Wspólne posiedzenie Sejmu i Senatu lub Zgromadzenie posłów i senatorów – określenia przyjęte na nieformalne, wspólne zebranie wszystkich posłów i senatorów Rzeczypospolitej Polskiej w określonym miejscu i czasie, obradujące pod przewodnictwem Marszałka Sejmu, Marszałka Senatu lub wyjątkowo wicemarszałków, czy nawet innych osób.

Tego typu posiedzenia zwykle odbywają się w Sali Posiedzeń Sejmu, rzadziej – w Sali Obrad Senatu. Zwoływane są przez marszałków obu izb w szczególnych okolicznościach, np. z okazji wizyt głów państw czy uczczenia ważnych wydarzeń lub ich rocznic. W okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej podobną rolę pełniło uroczyste posiedzenie Sejmu, zaś w II Rzeczypospolitej również uroczyste posiedzenie Senatu. W zgromadzeniu, oprócz marszałków obu izb polskiego parlamentu, często biorą udział również Prezydent i Prezes Rady Ministrów, a także inni zaproszeni goście.

Inną sytuacją zebrania posłów i senatorów w okolicznościach określonych w konstytucji RP jest Zgromadzenie Narodowe^[1], które posiada określone wyłączne kompetencje (art. 114 ust. 1 w zw. z art. 114 ust. 2, art. 130, art. 131 ust. 2 pkt 4, art. 140 i art. 145 ust. 2 Konstytucji).

 Osobny artykuł: Zgromadzenie Narodowe (Polska).

W przeciwieństwie do Zgromadzenia Narodowego, ten rodzaj zgromadzenia parlamentarzystów, nie jest w ogóle konstytucyjnym organem państwa. Nie posiada też jednej, legalnej, oficjalnej nazwy (posiedzenie, zgromadzenie, spotkanie; Sejmu i Senatu, posłów i senatorów), ani własnego regulaminu^[2]

• Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
• Senat Rzeczypospolitej Polskiej

• Zgromadzenie Narodowe oraz Zgromadzenie posłów i senatorów na stronach Sejmu. sejm.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-07)].