Κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου 1945

Κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου 1945
Βασιλευομένη Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού1 Νοεμβρίου 1945
Ημερομηνία διάλυσης22 Νοεμβρίου 1945
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός ΚράτουςΑρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός
Πρόεδρος ΚυβέρνησηςΠαναγιώτης Κανελλόπουλος
Συνολικός αριθμός Μελών31
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμακυβέρνηση διορισμένη από τον Αντιβασιλέα
Ιστορία
Θητεία νομοθετικού σώματοςδεν υπήρχε
ΠροηγούμενηΚυβέρνηση Δαμασκηνού 1945
ΔιάδοχηΚυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη 1945

Η κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου διορίστηκε τον Νοέμβριο του 1945 από τον Αντιβασιλέα, Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό, διαδεχόμενη τη δική του προηγούμενη κυβέρνηση.

Στα μέσα του Νοεμβρίου έφτασε στην Ελλάδα, ο Άγγλος υφυπουργός Εξωτερικών, Έκτωρ ΜακΝηλ, (Hector McNeil) με εντολές να διευθετήσει τα μείζονα προβλήματα της χώρας (ανάδειξη κυβέρνησης συνεργασίας κομμάτων, οικονομική βοήθεια).[1]

Στις 20 Νοεμβρίου, ο Δαμασκηνός συγκάλεσε συμβούλιο πολιτικών αρχηγών και πρώην πρωθυπουργών στους οποίους ανακοίνωσε τα αποτελέσματα των συνομιλιών του με τον ΜακΝηλ: την αναβολή του δημοψηφίσματος για το Μάρτιο του 1948, τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού για να αντιμετωπιστεί το οξύ οικονομικό πρόβλημα της χώρας και να προετοιμαστούν οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές και την εφαρμογή των σχεδίων των Άγγλων οικονομολόγων για την ανάπτυξη της χώρας. Αυτοί ήταν οι όροι που έθεσε ο ΜακΝηλ, η αποδοχή των οποίων θα οδηγούσε σε οικονομική βοήθεια από τη Μεγάλη Βρετανία. [2]

Η διοικούσα επιτροπή του Λαϊκού Κόμματος (Τσαλδάρης, Μαυρομιχάλης, Στεφανόπουλος και Θεοτόκης) αρνήθηκαν όπως έκαναν εδώ και μήνες, την αναβολή του δημοψηφίσματος, και απείχαν απο τον κυβερνητικό συνασπισμό. Ωστόσο, όλοι οι υπόλοιποι αρχηγοί (το ΚΚΕ δεν είχε κληθεί στη σύσκεψη) αποδέχτηκαν τη συμφωνία. Ο Αντιβασιλέας επέλεξε το Θεμιστοκλή Σοφούλη, ως τον πρεσβύτερο πολιτικό αρχηγό της χώρας, ως Πρωθυπουργό, και η κυβέρνηση Κανελλόπουλου παραιτήθηκε αμέσως.

Ο Κανελλόπουλος αμέσως μετά την υποβολή της παραίτησής του δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι «δημιουργούνται προϋποθέσεις για τη λύση του κυβερνητικού προβλήματος».[3]

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου

[4]

  • Υφυπουργός - Γενικός Διοικητής Ηπείρου: Γεώργιος Οικονομόπουλος
  • Υφυπουργός - Γενικός Διοικητής Δυτικής Μακεδονίας: Χριστόφορος Νάλτσας
  • Υφυπουργός - Γενικός Διοικητής Ανατολικής Μακεδονίας: Επαμεινώνδας Κυπριάδης, παραιτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1945 για να αναλάβει υπουργός Γεωργίας, στις 12 Νοεμβρίου ανέλαβε ο Νικόλαος Διγενόπουλος
  • Υφυπουργός - Γενικός Διοικητής Κεντρικής Μακεδονίας: Χαράλαμπος Φραγκίστας
  • Υφυπουργός - Γενικός Διοικητής Θράκης: Χαράλαμπος Ρουχωτάς
  • Υφυπουργός - Γενικός Διοικητής Νήσων Αιγαίου Πελάγους: Ιωάννης Τσιμπούκης (από 12 Νοεμβρίου). Η Γενική Διοίκηση νήσων Αιγαίου Πελάγους με έδρα τη Μυτιλήνη ιδρύθηκε με τον Α.Ν. 640 /1945 και περιλάμβανε τα νησιά Χίο, Λέσβο και Σάμο.
  • «Υφυπουργός - Γενικός Διοικητής Νήσων Ιονίου Πελάγους: Άγγελος Τσουκαλάς (από 12 Νοεμβρίου). Η Γενική Διοίκηση νήσων Ιονίου Πελάγους με έδρα στην Κέρκυρα, ιδρύθηκε με τον Α.Ν. 640 /1945 και περιλάμβανε τη Ζάκυνθο, την Κέρκυρα και την Κεφαλλονιά.

Παραπομπές

  1. ↑ Σπυρίδων Μαρκεζίνης (1994). Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος (1936-1975), τόμος Δεύτερος (1944-1951). Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. σελίδες 185–190. 
  2. ↑ Γεώργιος Χαρίτος: «Ο εξωτερικός παράγοντας και ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος, 1946 - 1946», σελ. 14. Διπλωματική εργασία http://hellanicus.lib.aegean.gr/handle/11610/17787
  3. ↑ Εφημερία "Ελευθερία", φύλλο της 21ης Νοεμβρίου 1945, σελ.1
  4. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης» http://www.ggk.gov.gr/?p=1062