicir a maior parte das células do corpo menos os eritrocitos e neuronas do sistema nervioso central) por medio de proteínas de transporte específicas, como a familia de proteínas transportadoras de ácidos graxos SLC27 (do inglés solute carriers, transportadoras de solutos).[5][6] Os eritrocitos non conteñen mitocondrias e, por tanto, son incapaces de metabolizar os ácidos graxos; os tecidos do sistema nervioso central non poden usar os ácidos graxos malia conteren mitocondrias, porque os ácidos graxos de cadea longa (a diferenza dos ácidos graxos de cadea media[7][8]) non poden cruzar a barreira hematoencefálica[9] e pasar aos fluídos intersticiais que bañan as súas células.
A beta-oxidación da matriz mitocondrial corta despois as cadeas carbonadas longas dos ácidos graxos (en forma de moléculas de acil-CoA) nunha serie de unidades de dous carbonos de (acetato), o cal, combinado co coencima A forma moléculas de acetil-CoA, que se condensa con oxalacetato para formar citrato ao "principio" do ciclo do ácido cítrico.[2] É conveniente considerar esta reacción como un "punto de inicio", xa que proporciona o combutible (o acetil-CoA) ao ciclo do ácido cítrico, que será convertido en CO2 e H2O con liberación de enerxía, almacenada como ATP, durante o propio ciclo e na posterior fosforilación oxidativa.
Brevemente, os pasos na beta-oxidación son os seguintes:[2]
Corte pola tiolase, rendendo 1 molécula de acetil-CoA e un ácido graxo que agora quedou acurtado en 2 carbonos (formando un novo acil-CoA máis pequeno).
Esta reacción da beta-oxidación é repetida ata que o ácido graxo foi completamente reducido a acetil-CoA ou, no caso dos ácidos gaxos con número impar de carbonos, a acetil-CoA e unha molécula de propionil-CoA por molécula de ácido graxo. Cada corte beta-oxidativo da molécula de acil-CoA finalmente rende 5 moléculas de ATP na fosforilación oxidativa.[13][14]
O acetil-CoA producido pola beta-oxidación entra no ciclo do ácido cítrico mitocondrial ao combinarse co oxalacetato para formar citrato. Acoplado á fosforilación oxidativa isto ten como resultado a completa degradación do acetil-CoA en CO2 e auga. A enerxía liberada neste proceso é capturada en forma dunha molécula de GTP e 11 de ATP por molécula de acetil-CoA oxidada.[2][10] Ese é o destino do acetil-CoA sempre que ocorre a beta-oxidación de ácidos graxos, excepto baixo certas circunstancias no figado.
No fígado o oxalacetato pode ser total ou parcialmente desviado á vía gliconeoxénica durante o xaxún, a inanición, nas dietas baixas en carbohidratos, exercicios extenuantes prolongados e na diabetes mellitus tipo 1 non controlada. Baixo estas circunstancias, o oxalacetato é deshidroxenado a malato, o cal é despois tomado polas mitocondrias das células do fígado para ser convertido en glicosa no citioplasma dos hepatocitos, desde onde se libera ao sangue.[10] Por tanto, no fígado o oxalacetato non está dispoñible para a condensación co acetil-CoA cando se estimulou unha gliconeoxénese significativa polas concentracións sanguíneas baixas (ou ausentes) de insulina e altas de glicagón. Baixo estas condicións, o acetil-CoA é desviado á formación de acetoacetato e beta-hidroxibutirato.[10] O acetoacetato, o beta-hidroxibutirato e o seu produto de degradación espontánea, a acetona, denomínanse corpos cetónicos. As cetonas son liberadas polo fígado ao sangue. Todas as células con mitocondrias poden captar cetonas do sangue e reconvertelas en acetil-CoA, que poden despois utilizarse como combustible no ciclo do ácido cítrico, xa que ningún outro tecido pode desviar o seu oxalacetato á vía gliconeoxénica da maneira en que ocorre no fígado. A diferenza dos ácidos graxos libres, as cetonas poden cruzar a barreira hematoencefálica e están, por tanto, dispoñibles como combustible para as células do sistema nervioso central, actuando como substitutas da glicosa, da cal estas células normalmente sobreviven.[10] A aparición de altos niveis de cetonas no sangue durante a inanición, dietas baixas en carbohidratos, exercicios fortes prolongados ou diabetes mellitus tipo 1 incontrolada coñécese como cetose, a cal, na súa forma extrema, na diabetes mellitus tipo 1 fóra de control denomínase cetoacidose.
