Ursynów

Ten artykuł dotyczy dzielnicy Warszawy. Zobacz też: inne znaczenia nazwy Ursynów.
Ursynów
Dzielnica Warszawy
Ilustracja
Ulica Cynamonowa na Ursynowie
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Warszawa

W granicach Warszawy

14 maja 1951[1]

SIMC

0988833[2]

Burmistrz

Robert Kempa

Powierzchnia

43,79 (1.01.2024)[3] km²

Populacja 
• liczba ludności


149 775 (1.01.2024)[3]

• gęstość

3420 (1.01.2024)[3] os./km²

Tablice rejestracyjne

WN

Plan Ursynowa
Plan Ursynowa
Położenie na mapie Warszawy
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Urząd Dzielnicy i główna arteria Ursynowa – al. Komisji Edukacji Narodowej
Zabudowa mieszkaniowa przy ul. Kabacki Dukt
Pałac Krasińskich
Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego
Stacja Techniczno-Postojowa Kabaty obsługująca linie M1 i M2 warszawskiego metra
Tor wyścigów konnych Służewiec
Mieszko I, najstarszy dąb na Mazowszu
Głaz Ursynowski – największy głaz narzutowy na terenie Warszawy
Las Kabacki im. Stefana Starzyńskiego

Ursynów – dzielnica Warszawy położona w lewobrzeżnej części miasta. Jest jedną z 18 jednostek pomocniczych m.st. Warszawy[4].

Obszar dzisiejszej dzielnicy Ursynów włączono do Warszawy w 1951. Graniczy z dzielnicami: Wilanów, Mokotów i Włochy oraz gminami: Piaseczno, Konstancin-Jeziorna, Raszyn i Lesznowola[5].

Historia

Na terenie obecnej dzielnicy przez kilkaset lat istniały osady i wsie, takie jak Służew, Służewiec, Wolica, Kabaty, Imielin, Wyczółki, Moczydło, Dąbrówka i Pyry[6].

Prawdopodobnie od II połowy XI wieku teren, którego oś osadniczą stanowił Potok Służewiecki, był własnością kościelną i należał do opactwa kanoników regularnych z Czerwińska[7]. W 1238 roku we wsi Służew założono parafię oraz wzniesiono kościół św. Katarzyny[8]. Parafia jest najstarszą parafią rzymskokatolicką w Warszawie[9]. W 1240 roku książę Konrad I mazowiecki zmusił opactwo do zamiany Służewa na inną wieś, a w 1245 roku przekazał Służew jednemu ze swych możnych, Gotardowi[7]. W XIV wieku na terenie należącym do 13 potomków Gotarda – rodziny Służewskich herbu Radwan – istniało 17 miejscowości[10]. W 1528 miały one powierzchnię ok. 70 łanów, tj. ok. 1200 ha[10].

W 1776 roku na skarpie warszawskiej powstał zespół pałacowo-parkowy, od którego pochodzi nazwa dzielnicy[11][12]. Wybudowany tam pałacyk był przeznaczony na spędzenie miesiąca miodowego Stanisława Kostki Potockiego i Aleksandry z Lubomirskich i otrzymał nazwę Rozkoszy[13]. W 1822 roku Rozkosz kupił Julian Ursyn Niemcewicz, który chciał nazwę posiadłości, dla upamiętnienia swego pobytu w Stanach Zjednoczonych, zmienić na Amerykę lub Waszyngton[12]. Ostatecznie została ona nazwana Ursynowem – od starego przydomka rodu Niemcewiczów[12]. Od 1857 roku posiadłość znajdowała się w posiadaniu rodziny Krasińskich[11].

W latach 1818–1821 Stanisław Kostka Potocki wybudował w pobliżu kościoła św. Katarzyny rezydencję Gucin[14]. Po jego śmierci wdowa po nim założyła tam w latach 1821–1830 ogród nazywany Gucin Gajem[14]. Około 1890 roku na wzniesieniu nad doliną Potoku Służewieckiego zbudowano fort Służew, jeden z fortów pierścienia wewnętrznego Twierdzy Warszawa[15].

