Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Elżbieta Witek

Elżbieta Witek
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Elżbieta Barbara Witek

Imię i nazwisko po urodzeniu

Elżbieta Barbara Zbanuch

Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1957
Jawor

Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej
Okres

od 9 sierpnia 2019
do 12 listopada 2023

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Marek Kuchciński

Następca

Szymon Hołownia

Minister spraw wewnętrznych i administracji
Okres

od 4 czerwca 2019
do 9 sierpnia 2019

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Joachim Brudziński

Następca

Mariusz Kamiński

Szef Gabinetu Politycznego Prezesa Rady Ministrów
Okres

od 16 listopada 2015
do 18 grudnia 2017

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Marcin Kierwiński

Następca

Marek Suski

Minister-członek Rady Ministrów
Okres

od 16 listopada 2015
do 18 grudnia 2017

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Rzecznik prasowy Rządu RP
Okres

od 16 listopada 2015
do 8 stycznia 2016

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Cezary Tomczyk

Następca

Rafał Bochenek

podpis
Odznaczenia
Krzyż Wolności i Solidarności Order Księcia Jarosława Mądrego II klasy

Elżbieta Barbara Witek z domu Zbanuch (ur. 17 grudnia 1957 w Jaworze) – polska polityczka i nauczycielka, z wykształcenia historyczka. Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej VIII i IX kadencji w latach 2019–2023.

Posłanka na Sejm V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji (od 2005). W latach 2015–2016 rzeczniczka prasowa rządu, w latach 2015–2017 minister-członek Rady Ministrów i szefowa gabinetu politycznego premiera w rządach Beaty Szydło oraz Mateusza Morawieckiego, w 2019 minister spraw wewnętrznych i administracji w pierwszym rządzie Mateusza Morawieckiego.

Życiorys

Wykształcenie i działalność zawodowa

W 1980 ukończyła studia magisterskie na kierunku historia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego, a w 1996 studia podyplomowe w zakresie wiedzy o Unii Europejskiej w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego.

Od 1980 do 2006 pracowała w Jaworze jako nauczycielka; od 1991 pełniła funkcję dyrektora w Szkole Podstawowej nr 2 w Jaworze, a później w Zespole Szkół Ogólnokształcących w Jaworze. Przez cztery lata była ławnikiem w sądzie pracy[1]. W latach 2004–2008 pełniła funkcję wiceprezesa jaworskiego Klubu Sportowego „Olimpia”[2].

Działalność polityczna (do 2019)

W 1980 została członkiem „Solidarności”. W 1982 za działalność opozycyjną została tymczasowo aresztowana na trzy miesiące. Na początku lat 90. należała do Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna[3]. Od 2002 do 2005 zasiadała w jaworskiej radzie miejskiej[4], w 2002 bezskutecznie kandydowała na urząd burmistrza[5].

Z listy Prawa i Sprawiedliwości w wyborach parlamentarnych w 2001 bez powodzenia kandydowała do Sejmu, a w wyborach w 2005 została wybrana do Sejmu V kadencji w okręgu legnickim. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskała mandat poselski, otrzymując 9666 głosów. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję, dostała 9381 głosów[6].

W listopadzie 2011 została wybrana przez radę polityczną PiS w skład komitetu politycznego swojego ugrupowania[7]. W lipcu 2015 objęła funkcję rzecznika prasowego PiS[8]. W wyborach w tym samym roku została ponownie wybrana do Sejmu, otrzymując 22 168 głosów[9].

16 listopada 2015 powołana na ministra bez teki w rządzie Beaty Szydło[10]. Objęła także funkcje szefa gabinetu politycznego premiera oraz rzecznika prasowego Rady Ministrów[11]. Funkcję rzecznika sprawowała do 8 stycznia 2016, zastąpił ją Rafał Bochenek[12]. 11 grudnia 2017 objęła stanowisko ministra bez teki w nowo utworzonym rządzie Mateusza Morawieckiego[13]. 18 grudnia 2017 została odwołana ze składu Rady Ministrów[14].