Os ácidos graxos, almacenados no corpo como triglicéridos, son unha fonte de enerxía concentrda porque conteñen pouco oxíxeno e son anhidros. A enerxía que rende un gramo de ácidos graxos é aproximadamente de 9 kcal (37 kJ), moito maior que as 4 kcal (17 kJ) que rendería 1 g de carbohidratos. Como a porción hidrocarbonada dos ácidos graxos é hidrófoba, estas moléculas poden almacenarse nun ambiente relativamente anhidro (sen auga). Os carbohidratos, por outra parte, están moito máis hidratados. Por exemplo, 1 g de glicóxeno únese a aproximadamente 2 g de auga, o que se traduce a 1,33 kcal/g (4 kcal/3 g). Isto significa que os ácidos graxos poden conter unha cantidade de enerxía por unidade de masa almacenada máis de seis veces maior. Dito doutra maneira, se o corpo humano dependese dos carbohidratos para o almacenamento de enerxía a longo prazo, entón unha persoa tería que conter 31 kg de glicóxeno hidratado para ter unha enerxía equivalente a 4,6 kg (10 lb) de graxas.[10]
Os animais que hibernan son un bo exemplo da utilización das reservas de graxa como combustible metabólico. Por exemplo, os osos hibernan durante uns 7 meses e durante todo ese período a enerxía que consomen deriva da degradación das súas reservas de graxa. As aves migrantes tamén acumulan grandes reservas de graxa antes de emprenderen as súas viaxes, ás veces intercontinentais.[17]
As reservas de graxa dun adulto xove humano como media son de 10 a 20 kg, pero varía grandemente dependendo do xénero e complexión individual.[18] En contraste, o corpo humano almacena só uns 400 g de glicóxeno, dos cales 300 g están localizados dentro dos músculos esqueléticos e non están dispoñibles para todo o corpo no seu conxunto. Os 100 g de glicóxeno almacenados no fígado esgótanse durante un só día sen comer nada.[10] De aí que a glicosa que se libera no sangue desde o fígado para uso xeral polos tecidos do corpo debe sintetizarse a partir de certos aminoácidos (chamados glicoxénicos) e duns poucos substratos máis gliconeoxénicos, entre os que non están os ácidos graxos.[1] Non obstante, a lipólise libera glicerol, que pode entrar na vía da gliconeoxénese.
Síntese de carbohidratos a partir de gicerol e ácidos graxos
Os ácidos graxos degrádanse a acetil-CoA por medio da súa oxidación dentro das mitocondrias, mentres que os ácidos graxos sintetízanse a partir do acetil-CoA fóra das mitocondrias, no citosol. As dúas vías son distintas non só no lugar onde ocorren senón tamén nas reaccións que comprenden e substratos utilizados. As dúas vías son mutuamente inhibitorias, o que impide que o acetil-CoA producido pola beta-oxidación entre na ruta sintética por medio da reacción da acetil-CoA carboxilase.[1] Tampouco se pode converter en piruvato, xa que a reacción do complexo da piruvato deshidroxenase é irreversible.[10] En lugar diso, o que ocorre é que o acetil-CoA producido por beta-oxidación dos ácidos graxos condénsase co oxalacetato para entrar no ciclo do ácido cítrico. Durante cada volta do ciclo, dous átomos de carbono saen do ciclo en forma de CO2 nas reaccións de descarboxilación catalizadas pola isocitrato deshidroxenase e a alfa-cetoglutarato deshidroxenase. Así, en cada volta do ciclo do ácido cítrico oxídase unha unidade de acetil-CoA mentres que se rexenera a molécula de oxalacetato coa cal o acetil-CoA se combinou orixinalmente para formar ácido cítrico. As reaccións de descarboxilación ocorren antes de que no ciclo se forme malato.[1] Soamente as plantas posúen encimas que converten o acetil-CoA en oxalacetato, de modo que pode formarse malato para finalmente converterse en glicosa.[1]
Porén, o acetil-CoA pode converterse en acetoacetato, que pode descarboxilarse a acetona (sexa espontaneamente ou catalizado pola acetoacetato descarboxilase). Pode despois seguir metabolizándos a isopropanol, que se excreta no alento e urina, ou pola CYP2E1 en hidroxiacetona (acetol). O acetol pode converterse en propilén glicol. Este convértese en piruvato (por acción de dous posibles encimas), ou en propionaldehido, ou en L-lactaldehido e despois en L-lactato (o isómero común do lactato).[19][20][21] Outra ruta converte o acetol en metilglioxal, despois en piruvato, ou en D-lactaldehido (a través do S-D-lactoíl-glutatión ou doutros modos) e despois en D-lactato.[20][22][23] O metabolismo do D-lactato (á glicosa) é lento ou está alterado en humanos, así a maioría do D-lactato excrétase na urina; deste xeito, o D-lactato derivado da acetona pode contribuír significativamente á acidose metabólica asociada coa cetose ou intoxicación con isopropanol.[20] O L-lactato pode completar a conversión neta de ácidos graxos en glicosa. O primeiro experimento para mostrar a conversión de acetona en glicosa levouse a cabo en 1951. Este e experimentos posteriores usaron carbono con marcaxe isotópica.[21] Ata o 11% da glicosa pode obterse a partir da acetona durante a inanición en humanos.[21]
