Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti

Koordinatlar: 39°19′N, 45°28′E

Başlığın diğer anlamları için Nahçıvan (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.
Nahçıvan
Naxçıvan Muxtar Respublikası
Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti
{{{arma_açıklaması}}}
Arma
BaşkentNahçıvan
Resmî dil(ler)Azerice
HükûmetÖzerk cumhuriyet
• Azerbaycan Cumhurbaşkanının yetkili temsilcisi
Fuad Necefli
Anar İbrahimov
• Başbakan
Ceyhun Celilov
Yasama organıNahçıvan Özerk Cumhuriyeti Yüksek Meclisi
Özerklik
• Nahçıvan ÖSSC'nin kuruluşu
9 Şubat 1924
• Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti
17 Kasım 1990
Yüzölçümü
• Toplam
5502 km2[1]
• Su (%)
önemsiz miktar
Nüfus
• 2020 sayımı
461.500
• Yoğunluk
84/km2
İGE (2014)Sabit 0.772[2]
yüksek
Para birimiAzerbaycan manatı (AZN)
Zaman dilimiUTC+4 (AZV)
Trafik akışısağ
Telefon kodu+994 36
ISO 3166 koduAZ

Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti (Azerice: Naxçıvan Muxtar Respublikası), Azerbaycan'a bağlı özerk bir cumhuriyettir.

Coğrafya ve ulaşım

Nahçıvan'ın, kuzeyi ve doğusu Ermenistan ile, güneyi ve batısı da İran topraklarıyla çevrilmiş olup, kuzeybatısında yer alan Türkiye ile kısa bir sınırı vardır. Bu sınır bölgesi Türkiye tarafından Dilucu olarak adlandırılmakta olup, Türkiye ile Nahçıvan'ı birbirine bağlayan yol Dilucu'nda Aras Nehri üzerine inşa edilen Hasret Köprüsü'nden geçmektedir.[3]

Coğrafi olarak kuzeyde Zengezur dağları güneyde ise Aras Nehri'yle sınırlanan ve Azerbaycan'ın yaklaşık %6,3'ünü oluşturan Nahçıvan, 5.502,73 km² yüzölçümüne sahiptir.[1] Arazi yapısı dağlık bir nitelik gösteren Nahçıvan'da ovaların toplam araziye oranı % 20, ormanların oranı ise % 2 civarındadır. Ovaların büyük bir bölümü tarıma elverişlidir. Ülkenin zengin maden suyu, soda ve tuz kaynakları bulunmaktadır.[1]

Azerbaycan'a bağlı olmakla birlikte, bu ülkeyle fiziki bağlantısı olmayan Nahçıvan, Türk devletleri arasında Türkiye ile kara sınırı bulunan tek toprak parçasıdır. Türkiye ile Nahçıvan arasında 17 km'lik bir sınır bulunmaktadır. Nahçıvan şehir merkezi ile Türkiye'nin Iğdır şehri arasındaki uzaklık 160 km olup, iki şehir kara yolu ile birbirlerine bağlanmıştır. İki ülke arasındaki ulaşım ve ticari ilişkiler Dilucu Sınır Kapısı'ndan gerçekleştirilmektedir.[1]

İran ile Culfa şehrinde kara ve demir yolu için Culfa sınır kapısı bulunmaktadır. Sovyet döneminden kalan, Nahçıvan'ı Ermenistan üzerinden Azerbaycan'a bağlayan kara ve demir yolu ise, 1990'ların başlarından bu yana kullanılamamaktadır.