4 czerwca 2019 powróciła do rządu Mateusza Morawieckiego, została tego dnia powołana na urząd ministra spraw wewnętrznych i administracji[15]. W tym samym miesiącu prezydent powołał ją w skład Rady Dialogu Społecznego[16].

Marszałek Sejmu (2019–2023)

9 sierpnia została odwołana ze składu Rady Ministrów[17] w związku z wysunięciem jej kandydatury na urząd marszałka Sejmu[18][19]. Tego samego dnia została wybrana na to stanowisko, otrzymując 245 głosów[20].

W październikowych wyborach parlamentarnych uzyskała poselską reelekcję, zdobywając 46 171 głosów[21]. 12 listopada 2019 na pierwszym posiedzeniu Sejmu IX kadencji została wybrana na marszałka Sejmu, otrzymując 314 głosów[22].

11 sierpnia 2021 jako Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Elżbieta Witek zarządziła głosowanie nad reasumpcją głosowania o odroczenie posiedzenia, podczas którego procedowany był wniosek grupy posłów PiS, zakładający budzące społeczne kontrowersje zmiany w ustawie o radiofonii i telewizji (przeciw projektowi nowelizacji ustawy wystąpiło kilkadziesiąt tysięcy osób, a protesty przeciwników nowelizacji były masowe)[23]. Wniosek o odroczenie posiedzenia podczas pierwszego głosowania poparli wyłącznie posłowie i posłanki macierzystego klubu parlamentarnego Witek oraz dwóch posłów niezależnych (Prawo i Sprawiedliwość owe głosowanie przegrało)[24]. Decyzja Elżbiety Witek była szeroko komentowana przez polskie media[25][26], została negatywnie oceniona przez część środowiska dziennikarskiego[27], a część prawników uznała, że nie było podstaw do reasumpcji głosowania[28][29]. Urząd marszałka Sejmu pełniła do końca kadencji, tj. do 12 listopada 2023.