W 1898 roku uruchomiono kolejkę grójecką, której linia biegła wzdłuż ul. Puławskiej[16]. W 1921 roku Edward Raczyński przekazał państwu pałac Krasińskich i inne nieruchomości na Ursynowie z przeznaczeniem na cele szkolnictwa[17]. W latach 1931–1939 zbudowano tor wyścigów konnych, w tamtym czasie najnowocześniejszy tor wyścigów konnych w Europie[18]. W latach 30. XX wieku na terenie Lasu Kabackiego wzniesiono kompleks budynków dla Sztabu Głównego Wojska Polskiego, w którym do 1939 roku mieścił się Referat Niemiecki Biura Szyfrów[19]. W 1938 zadłużony dziedzic dóbr wilanowskich Adam Branicki sprzedał Las Kabacki Zarządowi Miejskiemu m.st. Warszawy, co uchroniło ten kompleks leśny przed parcelacją na cele budowlane[20].

Przed II wojną światową we wsiach znajdujących się na terenie obecnego Ursynowa znajdowało się ok. 400 domów w których mieszkało ponad 3 tys. osób[21]. W 1948 roku[22] uruchomiono pierwszą na tym terenie[23] miejską linię autobusową (nr 104), łączącą Dworzec Południowy z Wolicą[24]. W 1951 teren współczesnego Ursynowa włączono do Warszawy[1].

W 1956 roku pałac Krasińskich i tereny podarowane w 1921 roku Skarbowi Państwa przez Edwarda Raczyńskiego zostały przekazane Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego (SGGW)[17]. W 1971 roku oddano do użytku pierwszy z zespołu budynków uczelni na Ursynowie[25], a w latach 90. XX wieku SGGW zaczęła budować tam swoją główną siedzibę[17].

W latach 60. XX wieku podjęto decyzję o budowie na Ursynowie wielkiego zespołu osiedli mieszkaniowych dla ok. 140–160 tys. osób[26][27]. Miały one stanowić tzw. południowe pasmo rozwojowe Warszawy[11]. Na podstawie wyników konkursu na plan ogólny zabudowy pasma Ursynów-Natolin opracowano wytyczne, jakie miał spełniać cały projekt urbanistyczno-architektoniczny[26]. Podzielono go na cztery części: Ursynów Północny, Ursynów Południowy, Natolin Północny i Natolin Południowy[11]. Razem z 36 tys. mieszkań miały powstać szkoły, przedszkola, szpitale, sklepy i lokale usługowe[28]. Układ komunikacyjny Ursynowa został oparty na trzech równoległych arteriach północ-południe: ul. Jana Rosoła, al. Komisji Edukacji Narodowej i ul. Pawła Findera (obecnie rtm. Witolda Pileckiego)[11].

W rozstrzygniętym latem 1971 roku konkursie na projekt Ursynowa Północnego pierwszą nagrodę otrzymał zespół Ludwika Borawskiego, Jerzego Szczepanika-Dzikowskiego i Andrzeja Szkopa[29]. Niespodziewana śmierć Ludwika Borawskiego spowodowała, że do zespołu dołączył Marek Budzyński[29]. Objęcie przez niego stanowiska projektanta generalnego spowodowało odejście od wcześniejszej koncepcji na rzecz zróżnicowanego zespołu domów oraz nowatorskiego systemu komunikacji pieszej i kołowej[30]. Konkurs na zabudowę Ursynowa Południowego, z innym układem domów, wygrał zespół Andrzeja Fabierkiewicza[26].

Budowę osiedla Ursynów Północny rozpoczęto w 1975 roku[31]. Jako pierwsze powstały budynki mieszkalne w rejonie ulic: Puszczyka, Koński Jar, Wiolinowej i Koncertowej[31]. 28 grudnia 1976 roku zakończono budowę pierwszego bloku przy ul. Puszczyka 5[32]. Pierwsi mieszkańcy otrzymali klucze do mieszkań w styczniu 1977 roku[33]. W 1977 roku budynek szkoły i przedszkola przy ul. Puszczyka 6 otrzymał tytuł Mistera Warszawy[34].

W 1979 roku rozpoczęto budowę Centrum Onkologii, stanowiącego główną inwestycję rządowego programu zwalczania chorób nowotworowych[35]. W sierpniu 1980 roku przy ul. Surowieckiego 10 otwarto Megasam, pierwszy samoobsługowy sklep na Ursynowie[36][37].

W czasie budowy osiedli mieszkaniowych i linii metra wykorzystując ziemię z wykopów usypano dwa sztuczne wzniesienia: Kopę Cwila i Górkę Kazurkę[38][39].

W 1982 roku liczba mieszkańców Ursynowa osiągnęła 75 tys.[40] W 1983 roku rozpoczęto tam budowę pierwszej linii metra[11]. W 1983 roku na ul. Puławskiej uruchomiono komunikację trolejbusową na trasie Dworzec Południowy – Piaseczno[41]; została ona zlikwidowana w 1995 roku[42]. W 1990 roku przy ul. Bacewiczówny 8 otwarto pierwszy w Polsce sklep spółki IKEA[43].

