Pośrednie Baranie Wrótka

Pośrednie Baranie Wrótka
Ilustracja
Pośrednie Baranie Wrótka wśród podpisanych obiektów
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Karpaty, Tatry

Sąsiednie szczyty

Baranie Czuby, Barani Kopiniaczek

Data zdobycia

27 sierpnia 1907 r.

Pierwsze wejście

Z. Klemensiewicz, R. Kordys

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Pośrednie Baranie Wrótka”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pośrednie Baranie Wrótka”
Ziemia49°12′10,6″N 20°11′32,3″E/49,202944 20,192306

Pośrednie Baranie Wrótka (słow. Prostredné baranie vrátka[1]) – przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w ich grani głównej. Znajduje się w długiej północno-zachodniej grani Baranich Rogów i oddziela od siebie Baranie Czuby na południowym zachodzie i Baraniego Kopiniaczka na północnym wschodzie[2].

Przełęcz jest wyłączona z ruchu turystycznego. Północne stoki opadają z niej do Śnieżnego Bańdziocha – górnego piętra Doliny Czarnej Jaworowej, południowe natomiast zbiegają do Baranich Pól w Dolinie Pięciu Stawów Spiskich[3]. Przez Baranie Pola i rynną opadającą z siodła prowadzi na nie łatwa droga dla taterników, znana od dawna[2].

Pierwsze wejścia (przy przejściu granią):

Przypisy

  1. ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 405. ISBN 83-01-13184-5.
  2. ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 5–6.
  3. ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.
Główna grań Tatr Wysokich