Elżbieta Witek podczas spotkania z przewodniczącą Izby Reprezentantów USA Nancy Pelosi w Waszyngtonie, 2020
Elżbieta Witek w ramach obchodów 100. rocznicy bitwy pod Komarowem – „Święto Kawalerii Polskiej”, 2020
Elżbieta Witek podczas spotkania z przewodniczącymi parlamentów Litwy, Łotwy i Estonii, 2022
Elżbieta Witek w trakcie spotkania Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE) w Polsce, 2022
Wizyty zagraniczne marszałek Elżbiety Witek
Data Państwo Szczegóły wizyty
1 września 2019  Niemcy Udział w obchodach 80. rocznicy wybuchu II wojny światowej na zaproszenie przewodniczącego Bundestagu Wolfganga Schäuble[30].
3–4 listopada 2019  Węgry Udział w szczycie przewodniczących parlamentów państw Europy Południowo-Wschodniej[31].
17–18 listopada 2019  Czechy Spotkanie przewodniczących parlamentów państw Grupy Wyszehradzkiej. Udział w obchodach 30. rocznicy aksamitnej rewolucji[32].
2–5 marca 2020  Stany Zjednoczone Spotkanie z przewodniczącą Izby Reprezentantów USA Nancy Pelosi i przewodniczącymi parlamentów państw bałtyckich. Spotkanie z analitykami Heritage Foundation. Spotkanie z przedstawicielami Polonii amerykańskiej[33].
28–29 czerwca 2021  Litwa Spotkania z przewodniczącą parlamentu Viktoriją Čmilytė-Nielsen, prezydentem Litwy Gitanasem Nausėdą i premier Ingridą Šimonytė. Spotkanie z przedstawicielami polskiej mniejszości narodowej[34].
15–16 lipca 2021  Węgry Udział w spotkaniu przewodniczących parlamentów państw Grupy Wyszehradzkiej[35].
18–20 sierpnia 2021  Estonia Spotkanie z przewodniczącym parlamentu Estonii (Riigikogu) Jüri Ratasem i prezydent Estonii Kersti Kaljulaid. Udział w spotkaniu przewodniczących parlamentów Litwy, Łotwy i Estonii oraz przewodniczącego Parlamentu Europejskiego. Spotkanie z przedstawicielami polskiej mniejszości narodowej[36].
20–22 października 2021  Grecja Udział w sesji plenarnej konferencji przewodniczących parlamentów państw członkowskich Rady Europy[37].
28–29 marca 2022  Słowenia Udział w spotkaniu przewodniczących parlamentów państw Unii Europejskiej. Spotkania z przewodniczącą Izby Poselskiej Czech Markétą Pekarovą Adamovą, przewodniczącą Bundestagu Niemiec Bärbel Bas, przewodniczącą Kongresu Deputowanych Hiszpanii Meritxell Batet, przewodniczącą Parlamentu Europejskiego Robertą Metsolą oraz przewodniczącymi parlamentów państw bałtyckich[38].
11–15 czerwca 2022  Kanada Spotkanie z przewodniczącym Izby Gmin Kanady Anthonym Rotą i przewodniczącym Senatu Kanady George’em Fureyem. Spotkanie z przedstawicielami Polonii kanadyjskiej[39].
9–10 października 2022  Luksemburg Rozmowy z przewodniczącym Izby Deputowanych Luksemburga Fernandem Etgenem i wielkim księciem Henrykiem. Spotkanie z Polonią luksemburską. Spotkanie z prezesem Europejskiego Trybunału Obrachunkowego Tonym Murphym[40].
24–25 października 2022  Chorwacja Udział w parlamentarnym szczycie Platformy Krymskiej[41].
3 lutego 2023  Słowacja Udział w spotkaniu przewodniczących parlamentów państw wyszehradzkich[42]
10-11 marca 2023  Litwa Spotkanie z marszałek Sejmu Litwy Viktoriją Čmilytė-Nielsen, prezydentem Litwy Gitanasem Nausėdą i premier Ingridą Šimonytė. Udział w obchodach święta odzyskania niepodległości. Spotkanie z przedstawicielami mniejszości polskiej[43].
23-25 kwietnia 2023  Czechy Udział w konferencji przewodniczących parlamentów państw UE. Rozmowy z przewodniczącym Parlamentu Europejskiego Robertą Metsolą oraz przewodniczącymi parlamentów państw bałtyckich, Słowenii i Danii[44][45].
16-17 maja 2023  Cypr Spotkanie z przewodniczącą Izby Reprezentantów Cypru Anitą Demetriou. Przemówienie w cypryjskim parlamencie[46].
1-2 czerwca 2023  Litwa Udział w spotkaniu przewodniczących parlamentów państw NATO. Spotkania z przewodniczącymi parlamentów Czech, Litwy i Ukrainy[47].
9-10 czerwca 2023  Grecja Spotkanie z przedstawicielami Polonii greckiej oraz naukowcami pracującymi w Polskim Instytucie Archeologicznym w Atenach[48].
9-10 lipca 2023  Łotwa Udział w spotkaniu przewodniczących parlamentów państw bałtyckich, Ukrainy i Niemiec[49].

Działalność polityczna (od 2023)

W wyborach w 2023 ponownie została posłanką, uzyskując 89 172 głosy[50]. 13 listopada 2023 partia PiS ponownie zgłosił jej kandydaturę na stanowisko marszałka Sejmu, przegrała jednak z kandydatem Polski 2050 (z poparciem Polskiego Stronnictwa Ludowego, Koalicji Obywatelskiej, Konfederacji i Lewicy) Szymonem Hołownią stosunkiem głosów 193:265[51]. Tego samego dnia została zgłoszona przez PiS na wicemarszałka Sejmu. Uzyskała 203 głosy i nie została wybrana na tę funkcję[52].

Życie prywatne

Córka piekarza Floriana i krawcowej Eleonory. Od 1980 do jego śmierci w 2024 była żoną Stanisława Witka[53]. Mają dwie córki: wuefistkę Martę (ur. 1983) i przedszkolankę Gabrielę (ur. 1991)[54].