Do 1994 roku Ursynów stanowił południowo-zachodnią część Mokotowa[44]. Od marca 1994 stał się samodzielną gminą Warszawa-Ursynów[45].

W 2005 roku[46] ścieki z Ursynowa zaczęły być przesyłane do nowo uruchomionej Oczyszczalni Ścieków „Południe“ w dzielnicy Wilanów[47].

W 2017 roku rozpoczęła się budowa kolejnego (po zbudowanym w latach 2009–2013 odcinku od węzła „Warszawa Lotnisko” do węzła „Puławska”) odcinka drogi ekspresowej S2 – Południowej Obwodnicy Warszawy[48]. Droga częściowo przebiega w tunelu[49], oddanym do użytku w grudniu 2021[50].

Części Ursynowa

Podział według MSI

Według Miejskiego Systemu Informacji Ursynów dzieli się na 13 obszarów[51]:

Podział na Wysoki i Zielony Ursynów

Funkcjonuje także zwyczajowy podział na:

  • Wysoki Ursynów – jest to północna, wschodnia i południowa część dzielnicy, gdzie dominuje wysoka zabudowa mieszkaniowa[5],
  • Zielony Ursynów – jest to zachodnia część dzielnicy położona wzdłuż ul. Puławskiej, gdzie dominuje zabudowa jednorodzinna[5].

Burmistrzowie

Rada Dzielnicy

Ugrupowanie Kadencja 2002–2006[54] Kadencja 2006–2010[55] Kadencja 2010–2014[56] Kadencja 2014–2018[57] Kadencja 2018–2024[58] Kadencja 2024–2029[59]
Sojusz Lewicy Demokratycznej 8 (SLD-UP) 3 (LiD) – – – –
Platforma Obywatelska 7 11 11 11 13 (KO) 13 (KO)
Prawo i Sprawiedliwość 10 5 4 5 5 5
Nasz Ursynów / Otwarty Ursynów – 6 10 7 3 2
Inicjatywa Mieszkańców Ursynowa / Projekt Ursynów – – – 2 4 5

Przyroda

Na terenie dzielnicy znajdują się dwa rezerwaty przyrody: Las Kabacki im. Stefana Starzyńskiego i Skarpa Ursynowska. Przy ul. Nowoursynowskiej rośnie Mieszko I – najstarszy dąb w województwie mazowieckim[60].

W parku im. Romana Kozłowskiego, przy ul. Nutki, znajduje się Głaz Ursynowski – największy (obwód 9,6 m) głaz narzutowy na terenie Warszawy[61].

W 1969 roku na terenie Ursynowa wykonano głęboki odwiert. Stwierdzono, że na głębokości ok. trzech kilometrów występują skały dewońskie, w których znaleziono kopalną faunę ramienionogów, opracowaną następnie przez Madisa Rubela i Lecha Tellera[62].

Sport

W 2021 roku w dzielnicy funkcjonowało 38 klubów sportowych działających jako stowarzyszenia kultury fizycznej i fundacje i 5 działających na zasadach komercyjnych[63]. Jednym z nich jest klub piłkarski KS SEMP Warszawa (SEMP Ursynów)[64][65].

Ważniejsze obiekty

 Z tym tematem związana jest kategoria: Ursynów.

Upamiętnienie

  • W 2016 r. Rada m.st. Warszawy nadała skrzyżowaniu ulic Wawrzyńca Surowieckiego i Jana Zaorskiego na Ursynowie Północnym nazwę rondo Budowniczych Ursynowa[66].

