|
Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia
    _1.JPG) Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, ISMM (dawniej ZMBM) (Institutum Sororum Matris Misericordiae. łac.) – żeński zakon katolicki założony w Warszawie w 1862 roku przez Teresę Ewę z książąt Sułkowskich hrabinę Potocką (1814–1881)[1]. Herb: krzyż z promieniami, u jego podstawy litera: M. Historia zgromadzeniaPoczątki i kształtowanie misji'Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia założyła Matka Teresa Ewa z książąt Sułkowskich hrabina Potocka, po ośmiomiesięcznej praktyce w Domu Miłosierdzia w Laval, Francja, wróciła do Polski i na zaproszenie abpa Zygmunta Szczęsnego Felińskiego objęła w Warszawie „Dom Schronienia” dla dziewcząt moralnie upadłych. 1 listopada 1862 abp Feliński poświęcił kaplicę i dom dla dziewcząt, i ten dzień przyjmuje się jako datę powstania Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Polsce. 7 września 1878 roku, Zgromadzenie połączyło się ze Zgromadzeniem w Laval i otrzymało zatwierdzenie papieskie w formie dekretu pochwalnego wydanego przez Świętą Kongregację Biskupów i Zakonników. Nowe konstytucje wytyczyły organizację Zgromadzenia i sposób życia. Odtąd Zgromadzenie mogło się normalnie rozwijać w granicach oznaczonych prawem kościelnym. W 1922 roku nastąpiło odłączenie się od Zgromadzenia w Laval i zakon zaczął kontynuować swoją działalność samodzielnie. W okresie międzywojennym XX wieku coraz więcej było młodych dziewcząt, kierowanych przez kuratoria, sądy i osoby prywatne, dla których stopniowo zorganizowano system szkolny. W ten sposób „Domy Miłosierdzia”, które były miejscem pracy i modlitwy, przekształcały się w zamknięte zakłady wychowawcze z programem nauczania w zakresie szkoły podstawowej i średnich szkół zawodowych. W czasach komunistycznych do 1962 upaństwowiono zakłady prowadzone przez Zgromadzenie, a niektóre przekształcono na placówki Caritas, w których siostry objęły opieką dzieci o obniżonej sprawności umysłowej i psychoruchowej oraz chore kobiety. Współzałożycielki zakonuTeresa Agata Rondeau(ur. 6 października 1793 w Laval, zm. 16 lipca 1866 w Laval) Pod wpływem swego spowiednika o. Jeana Chanon SJ podjęła się pracy nad pokutnicami, czyli kobietami, które potrzebowały głębokiej odnowy moralnej i chciały odmienić swoje życie. Nie mając odpowiedniego przygotowania ani doświadczenia, w 1818 roku udała się do Bordeaux, gdzie istniał dom pokutnic zwany „Miłosierdzie”, by zapoznać się z jego organizacją i metodami pracy apostolskiej. Tam odbyła nowicjat, złożyła prywatne śluby i wróciła do Laval, by zostać fundatorką nowego dzieła, niezależnego od istniejącego w Bordeaux. Za jej życia siostry nie składały ślubów wieczystych, lecz co roku ponawiały śluby czasowe przed spowiednikiem w konfesjonale. Zmarła 16 lipca 1866 roku w Laval i została pochowana w ogrodzie na posesji Zgromadzenia. Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Polsce przyznało jej tytuł współzałożycielki. Teresa Ewa Potocka(ur. 22 października 1814 w Warszawie, zm. 6 lipca 1881 w Wilanowie) W 1838 roku Teresa Ewa Potocka wyszła za mąż za hrabiego Władysława Potockiego z Chrząstowa koło Częstochowy. Po jego śmierci i bezdzietnym małżeństwie, zaczęła myśleć o całkowitym poświęceniu się Bogu i ufundowaniu dzieła miłosierdzia. Za radą kierownika duchowego ks. Zygmunta Goliana wraz z dwiema towarzyszkami pojechała do Laval we Francji, by pod kierunkiem Matki Teresy Rondeau zapoznać się z metodami pracy nad poprawą dziewcząt i kobiet moralnie upadłych. Po skróconym nowicjacie w czasie obłóczyn otrzymała imię zakonne Teresa. Z Laval zabrała regulaminy, które miały służyć do zachowania tego samego stylu życia i pracy apostolskiej w nowej, ale niezależnej instytucji w Polsce. Po powrocie do kraju przyjęła zaproszenie arcybiskupa Zygmunta Szczęsnego Felińskiego i objęła „Dom schronienia” w Warszawie przy ul. Żytniej, który został poświęcony 1 listopada 1862 roku. Tę datę przyjmuje się jako początek działalności Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Polsce. W 1868 roku, Matka Potocka otwarła dom w Krakowie. W 1878 roku przyjęła propozycję wysuniętą przez Zgromadzenie w Laval, by połączyć obie rodziny zakonne w celu uzyskania zatwierdzenia przez Stolicę Apostolską. Po uzyskaniu dekretu pochwalnego Stolicy Świętej, zarządzała polskimi domami jako wikaria zależna od przełożonej generalnej w Laval. Zmarła po długiej chorobie 6 lipca 1881 roku Wilanowie, pochowana została na Powązkach w Warszawie. Faustyna Maria Kowalska(ur. 25 sierpnia 1905 w Głogowcu, zm. 5 października 1938 w Krakowie) 1 sierpnia 1925 w Domu Zakonnym w Warszawie postulat rozpoczęła Helena Kowalska – późniejsza Święta Faustyna Jej życie i apostolstwo przyczyniło się do znacznego rozsławienia zgromadzenia. DziałalnośćObecnie Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia prowadzi Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy dla dziewcząt, domy samotnych matek, świetlice terapeutyczne i przedszkola, głosi orędzie Miłosierdzia w sanktuariach, parafiach, w kraju i poza granicami, formuje apostołów Bożego Miłosierdzia w międzynarodowym stowarzyszeniu „Faustinum”[2], prowadzi Wydawnictwo „Misericordia”[3], redaguje własny kwartalnik „Orędzie Miłosierdzia”[4], współpracuje z mediami, starając się we wszystkich pracach uobecniać w świecie ewangeliczną wartość, jaką jest miłosierdzie Boskie i ludzkie. W Płocku, od 25 marca 2009, czynne jest Okno życia. Działalność w Polsce
Zakon jest również opiekunem Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach.
Działalność poza granicami PolskiStany Zjednoczone
W 1986 r. Kardynał Bernard Law podczas pielgrzymki do Sanktuarium w Łagiewnikach, zwrócił się do Matki Generalnej Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, siostry Pauliny Słomki, o przysłanie do Bostonu kilku sióstr w celu stworzenia wspólnoty Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Początkowo siostry pracowały w jadłodajni o nazwie „Our Daily Bread”, a następnie przez kilka lat w schronisku dla bezdomnych zubożałych kobiet z dziećmi o nazwie „St. Ambrose Family Inn”. Apostolstwo Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Bostonie przeszło ewolucję. Zamiast pracy w schronisku dla bezdomnych kobiet, modlą się z osobami w podeszłym wieku i umierającymi w domach opieki oraz docierają do kobiet i mężczyzn w więzieniach, głosząc orędzie Miłosierdzia Bożego. Klasztor ten służy jako dom formacyjny dla wszystkich anglojęzycznych kandydatek. Białoruś
CzechyKazachstan
Słowacja
Włochy
OdznaczeniaZobacz teżPrzypisy
Linki zewnętrzneInformation related to Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia |
||||||||||||||||||||||||||