Odznaczenia

Wyniki wyborcze

Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2001 Prawo i Sprawiedliwość Sejm IV kadencji nr 1 1244 (0,38%)N[57][58]
2002 KWW „Prawo i Samorządność” Burmistrz Miasta Jawora 1660 (18,67%)N[5]
Rada Miejska w Jaworze nr 3 217 (10,82%)T[59]
2005 Prawo i Sprawiedliwość Sejm V kadencji nr 1 7476 (10,65%)T[60]
2007 Sejm VI kadencji 9666 (8,24%)T[61]
2011 Sejm VII kadencji 9381 (2,73%)T[6]
2015 Sejm VIII kadencji 22 168 (6,21%)T[9]
2019 Sejm IX kadencji 46 171 (10,68%)T[21]
2023 Sejm X kadencji 89 172 (17,77%)T[62]

Przypisy

  1. O mnie. elzbietawitek.pl. [dostęp 2019-08-10].
  2. Elżbieta Witek. mamprawowiedzieć.pk. [dostęp 2020-05-07].
  3. KATALOG zespołu „Kolekcja Unii Wolności”. archiwa.org. [dostęp 2015-11-24].
  4. Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2015-10-23].
  5. a b Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2019-09-18].
  6. a b Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2020-05-07].
  7. Mariusz Kamiński nowym wiceszefem PiS. tvn24.pl, 26 listopada 2011. [dostęp 2020-02-15].
  8. Jarosław Kaczyński: Elżbieta Witek nowym rzecznikiem PiS. wp.pl, 6 lipca 2015. [dostęp 2015-07-06].
  9. a b Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2020-05-07].
  10. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 listopada 2015 r. o powołaniu w skład Rady Ministrów (M.P. z 2015 r. poz. 1091).
  11. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra – Członka Rady Ministrów Elżbiety Witek (Dz.U. z 2015 r. poz. 1913).
  12. Rafał Bochenek nowym rzecznikiem rządu Beaty Szydło. onet.pl, 8 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-08].
  13. Powołanie rządu Morawieckiego. tvn24.pl, 11 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-11].
  14. Prezydent RP odwołał Elżbietę Witek ze składu Rady Ministrów. prezydent.pl, 18 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-18].
  15. Prezydent Andrzej Duda powołał nowych ministrów. prezydent.pl, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-04].
  16. Nowi członkowie Rady Dialogu Społecznego. prezydent.pl, 27 czerwca 2019. [dostęp 2019-12-08].
  17. Elżbieta Witek odwołana ze składu Rady Ministrów. prezydent.pl, 9 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-09].
  18. Elżbieta Witek kandydatką PiS na stanowisko marszałka Sejmu. tvp.info, 9 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-09].
  19. Zmiany w składzie Rady Ministrów. Elżbieta Witek odwołana. wprost.pl, 9 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-09].
  20. Głosowanie nr 25 na 85. posiedzeniu Sejmu. sejm.gov.pl, 9 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-09].
  21. a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2020-05-07].
  22. Elżbieta Witek wybrana marszałkiem Sejmu. onet.pl, 12 listopada 2019. [dostęp 2019-11-12].
  23. Reasumpcja po przegranym przez PiS głosowaniu. „Oszuści, ile zapłaciliście” [online], tvn24.pl, 11 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-11] (pol.).
  24. Głosowanie nr 16 na 36. posiedzeniu Sejmu [online], sejm.gov.pl, 11 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-11] (pol.).
  25. Powtórka przegranego przez PiS głosowania. Posłowie zarządzili reasumpcję [online], wiadomosci.onet.pl, 11 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-11] (pol.).
  26. Sejm wznowił obrady. Elżbieta Witek o reasumpcji: „To moja wina” [online], money.pl [dostęp 2021-08-11] (pol.).
  27. Witek zarządziła reasumpcję przegranego głosowania. „Upadek parlamentaryzmu” [KOMENTARZE] [online], wiadomosci.gazeta.pl, 11 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-11] (pol.).
  28. Hołownia o Witek: Popełniła zamach stanu. Relacja na żywo [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2021-08-11] (pol.).
  29. Trybunał Stanu dla marszałek Witek? Prof. Chmaj rozwiewa wątpliwości [online], tokfm.pl, 11 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-11] (pol.).
  30. Berlin: Wizyta Marszałek Sejmu na zaproszenie Przewodniczącego Bundestagu. 80. rocznica wybuchu II wojny światowej [online], sejm.gov.pl, 1 września 2019 [dostęp 2022-08-04].