Przypisy

  1. ↑ a b Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 maja 1951 r. w sprawie zmiany granic miasta stołecznego Warszawy (Dz.U. z 1951 r. nr 27, poz. 199).
  2. ↑ Wyszukiwarka TERYT [online], Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2022-10-12].
  3. ↑ a b c Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2024 roku. Tabl. 21 Powierzchnia, ludność oraz lokaty według gmin. [w:] Główny Urząd Statystyczny [on-line]. stat.gov.pl, 22 lipca 2024. [dostęp 2023-08-02].
  4. ↑ Art. 5 i 14 ustawy z dnia 15 marca 2002 roku o ustroju miasta stołecznego Warszawy (Dz.U. z 2018 r. poz. 1817).
  5. ↑ a b c Dwa słowa o Ursynowie czy krótki przewodnik po dzielnicy. Warszawa: Dzielnica Ursynów m.st. Warszawy, 2009, s. 5.
  6. ↑ Dwa słowa o Ursynowie czy krótki przewodnik po dzielnicy. Warszawa: Dzielnica Ursynów m.st. Warszawy, 2009, s. 11.
  7. ↑ a b Józef Kazimierski, Ryszard Kołodziejczyk, Żanna Kormanowa, Halina Rostowska: Dzieje Mokotowa. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1972, s. 25.
  8. ↑ Grzegorz Kalwarczyk: Przewodnik po parafiach i kościołach Archidiecezji Warszawskiej. Tom 2. Parafie warszawskie. Warszawa: Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „Adam”, 2015, s. 355. ISBN 978-83-7821-118-1.
  9. ↑ Grzegorz Kalwarczyk: Przewodnik po parafiach i kościołach Archidiecezji Warszawskiej. Tom 2. Parafie warszawskie. Warszawa: Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „Adam”, 2015, s. 357. ISBN 978-83-7821-118-1.
  10. ↑ a b Józef Kazimierski, Ryszard Kołodziejczyk, Żanna Kormanowa, Halina Rostowska: Dzieje Mokotowa. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1972, s. 26.
  11. ↑ a b c d e f Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 920. ISBN 83-01-08836-2.
  12. ↑ a b c Tadeusz S. Jaroszewski: Księga pałaców Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1985, s. 67. ISBN 83-223-2047-7.
  13. ↑ Marek Kwiatkowski: Architektura mieszkaniowa Warszawy. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1989, s. 216. ISBN 83-06-01427-8.
  14. ↑ a b Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 233. ISBN 83-01-08836-2.
  15. ↑ Józef Kazimierski, Ryszard Kołodziejczyk, Żanna Kormanowa, Halina Rostowska: Dzieje Mokotowa. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1972, s. 51.
  16. ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 343. ISBN 83-01-08836-2.
  17. ↑ a b c Lech Królikowski: Szkolnictwo dawnej Warszawy od połowy XVII wieku do wybuchu drugiej wojny światowej. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2008, s. 678. ISBN 978-83-88477-81-2.
  18. ↑ Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1918–1939. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2006, s. 99. ISBN 83-60350-00-0.
  19. ↑ Enigma. [w:] Centrum Operacji Powietrznych – Dowództwo Komponentu Powietrznego [on-line]. [dostęp 2018-08-16].
  20. ↑ Grzegorz Piątek: Sanator. Kariera Stefana Starzyńskiego. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B, 2016, s. 154–155. ISBN 978-83-280-2149-5.
  21. ↑ Jacek Krawczyk: Ursynów wczoraj i dziś. Warszawa: Wydawnictwo Pagina, 2001, s. 37. ISBN 83-86351-37-3.
  22. ↑ 104 linia autobusowa zwykła. trasbus.pl. [dostęp 2023-10-21].
  23. ↑ Maciej Mazur: Czterdziestolatek. Historie z Ursynowa. Warszawa: Wydawnictwo Myśliński, 2017, s. 138. ISBN 978-83-934764-8-0.
  24. ↑ Jacek Krawczyk: Ursynów wczoraj i dziś. Warszawa: Wydawnictwo Pagina, 2001, s. 101. ISBN 83-86351-37-3.
  25. ↑ Krzysztof Jabłoński i in.: Warszawa: portret miasta. Warszawa: Arkady, 1984, s. strony nienumerowane (Kronika odbudowy, budowy i rozbudowy 1945−1982). ISBN 83-213-2993-4.
  26. ↑ a b c Lech Chmielewski: Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie. Warszawa: Agencja Omnipress i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita”, 1987, s. 81. ISBN 83-85028-56-0.
  27. ↑ Grzegorz Mika: Od wielkich idei do wielkiej płyty. Burzliwe dzieje warszawskiej architektury. Agencja Wydawniczo-Reklamowa Skarpa Warszawska, 2017, s. 365. ISBN 978-83-63842-67-3.
  28. ↑ Grzegorz Mika: Od wielkich idei do wielkiej płyty. Burzliwe dzieje warszawskiej architektury. Agencja Wydawniczo-Reklamowa Skarpa Warszawska, 2017, s. 374. ISBN 978-83-63842-67-3.
  29. ↑ a b Grzegorz Mika: Od wielkich idei do wielkiej płyty. Burzliwe dzieje warszawskiej architektury. Agencja Wydawniczo-Reklamowa Skarpa Warszawska, 2017, s. 375. ISBN 978-83-63842-67-3.
  30. ↑ Grzegorz Mika: Od wielkich idei do wielkiej płyty. Burzliwe dzieje warszawskiej architektury. Agencja Wydawniczo-Reklamowa Skarpa Warszawska, 2017, s. 376–378. ISBN 978-83-63842-67-3.
  31. ↑ a b Grzegorz Mika: Od wielkich idei do wielkiej płyty. Burzliwe dzieje warszawskiej architektury. Agencja Wydawniczo-Reklamowa Skarpa Warszawska, 2017, s. 382. ISBN 978-83-63842-67-3.
  32. ↑ Kronika wydarzeń w Warszawie 1 X–31 XII 1976. „Kronika Warszawy”. 2 (30), s. 147, 1977. 