Un produto do metabolismo de ácidos graxos son as prostaglandinas, compostos que teñen diversos efectos similares aos das hormonas animais, pero de acción máis local. As prostaglandinas atopáronse en case todos os tecidos humanos e doutros animais. Derivan encimaticamente do ácido araquidónico, un ácido graxo poliinsaturado de 20 carbonos. Todas as prostaglandinas teñen, pois, 20 átomos de carbono e presentan un anel de 5 carbonos. Son unha subclase de eicosanoides e forman a clase dos prostanoides de derivados dos ácidos graxos.[25]
As prostaglandinas sintetízanse na membrana da célula polo corte do araquidonato dos fosfolípidos que constitúen a membrana. Isto pode ser catalizado ou ben pola fosfolipase A2 que actúa directamente sobre os fosfolípidos da membrana, ou ben pola lipase que actúa sobre o diglicérido. Despois, o araquidonato é procesado polo compoñente ciclooxixenase da prostaglandina sintase. Estas forman un anel ciclopentano aproximadamente na parte central da cadea de ácido graxo. A reacción tamén engade 4 átomos de oxíxeno derivados de dúas moléculas de O2. A molécula resultante é a prostaglandina G2, que é convertida polo compoñente hidroperoxidase do complexo encimático en prostaglandina H2. Este composto moi inestable transfórmase rapidamente noutras prostaglandinas, prostaciclina e tromboxanos.[25] Estes son despois liberados nos fluídos intersticiais que rodean as células que fabricaron a hormona local eicosanoide.
As prostaglandinas teñen dous derivados: prostaciclinas e tromboxanos. As prostaciclinas son poderosos vasodilatadores de acción local e inhiben a agregación das plaquetas sanguíneas. Polo seu papel na vasodilatación, as prostaciclinas están tamén implicadas na inflamación. Sintetízanse nas paredes dos vasos sanguíneos e interveñen na función fisiolóxica de impedir a formación innecesaria de coágulos, así como na regulación da contracción de tecido muscular liso.[26] Inversamente, os tromboxanos (producidos polas plaquetas) son vasoconstritores e facilitan a agregación das plaquetas. O seu nome procede do seu papel na formación de coágulos (trombose).
Fontes dietarias de ácidos graxos, a súa dixestión, absorción, transporte polo sangue e almacenamento
Unha proporción significativa dos ácidos graxos do corpo obtense da dieta en forma de triglicéridos de orixe animal ou vexetal. Os ácidos graxos das graxas de animais terrestres adoitan ser saturadas e as de peixes e plantas adoitan ser poliinsaturados (pero non sempre; por exemplo o aceite de palma é saturado).
Estes triglicéridos non poden ser absorbidos polo intestino.[27] Son primeiro degradados a mono- e diglicéridos máis ácidos graxos libres (pero non glicerol libre) pola lipase pancreática, que forma un complexo 1:1 cunha proteína chamada colipase (tamén un constituínte do zume pancreático), que é necesaria para a súa actividade. O complexo activado pode funcionar só na interface auga-graxa. Por tanto, é esencial que as graxas sexan primeiro emulsionadas polos sales biliares para facilitar unha activadade óptima dos encimas.[28] Os produtos de dixestión constan dunha mestura de tri-, di- e monoglicéridos e ácidos graxos libres, que xunto con outros contidos de graxas solubles da dieta (por exemplo, as vitaminas liposolubles e o colesterol) e sales biliares forman micelas mixtas, no contido acuoso duodenal (ver esquemas da dereita).[27][29]
O contido destas micelas (pero non os sales biliares) entran nos enterocitos (células do epitelio interno do intestino delgado), onde son resintetizados os triglicéridos, e empaquetados en quilomicróns que se liberan nos vasos quilíferos (os capilares do sistema linfáico da parede intestinal).[30] Estes vasos quilíferos drenan no conduto torácico linfático, que desemboca no sangue venoso na zona onde se unen a vea xugular esquerda e a subclavia esquerda na parte inferior esquerda do pecozo. Isto significa que os produtos liposolubles da dixestión (incluídos uns poucos ácidos graxos de cadea curta) son descargados directamente na circulación xeral, sen pasaren primeiro polo fígado, a diferenza doutros produtos da dixestión. A razón desta peculiaridade descoñécese.[31]
Os quilomicróns circulan polo corpo, dándolle ao plasma sanguíneo unha aparencia máis turbia e amarelada despois dunha comida con abundante graxa.[32] A lipoproteína lipase das superficies endoteliais dos capilares, especialmente no tecido adiposo, pero en menor medida tamén noutros tecidos, dixire directamente os quilomicróns dando lugar a ácidos graxos libres, monoglicéridos e restos de quilomicróns. Os ácidos graxos absórbenos os adipocitos[33], pero os monoglicéridos cos restos de quilomicróns permanecen no plasma sanguíneo, e finalmente son retirados da circulación polo fígado. Os ácidos graxos libres absorbidos polos adipocitos, serven para resintetizar nesas células triglicéridos usando o glicerol derivado da glicosa na vía glicolítica.[33] Estes triglicéridos son almacenados na pinga de graxa dos adipocitos, ata que se necesiten como combustible metabólico polos outros tecidos do corpo.