  31. IX Szczyt Przewodniczących Parlamentów Państw Europy Południowo-Wschodniej [online], orka.sejm.gov.pl [dostęp 2022-08-04].
  32. 30. rocznica Aksamitnej Rewolucji – wizyta marszałek Sejmu w Pradze [online], orka.sejm.gov.pl [dostęp 2022-08-04].
  33. Wizyta Marszałek Sejmu w Stanach Zjednoczonych. Podsumowanie pierwszego dnia [online], sejm.gov.pl, 4 marca 2020 [dostęp 2022-08-04].
  34. Wizyta marszałek Sejmu na Litwie [online], orka.sejm.gov.pl [dostęp 2022-08-04].
  35. Spotkanie przewodniczących parlamentów państw Grupy Wyszehradzkiej (zapowiedź) [online], sejm.gov.pl, 14 lipca 2021 [dostęp 2022-08-04].
  36. Wizyta Marszałek Sejmu w Republice Estońskiej (zapowiedź) [online], sejm.gov.pl, 17 sierpnia 2021 [dostęp 2022-08-04].
  37. Europejska Konferencja Przewodniczących Parlamentów [online], ork.sejm.gov.pl [dostęp 2022-08-04].
  38. Konferencja przewodniczących parlamentów UE [online], orka.sejm.gov.pl [dostęp 2022-08-04].
  39. Wizyta Marszałek Sejmu w Kanadzie (zapowiedź) [online], sejm.gov.pl, 10 czerwca 2022 [dostęp 2022-08-04].
  40. Pomoc Ukrainie i bezpieczeństwo energetyczne - wizyta Marszałek Sejmu w Luksemburgu. Relacja [online], sejm.gov.pl, 10 października 2022 [dostęp 2022-10-25].
  41. „Krym to Ukraina”. Pierwszy parlamentarny szczyt Platformy Krymskiej w Zagrzebiu z udziałem Marszałek Sejmu – relacja [online], marszalek.sejm.pl, 25 października 2022 [dostęp 2022-10-25].
  42. Bratysława. Spotkanie przewodniczących parlamentów Grupy Wyszehradzkiej z udziałem Marszałek Sejmu [online], sejm.gov.pl, 3 lutego 2023 [dostęp 2023-02-04].
  43. Wizyta Marszałek Sejmu w Republice Litewskiej (zapowiedź) [online], sejm.gov.pl, 9 marca 2023 [dostęp 2023-03-18].
  44. Praga. Pierwszy dzień konferencji przewodniczących parlamentów państw UE z udziałem Marszałek Sejmu - relacja [online], sejm.gov.pl, 5 maja 2023.
  45. Praga. Drugi dzień konferencji przewodniczących parlamentów państw UE z udziałem Marszałek Sejmu - relacja [online], sejm.gov.pl, 5 maja 2023.
  46. Wizyta Marszałek Sejmu w Republice Cypryjskiej. Relacja [online], sejm.gov.pl [dostęp 2023-06-01].
  47. „Przyszłość Ukrainy jest w NATO”. Szczyt przewodniczących parlamentów Sojuszu Północnoatlantyckiego w Wilnie [online], marszalek.sejm.pl [dostęp 2023-09-01].
  48. Wizyta Marszałek Sejmu w Grecji [online], marszalek.sejm.pl [dostęp 2023-07-13].
  49. Drugi dzień wizyty Marszałek Sejmu na Łotwie – relacja [online], sejm.gov.pl, 10 lipca 2023 [dostęp 2023-07-13].
  50. Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w 2023 r. [online], wybory.gov.pl [dostęp 2023-11-13] (pol.).
  51. Grażyna Latos: Wybrano marszałka Sejmu X kadencji. Jak rozłożyły się głosy?. gazetaprawna.pl, 2023-11-13. [dostęp 2023-11-13].
  52. Elżbieta Witek nie zostanie wicemarszałkiem. Sejm odrzucił jej kandydaturę [online], Onet Wiadomości, 13 listopada 2023 [dostęp 2023-11-13] (pol.).
  53. Nie żyje mąż byłej marszałek Sejmu [online], TVN24, 14 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-14] (pol.).
  54. Kamil Rakosza: Nowa marszałek Sejmu prywatnie. Oto rodzina Elżbiety Witek. natemat.pl, 9 sierpnia 2019. [dostęp 2020-05-07].
  55. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 stycznia 2013 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2013 r. poz. 366).
  56. Marszałkowie Witek i Grodzki wśród odznaczonych Orderem Księcia Jarosława Mądrego. kresy24.pl, 2022-10-22. [dostęp 2022-10-24]. (pol.).
  57. Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 26 września 2001 r. o wynikach wyborów do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzonych w dniu 23 września 2001 r. (Dz.U. z 2001 r. nr 109, poz. 1186).
  58. Serwis PKW – Wybory 2001 [online] [dostęp 2020-05-07].
  59. Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2021-06-21].
  60. Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2020-05-07].
  61. Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2020-05-07].
  62. Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-17].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This information is adapted from Wikipedia which is publicly available.