  33. ↑ Maciej Mazur: Witajcie na Ursynowie. Warszawa: Wydawnictwo Myśliński, 2012, s. 6. ISBN 978-83-934764-1-1.
  34. ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 497. ISBN 83-01-08836-2.
  35. ↑ Tadeusz Przemysław Szafer: Nowa architektura polska. Diariusz lat 1976–1980. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 1981, s. 323. ISBN 83-213-3065-7.
  36. ↑ Konrad Wojciechowski. Ursynów niestary i ciągle Jary. „Gazeta Stołeczna”, s. 9, 13 lipca 2018. 
  37. ↑ Maciej Mazur: Czterdziestolatek. Historie z Ursynowa. Warszawa: Wydawnictwo Myśliński, 2017, s. 27. ISBN 978-83-934764-8-0.
  38. ↑ Maciej Mazur: Czasoprzewodnik. 33 lata na Ursynowie. Warszawa: Wydawnictwo Myśliński, 2010, s. 24, 116. ISBN 978-83-915427-9-8.
  39. ↑ Maciej Mazur: Czterdziestolatek. Historie w Ursynowa. Warszawa: Wydawnictwo Myśliński, 2017, s. 152. ISBN 978-83-934764-8-0.
  40. ↑ Grzegorz Mika: Od wielkich idei do wielkiej płyty. Burzliwe dzieje warszawskiej architektury. Agencja Wydawniczo-Reklamowa Skarpa Warszawska, 2017, s. 384. ISBN 978-83-63842-67-3.
  41. ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 901. ISBN 83-01-08836-2.
  42. ↑ Encyklopedia Warszawy. Suplement '96. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1996, s. 43. ISBN 83-01-12057-6.
  43. ↑ Jarosław Trybuś: Przewodnik po warszawskich blokowiskach. Warszawa: Muzeum Powstania Warszawskiego, 2011, s. 194–195. ISBN 978-83-60142-31-8.
  44. ↑ Encyklopedia Warszawy. Suplement '96. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1996, s. 44. ISBN 83-01-12057-6.
  45. ↑ Ustawa z dnia 25 marca 1994 roku o ustroju miasta stołecznego Warszawy. (Dz.U. z 1994 r. nr 48, poz. 195).
  46. ↑ Oczyszczalnia Południe już startuje. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. um.warszawa.pl, 20 czerwca 2005. [dostęp 2020-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-06)].
  47. ↑ Zakład „Południe”. [w:] Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m.st. Warszawie Spółka Akcyjna [on-line]. mpwik.com.pl. [dostęp 2020-09-04].
  48. ↑ Projekt i budowa drogi ekspresowej S2 Południowa Obwodnica Warszawy na odcinku od węzła „Puławska” do węzła „Lubelska”. Kalendarium. pulawska-lubelska.pl. [dostęp 2018-11-04].
  49. ↑ Projekt i budowa drogi ekspresowej S2 Południowa Obwodnica Warszawy na odcinku od węzła „Puławska” do węzła „Lubelska”. Dane ogólne. pulawska-lubelska.pl. [dostęp 2018-11-04].
  50. ↑ Najdłuższy tunel w Polsce otwarty. [w:] TVN Warszawa [on-line]. 20 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-22].
  51. ↑ Podział Warszawy na obszary Miejskiego Systemu Informacji. Dzielnica Ursynów. Zarząd Dróg Miejskich Warszawa. [dostęp 2016-07-12].
  52. ↑ Wyborcza.pl [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-27].
  53. ↑ Sensacja w Radzie! Platforma Obywatelska przejmuje władzę! Zdrada w NU. [dostęp 2014-12-19].
  54. ↑ Państwowa Komisja Wyborcza: Wybory samorządowe. wybory2002.pkw.gov.pl. [dostęp 2015-10-18].
  55. ↑ Geografia wyborcza – Wybory samorządowe – Państwowa Komisja Wyborcza. wybory2006.pkw.gov.pl. [dostęp 2015-10-18].
  56. ↑ Wybory Samorządowe 2010 – Geografia wyborcza – Województwo mazowieckie – miasto st. Warszawa – dz. Ursynów. wybory2010.pkw.gov.pl. [dostęp 2015-10-18].
  57. ↑ Radni dzielnicowi wybrani. Oficjalne wyniki – Bielany, Mokotów, Praga Południe, Wawer, Wilanów, Włochy, Śródmieście. tvnwarszawa.tvn24.pl. [dostęp 2015-10-18].
  58. ↑ Wybory samorządowe 2018. Dzielnica Ursynów M. St. Warszawy. [w:] Państwowa Komisja Wyborcza [on-line]. pkw.gov.pl. [dostęp 2018-10-31].
  59. ↑ Wyniki w wyborach do Rad Dzielnic m. st. Warszawy. Rada Dzielnicy Ursynów m. st. Warszawy. [w:] Państwowa Komisja Wyborcza [on-line]. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-04-12].
  60. ↑ Przyroda województwa mazowieckiego. [w:] Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Warszawie [on-line]. warszawa.rdos.gov.pl, Warszawa. s. 10. [dostęp 2017-04-28].
  61. ↑ Warszawska przyroda. Obszary i obiekty chronione. Warszawa: Biuro Ochrony Środowiska Urzędu m.st. Warszawy, 2005, s. 126.
  62. ↑ Madis Rubel, Lech Teller, Lower Devonian stratigraphy and brachiopods from boreholes Bachus 1 and Ursynów 1, „Acta Geologica Polonica”, 28 (4), 1978, s. 471–502 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  63. ↑ Kluby sportowe. [w:] Urząd Dzielnicy Ursynów m.st. Warszawy [on-line]. um.warszawa.pl, 18 marca 2021. [dostęp 2022-10-29].
  64. ↑ Historia, [w:] www.semp.com.pl [online], KS SEMP Warszawa, 22 września 2020 [dostęp 2022-10-20] (pol.).
  65. ↑ SEMP Arena wreszcie powstaje. Prace ruszyły pełną parą [online], www.haloursynow.pl, 27 maja 2022 [dostęp 2022-10-30] (pol.).
  66. ↑ Uchwała nr XXX/767/2016 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 16 czerwca 2016 r. w sprawie nadania nazwy ulicy w Dzielnicy Ursynów m.st. Warszawy. [w:] Dziennik Urzędowy województwa Mazowieckiego nr 5848 [on-line]. 1 lipca 2016. [dostęp 2019-04-08].

