Itsaso honek eskualdearentzat garrantzi handia du, batez ere ekonomia, garraioa, merkataritza, arrantza, itsas trafikoa eta energia eolikoaren sorkuntzaren ikuspuntutik. Aldi batez, bi uharteak lotuko zituen 80 kilometroko tunel baten eraikuntzaren inguruko eztabaida bat ere izan zen. Bi uharteen arteko urteko bidaiari kopurua 12 milioi pertsona da eta 17 megatona merkantzietak.
Jatorria
Orain dela 20.000 urte, Izotz Aroaren amaieraldera, baldintza klimatiko epelago batzuk iritsi zirenean sortu zen. Izotz Aroaren hasieran gaur egungo itsaso honen erdigunea ziur asko ur gezako laku bat izango zen, ondoren desglaziazioa gertatu eta inguruko itsasoaren urak gainezka egin eta laku hau bete zuen; honenbestez, lakua inguruko itsasoekin lotu eta ur gaziko itsaso bilakatu zen.
Proposamen ugari egin dira Irlandako itsasoan tunelak egiteko, konexioa egiteko Britiania Handiaren eta Irlandaren artean. 21. mendeko proposamen bat izan da Rosslare eta Fishguard portuen arteko Tusker Tunnel delakoa egirekoa da, Irlandako Ingeniarien Institutuak 2004an proposatutakoa[2]. Beste ibilbide bat Dublin eta Holyhead artekoa da, 1997an Symonds ingeniarien enpresa britainiarrak proposatutakoa, eta trenez erabiliko litzateke[3]. Bata zein bestea 80 km inguruko tunela litzateke, munduko luzeena era honetako azpiegituretan, eta 20.000 milioi euro inguruko kostua izango luke.
Ipar Irlanda Eskoziarekin tunelez lotzeko proposamen bat 2018an bultzatu zuten Ipar Irlandako indar unionistek.
Ingurugiroa
Irlandako itsasoak kutsadura erradioaktibo latza jasaten du, batez ere sortu ziren lehendabiziko arma erradioaktibo britainiarrengatik, planta nuklearrengatik eta bai Sellafieldko energia estazioarengatik ere. Ustez denez lehendabiziko hamarkadetan itsaso honen ondoan 250 kg plutonio ezarri omen ziren. Gainera, Beaufort's Dyke gunea arma kimiko nahiz hondakin erradioaktiboen zabortegi gisara erabili zen. Halere, eta nahiz eta kutsadura hau egon, landaretza eta itsas-abereei dagokienez itsaso honek itzelezko interesa du.