Read other articles:

Chala Murari Hero BanneSutradara G. Asrani Produser Surinder Kumar Sharma Ditulis olehPenata musikR. D. BurmanTanggal rilis1977Negara India Bahasa Hindi Chala Murari Hero Banne adalah sebuah film komedi Bollywood 1977 yang disutradarai dan dibintangi oleh G. Asrani. Pemeran G. Asrani ... Murari Bindiya Goswami Ashok Kumar Prem Nath Bindu Paintal Jagdeep Keshto Mukherjee Satyendra Kapoor Musik Naa Janey Din Kaise Jivan Me Aaye Hain - Kishore Kumar Khoye Ho Aakhir Kis Bekhudi Me - Asha Bhosl…

Artikel ini sebatang kara, artinya tidak ada artikel lain yang memiliki pranala balik ke halaman ini.Bantulah menambah pranala ke artikel ini dari artikel yang berhubungan atau coba peralatan pencari pranala.Tag ini diberikan pada April 2016. Bulla Perang Salib (Bahasa Spanyol: Bula de la Cruzada) adalah suatu bulla kepausan yang menganugerahi indulgensi kepada mereka yang mengambil bagian dalam perjuangan melawan kaum Muslim, pagan, dan kadang-kadang golongan bidah. Indulgensi ini mirip dengan …

Cet article est une ébauche concernant la politique somalienne. Vous pouvez partager vos connaissances en l’améliorant (comment ?) selon les recommandations des projets correspondants. La république du Somaliland, État auto-proclamé internationalement reconnu comme une région autonome de la Somalie[1],[2], compte cinq présidents depuis son indépendance en 1991. Le président de la République occupe à la fois les fonctions de chef de l'État et de chef du gouvernement. Il n'y a p…

Пенні Веттен Ім'я при народженні Peter Whetton[1]Народився 5 січня 1958(1958-01-05)Мельбурн, АвстраліяПомер 11 вересня 2019(2019-09-11)[2] (61 рік)Sisters Beachd, Waratah-Wynyardd, Тасманія, Австралія[2]Місце проживання Sisters Beachd[2]Країна  АвстраліяДіяльність кліматологAlma mater Університет Мельбур…

  ميّز عن The Antichrist (film).ضد المسيحAntichrist (بالإنجليزية) Theatrical release posterمعلومات عامةالصنف الفني  القائمة ... فيلم دراما — فيلم رعب — فلم فني — فيلم إثارة نفسية — إثارة جنسية — فيلم غموض[5] تاريخ الصدور20 مايو 2009 (2009-05-20) (Denmark)10 سبتمبر 2009 (2009-09-10) (Germany)مدة ا…