O fígado absorbe unha proporción da glicosa do sangue que lle chega pola vea porta procedente dos intestinos. Despois de que o fígado reenche os seus depósitos de glicóxeno (que como máximo son 100 g de glicóxeno) gran parte do resto da glicosa convértese en ácidos graxos como se describe máis adiante. Estes ácidos graxos combínanse co glicerol para formar triglicéridos que se empaquetan en lipoproteínas moi similares aos quilomicróns, coñecidas como lipoproteínas de moi baixa densidade (VLDL). Estas VLDL son procesadas exactamente da mesma maneira que os quilomicróns, excepto que os restos de VLDL constitúen as lipoproteínas de densidade intermedia (IDL), que poden captar o colesterol do sangue. Isto converte as IDL en lipoproteínas de baixa densidade (LDL), que captan as células que necesitan colesterol para as súas membranas ou para a síntese de compostos como as hormonas esteroides). O resto das LDLs é eliminado no fígado.[34]
O tecido adiposo e a glándula mamaria lactante tamén captan glicosa do sangue para a súa conversión en triglicéridos. Isto ocorre da mesma maneira no fígado, agás que estes tecidos non liberan os triglicéridos así producidos como VLDL no sangue. As células do tecido adiposo almacenan os triglicéridos nas súas pingas de graxa, e finalmente libéranos de novo como ácidos graxos libres e glicerol ao sangue (como se describe máis arriba en #Catbolismo dos ácidos graxos), cando a concentración plasmática de insulina é baixa e a de glicagón e/ou adrenalina é alta.[35] As glándulas mamarias descargan as graxas (como gotas de graxa) no leite que producen baixo a influencia da hormona prolactina da pituitaria anterior.
Todas as células do corpo necesitan fabricar e manter as súas membranas. Non se sabe se todas as células obteñen a totalidade dos ácidos graxos absorbéndoos do sangue, ou poden sintetizar os seus propios ácidos graxos a partir de glicosa sanguínea. As células do sistema nervioso central case con seguridade poden fabricar os seus propios ácidos graxos, xa que estas moléculas non poderían atravesar a barreira hematoencefálica.[36] Porén, non se sabe como conseguen os ácidos graxos esenciais, que os mamíferos non poden sintetizar nos seus corpos e deben tomalos na dieta, xa que son necesarios para as membranas e para outras funcións sintéticas.
