PROFILPELAJAR.COM

Sejm Ustawodawczy^[1] – polski Sejm wybrany dnia 19 stycznia 1947 r. w sfałszowanych przez komunistyczną Polską Partię Robotniczą wyborach, powołany w celu przyjęcia nowej konstytucji, działający według zasad określonych w ustawie konstytucyjnej z 19 lutego 1947 r. (tzw. Małej Konstytucji).

5 lutego 1947 r. Sejm wybrał na stanowisko Prezydenta RP Bolesława Bieruta. Przy braku Senatu, stwierdzono dogodną komunistom niemożność przeprowadzenia wyboru prezydenta w trybie przewidzianym w art. 39 Konstytucji z 17 marca 1921, na tym samym posiedzeniu Sejm przyjął ustawę konstytucyjną o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej, na mocy której Prezydenta wybierał Sejm, nie zaś Zgromadzenie Narodowe.

22 lipca 1952 Sejm uchwalił Konstytucję Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Wyniki wyborów

Osobny artykuł: Wybory parlamentarne w Polsce w 1947 roku.

Protokół z posiedzenia Państwowej Komisji Wyborczej z 27 stycznia 1947 został ogłoszone w Monitorze Polskim z 28 stycznia 1947^[2]. Oficjalne (sfałszowane) wyniki wyborów:

Blok Demokratyczny (PPR, PPS, SD, SL (lubelskie)) – 80,1%
Polskie Stronnictwo Ludowe – 10,3%
Stronnictwo Pracy – 4,7%
Polskie Stronnictwo Ludowe „Nowe Wyzwolenie” – 3,5%
pozostali – 1,4%

Zachowane źródła nie pozwalają na odtworzenie prawdziwego wyniku wyborów. Na podstawie danych ze stu (na ponad 6 tys. łącznie) obwodów, na PSL oddano 63 proc. głosów, a na listę tzw. bloku – 27 procent^[3].

Głosy zgodnie z Ordynacją Wyborczą do Sejmu Ustawodawczego (z dnia 22 września 1946)^[4] miały być przeliczane na mandaty metodą d'Hondta.

Skład Sejmu

Osobny artykuł: Posłowie na Sejm Ustawodawczy (1947–1952).

Marszałek: Władysław Kowalski (SL)

Blok Demokratyczny: 394 mandaty;
PSL: 28;
Stronnictwo Pracy: 12;
PSL „Nowe Wyzwolenie”: 7;
pozostali: 3.

Zobacz też

Przypisy

↑ Rozporządzenie Prezydenta Krajowej Rady Narodowej z dnia 29 stycznia 1947 r. o zwołaniu Sejmu Ustawodawczego (Dz.U. z 1947 r. nr 7, poz. 35).
↑ M.P. z 1947 r. nr 10, poz. 19.
↑ MirosławM. Szumiło MirosławM., Roman Zambrowski 1909-1977, Warszawa: IPN, 2014, s. 203, ISBN 978-83-7629-621-0, OCLC 890410659 .
↑ Dz.U. z 1946 r. nr 48, poz. 274.