Mięguszowiecka Baszta (2410 m^[1]) – turnia w masywie Mięguszowieckiego Szczytu w Tatrach Wysokich. Znajduje się w grani głównej Tatr na granicy polsko-słowackiej. Od wschodniego wierzchołka Mięguszowieckiego Szczytu oddziela ją Mięguszowiecka Szczerbinka (2400 m^[1]). W zestawieniu najwyższych szczytów Polski Mięguszowiecka Baszta jest na 8. miejscu (biorąc pod uwagę wszystkie nazwane, również te mało wybitne wierzchołki)^[2].

Na szczyt lub grań Mięguszowieckiej Baszty prowadzi wiele dróg wspinaczkowych, zarówno po polskiej (ściana wschodnia), jak i słowackiej stronie (ściana południowa)^[3]:

Ściana wschodnia

1. Droga Smólskiego (z Dolnego Tarasu); V w skali tatrzańskiej, 5 godz.
2. Droga Sokołowskiego (z Bańdziocha); IV, miejsca V, 3 godz.
3. Droga Surdela (z Bańdziocha); IV, miejsca V, 3 godz.
4. Lewa droga Mączki (z Bańdziocha przez Półki Ratowników); IV, 3 godz.
5. Droga Hobrzańskiego (z Bańdziocha); IV, miejsce VI-, 3 godz.

Ściana południowa

1. Prawym żebrem południowej ściany (z Wielkiej Mięguszowieckiej Ławki); IV-, 2 godz.
2. Środkiem południowej ściany Mięguszowieckiej Baszty (z Wielkiej Mięguszowieckiej Ławki); IV, miejsce V+, 2 godz. 30 min
3. Przez Komin Komarnickiego (z lewej gałęzi Żlebu Franza); III, 2 godz.^[3]