De xeito parecido ao que ocorre na beta-oxidación, a síntese de ácidos graxos saturados de cadea recta ocorre polas seis reaccións que se mostran abaixo, que se repiten ata que se forme o ácido palmítico de 16 carbonos.[37][38]
O esquema mostra como se sintetizan os ácidos graxos en bacterias e indica os encimas que se encontran en Escherichia coli.[37] Estas reaccións catalízaas a ácido graxo sintase II (FASII), que en xeral contén múltiples encimas que actúan formando un só complexo. A FASII está presente en procariotas, plantas, fungos, e parasitos, e tamén nas mitocondrias.[39]
En animais e fungos como os lévedos ocorren estas mesmas reaccións pero catalizadas pola ácido graxo sintase I (FASI), unha gran proteína dímera que ten todas as actividades encimáticas que cómpren para crear ácidos graxos. A FASI é menos eficiente que a FASII; porén, permite a formación de máis moléculas, incluíndo os ácidos graxos de "cadea media" por medio dunha terminación temperá da cadea.[39] Os encimas aciltransferases e transacilases, incorporan os ácidos graxos aos fosfolípidos, triaglicéridos, etc. ao transferiren os ácidos graxos entre un aceptor e un doante de acilos. Tamén teñen a tarefa de sintetizar lípidos bioactivos así como as súas moléculas precursoras.[40]
Unha vez que se formou o ácido graxo 16:0, sofre varias modificacións, que teñen como resultado a desaturación e/ou elongación. A elongación, que empeza co estearato (18:0), realízase principalmente no retículo endoplasmático por varios encimas unidos a membranas. Os pasos encimáticos implicados no proceso de elongación son principalmente os mesmos que os que se levan a cabo na síntese de ácidos graxos, pero os catro pasos principais sucesivos da elongación realízanos proteínas individuais, que poden estar fisicamente asociadas.[41][42]
Nótese que durante a síntese de ácidos graxos o axente redutor é o NADPH, mentres que o axente oxidante na beta-oxidación é o NAD+. Esta diferenza exemplifica un principio xeral que é que se consome NADPH durante as reaccións biosintéticas e xérase NADH nas reaccións que renden enerxía.[36] (Así, o NADPH é tamén necesario para a síntese de colesterol a partir de acetil-CoA; mentres que o NADH xérase durante a glicólise.) A fonte de NADPH é dobre. Cando o malato é descarboxilado oxidativamente polo “encima málico ligado a NADP+", fórmanse piruvato, CO2 e NADPH. O NADPH tamén se forma pola ruta da pentosa fosfato que converte a glicosa en ribosa, que se pode usar para a síntese de nucleótidos e áidos nucleicos ou pode catabolizarse a piruvato.[36]
Produtos finais glicolíticos usados na conversión de carbohidratos en ácidos graxos
Nos humanos os ácidos graxos fórmanse a partir de carbohidrtos predominantemente no fígado e tecido adiposo e na glándula mamaria lactante. O piruvato producido na glicólise é un importnte intermediario na conversión de carbohidrastos en ácidos graxo e colesterol.[36] Isto ocorre pola conversión do piruvato en acetil-CoA nas mitocondrias. Porén, este acetil-CoA debe ser transportado ao citosol, onde ten lugar a síntese de ácidos graxos e colesterol. Isto non pode ocorrer directamente. Para obter acetil-CoA citosólico procedente das mitocondrias, o citrato (producido pola condensación do acetil-CoA co oxalacetato) retírase do ciclo do ácido cítrico mitocondrial e transpórtase a través da membrana mitocondrial interna ata o citosol.[36] Alí é procesado pola ATP citrato liase orixinando acetil-CoA e oxalacetato. O oxalacetto volve ás mitocondrias en forma de malato (que despois se convertirá outra vez en oxalacetato para volver a sacar máis acetil-CoA das mitocondrias).[43] O acetil-CoA citosólico é carboxilado pola acetil CoA carboxilase a malonil-CoA, o primeiro paso destinado á síntese de ácidos graxos.[43][44]
Regulación da síntese de ácidos graxos
O acetil-CoA convértese en malonil-CoA pola acción da acetil-CoA carboxilase, e ese malonil-CoA destínase a alimentar a vía da síntese de ácidos graxos. A acetil-CoA carboxilase é o punto de regulación na síntese de ácidos graxos saturados de cadea recta, e está suxeito a fosforilación e regulación alostérica. A regulación da fosforilación ocorre principalmente en mamíferos, mentres que a regulación alostérica ocorre na maioría dos organismos. O control alostérico ten lugar como unha inhibición de retroalimentación polo palmitoíl-CoA e unha activación polo citrato. Cando hai altos niveis de palmitoíl-CoA, que é o produto final da síntese de ácidos graxos saturados, este inactiva alostericamente a acetil-CoA carboxilase para impedir unha acumulación de ácidos graxos na célula. Os altos niveis de citrato actúan activando a acetil-CoA carboxilase, porque estes altos niveis indican que hai acetil-CoA dabondo para alimentar o ciclo do ácido cítrico e producir enerxía.[45]
Os niveis plasmáticos altos de insulina (por exemplo, despois das comidas) causan a desfosforilación e activación da acetil-CoA carboxilase, o que promove a formación de malonil-CoA a partir de acetil-CoA, e consecuentemente a conversión de carbohidratos en ácidos graxos, mentres que a adrenalina e o glicagón (liberados no sangue durante a fame e o exercicio) causan a fosforilación deste encima, inhibindo a lipoxénese en favor da oxidación dos ácidos graxos por beta-oxidación.[36][44]
Trastornos
Os trastornos do metabolismo dos ácidos graxos poden ser a hipertrigliceridemia (niveis moi altos de triglicéridos), ou outros tipos de hiperlipidemias. Estas poden ser familiares (herdadas) ou adquiridas.