Tarım

Nahçıvan bağımsız olduğu 1991 ile 2000 yılları arası, Sovyet sisteminden serbest pazar ekonomisine geçişin sıkıntılarını yaşamıştır. Sovyet zamanından kalma kolhoz ve sovhozlar 2000 yılında vatandaşlara dağıtılmıştır. Sulama sistemi yenilenmiş, şahıs mülküne geçen arazilerde verim artmıştır.[4]

Tarım arazileri 1991 ile 2014 arasında 25,079 hektardan, 60,829 hektara çıkmış, artış 2,4 kat olmuştur. Tahıl ekimine önem verilmiş, tahıl ekili araziler bu dönemde %55'ten, %63'e çıkmıştır. Üretim 30 bin tondan, 103 bin tona, verim 2,09'dan, 2,88 ton/ha yükselmiştir. Eskiden ekilen pamuk, tütün yerine ayçiçeği ve şeker pancarı ekimine başlanmıştır. Sebze ekili alanlar 10 kat, patatesin alanı 25 kat artmıştır. Baklagil verimleri yüksektir.[4]

Ermenistan ambargosunda yakacak yapılması ve bakımsızlıktan meyve bahçeleri %29 küçülmüş fakat 1990'da 1,73 ton/ha'lık verim, 2014'te 10,17 ton/hektara yükselmiştir.[4]

Nüfus ve idari yapı

Nüfus

1 Ocak 2018 resmî verilerine göre Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti'nin toplam nüfusu 452,800 kişidir.[5] Nahçıvan, tarihî Nahçıvan Hanlığı gibi kendisine başkentlik yapan Nahçıvan şehrinin adı ile anılmaktadır. 1 Ocak 2013 resmî verilerine göre Şehir 93.000 kişi nüfusa sahiptir.[5]

Etnik yapı

1 Ocak 2008 resmi verilerine göre Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti'nin nüfusu 414.900 kişidir.[6] Etnik yapı ise 01.08.2011 resmi verilerine göre 405.900 Azerbaycanlı, 2.280 Kürt, 517 Rus, 140 Ukraynalı, 91 Tatar, 147 Ermeni, 11 Lezgi, (%0,021) ise diğer halkların temsilcileri.[7][8]

İdari yapı

Nahçıvan'ın statüsü, 12 Kasım 1995 tarihinde halk oylaması ile kabul edilen Azerbaycan Cumhuriyeti Anayasası'nın 8. bölümünde düzenlenmiştir. Buna göre; Nahçıvan içişlerinde özerk, savunma ve dış politikasında ise Azerbaycan'a bağlı bir statüye sahiptir. Yasama organı 45 üyeli Ali Meclis'ten, yürütme organı ise Bakanlar Kurulundan oluşan Nahçıvan'da yargı görevi bağımsız mahkemelerde bulunmaktadır.

Nahçıvan, Türkiye'nin de taraf olduğu 1921 Moskova ve Kars Antlaşmaları uyarınca özerk statüsü devam etmek kaydıyla Azerbaycan'a bırakılmıştır. Bu çerçevede Türkiye de Nahçıvan'ın statüsünün devamında dolaylı olarak bir güvence unsuru haline gelmiş ve Nahçıvan'ın toprak bütünlüğünü kabul etmiştir.

Nüfus dağılımı

Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti, Nahçıvan şehri ile buna bağlı 7 ilçeden oluşmaktadır. 1 Ocak 2018 resmî verilerine göre Nahçıvan şehri ile ilçelerinin nüfus dağılımı aşağıdaki gibidir:

Nahçıvan Ö.C.'nin rayonları
Haritadaki yeri. Rayon Merkez İdari birim Alanı(km²)[5] Nüfus (1 Ocak 2018 nüfus sayımı)[5] Not
1 Babek rayonu Babek Rayon 828,42 75,000 Önceleri Nahçıvan olan adı 1991 yılında Babek Hürremi'nin şerefine Babek adı verilmiştir.
2 Culfa rayonu Culfa Rayon 926,30 46,400 Bazı kaynaklarda Cuğa olarak geçer.
3 Kengerli rayonu Kıvrak Rayon 704,89 32,200 2004 yılında Babek rayonu topraklarının bir bölümünden oluşturulmuştur.
4 Nahçıvan şehri Nahçıvan şehri şehir 191,57 93,000 1991 yılında Babek rayonundan ayrılmıştır.
5 Ordubad rayonu Ordubad Rayon 978,99 49,700 Sovyetleşme döneminde Culfa'dan ayrılmıştır[9]
6 Sederek Rayonu Haydarabad Rayon 163,74 15,900 1990 yılında Şerur reyonundan ayrılmıştır; Ermenilerin işgalı altında olan Kerki kenti de "de jure" bu rayona bağlıdır.
7 Şahbuz Rayonu Şahbuz Rayon 836,58 25,100 Sovyetleşme devrinde Nahçıvan (Babek) rayonundan ayrılmıştır.[10]
8 Şerur Rayonu Şerur Rayon 872,26 115,500 Sovyet devrinde Baş-Noraşen, daha sonra ise 1990 yılına kadar İliç (Vladimir İliç Leninin şerefine) olarak isimlendirilmiştir.[11]
Toplam 5502,75 452,800

