Zgromadzenie Najświętszego Serca Jezusa (Sacré Coeur)

Dewiza: Cor unum et anima una in Corde Jesu Jedno serce i jedna dusza w Sercu Jezusa
Nazwa łacińska	Religiosa Sanctissimi Cordis Jesu
Skrót zakonny	RSCJ
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Status kanoniczny	Zgromadzenie zakonne na prawach papieskich
Założyciel	Magdalena Zofia Barat
Data założenia	21 listopada 1800
Data zatwierdzenia	2 września 1825
Liczba członków	ok. 2400
Strona internetowa

Zgromadzenie Najświętszego Serca Jezusa (Sacré Coeur), RSCJ (Religiosa Sanctissimi Cordis Jesu łac.) – żeński zakon katolicki założony w Paryżu w 1800 roku przez św. Magdalenę Zofię Barat (Madeleine-Sophie Barat)^[1]. Około 2400 sióstr z tego zgromadzenia posługuje w 41 krajach świata^[2].

Pod wpływem kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa, zatwierdzonego w 1765 r. przez papieża Klemensa XII, św. Magdalena Zofia Barat wraz z 3 współsiostrami poświęciły się Najświętszemu Sercu Jezusa i złożyły ślub czystości 21 listopada 1800 r. w Paryżu. W następnym roku w Amiens stworzyły one pierwszy klasztor i pierwszą szkołę Zgromadzenia, a w grudniu 1815 r. wspólnota złożona z 5 domów przyjęła ostateczną wersję Konstytucji Zgromadzenia, która została zatwierdzona 22 grudnia 1826 r. przez papieża Leona XII^[2].

W 1818 r. św. Róża Filipina Duchesne (Rose-Philippine Duchesne)^[1], misjonarka Indian, założyła pierwszy dom Zgromadzenia w Stanach Zjednoczonych w stanie Luizjana, a w 1828 r. powstały dwa domy zakonne w Rzymie. Na ziemiach polskich pierwszy dom Zgromadzenia powstał w 1843 r. we Lwowie, a w 1857 r. powstał dom zakonny w Poznaniu (ufundowany przez Dezyderego Chłapowskiego)^[2].

Gdy św. Magdalena Zofia Barat zmarła 25 maja 1865 r., założone przez nią Zgromadzenie liczyło już 88 domów z ok. 3500 sióstr zakonnych pracujących w 15 krajach Europy, Afryki, Ameryki Północnej i Południowej. Ich 84 domy posiadały pensjonaty (w których wychowywało się ok. 3700 dziewcząt), a 74 domy prowadziły szkoły dla ubogich (ok. 5700 dzieci). Założycielka Zgromadzenia została beatyfikowana w 1908 r., a kanonizowana w 1925 r., zaś św. Róża Filipina Duchesne została beatyfikowana w 1940 r., a kanonizowana w 1988 r^[2].

W 1982 r. opracowano nowe Konstytucje, dostosowane do postanowień Soboru Watykańskiego II, które Stolica Apostolska zatwierdziła w 1987 r. Obecnie Zgromadzenie ma swój dom generalny w Rzymie i działa w 41 krajach^[2].

Siostry ze Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa są "szczególnie wezwane do pracy z dziećmi, z młodzieżą oraz z tymi, którzy są na marginesie społeczeństwa". Prowadzą działalność edukacyjną i wychowawczą (szkoły, przedszkola, akademiki dla studentek), psychologiczno-terapeutyczną, duszpasterską w parafiach, misyjną, prowadzą ośrodki rekolekcyjne^[2] (np. w Pobiedziskach k. Poznania^[3]). Pomagają także osobom chorym, uzależnionym, bezdomnym i w inny sposób zagrożonym wykluczeniem ze społeczeństwa^[2].

Domy polskiej prowincji sióstr Sacré Cœur na ziemiach polskich w kolejności chronologicznej^[2]:

1. Lwów (1843–1946) – Klasztor Sióstr Sacré Coeur we Lwowie
2. Poznań (1857–1873, przeniesiony do Smíchova w Czechach w 1872–1919, z powrotem w Poznaniu 1919–1921, potem od 1933)
3. Tarnów–Zbylitowska Góra (od 1901) – Klasztor Sióstr Sacré Coeur w Zbylitowskiej Górze
4. Polska Wieś–Pobiedziska k. Poznania (1921-2022) – Klasztor Sióstr Sacré Coeur w Pobiedziskach
5. Warszawa–Grabów (od 1938)
6. Tęgoborze (1971–1992)
7. Sosnowiec–Niwka (1973–2005)
8. Warszawa–Ursynów, Parafia Wniebowstąpienia Pańskiego (1981–1984)
9. Warszawa–Ursynów, Parafia św. Tomasza Apostoła (1987-2023)
10. Marki k. Warszawy (od 1989)
11. Moskwa (1991-2017)
12. Gdynia (od 1992)
13. Warszawa–Pyry (od 1995)
14. Zakopane (od 1995)
15. Warszawa, ul. Rumby (od 2010)

Zobacz multimedia związane z tematem: Zgromadzenie Najświętszego Serca Jezusa

• Serce Jezusa

• 90-lecie liceum i gimnazjum Sacré Coeur w Pobiedziskach
• Network of Sacred Heart schools
• Rekolekcje u Sióstr Sacré Coeur
• The Catholic Encyclopedia: Ven. Madeleine-Sophie Barat