ポケットモンスター (アニメ) > ポケットモンスター (劇場版) > 劇場版ポケットモンスター ダイヤモンド&パール アルセウス 超克の時空へ 劇場版ポケットモンスターダイヤモンド&パールアルセウス 超克の時空へ監督 湯山邦彦脚本 園田英樹製作 吉川兆二深沢幹彦盛武源岡本順哉製作総指揮 久保雅一伊藤憲二郎出演者 松本梨香大谷育江うえだゆうじ豊口

Óliver Torres Datos personalesNombre completo Óliver Torres MuñozNacimiento Navalmoral de la Mata, Cáceres10 de noviembre de 1994 (29 años)País EspañaNacionalidad(es) EspañolaAltura 1,78 m (5′ 10″)[1]​Peso 70 kg (154 lb)Carrera deportivaDeporte FútbolClub profesionalDebut deportivo 2012(Atlético de Madrid B)Club Sevilla F. C.Liga Primera División de EspañaPosición CentrocampistaDorsal(es) 21Goles en clubes 28Trayectoria Atlético de Madrid B (2012-13) A…

كينشو أونو (باليابانية: 小野 賢章)‏  معلومات شخصية الميلاد 5 أكتوبر 1989فوكوكا  مواطنة اليابان  الطول 170 سنتيمتر[1]  الوزن 50 كيلوغرام[1]  الزوجة كانا هانازاوا (8 يوليو 2020–)  الحياة العملية المهنة ممثل اللغات اليابانية  المواقع الموقع الموقع الرسمي  IMDB صف…

Le sceau impérial des Mongols est un sceau ( tamgha -тамга) utilisé par les dirigeants Mongols. Les sceaux impériaux avaient principalement des inscriptions en écriture mongole, chinoise et phagpa, parfois d'autres écritures utilisées dans les divers régimes fondés par les mongols tels que l'empire mongol et la dynastie des Yuan du Nord . Sceau de Güyük sur la lettre à Innocent IV Selon Plano Carpini, l'artisan russe Kozma, a fabriqué un sceau pour Güyük , qui pourrait être c…

الحرب البحرية في البحر الأبيض المتوسط خلال الحرب العالمية الأولى جزء من الحرب البحرية في الحرب العالمية الأولى    التاريخ وسيط property غير متوفر. بداية أغسطس 1914  نهاية أكتوبر 1918  الموقع البحر الأبيض المتوسط  38°N 18°E / 38°N 18°E / 38; 18  تعديل مصدري - تعديل …

  لمعانٍ أخرى، طالع محمد بركات (توضيح). محمد بركات معلومات شخصية الاسم الكامل محمد بركات احمد الميلاد 7 سبتمبر 1976 (العمر 47 سنة)القاهرة الطول 1.72 م (5 قدم 7 1⁄2 بوصة) مركز اللعب وسط الجنسية مصر  اللقب ملك الحركات والزئبقي مسيرة الشباب سنوات فريق السكة الحديد الم…

У Вікіпедії є статті про інших людей із прізвищем Мочанов. Олексій Юрійович Мочанов Олексій Мочанов на «Ралі Галіція-2005» (Львів)Народився 18 січня 1969(1969-01-18) (54 роки)Київ, УРСРГромадянство  УкраїнаДіяльність автогонщик, журналіст, телеведучий, співак, волонтерAlma mater Якутсь…

Battle in the 2022 Russian invasion of Ukraine This article's lead section may be too short to adequately summarize the key points. Please consider expanding the lead to provide an accessible overview of all important aspects of the article. (November 2023) Battle of VasylkivPart of the Kyiv offensive (2022) and the 2022 Russian invasion of UkraineThe ruins of a building in Vasylkiv on 5 March 2022Date26 February 2022LocationVasylkiv and Bila Tserkva, Kyiv Oblast, UkraineResult Ukrainian victory…

