PROFILPELAJAR.COM

Ursynów-Centrum
Ursynów Południowy
	obszar MSI Warszawy
	; Zabudowa mieszkaniowa z różnych okresów przy ul. Cynamonowej
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Miasto	Warszawa
W granicach Warszawy	14 maja 1951
	Położenie na mapie dzielnicy;
	52°09′10″N 21°02′44″E/52,152778 21,045556
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ursynów-Centrum (lub Ursynów Południowy) – obszar Miejskiego Systemu Informacji dzielnicy Ursynów w Warszawie, zespół dwóch osiedli: Imielin i Na Skraju.

Położenie i charakterystyka

Ursynów-Centrum to obszar MSI położony na stołecznym Ursynowie^[1]^[2]. Obszar obejmuje teren ograniczony przez ulice rtm. Witolda Pileckiego na zachodzie, Filipiny Płaskowickiej i jej przedłużenie do granicy dzielnicy na południu, granicę dzielnicy na wschodzie oraz Jana Ciszewskiego wraz z przedłużeniem do granicy dzielnicy na północy^[3]. Identyczne granice posiadał zespół dwóch osiedli, Imielin i Na Skraju, budowany od 1977 roku o nazwie Ursynów Południowy^[4]. Były one opisane jako ciąg Ciszewskiego (nazwa zmodyfikowana z Józefa Feliksa Ciszewskiego na Jana Ciszewskiego^[5]) – Findera (nazwa zmieniona na Pileckiego) – Płaskowickiej – linia skarpy warszawskiej^[4].

Według państwowego rejestru nazw geograficznych Ursynów-Centrum i Ursynów Południowy to części miasta o identyfikatorach 201872 i 143142^[6].

Ursynów-Centrum w ramach dzielnicy graniczy z obszarami MSI Natolin, Stary Imielin, Ursynów Północny i Stary Służew^[7]. Zewnętrznie graniczy z obszarem MSI Wilanowa Błonia Wilanowskie^[2]. MSI Ursynów-Centrum obejmuje części miasta Imielin, Na Skraju i Wolicę^[8]. Przez jego teren przebiegają m.in. aleja Komisji Edukacji Narodowej, ulice: Dereniowa, Cynamonowa, Jana Rosoła, Nowoursynowska, Zbigniewa Kiedacza, Nugat i Indiry Gandhi^[2]. Zlokalizowano tu stację warszawskiego metra Imielin^[2].

Ursynów Południowy to teren o przewadze zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej^[9].

Historia

W dniu 14 maja 1951 rozporządzeniem Rady Ministrów obszar późniejszego Ursynowa-Centrum został włączony w granice administracyjne Warszawy wraz z resztą ówczesnej gminy Wilanów^[10].

Od 1977 budowano tu zespół osiedli o nazwie Ursynów Południowy o łącznej powierzchni 213,5 hektara^[4]. Pasmo dzieliło się na dwa osiedla przedzielone aleją Komisji Edukacji Narodowej: Imielin (na zachodzie) i Na Skraju (na wschodzie)^[4]^[11]. Całość zaplanowano na 10,2 tys. mieszkań i ok. 35,7 tys. mieszkańców^[4] (według innego źródła: 10167 mieszkań, 150 domów jednorodzinnych i 36 tys. mieszkańców^[11]). Powierzchnia użytkowa mieszkań miała wynieść ok. 552 tys. m²^[11], przy średniej powierzchni mieszkania ok. 52–53 m² i 100–110 m² w przypadku domów^[11]. Projektantami zespołu wybranymi w drodze konkursu byli A. Fabierkiewicz (główny projektant), P. Jankowski, E. Sander-Krysiak i S. Stefanowicz^[4] ze Stołecznej Dyrekcji Inwestycji Spółdzielczych^[11].

Według projektów budynki mieszkalne miały mieć od 4 do 16 kondygnacji i powstawać w technologii wielkiej płyty w systemie „Ż”^[4]. Lokale miały być wykończone (malowanie, podłogi, sanitariaty, drzwi), a w ramach części wspólnych zaplanowano sauny i pralnie^[11]. Na osiedlu Na Skraju przewidziano dodatkowo budowę 150 budynków jednorodzinnych^[11]. Powstać miało także 13 pawilonów handlowych, 7 szkół elementarnych, 3 szkoły powszechne, 2 przychodnie, 4 żłobki, dom emeryta, dom dziecka, dwie stacje paliw, budynki spółdzielni mieszkaniowych osiedli, ośrodek jeździecki oraz centrum zarządzania pasmem Ursynów-Natolin^[11]. Zaprojektowano zieleń miejską oraz tereny sportowe^[11]. Główna zasada urbanistyczna przyjęta podczas planowania była zbliżona do tej stosowanej podczas wznoszenia Ursynowa Północnego, a więc obudowa obiektami mieszkalnym i usługowymi ciągów pieszych^[4]. Główną osią miała być aleja Komisji Edukacji Narodowej, pod którą miała przebiegać linia szybkiej kolei miejskiej (metra)^[11]. Inwestorem naczelnym był Stołeczny Związek Budownictwa Mieszkaniowego^[11]. Inwestycja miała być realizowania w podstawowym zakresie w latach 1976–1981^[11].

Od marca 1994 roku obszar osiedla Ursynów Południowy znajduje się w granicach dzielnicy Ursynów^[12]. W 1998 roku utworzono tu obszar MSI Imielin, który swoim zasięgiem objął także tereny należące obecnie do Starego Imielina^[1]^[2]. W 2000 wyodrębniono teren obszaru w obecnych jego granicach i nadano mu nazwę Ursynów-Centrum^[3].

Przyroda i geologia

Na terenie MSI Ursynów-Centrum znajduje się utworzony w 2020 roku park Polskich Wynalazców^[2]^[13].

Gleby Ursynowa Północnego to w większości gliny zwałowe zlodowacenia Warty^[14].

Ochroną objętych jest sześć pomników przyrody. Wszystkie to głazy narzutowe, w tym cztery nazwane: Aleksandra, Ludwika Sawickiego, Straży Ochrony Przyrody i im. Stanisława Zwierza^[15]. Północno-wschodnie krańce osiedla Na Skraju znajdują się w zasięgu otuliny rezerwatu przyrody Skarpa Ursynowska^[16].