Os trastornos de tipo familiar do metabolismo de ácidos graxos son trastornos xenéticos herdados do metabolismo lipídico. Estes trastornos poden describirse como trastornos da oxidación dos ácidos graxos ou trastornos do almacenamento de ácidos graxos, que son o resultado de defectos xenéticos en encimas ou proteínas de transporte que afectan á capacidade do corpo de oxidar os ácidos graxos para producir enerxía nos músculos, fígado e outros tecidos. Cando un trastorno da oxidación dos ácidos graxos afecta os músculos é un tipo de miopatía metabólica.
Ademais, as células cancerosas poden presentar un metabolismo dos ácidos graxos irregular con respecto á síntese de ácidos graxos[46] e a oxidación de ácidos graxos mitocondrial[47] que está implicado en diversos aspectos da tumoroxénese e crecemento celular.
↑Stahl, Andreas (1 de febreiro de 2004). "A current review of fatty acid transport proteins (SLC27)". Pflügers Archiv: European Journal of Physiology447 (5): 722–727. PMID12856180. doi:10.1007/s00424-003-1106-z.
↑Vivo, Darryl C.; Bohan, Timothy P.; Coulter, David L.; Dreifuss, Fritz E.; Greenwood, Robert S.; Nordli, Douglas R.; Shields, W. Donald; Stafstrom, Carl E.; Tein, Ingrid (1998). "l-Carnitine Supplementation in Childhood Epilepsy: Current Perspectives". Epilepsia39 (11): 1216–1225. ISSN0013-9580. PMID9821988. doi:10.1111/j.1528-1157.1998.tb01315.x.
↑Stryer, Lubert (1995). "Signal transduction cascades.". In: Biochemistry. (Fourth ed.). New York: W.H. Freeman and Company. pp. 343–350. ISBN0-7167-2009-4.
↑ 25,025,1Stryer, Lubert (1995). "Eicosanoid hormones are derived from fatty acids.". In: Biochemistry. (Fourth ed.). New York: W.H. Freeman and Company. pp. 624–627. ISBN0-7167-2009-4.
↑Stryer, Lubert (1995). "Membrane structures and dynamics.". In: Biochemistry. (4ª ed.). Nova York: W.H. Freeman and Company. pp. 268–270. ISBN0-7167-2009-4.
↑Williams, Peter L.; Warwick, Roger; Dyson, Mary; Bannister, Lawrence H. (1989). "Angiology.". In: Gray's Anatomy (Thirty-seventh ed.). Edinburgh: Churchill Livingstone. pp. 841–843. ISBN0443-041776.
↑A. C. Guyton. Tratado de Fisiologñia Médica. 6ª edición, Interamericana, páxina 1006. ISBN 84-7605-029-1.
↑ 33,033,1Marcelin G, Chua S Jr. Contributions of adipocyte lipid metabolism to body fat content and implications for the treatment of obesity. Curr Opin Pharmacol. 2010 Oct;10(5):588-93. doi: 10.1016/j.coph.2010.05.008. Epub 2010 Jun 8. PMID 20860920 ; PMCID: PMC2945394.
↑Stryer, Lubert (1995). "Biosynthesis of membrane lipids and steroids.". In: Biochemistry. (Fourth ed.). Nova York: W.H. Freeman and Company. pp. 697–700. ISBN0-7167-2009-4.
↑Stralfors, Peter; Honnor, Rupert C. (1989). "Insulin-induced dephosphorylation of hormone-sensitive lipase". European Journal of Biochemistry182 (2): 379–385. PMID2661229. doi:10.1111/j.1432-1033.1989.tb14842.x.
↑Yamashita, Atsushi; Hayashi, Yasuhiro; Nemoto-Sasaki, Yoko; Ito, Makoto; Oka, Saori; Tanikawa, Takashi; Waku, Keizo; Sugiura, Takayuki (2014-01-01). "Acyltransferases and transacylases that determine the fatty acid composition of glycerolipids and the metabolism of bioactive lipid mediators in mammalian cells and model organisms". Progress in Lipid Research(en inglés)53: 18–81. ISSN0163-7827. PMID24125941. doi:10.1016/j.plipres.2013.10.001.
Artikel ini sebatang kara, artinya tidak ada artikel lain yang memiliki pranala balik ke halaman ini.Bantulah menambah pranala ke artikel ini dari artikel yang berhubungan atau coba peralatan pencari pranala.Tag ini diberikan pada Oktober 2022. Kencan amal adalah salah satu cara penggalangan dana untuk amal yang dilakukan dengan mengencani orang yang bersedia mengamalkan dananya ke suatu lembaga amal. Cara penggalangan dana ini cukup umum dilakukan oleh para selebritas dengan melelangkan kese...
