Ο Χαράλαμπος Φραγκίστας (Σκιάθος, 6 Ιουνίου 1905 - Λονδίνο, 1 Μαΐου 1976)^[2] ήταν Έλληνας νομικός και πανεπιστημιακός. Υπηρέτησε ως υπουργός.

Γεννήθηκε στη Σκιάθο και ήταν γιος του Νικόλαου Φραγκίστα, δικηγόρου και της Αρετής Μαυρογιάλη, κόρης του Κωνσταντίνου Μαυρογιάλη, καραβοκύρη από τη Σκιάθο. Αδέλφια του ήταν οι Αχιλλέας Φραγκίστας, ιατρός και μετέπειτα εφοπλιστής, Γεώργιος Φραγκίστας, Σμήναρχος και επιχειρηματίας, και Ιωάννης, δικηγόρος. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στο εξωτερικό (Γερμανία και Γαλλία) και το 1931 αναγορεύτηκε διδάκτωρ του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετά υφηγητής και από το 1936 τακτικός καθηγητής της Δικονομίας στο ΑΠΘ (μέχρι το θάνατό του).^[3] Πρωτοστάτησε στην ίδρυση του ΑΠΘ, του οποίου ήταν πρύτανης 2 φορές (1943 και 1954). Διετέλεσε αντιπρόεδρος (1946-64) και εν συνεχεία πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (από το 1964 ως τον θάνατό του). Ήταν επίσης β΄ αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Υπήρξε αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Υπηρέτησε ως υφυπουργός Γενικός Διοικητής Κεντρικής Μακεδονίας από τις 7 Ιουνίου 1945 ως τις 26 Νοεμβρίου 1945,^[4] υπουργός Βορείου Ελλάδος στην κυβέρνηση Κ. Καραμανλή και Παναγιώτη Πιπινέλη (17 Ιουνίου 1963 – 29 Σεπτεμβρίου 1963).

Επίσης, σε υπηρεσιακές κυβερνήσεις υπηρέτησε ως υπουργός Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας (11 Οκτωβρίου 1952 – 19 Νοεμβρίου 1952), υπουργός Γεωργίας (5 Μαρτίου 1958 – 17 Μαΐου 1958) ^[5] και υπουργός Βορείου Ελλάδος (29 Σεπτεμβρίου 1963 – 8 Νοεμβρίου 1963).

Πέθανε στο Λονδίνο την Πρωτομαγιά του 1976.