U pretkolonijalnom razdoblju u današnjem Kongu i okolnim područjima postojalo je nekoliko većih država različitih Bantu naroda, među kojima su se isticale Loango i Kongo. Zapadnu obalu donjeg toka rijeke Kongo zauzela je krajem 19. stoljeća Francuska. Godine 1960. u velikom valu dekolonizacije neovisnost je dobio i Francuski Kongo.
Nakon neovisnosti u Kongu su, kao i u mnogim drugim mladim afričkim državama, zaredali vojni udari. Zemlja se približila Sovjetskom Savezu, ali nije raskinula svoje veze sa zapadnim zemljama, osobito bivšom maticom Francuskom. Poslije kraja hladnog rata i prvih višestranačkih izbora napeta politička situacija prerasla je u oružane sukobe koji su imali i etničko-teritorijalne elemente. Ratna djelovanja uglavnom su završena do 2000. i u zemlji od tada vlada krhki mir.
Republika Kongo jedna je od afričkih država najbogatijih naftom. Izvozi se i drvo. BDP za 2004. procijenjen je na 800 USD po stanovniku, mjereno po PPP-u.
Republika Kongo, bivša Francuska Ekvatorijalna Afrika, nalazi se u zapadnoj Centralnoj Africi. To je država sa površinom preko 342.000 kvadratnih kilometara, a stanovništvo broji 2,6 miliona. Dva najvažnija grada u Kongu su, Brazavil, glavni i najveći grad, i Poant Noar, luka na Atlantskom okeanu. Najveći deo zemlje se sastoji od šuma sa tropskim kišama i savanama.
Najveće reke Republike Kongo čine njenu istočnu granicu. To su reke Ubangi i Kongo. Reka Kuilu je najznačajnija reka za drenažu obalskog dela Republike Kongo. Protiče kroz region Niari i u tom delu svog toka nosi ime Niari. Uliva se u Atlanktik nedaleko od Poant Noara. Od izvora do ušća duga je preko 650 km.
Glavna etnička grupa je Bakongo, a ostale su: Bateke, Mbochi i Sanga. Sve govore Bantu. Oko polovine stanovništva sledi tradicionalnu religiju. Katolika ima oko 30%. Službeni jezik je francuski.
U pretkolonijalnom razdoblju u današnjem Kongu i okolnim područjima postojalo je nekoliko većih država različitih Bantu naroda, među kojima su se isticale Loango i Kongo. Od 15. do 17. veka Portugalci su dominirali u ovom regionu. Od 1889. godine smenjuju ih Francuzi. Ova teritorija postaje Francuska Ekvatorijalna Afrika 1910. godine.
Godine 1960. u velikom valu dekolonizacije nezavisnost je dobio i Francuski Kongo.
Nakon nezavisnosti u Kongu su, kao i u mnogim drugim mladim afričkim državama, počeli vojni udari. Zemlja se približila Sovjetskom Savezu, ali nije raskinula svoje veze sa zapadnim zemljama, posebno sa bivšom maticom Francuskom. Posle kraja hladnog rata i prvih višestranačkih izbora napeta politička situacija prerasla je u oružane sukobe koji su imali i etničko-teritorijalne elemente. Ratna delovanja uglavnom su završena do 2000. i u zemlji od tada vlada mir.
Republika Kongo jedna je od afričkih država najbogatijih naftom. Izvozi se i drvo. BDP za 2004. procijenjen je na 800 USD po stanovniku, mjereno po PPP-u.
.svg)