Komunike Keadaan Lingkup Ideologi Saat Ini Hanzi sederhana: 关于当前意识形态领域情况的通报 Hanzi tradisional: 關於當前意識形態領域情況的通報 Makna harfiah: Ikhtisar tentang Situasi Saat Ini dalam Ranah Ideologi Alih aksara Mandarin - Hanyu Pinyin: Guānyú dāngqián yìshí xíngtài lǐngyù qíngkuàng de tōngbào Dokumen Nomor Sembilan (atau Dokumen No. 9), atau juga disebut sebagai Komunike tentang Keadaan Lingkup Iddeologi Saat Ini[1] (juga diterj...
يفتقر محتوى هذه المقالة إلى الاستشهاد بمصادر. فضلاً، ساهم في تطوير هذه المقالة من خلال إضافة مصادر موثوق بها. أي معلومات غير موثقة يمكن التشكيك بها وإزالتها. (ديسمبر 2018) جائزة لجنة التحكيممعلومات عامةجزء من مهرجان كان السينمائي البلد فرنسامقدمة من مهرجان كان السينمائيا...
منتخب جنوب إفريقيا لكرة القدم (بالأفريقانية: Suid-Afrikaanse nasionale sokkerspan) معلومات عامة اللقب Bafana Bafana (الأولاد) بلد الرياضة جنوب إفريقيا الفئة كرة القدم للرجال رمز الفيفا RSA الاتحاد اتحاد جنوب أفريقيا لكرة القدم كونفدرالية كاف (أفريقيا) الملعب الرئيسي ملعب البنك الوطني �...
Merpati Nusantara Airlines Flight 5601PK-MND, kapal lain yang mirip dengan yang mengalami kecelakaanRingkasan accidentTanggal18 Oktober 1992 (1992-10-18)RingkasanPenerbangan dikendalikan ke daratanLokasiGunung Papandayan, 30 km di barat Garut Jawa Barat, IndonesiaPenumpang27Awak4Tewas31Selamat0Jenis pesawatCASA/IPTN CN-235-100OperatorMerpati Nusantara AirlinesRegistrasiPK-MNNAsalBandar Udara Internasional Achmad Yani, Semarang, IndonesiaTujuanBandar Udara Internasional Husein Sastra...
NK NewsURLwww.nknews.orgTipeSurat kabar daringPerdagangan ?YaRegistration (en)OpsionalLangueInggrisPemilikNK Consulting, Inc.Service entry (en)2011NegaraKorea Selatan Peringkat Alexa 112,862 (Oktober 2020[update])[1]KeadaanAktif NK News adalah situs web Amerika berbasis langganan yang menyediakan berita dan analisis tentang Korea Utara. Didirikan pada tahun 2011, berkantor pusat di Seoul, Korea Selatan dengan reporter di Washington, D.C. dan London.[2] Pelaporan d...
1982 American slasher film directed by Alan J. Levi This article is about the 1982 film. For other uses, see Blood (disambiguation) § Songs. Blood SongDirected byAlan J. LeviWritten byFrank Avianca James Fargo Lenny MontanaStory byJoseph M. Shink[1] George Hart[1]Produced byFrank Avianca Lenny Montana Lee ShroutStarring Frankie Avalon Donna Wilkes Richard Jaeckel Antoinette Bower CinematographyStephen PoseyEdited byAnn MillsMusic byMonty Turner Robert J. WalshProductionc...
Czech Roman Catholic prelate and theologian Servant of GodJosef HlouchBishop of České BudějoviceHlouch on 22 September 1969.ChurchRoman Catholic ChurchDioceseČeské BudějoviceSeeČeské BudějoviceAppointed25 June 1947Installed7 September 1947Term ended10 June 1972PredecessorŠimon BártaSuccessorMiloslav VlkOrdersOrdination5 July 1926by Leopold PrečanConsecration15 August 1947by Saverio RitterPersonal detailsBornJosef Hlouch(1902-03-26)26 March 1902Lipník, Austria-HungaryDie...
Menteri Negara Urusan KhususBekas jabatan politikHarmoko, menteri Negara Urusan Khusus Pertama dan TerakhirPejabat pertamaHarmokoPejabat terakhirHarmokoPelantikPresiden IndonesiaJabatan dimulai11 Juni 1997Jabatan berakhir1 Oktober 1997 Menteri Negara Urusan Khusus Republik Indonesia adalah sebuah bekas jabatan politik Indonesia. Tidak jelas apa tugasnya, tetapi mirip seperti menteri tanpa portofolio. Hanya Harmoko yang pernah menjabat Menteri Negara Urusan Khusus. Bagi Harmoko, ini adalah jab...