Linki zewnętrzne

Dzielnice Warszawy

Godło

Osiedla warszawskiej dzielnicy Ursynów
Obszary MSI
Części miasta wg PRNG
Inne

Godło

Read other articles:

Muslimin Yahaya

Ini adalah nama Melayu; nama Yahaya merupakan patronimik, bukan nama keluarga, dan tokoh ini dipanggil menggunakan nama depannya, Muslimin. Muslimin Yahaya Muslimin bin Yahaya (Jawi مسلمين بن يحي; lahir 13 Juli 1967) adalah politikus dan guru asal Malaysia yang menjabat sebagai Wakil Menteri Pendidikan I bersama Mah Hang Soon untuk mendampingi Mohd Radzi Md Jidin sebagai Menteri Pendidikan di Kabinet Muhyiddin Yassin sejak 10 Maret 2020 hingga 16 Agustus 2021 dan anggota parlemen D...

 

 

Blagaj

Tekke Sufi di Blagaj. Blagaj adalah sebuah desa yang terletak di sebelah tenggara kota Mostar, Kanton Herzegovina-Neretva, Bosnia dan Herzegovina. Desa ini terletak di ujung dataran Bišće dan kemungkinan besar dinamai dari pola cuacanya yang sejuk, karena blaga dalam bahasa Serbo-Kroasia berarti sejuk.[1] Blagaj terletak di sumber air Sungai Buna dan dikenal sebagai tempat berdirinya sebuah tekija Dervish.[2] Tekija Blagaj dibangun sekitar tahun 1520 dengan gaya Utsmaniyah d...

 

 

Saint Martin

Untuk kegunaan lain, lihat Saint Martin (disambiguasi). Saint MartinNama lokal: Sint Maarten (Belanda)Saint-Martin (Prancis)Julukan: The Friendly IslandGeografiLokasiLaut KaribiaKoordinat18°04′N 63°03′W / 18.067°N 63.050°W / 18.067; -63.050Koordinat: 18°04′N 63°03′W / 18.067°N 63.050°W / 18.067; -63.050KepulauanKepulauan Leeward, Antillen KecilLuas87 km2Titik tertinggiPic Paradis (414 m (1.358 ft) m)...

