Wyżnia Liptowska Ławka (niem. Obere Liptauer Bank , słow. Vyšná liptovská lávka , węg. Felső-Liptói-Őrszem-nyereg )[1] – położona na wysokości około 2055 m przełęcz w grani głównej Tatr , w masywie Szpiglasowego Wierchu (Hrubý štít ): między jego głównym wierzchołkiem (2171 m) a Wyżnim Kosturem (Vyšný kostúr , ok. 2083 m) w grani Liptowskich Murów [2] . Przez szczyty te oraz przełęcz przebiega granica polsko-słowacka , a przy tym także granica Liptowa i Podhala (stąd „liptowskie” nazewnictwo)[3] .
Przełączka jest jedną z dwóch Liptowskich Ławek – Wyżni Kostur jest oddzielony Niżnią Liptowską Ławką od drugiego z Kosturów, Niżniego Kostura . Na północnym wschodzie zbocza grani opadają skalisto-trawiastą depresją do niewielkiego kotła Szpiglasowej Kotlinki w Dolinie Pięciu Stawów Polskich , przez który przebiega żółty szlak na Szpiglasową Przełęcz (Szpiglasowe Perci ). Trawiaste zbocza południowo-zachodnie opadają do Doliny Ciemnosmreczyńskiej , odgałęzienia Doliny Koprowej [4] .
Pierwsze przejście grani od Czarnej Ławki do Wyżniej Liptowskiej Ławki: Zygmunt Klemensiewicz 20 sierpnia 1905 r. Pierwsze przejście zimowe: Adm Karpiński i Wilhelm Smoluchowski 8 kwietnia 1925 r[4] .
Przypisy
↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2018-09-02] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24] .
↑ Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000 , Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” s.c., 2006, ISBN 83-89580-00-4 . Brak numerów stron w książce
↑ Zofia Z. Radwańska-Paryska Zofia Z. , Witold Henryk W.H. Paryski Witold Henryk W.H. , Wielka encyklopedia tatrzańska , Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 . Brak numerów stron w książce
↑ a b Władysław W. Cywiński Władysław W. , Szpiglasowy Wierch , t. 11, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005, ISBN 83-7104-034-2 . Brak numerów stron w książce