Race track Road AmericaAmerica's National Park of Speed[1]Road America Grand Prix Course (1955–present)LocationTown of Plymouth, Sheboygan County, at N7390 Highway 67, Elkhart Lake, Wisconsin, United StatesTime zoneUTC-6 (UTC-5 DST)Coordinates43°47′51″N 87°59′38″W / 43.79750°N 87.99389°W / 43.79750; -87.99389CapacityOpen seating without capacity limitationFIA Grade2OwnerRoad America, Inc.OperatorRoad America, Inc.Opened10 September 1955;&...
American LGBT activist and diplomat (born 1979) Scott MillerUnited States Ambassador to Switzerland and LiechtensteinIncumbentAssumed office January 11, 2022PresidentJoe BidenPreceded byEd McMullen Personal detailsBornScott Charles Miller (1979-05-13) May 13, 1979 (age 44)Glenwood Springs, Colorado, U.S.Political partyDemocraticSpouse Tim Gill (m. 2009)ResidencesPhipps Mansion, Denver, Colorado, U.S. (private)Villa Blumenrain, Bern, Switzerland ...
Мар-дель-Плата Аргентина привлекает туристов обилием природных красот, своими традициями и кухней, чему также способствует развитость туристической инфраструктуры. Страна обладает огромной территорией, простирающейся от вершин Анд на западе до атлантических пляжей, с...
Questa voce sull'argomento attori spagnoli è solo un abbozzo. Contribuisci a migliorarla secondo le convenzioni di Wikipedia. Francisco Liberto Rabal Cerezales Francisco Liberto Rabal Cerezales, meglio noto come Liberto Rabal (Roma, 30 maggio 1975), è un attore e regista spagnolo. Indice 1 Biografia 2 Filmografia parziale 2.1 Come attore 2.2 Come regista 3 Altri progetti 4 Collegamenti esterni Biografia Rabal è nato a Roma, in Italia, da una famiglia d'artisti spagnola, figlio del re...
Monumen pipa air di Mytishchi (Rusia). Pipa air adalah pipa atau selang yang kebanyakan terbuat dari karet sintesis yang membawa air bersih dari satu tempat ke tempat lain. Sejarah pipa air di Indonesia Pada 1963, seorang bernama Pandji Wisaksana mendirikan PT Prakasa Pralon yang memproduksi pipa PVC dengan kualitas standar Jepang. Pralon merupakan pionir pipa air hingga sampai sekarang orang-orang indonesia lebih mengenal pipa paralon ketimbang pipa PVC. Tipe-tipe pipa air Berikut adalah beb...
Surveys and polls for 2024 Indian general election In the run-up to the 2024 Indian general election, various media houses and polling agencies, are carrying out opinion polls to gauge voting intentions. Results of such polls are displayed in this list. Seats by constituency. As this is a FPTP election, seat totals are not determined proportional to each party's total vote share, but instead by the plurality in each constituency Seats and vote share projections Vote share projections Vote sha...
Patrick J. AdamsAdams di promosi acara Suits, 2013LahirPatrick Johannes Adams [1]27 Agustus 1981 (umur 42)Toronto, Ontario, KanadaKebangsaanKanadaPekerjaanAktor FotograferTahun aktif2001–sekarangPasanganTroian Bellisario(2010–sekarang; bertunangan) Patrick Johannes Adams (lahir 27 Agustus 1981) adalah seorang aktor Kanada. Ia dikenal akan perannya sebagai Mike Ross dalam serial televisi Suits.[2] Kehidupan awal dan pendidikan Adams mengenyam pendidikan di Northe...
Habib Essidحبيب الصيد Habib Essid en novembre 2011. Fonctions MinistreConseiller spécial auprès du président de la Républiquechargé des Affaires politiques 6 août 2018 – 1er novembre 2019(1 an, 2 mois et 26 jours) Président Béji Caïd EssebsiMohamed Ennaceur (intérim)Kaïs Saïed Chef du gouvernement tunisien 6 février 2015 – 27 août 2016(1 an, 6 mois et 21 jours) Président Béji Caïd Essebsi Gouvernement Essid Législature Ire Coalitio...
Shreyas TadpadeLahirShreyas Tadpade27 Januari 1979 (umur 45)Mumbai, Maharashtra, IndiaTempat tinggalMumbai, Maharashtra, IndiaPekerjaanProduser, Sutradara, PemeranTahun aktif2000 – sekarangTinggi5 ft 7 in (170 cm)Suami/istriDeepti TalpadeAnak1Orang tuaBhupesh Talpade Shreyas Talpade (lahir 27 Januari 1976) adalah seorang pemeran asal India yang tampil dalam film-film Marathi dan Hindi. Masa awal Talpade lahir di Mumbai, Maharashtra pada 27 Januari 1976.[1] ...