Eğitim

Nahçıvan şehir kütüphanesi

Nüfusunun % 28'i şehir merkezlerinde yaşayan Nahçıvan'da 228 ilk ve orta öğretim okulu, 5 meslek lisesi ve 2 üniversite bulunmaktadır.[kaynak belirtilmeli] Üniversitelerden biri Nahçıvan Devlet Üniversitesi (NDÜ) diğeri Nahçıvan Özel Üniversitesi'dir. NDÜ'nün Mimarlık, Rus Dili ve Edebiyatı ile Müzik bölümleri ÖSYM üniversite tercih kılavuzunda yer almaktadır ve Türkiye'den yaklaşık 250 öğrenci eğitim görmektedir. Üniversitede bazı bölümler için yüksek lisans ve doktora eğitim programları mevcuttur. Bölgede ayrıca, okul öncesi eğitim için resmî kreşler mevcuttur.[12] 1999 yılı itibarıyla toplam öğrenci sayısı 80.000 olarak tespit edilmiştir.[kaynak belirtilmeli]

Galeri

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ a b c d "Coğrafi Durumu". Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti Hakkında Genel Bilgiler. T.C. Dışişleri Bakanlığı. 28 Şubat 2014. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2014. 
  2. ^ "Naxçıvan Muxtar Respublikası Dövlət Statistika Komitəsi". statistika.nmr.az. 31 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2022. 
  3. ^ ATLI, Yrd. Doç. Dr Cengiz (Güz 2013). "IĞDIR NAHÇIVAN İLİŞKİLERİNDE ÖNEMLİ GEÇİŞ NOKTASI HASRET KAPISI- AÇILIŞI VE İKİ ÜLKE İLİŞKİLERİNDEKİ ROLÜ" (PDF). sosyalarastirmalar.com. 19 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 11 Haziran 2018. 
  4. ^ a b c KURT, Yrd. Doç. Dr. Halil; ÖZKAN, Murat. "BAĞIMSIZLIKTAN GÜNÜMÜZE NAHCİVAN'IN ZİRAİ YAPISI". dergipark.gov.tr. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018. 
  5. ^ a b c d "Komitesi 1 Ocak 2018 tarihli Nahçıvan Muhtar Cumhuriyeti'nin arazisi, nüfusunun sayı, sıklığı ve idari bölümleri". 4 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018. 
  6. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; GeoHive isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  7. ^ "The State Statistical Committee of the Republic of Azerbaijan: Nakhchivan Economic Region". 27 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2014. 
  8. ^ "Population (Nüfus)" (Azerice). Azerbaycan Cumhuriyeti Devlet İstatistik Komitesi. 9 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2014. 
  9. ^ Hewsen, Robert H (2001). Armenia: A Historical Atlas. Chicago: University of Chicago Press. p. 266
  10. ^ Hewsen. Armenia: A Historical Atlas, p. 123.
  11. ^ Hewsen, Robert H (2001). Armenia: A Historical Atlas. Chicago: University of Chicago Press. p. 264
  12. ^ "Eğitim". Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti Hakkında Genel Bilgiler. T.C. Dışişleri Bakanlığı. 28 Şubat 2014. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2014.