Earldom in the Peerage of the United Kingdom Earl Cathcart Chief of Clan Cathcart Blazon Arms: Azure, three Crosses-Crosslet fitchée, issuing from three Crescents Argent. Crest: A dexter Hand couped above the wrist and erect proper, grasping a Crescent Argent. Supporters: On either side a Parrot, wings inverted proper. Creation date16 July 1814Created byThe Prince Regent (acting on behalf of his father King George III)PeeragePeerage of the United KingdomFirst holderWilliam Cathcart, 1st Earl Ca…

Sri Lankan dancer (1920–2006) S. Panibharathaආචාර්ය එස්. පණීභාරතBornSithratchcharige Panis Algama(1920-02-24)February 24, 1920Kegalle, Sri LankaDiedFebruary 20, 2006(2006-02-20) (aged 85)Colombo, Sri LankaNationalitySri LankanOther namesPaniEducationKeenadeniya Maha VidyalayaOccupation(s)Dancer, choreographerYears active1935–2000SpousePiyumachari Premalatha (m. 1954–2005)ChildrenUpuli, JayawanthiParentsPabanchi Algama (father)Dingiri Ukku Amma…

Railway station in Kawachinagano, Osaka Prefecture, Japan Shionomiya Station汐ノ宮駅Shionomiya StationGeneral informationLocation1-3, Shionomiyachō, Kawachinagano-shi, Osaka-fu 586-0011JapanCoordinates34°28′1.5″N 135°34′45.4″E / 34.467083°N 135.579278°E / 34.467083; 135.579278Operated by Kintetsu RailwayLine(s) Nagano LineDistance28.8 km from Ōsaka AbenobashiPlatforms1 side platformConnections Other informationStation codeO22WebsiteOfficial websiteH…

Biblical term for southern Mesopotamia Sennaar redirects here. For other uses, see Sennar (disambiguation). Cities of Mesopotamia in the 2nd millennium BC Shinar (/ˈʃaɪnɑːr/; Hebrew שִׁנְעָר Šinʿār, Septuagint Σενναάρ Sennaár) is the name for the southern region of Mesopotamia used by the Hebrew Bible. Etymology Hebrew שנער Šinʿar is equivalent to the Egyptian Sngr and Hittite Šanḫar(a), all referring to southern Mesopotamia. Some Assyriologists considered Šinʿ…

GPIB Immanuel DKI JakartaGereja Protestan di Indonesia bagian BaratGedung Gereja Immanuel, JakartaLokasiJakarta, IndonesiaDenominasiCalvinisArsitekturStatus fungsionalAktifPenetapan warisanAArsitekJ.H. HorstTipe arsitekturGerejaAdministrasiKeuskupanMupel Jakarta PusatKlerusPastorPdt. Abraham Ruben Persang Cagar budaya IndonesiaGereja ImmanuelPeringkatNasionalKategoriBangunanNo. RegnasRNCB.19880227.02.000623LokasikeberadaanJakarta Pusat, JakartaTanggal SK1999, 1993 & 2017PemilikGereja Protest…

First edition (publ. Bompiani) The Infinity of Lists is a book by Umberto Eco on the topic of lists (2009) ISBN 978-0847832965. The title of the original Italian edition was La Vertigine della Lista (The Vertigo of Lists) (2009) ISBN 978-8845263453. It was produced in collaboration with the Louvre.[1] The examples of lists in the work range from Hesiod's list of the progeny of gods to Rabelais's list of bottom wipes.[1] Reception Financial Times writer Simon Schama desc…

Kon-Katedral MykonosKon-Katedral Bunda RosarioKon-Katedral MykonosLokasiMykonosNegara YunaniDenominasiGereja Katolik RomaArsitekturStatusKatedralStatus fungsionalAktifAdministrasiKeuskupan AgungKeuskupan Agung Naxos, Andros, Tinos, dan Mykonos Kon-Katedral Mykonos atau yang bernama resmi Kon-Katedral Persembahan Tuhan di Mezbah adalah sebuah gereja kon-katedral Katolik yang terletak di Mykonos, Yunani. Katedral ini merupakan satu dari empat pusat kedudukan dan takhta yang berperan sebagai g…

Kembali kehalaman sebelumnya

Lokasi Pengunjung: 18.118.227.90