Attempted theft of George Washington's skull

Attempted criminal offense George Washington, painted by Gilbert Stuart, 1797 In 1830, an attempt was made to steal the skull from the remains of American president George Washington, which resided in a tomb at Mount Vernon. Instead, the thief mistakenly removed the skull from the remains of one of Judge Bushrod Washington's in-laws. The desecration of the burial site prompted a new, more secure, burial vault to be constructed. Background Following George Washington's death in 1799, the Unite...

 

 

Sports in Maryland

Oriole Park at Camden YardsMaryland has a number of major and minor professional sports franchises. Two National Football League teams play in Maryland, the Baltimore Ravens in Baltimore and the Washington Commanders in Prince George's County. The Baltimore Orioles compete as Major League Baseball franchise in Baltimore. Other professional sports franchises in the state include five affiliated minor league baseball teams, one independent league baseball team, the Baltimore Blast indoor soccer...

 

 

Petai

Petai Polong petai, sebagian dibuka untuk memperlihatkan bijinya Klasifikasi ilmiah Kerajaan: Plantae (tanpa takson): Angiospermae (tanpa takson): Eudikotil (tanpa takson): RosidaeFabidae Ordo: Fabales Famili: Fabaceae Subfamili: Mimosoideae Genus: Parkia Spesies: P. speciosa Nama binomial Parkia speciosa Petai, pete (IPA:pətɛ), atau mlanding (Parkia speciosa) merupakan pohon tahunan tropika dari suku polong-polongan (Fabaceae), anak-suku petai-petaian (Mimosoidae). Tumbuhan ini terse...

Marian Wolfgang Koller

This article includes a list of references, related reading, or external links, but its sources remain unclear because it lacks inline citations. Please help improve this article by introducing more precise citations. (January 2013) (Learn how and when to remove this message) Marian Wolfgang Koller 1850 Marian Wolfgang Koller (31 October 1792 in Feistritz in Carniola, Austria – 19 September 1866 in Vienna) was a scientist and educator. After studying at Feistritz he went to Laibach (Lju...

 

 

Eagle Crest Resort

Place in Oregon, United StatesEagle Crest ResortResort;Census-designated placeCoordinates: 44°15′35″N 121°15′45″W / 44.25971°N 121.26241°W / 44.25971; -121.26241CountryUnited StatesStateOregonCountyDeschutesArea[1] • Total15.20 sq mi (39.35 km2) • Land15.20 sq mi (39.35 km2) • Water0.00 sq mi (0.00 km2)Elevation3,050 ft (930 m)Population (2020)[2]...

 

 

Willis Lamb

American physicist (1913–2008) Willis LambLamb in 1955BornWillis Eugene Lamb Jr.(1913-07-12)July 12, 1913Los Angeles, California, U.S.DiedMay 15, 2008(2008-05-15) (aged 94)Tucson, Arizona, U.S.NationalityAmericanAlma materUniversity of California, BerkeleyKnown forLamb shiftLamb–Mössbauer factorLaser TheoryQuantum OpticsAwardsNational Medal of Science (2000)Einstein Prize for Laser Science (1982)Guthrie Lecture (1958)Nobel Prize in Physics (1955) Scientific careerFieldsPhy...

Phoenix Suns 2014-2015

Phoenix SunsStagione 2014-2015Sport pallacanestro Squadra Phoenix Suns AllenatoreJeff Hornacek Vice-allenatoriJerry Sichting, Mike Longabardi, Kenny Gattison, Mark West NBA39-43 (.476)Division: 3º posto (Pacific)Conference: 10º posto (Western) Playoffnon qualificata StadioUS Airways Center 2013-2014 2015-2016 La stagione 2014-15 dei Phoenix Suns fu la 47ª nella NBA per la franchigia. I Phoenix Suns arrivarono terzi nella Pacific Division della Western Conference con un record di 39-43...

 

 

Siemens

German multinational conglomerate company This article is about the German conglomerate. For other uses, see Siemens (disambiguation). Siemens AGHeadquarters in MunichCompany typePublic (Aktiengesellschaft)Traded asFWB: SIEDAX componentISINDE0007236101IndustryConglomeratePredecessorsSiemens & HalskeSiemens-SchuckertSiemens-Reiniger-WerkeFounded1 October 1847; 176 years ago (1847-10-01)Berlin, Kingdom of PrussiaFounderWerner von SiemensHeadquartersMunich, Germany[...

 

 

Vivendi

French mass media holding company For other uses, see Vivendi (disambiguation). This article may have been created or edited in return for undisclosed payments, a violation of Wikipedia's terms of use. It may require cleanup to comply with Wikipedia's content policies, particularly neutral point of view. (November 2023) Vivendi SECurrent logo since 20 April 2006Vivendi's headquarters in ParisFormerlyCompagnie générale des eaux (1853–1997)Vivendi SARL (1997–2001)Vivendi Universal SA (200...

End user

Regular user of a product End-user redirects here. For other uses, see End-user (disambiguation). Nurses as information systems end users In product development, an end user (sometimes end-user)[a] is a person who ultimately uses or is intended to ultimately use a product.[1][2][3] The end user stands in contrast to users who support or maintain the product,[4] such as sysops, system administrators, database administrators,[5] information techno...

 

 

Air pollution

Presence of dangerous substances in the atmosphere Bad air quality and Air quality redirect here. For the obsolete medical theory, see Miasma theory. For the measurement of air pollution, see Air quality index. For the qualities of air, see Atmosphere of Earth. Air pollution from a coking oven 2016 Environmental Performance Index – darker colors indicate lower concentrations of fine particulate matter and nitrogen dioxide, as well as better indoor air quality. Deaths from air pollution per ...

 

 

Croatian Olympic Committee

National Olympic Committee Croatian Olympic CommitteeCountry/Region CroatiaCodeCROCreated1991Recognized1993ContinentalAssociationEOCHeadquartersZagreb, CroatiaPresidentZlatko MatešaSecretary GeneralSiniša KrajačWebsitehoo.hr The Croatian Olympic Committee (Croatian: Hrvatski olimpijski odbor, HOO) is the non-profit organization representing Croatian athletes in the International Olympic Committee. The COC organizes Croatia's representatives at the Summer and Winter Olympic Games. It a...

Albert Constable (1838–1904)

American politician (1838–1904) Albert ConstableConstable in a 1905 newspaperMember of the Maryland House of Delegatesfrom the Cecil County districtIn office1876–1876Serving with Alexander H. Briscoe and William WardPreceded byJames A. Davis, James Black Groome, James A. Mackey, James TurnerSucceeded byWilliam M. Knight, James M. Touchstone, James Turner Personal detailsBorn(1838-10-24)October 24, 1838Baltimore, Maryland, U.S.DiedAugust 22, 1904(1904-08-22) (aged ...

 

 

Race and ethnicity in Colombia

Ethnicity according to the 2018 Colombian Census:[1]   No ethnic affiliation (Mostly Whites and Mestizos) (87.58%)  Afro-Colombian (includes Mixed) (6.68%)  Amerindian (4.31%)  Not Stated (1.35%)  Raizal (0.06%)  Palenquero (0.02%)  Romani (0.01%) Race and ethnicity in Colombia descend mainly from three racial groups—Europeans, Amerindians, and Africans—that have mixed throughout the last 500 years of the count...

 

 

Dunfermline College of Physical Education

Teacher training college Dunfermline College of Physical EducationThe former college building of Dunfermline College of Physical Education at 65 Inglis Street, Dunfermline, which opened in 1914MottoEfforts are SuccessesTypePhysical education teacher training collegeActive1905–1987LocationDunfermline, Aberdeen, EdinburghMerged withMoray House College of Education, University of Edinburgh Dunfermline College of Physical Education, was a college for training teachers of physical education and ...

Feodor Chaliapin Jr.

Russian actor (1905–1992) This article includes a list of references, related reading, or external links, but its sources remain unclear because it lacks inline citations. Please help improve this article by introducing more precise citations. (April 2016) (Learn how and when to remove this message) Feodor Chaliapin Jr.Фёдор Фёдорович Шаля́пин (Fëdor Fëdorovich Shalyápin)Chaliapin in Moonstruck (1987)Born(1905-10-06)6 October 1905Moscow, Russian EmpireDied17 Septemb...

 

 

George Francis Joseph

English painter George Francis Joseph ARA (1764 – 1846) was an English portrait painter. Life He was born 25 November 1764, and became a student at the Royal Academy in 1784. In 1813 he was elected an Associate of the Academy. He practised in London until 1836, when he retired to Cambridge; there he died in 1846, having continued to exhibit at the Academy until that year, and was buried in St. Michael's churchyard. [1] Works Stamford Raffles, 1817 portrait by George Francis Joseph I...